Πέμπτη 18 Ιουνίου 2009

Όταν γίνεται μια μάχη έχουμε και θύματα...


Χθές βραδάκι επιστρέφοντας σπίτι μου έζησα αυτό που ευχόμουν να μη ζήσω ποτέ ως φοιτητής αλλά και όσο μένω μόνος στην Αθήνα. Αφού μπήκα σπίτι και άραξα στον καναπέ να δω λίγο τηλεόραση μέχρι να με πάρει ο ύπνος άκουσα έναν ανατριχιαστικό ήχο ¨φρρρρρρρρρρρρρρρ............" αμέσως κοίταξα προς την κουζίνα και διαπίστωσα πως είχα αφήσει την μπαλκονόπορτα ανοιχτή και είχε μπεί μέσα στο σπίτι μια τεράστια, ιπτάμενη, ξανθιά κατσαρίδα. Πέταξε από την μία κουρτίνα στην άλλη. Τρελάθηκα. Οι κατσαρίδες είναι ο θάνατος μου. Ρίξτε με σε λάκο με φίδια, ποντίκια, λιοντάρια, η τρομάρα όμως που θα πάρω δε συγκρίνεται με αυτήν στην εικόνα μιας κατσαρίδας. άρχισα να βαράω τις κουρτίνες. Εκείνη πετούσε πανικοβλημένη και γω σε κατάσταση αμοκ έσπασα δύο ποτήρια και παραλίγο μια αγαπημένη κούπα. Η κατσαρίδα πήγε και κρύφτηκε πίσω από ένα αγαλματάκι που είχα. Πονηρούλα είπα. Ξέρεις ότι προς τα εκεί δε θα πετάξω τίποτα για να μη πάθει κάτι το άγαλμα. Μετά απο λίγο έφυγε και άρχισε να τρέχει στο διάδρομο. Εγώ σε απόσταση ασφαλείας προσπαθούσα να την στοχεύσω με τις παντόφλες και μετά με τα παπούτσια μου. Ξέφευγε συνέχεια με τρομερούς ελιγμούς. Ε ρε γαμώτο δε θα κοιμηθώ απόψε έλεγα και όλο και νευρίαζα. Αν και οικολόγος δεν ήθελα να το κάνω αλλά αναγκάστηκα στο τέλος να πάρω το αεροζόλ και να την ψεκάζω παντού. Αφού την είδα να ζαλίζεται πήρα το θάρρος και άρχισα να την βαράω με λύσσα μέχρι που έγινε κομματάκια. Το βράδυ δεν έκλεισα μάτι. Συνέχεια άκουγα το πέταγμα της. Με είχε στοιχιώσει έλεγα. Το πρωί είχα την επίπληξη της στριμμένης διαχειρίστριας. Τι θόρυβοι ήταν αυτοί το βράδυ;... Ξέρετε κυνηγούσα μια κατσαρίδα... Μωρε τι μας λές, άκου να δεις αγόρι μου. Αυτή η πολυκατοικία έχει οικογενειάρχες και εργαζόμενους που θέλουν τα κοιμηθούν... Μα και γω ήθελα να κοιμηθώ γι΄αυτό κυνηγούσα την κατσαρίδα. Εξάλλου και γω εργαζόμενος είμαι... Δε ξέρω τι κάνεις εσύ... Ώπα. Εδώ σας το κόβω. Δε θα σας αφήσω να μου την μπείτε κιόλας. Όταν παλεύεις με ένα θηρίο πάντα κάνεις θόρυβο. Ευτυχώς χθες το βράδυ νίκησα. Και τώρα κάντε μου την χάρη και αφήστε με να πάω στη δουλειά...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου