Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009

Επιτέλους σαββατοκύριακο...



Είναι από τις λίγες φορές που περίμενα πως και πως το σαββατοκύριακο αυτό αφού το ξενύχτι της τετάρτης με τις Νύχτες Πρεμιέρας με τα πρωινά ξυπνήματα στη δουλειά και τις γεμάτες δύο τελευταίες μέρες της εβδομάδος δε με κάνανε καθόλου να αναπληρώσω τον χαμένο ύπνο μου. Σήμερα ξύπνησα πιο φρέσκος. Κάτι καινούργιο ξεκινάει. Άνοιξα τα παράθυρα και διαπίστωσα πως είχα το πρώτο φθινοπωρινό πρωινό. Συννεφιά, υγρασία, ησυχία (πράγμα απίθανο για την περιοχή που μένω) και ένα αεράκι που με έκανε στο κρεβάτι να μην θέλω να ξεσπεπαστώ. Έφτιαξα ένα καφεδάκι, πήρα την εφημεριδούλα μου και έκατσα στο μπαλκόνι. Ηρεμία, μουσικούλα. Μέσα μου νιώθω πόνο για διάφορα προβλήματα που έχω όμως αυτή η πρωινή γαλήνη με κάνει να χαλαρώνω λίγο και να μη σκέφτομαι τίποτα. Μπήκα μέσα και άρχισα να μαζεύω τα περιοδικά της προηγούμενης εβδομάδας για να τα πετάξω στον κάδο ανακύκλωσης και να πάρουν την θέση τους τα καινούργια που θα μαζέψω από τις κυριακάτικές μου. Κάποια στιγμή μου έπεσε ένα στο πάτωμα και άνοιξε στη σελίδα με τα ζώδια. Κάποιο σημάδι είναι πίστεψα. Το σήκωσα από κάτω και διάβασα το δικό μου (πως θα ήταν η βδομάδα που μόλις πέρασε). Σωστά τα γραψε. Διάβασα το ένα άλλο ζώδιο που με ενδιαφέρει τον Ταύρο. ΄Εγραφε το εξής: Ο ερωτικός τομέας είναι τονισμένος αυτή τη περίοδο, όπου πιθανόν να βιώνετε σημαντικά διλήμματα. Από την μια τα αυστηρά σας ήθη και από την άλλη η πίεση των φίλων και του κοινωνικού περίγυρου δημιουργούν μέσα σας ερωτήματα για το πως πρέπει να λειτουργήσετε και να φερθείτε. Μάλιστα λέω. Και εκεί μέσα έπεσε. Τελικά τι να κάνω;... Να αρχίσω να πιστεύω στα ζώδια ή να παραμείνω στην άποψη μου πως όλα είναι βλακείες;...

Πιστεύω πως τη σωστή θέση την έδινε μια ραδιοφωνική διαφήμιση ενός ποτού πριν μια δεκαετία. Μία γυναίκα πηγαίνει σε μια χαρτορίχτα και την ρωτάει τι λένε τα άστρα και τα χαρτιά γι' αυτόν που την ενδιαφέρει. Αν την αγαπάει. Τότε ακούγεται μια ουδέτερη φωνή που αναρωτιέται γιατί δεν ρωτάει τον ίδιο... Ίσως αυτό να είναι το πιό λογικό τελικά. Αλλά στις μέρες μας λείπουν πολλές αρετές και μία από αυτές έιναι το θράσος, ο δυναμισμός και η ειλικρίνια.

Κάπου είναι χαμένες στο κουτί με τα παιδικάτα μας. Ίσως τις βρούμε κάποια στιγμή καθώς θα τακτοποιούμε την ντουλάπα ή θα ξεσκονίζουμε ένα ράφι. Ώς τότε καλό είναι να στεκόμαστε στο ύψος μας όσο μπορούμε και να αντιμετωπίζουμε κάθε μας εμπόδιο και πρόβλημα όσο πιο σωστά και δίκαια γίνεται...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου