Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009

Ραγισμένες καρδιές...


Τελικά θα αρχίσω να το θεωρώ γρουσουζιά το γεγονός ότι πάω να δω avant premier ταινία του Αλμοδόβαρ. Όχι πως η ταινία με απογοήτευσε όπως η Κακή Εκπαίδευση αλλά δεν με ικανοποίησε όπως οι άλλες του ταινίες. Η αλήθεια είναι όμως πως η πιο μέτρα ταινία του είναι πολύ καλύτερη από άλλες καλές ταινίες Ευρωπαίων σκηνοθετών. Θα αρχίσω με τα θετικά στοιχεία της ταινίας. Είχαμε μια εκπληκτική ερμηνεία της Πενέλοπε Κρούζ η οποία όσο συνεργάζεται με τον Ισπανό σκηνοθέτη τόσο ανεβαίνει στο Πάνθεον των ηθοποιών και πιστεύω πως έχει τη δυνατότητα να ξεπεράσει και τη Σοφία Λόρεν (τόσο σε ομορφιά όσο και σε ερμηνείες). Επίσης έχουμε μια ακόμα εκπληκτική δουλειά του συνθέτη Αλμπέρτο Ιγκλέσιας αφού πράγματι η μουσική του σε ταξίδευε στην Μαδρίτη και στα περίχωρα της Ισπανίας. Στη συνέχεια μου άρεσε η συσχέτιση της ταινίας του με μία παλιά του δημιουργία (πιστεύω πως αρκετοί θα θυμηθούν την ταινία Γυναίκες σε κατάσταση νευρικής κρίσης στο τέλος του έργου όπου ο πρωταγωνιστής προσπαθεί να ξαναμοντάρει την ταινία του). Η φωτογραφία ήταν υπέροχη ενώ αυτή τη φορά διαπίστωσα πως έπαιξε με το μοντάζ και το πέτυχε. Είχε λιγότερα πλάνα μεγάλης διάρκειας. Τέλος οι διάλογοι ήταν για μία ακόμη φορά έξυπνοι και ρεαλιστικοί, διάλογοι που σε κερδίζουν και δε σε κουράζουν καθόλου. Τώρα θα μου πείτε ρε φιλαράκο μας είπες πως δεν σε ικανοποίησε η ταινία αλλά μας έχεις αναφέρει ένα σωρό θετικά. Η αλήθεια είναι πως ο Αλμοδόβαρ για μια ακόμη φορά καταπιάνεται σε μια τραγωδία και πάνω σε αυτήν εξελίσει το έργο τους (ατυχήματα έχουμε στο Ματαντόρ, στο Μίλα της, στο Όλα για την Μητέρα μου, στην Καυτή Σάρκα). Επίσης ώς Ευρωπαίος Γούντι Άλεν δε φεύγοθν οι ιστορίες του ποτέ μακριά από την Μαδρίτη (Τουλάχιστον ο Γούντι Άλεν έχει πάει και ένα Λονδίνο και μια Βαρκελώνη). Είχε πολύ απότομο τέλος (αλλά αυτό για μένα το χει ξανακάνει). Τελείωσε η ταινία και ένιωσα κάποιες απορίες και κενά (πράγμα που πρώτη φορά το νιώθω με έργα του). Θα μου πείτε τώρα λίγα είναι τα αρνητικά. Δεν αντιλέω, για μια συνηθισμένη ταινία είναι από λίγα ως μηδαμινά, για τον Αλμοδόβαρ όμως είναι πολλά. Καλο κινηματογραφικό φθηνόπωρο να χουμε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου