Παρασκευή 4 Δεκεμβρίου 2009

Άρχισαν από σήμερα τα "Δεκεμβριανά"....












Ιπποκράτους ώρα 8:30. Φεύγω από το μάθημα των αγγλικών μου. Πάντα έχει ματατζήδες εδώ λόγω των γραφείων του ΠΑ.ΣΟ.Κ. όμως αυτή τη φορά γινόταν ένας πανικός. Περνάω την Σόλωνος και διαπιστώνω πώς είναι κλειστή. Φτάνω Ακαδημίας. Εκεί έχει μαζευτεί πολύς κόσμος ενώ υπάρχει μεγάλη κινητικότητα. Κάτι συμβαίνει. Ο κόσμος είναι στραμμένος προς την Νομική σχολή. Στρίβω και γω να δω τι συμβαίνει. Ομάδες αντιεξουσιαστών έχουν κάνει κατάληψη στον χώρο και τα σπάνε στην Ακαδημίας. Τους έχουν περικυκλωσει τα ματ αλλά εκείνη συνεχίζουν. Ξεκίνησαν τα Δεκεμβριανά σκέφτηκα πολύ πριν την επέτειο από τον θάνατο του μικρού. Πηγαίνω κοντά και τραβάω φωτογραφίες από το κινητό μου. Χώνομαι μαζί με τους αντιεξουσιαστές. Μια παρέα μικρών παιδιών είναι. Κατάλαβα πως είναι ανώριμοι και κάνουν ηλιθιότητες. Και τα ματ έχουν μια απόσταση ασφαλείας μέχρι να ηρεμήσουν τα πράγματα. Ωστόσο σήμερα μπήκα εν μέρη στην νοοτροπία του αντιεξουσιαστή. Είναι ο μαζοχισμός. Γουστάρουν να εξιτάρουν τα ματ ώστε να τους κυνηγήσουν. Κατάλαβα πως η υπομονή των ματ λιγοστεύει. Είχα τραβήξει λίγες φώτο οπότε κατέβηκα προς Πανεπιστημίου. Πριν στρίψω από το οφθαλμιατρείο προς Σύνταγμα άκουσα θορύβους. Οι ματατζήδες έριξαν δακρυγόνα και ξεκίνησαν επίθεση προς την Νομική. Άρχισα να απομακρύνομαι χαλαρά καθώς η μάχη φούντωνε από πίσω. Ήθελα να κάτσω κι άλλο αλλά κρατάω δυνάμεις για την Κυριακή που θα κατέβω για φωτογραφίσεις. Φτάνω προς το Άττικα. Όσο απομακρύνομαι από την Νομική τόσο περισσότερο διαπιστώνω την έννοια ζούγκλας για την πόλη. Ενώ σε 500 μέτρα απόσταση γίνεται μία μάχη εδώ ο κόσμος συνεχίζει τα ψώνια του, πίνει τον καφέ του χωρίς να συμβαίνει τίποτα. Τότε ένιωσα μία ικανοποίηση. Πως εγώ είδα και άλλα πράγματα σήμερα που κατέβηκα στο κέντρο, από σας.
Η αλήθεια είναι πως και γω ξέφυγα από τις εικόνες που είδα και έβγαλα μόλις βρέθηκα με την παρέα μου... Η μέρες που έρχονται είναι δύσκολες.
Μαριζάκι μου από τις φωτογραφίες βλέπεις πως δε μπορούσα να απαντήσω στο τηλέφωνο διότι ήμουν απασχολημένος... Με καλούσε το καθήκον να τις τραβήξω...



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου