- Ήμουν σε ένα παραθαλάσσιο χωριό του Πηλίου. Εκεί που απολάμβανα το ούζο μου σε μία ταβέρνα ήρθε ένα γεροντάκι από την μαρίνα. Εσύ ξένος είσαι, με ρώτησε. Πολωνός είμαι. Και τι δουλειά κάνεις; Ηλεκτρολόγος είμαι. Αφού είσαι σπουδαγμένος άνθρωπος, ξέρεις να μου πεις τι γίνονται οι άνθρωποι όταν πεθάνουν; Όχι δε ξέρω, του απάντησα. Γέλασε. Είσαι σπουδαγμένος άνθρωπος και δε ξέρεις αυτήν την απάντηση, μου είπε κοροϊδευτικά. Όχι δεν την ξέρω, μήπως την ξέρετε εσείς; Σοβάρεψε και μου 'δειξε την λάμπα της ταβέρνας. Φως γινόμαστε. Αυτή είναι η Ελλάδα που αγάπησα...
- Μίλησέ μου εσύ για την Ελλάδα, το χω ζητήσει τόσες φορές από τον Ιάκωβο (Καμπανέλλης) και δε μου λέει.
- Είναι Έλληνας. Ποτέ δε θα καταλάβει τη χώρα του...
Απόσπασμα από το βιβλίο του Ιάκωβου Καμπανέλλη, "Μαουτχάουζεν"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου