Τρίτη 2 Απριλίου 2013

Η αδιαφορία του Νεοέλληνα όσον αφορά το κλείσιμο της Εστίας...


Τις τελευταίες μέρες ένα γεγονός έδωσε για μία ακόμη φορά τροφή στον διαδικτυακό χώρο για να ξεκινήσουν άπειρες συζητήσεις, σχόλια και κατηγορίες προς όλες τις κατευθύνσεις. Αναφέρομαι στο κλείσιμο του βιβλιοπωλείου της Εστίας. 
Θα είμαι ειλικρινής. Ποτέ δεν είχα πατήσει το πόδι μου στο συγκεκριμένο χώρο. Όχι λόγω αδιαφορίας ή άγνοια. Απλά είχα επιλέξει άλλους χώρους εξυπηρέτησης όσον αφορά το βιβλίο και για τους οποίους πραγματικά θα στεναχωρηθώ αν κλείσουν. 
Αυτό όμως που μου έκανε εντύπωση τις τελευταίες μέρες ήταν ο ντόρος που προκλήθηκε γύρω από το σχολιασμό του δημοσιογράφου Πάσχου Μανδραβέλη σχετικά με το κλείσιμο του βιβλιοπωλείου. Αμέσως όλοι έπεσαν πάνω του να τον φάνε. Τέτοιες αντιδράσεις μου δίνουν την εντύπωση πως αρκετός κόσμος συσσωρεύει όλη τη χολή του και περιμένει την κάθε ευκαιρία για να την ρίξει στον οποιοδήποτε. 
Όσον αφορά τον σχολιασμό του δημοσιογράφου, θα συμφωνήσω εφόσον έχω πιάσει ορθά το νόημά του. Εκεί που έχασε ήταν στον τρόπο που το έθεσε, ήταν άγαρμπος. Κατά την γνώμη μου δεν είχε άδικο. Δεν είναι η κρίση που έκλεισε το βιβλιοπωλείο της Εστίας. Ή τουλάχιστον δεν είναι μόνο η οικονομική κρίση. 
Είναι η αδιαφορία του μέσου Νεοέλληνα σε ότι αφορά την οποιαδήποτε μορφή τέχνης. Οι δικαιολογίες όσων κατηγόρησαν τον δημοσιογράφο περί οικονομικής κρίσης είναι αβάσιμες. Δεν είναι δυνατόν ο παραπάνω δρόμος απ' αυτόν που βρισκόταν το βιβλιοπωλείο της Εστίας, να είναι γεμάτος με καφετέριες, τις οποίες τις βρίσκεις τίγκα όλη τη μέρα ενώ τα βιβλιοπωλεία είναι άδεια και οι γκαλερί έρημες. 
Δεν γίνεται ο Νεοέλληνας που κλαίγεται πως δεν την βγάζει καθαρή στο τέλος του μήνα, να λιώνει στα κλαμπ και τα τσιγάρα την ώρα που ρίχνει όλο το φταίξιμο στην κρίση, όσον αφορά τον κλείσιμο χώρων όπως του συγκεκριμένου βιβλιοπωλείου από την στιγμή που ο ίδιος δεν έχει συνεισφέρει ποτέ σε μία πολιτιστική εκδήλωση ή στην ενίσχυση (είτε οικονομική, είτε ψυχολογική) ενός έργου. Είναι γελοίο στη σκέψη του να κλαίγεται κανείς για κάτι που μέχρι χθες αδιαφορούσε πλήρως. Και θα συνεχίσει να αδιαφορεί.
Πρώτα απ' όλα κανείς δεν αναζήτησε τα πραγματικά αίτια που οδήγησαν το βιβλιοπωλείο να κλείσει. Δεν θα ασχοληθώ μ' αυτά. Προτιμώ να αναφερθώ στην αναποδιά του Νεοέλληνα. Ή για να το θέσω καλύτερα, σε μία από τις αναποδιές του Νεοέλληνα.
Οι δύσκολες καταστάσεις ωθούν συνήθως τον κόσμο στην τέχνη. Η καταπίεση που δέχονται από τις κυβερνήσεις και την κοινωνία, τον αναγκάζουν να στραφεί σε διάφορους τρόπους έκφρασης, είτε αυτό λέγεται ζωγραφική, είτε μουσική, είτε γραφή κ.ο.κ.
Το διαπίστωσα στο Βελιγράδι όταν πήγα πέρσι.
Στην Ελλάδα όμως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Η οικονομική κρίση μας προκαλεί γκρίνια και κόμπλεξ. Ως μαμούχαλος λαός αντί να την αντιμετωπίσουμε, προσπαθούμε να κρύψουμε τα συμπτώματά της πίσω από την πρόσκαιρη χαρά, το ψεύτικο χαμόγελο και το εφήμερο σεξ.
Εν μέρει ο Πάσχος Μανδραβέλης έχει δίκιο...

8 σχόλια:

  1. τι καλα που υπαρχει το νετ και τα λετε αυτα γιατι αν βγειτε στην κοινωνια και τα πειτε θα σας παρουν με τις πετρες....

    Έλενα Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έχω την εντύπωση πως ο διάλογος κι ο αντίλογος είναι στοιχεία του πολιτισμού. Η παρουσία των πετρών μας θυμίζουν άλλες εποχές. Δεν συμφωνείτε μ' αυτό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. http://www.dete.gr/news.php?article_id=143090#.UVrU-4-sFOM.facebook

    Έλενα Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πρώτα απ' όλα σε τι συσχετίζεις το συγκλονιστικό άρθρο που μου έστειλες, με το βιβλιοπωλείο της Εστίας; Δεν είπα πουθενά πως είναι μίζερος όποιος είναι φτωχός. Από το να αρχίσεις να με κατηγορείς με αερολογίες και αβάσιμα στοιχεία, θα σου πρότεινα να ξαναρίξεις μία ματιά στο κείμενο (γιατί μάλλον δε το διάβασες). Εδώ θα 'μαι να κάνουμε διάλογο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. "Στην Ελλάδα όμως συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Η οικονομική κρίση μας προκαλεί γκρίνια και κόμπλεξ. Ως μαμούχαλος λαός αντί να την αντιμετωπίσουμε, προσπαθούμε να κρύψουμε τα συμπτώματά της πίσω από την πρόσκαιρη χαρά, το ψεύτικο χαμόγελο και το εφήμερο σεξ." Τα λόγια σας...συγνωμη που σας χαλανε εσας και του Πασχου την αισθητικη οι μιζεροι φτωχοι...γιατι ο Νεοελληνας ετσι ηταν παντα,καποιοι αλλοι συντηρουσαν την εστια κι αυτοι οι καποιοι σημερα απλα δε μπορουν,γιατι μεταξυ των βιβλιων και το να ταισουν τα παιδια τους προτιμουν το δευτερο...

    Έλενα Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μάλιστα. Απ' όλο το κείμενο εστιάσατε στην τελευταία παράγραφο;... Λοιπόν για να το θέσω καλύτερα ώστε να μπορέσετε να το κατανοήσετε κι εσείς δεσποινίς μου. Στο κείμενό μου δεν αναφέρομαι στους ανθρώπους που τους έχει χτυπήσει η οικονομική κρίση (όπως ο παραπάνω άνθρωπος που μου παρουσιάσατε). Αναφέρομαι σ' αυτούς που πραγματικά έχουν μάθει μία ζωή να γκρινιάζουν και να κλαίγονται τη στιγμή που άνετα ξοδεύουν τα χρήματά τους σε κλαμπάκια. Πιστεύω πως γνωρίζετε πως είναι άπειροι αυτοί. Οι άνθρωποι που προσπαθούν να επιβιώσουν δεν κάθονται να ασχοληθούν μέσα στο διαδίκτυο με το αν έκλεισε ένα βιβλιοπωλείο ή όχι. Αντιθέτως οι μίζεροι άνθρωποι που αναζητούν μία ευκαιρία για να κλαφτούν, να γκρινιάξουν ή να τα χώσουν μάλλον έχουν λύσει εν μέρει το θέμα του ευ ζην κι αναζητούν άλλα προβλήματα για να ασχοληθούν. Ελπίζω να γινα πιο κατανοητός...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. ΤΟ ΠΟΣΤ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ!!
    http://stefanosmedia.blogspot.gr/2013/04/blog-post_1688.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. το θεμα αυτο δε θα απασχολησει καθολου τα ΜΜΕ με τον τροπο που τα απασχολησε το κλεισιμο του αλτερ και του ελευθερου τυπου...οι ελληνες δε διαβαζουν βιβλια...δυστυχως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή