Τρίτη 14 Μαΐου 2013

Ο μικρομεγαλισμός του Ταγίπ Ερντογάν



Τα εκρηκτικά γεγονότα των τελευταίων ημερών στην τουρκο-συριακή μεθόριο φανερώνουν αν μη τι άλλο περιπλοκές για τη φιλόδοξη Άγκυρα.
Από καιρό το δίδυμο Ερντογάν - Νταβούτογλου έχτιζε το μύθο της ηγεμονικής δύναμης στην ευρύτερη περιοχή της Νοτιανατολικής Μεσογείου και της Μέσης Ανατολής.
Στη βάση αυτού του μύθου τοποθετήθηκε ευθέως στην συριακή κρίση, υποστήριξε τους αντάρτες και διεκδίκησε ρόλο από αμερικανούς και ρώσους για τη διαχείρισή της. Στην αρχή του εμφυλίου , όσο οι ισλαμιστές αντάρτες δημιουργούσαν ατμόσφαιρα νίκης, όλα έδειχναν ομαλά για την Τουρκία. 
Ωστόσο, η συνέχεια αποδείχθηκε ιδιαιτέρως προβληματική. Υποτίμησε η τουρκική ηγεσία τον αντιτουρκισμό των Αράβων, ξέχασε ο Ταγίπ Ερντογάν ότι το 1918 οι εξεγερμένοι της Δαμασκού πετούσαν τους τοπικούς Οθωμανούς σουλτάνους από τα μπαλκόνια, δεν αξιολόγησε τις εθνο- θρησκευτικές διαμάχες στο εσωτερικό της Συρίας και βεβαίως αγνόησε πόσο ισχυρά είναι τα ρωσικά συμφέροντα στη συγκεκριμένη χώρα.
Επίσης η υπόθεση της χρήσης των χημικών παρέμεινε σκοτεινή. Δεν αποδείχθηκε η εμπλοκή της κυβέρνησης Ασαντ,αλλά αντιθέτως πολλοί μίλησαν για προβοκάτσια των ανταρτών.
Οι Αμερικανοί ήταν πολύ διστακτικοί και οι Ρώσοι μετά το περιστατικό έγιναν πιο διεκδικητικοί υπέρ μιας πολιτικής λύσης δημοκρατικής ομαλοποίησης , την οποία και προετοιμάζουν.
Όπως αναφέρουν διεθνείς πηγές η ρωσική διπλωματία προετοιμάζει την ομαλή αποχώρηση Ασαντ και τη μετάβαση της Συρίας σε δημοκρατικό δρόμο, μέσα από ειρήνευση και διενέργεια εκλογών. 
Κάπως έτσι η Άγκυρα σχεδόν απομονώθηκε και έμεινε εκτεθειμένη, καθώς ήταν η μόνη που επέμεινε στην εκδοχή της χρήσης χημικών από τον συριακό στρατό.
Τα πράγματα έγιναν χειρότερα για την Άγκυρα μετά τις ισραηλινές επιδρομές κατά δυνάμεων της Χεζμπολάχ στο συριακό έδαφος,η οποία έχει συμμαχήσει με τον Ασαντ και ουσιαστικά καταδεικνύει τον δεσμό του καθεστώτος με εκείνο της Τεχεράνης. Οι Ισραηλινοί ουσιαστικά δήλωσαν παρουσία και έστειλαν μηνύματα προς όλες τις κατευθύνσεις.
Το χειρότερο όμως για την Τουρκία είναι αυτή καθεαυτή η εξέλιξη του εμφυλίου πολέμου. Κατά τα φαινόμενα οι δυνάμεις του συριακού στρατού υπερτερούν και σπρώχνουν τους αντάρτες προς την Τουρκία.
Περίπου 20.000 καλά οπλισμένοι ισλαμιστές αντάρτες κινούνται προς τα σύνορα με την Τουρκία και δημιουργούν περιβάλλον εκρηκτικό για τη γείτονα χώρα.
Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών είναι ενδεικτικά της μεγάλης περιπλοκής που απειλεί την Τουρκία.
Κανείς δεν μπορεί να πει ακόμη με ασφάλεια ποιος έβαλε τις βόμβες και σκότωσε τόσους αθώους πολίτες. Ο Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ότι ''η Τουρκία δεν θα πέσει στην παγίδα του πολέμου με τη Συρία που στήνουν κάποιοι''.
Όμως μάλλον είναι αργά για τον μικρομέγαλο τούρκο ηγέτη. Ο πόλεμος είναι ήδη στην αυλή του...

Πηγή: http://www.tovima.gr

2 σχόλια:

  1. Ας μην ξεχνάμε και ότι το οικονομικό θαύμα της Τουρκίας είναι χτισμένο με δανεικά, όπως και το ελληνικό κάποτε. Η Τουρκία δεν έχει ούτε πετρέλαια, ούτε πολιτική σταθερότητα, ούτε ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα, πέραν των καλών πανεπιστημίων. Μια μικρή ανωμαλία αρκεί για να κλείσουν οι στρόφιγγες του δανεισμού και να μπει σε κρίση.

    Σπύρος Βουγιουκλάκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σύμφωνοι αλλά έχει πανέξυπνη εξωτερική πολιτική. Κατάλαβε τις διαθέσεις της Δύσης (λίγο καθυστερημένα) κι έχει στρέψει το ενδιαφέρον της προς την Ανατολή για να καλύψει τα κενά, τα οποία ανέφερες παραπάνω. Παρ' όλα αυτά οι βάσεις της είναι σαθρές. Και μην ξεχνάμε πως πρόσφατα βγήκε από την οικονομική κρίση που περνούσε κι εκείνη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή