Δευτέρα 2 Σεπτεμβρίου 2013

Ντροπή και κρίμα, κυρία Μέρκελ



«Αξιότιμη Καγκελάριε,

Τελικά ενδώσατε και σεις στον χυδαίο γερμανικό λαϊκισμό που ανέκαθεν έψαχνε για έθνη-θύματα να εκτονώσει την "ανωτερότητά" του. Με περιφρόνηση στην Ιστορία, μόνο και μόνο για να κερδίσετε μερικές ψήφους παραπάνω, υιοθετήσατε και σεις τις άναρθρες κραυγές της άκρας Δεξιάς και της άκρας Αριστεράς ότι η Ελλάδα δεν έπρεπε να βρίσκεται στο ευρώ. Οτι η ένταξή της ήταν ένα θεμελιώδες σφάλμα του προκατόχου σας Γκέρχαρντ Σρέντερ, τον οποίο επίσης περιλούσατε με χαρακτηρισμούς. Για να φτάσετε σε αυτό το κατάφωρο ψέμα, σημαίνει ότι είστε επιλήσμων όχι μόνο της σοβαρότητας που πρέπει να επιδεικνύει ένας ηγέτης, αλλά και των πραγματικών γεγονότων που έλαβαν χώρα 15 χρόνια πριν. Καλό θα ήταν λοιπόν να θυμηθείτε τα εξής:
1. Είναι αλήθεια ότι η Ελλάδα για να μπει στην ΟΝΕ έκανε χρήση των ελαστικών κριτηρίων του Μάαστριχτ το 1999. Με τη διαφορά ότι δεν τα έκανε ελαστικά ο Σρέντερ για να βοηθήσει την Ελλάδα, αλλά ο μέντοράς σας, ο Χέλμουτ Κολ, για να βοηθήσει τη Γαλλία, την Ιταλία, το Βέλγιο, και προπάντων τη Γερμανία, που τότε είχαν είτε μεγάλα ελλείμματα είτε μεγάλα χρέη. Αν δεν άλλαζαν, από τον αρχικό πυρήνα της Ενωσης θα έμπαιναν στην ΟΝΕ μόνο η Ολλανδία και το Λουξεμβούργο και το ευρώ θα γινόταν το πιο σύντομο ανέκδοτο.
2. Γνωρίζετε ασφαλώς τις αγωνιώδεις μεταλλάξεις που έκαναν οι παραπάνω χώρες για να μπορέσουν να ικανοποιήσουν έστω και τα ελαστικά κριτήρια. Η Γαλλία έβγαλε τα ασφαλιστικά ταμεία από το Δημόσιο, το Βέλγιο εξαγόρασε τον χρυσό της Κεντρικής Τράπεζας, η δική σας χώρα έβγαλε τα νοσοκομεία από τον προϋπολογισμό και απέκρυψε τα δημοσιονομικά ελλείμματα των Κρατιδίων. Η Ελλάδα το μόνο που έκανε ήταν να ταξινομεί τις αμυντικές δαπάνες μόνο στο χρέος και σταδιακά στο έλλειμμα. Η μέθοδος αυτή έγινε πλέον κανόνας για όλη την Ευρωπαϊκή Ενωση, αλλά δεν την εφαρμόζετε αναδρομικά για την Ελλάδα για να συντηρείτε τον μύθο της λανθασμένης ένταξης. Εάν θέλετε να είστε ακριβοδίκαιη, φτιάξτε μια επιτροπή με πέντε νομπελίστες δικής σας επιλογής να επανεξετάσουν πώς μπήκαν στην ΟΝΕ όλες οι χώρες. Και τότε η συζήτηση θα γίνει πραγματικά ενδιαφέρουσα, σας το υπόσχομαι.
3. Θα έπρεπε να θυμάστε επίσης ότι δεν ήταν η Ελλάδα που αμέσως μετά είχε προβλήματα με το Σύμφωνο Σταθερότητας, αλλά η δική σας χώρα με τα μεγάλα ελλείμματα της περιόδου 2000-2004. Ενώ τεχνικά βεβαιώθηκε η παραβίαση του Συμφώνου, η Γερμανία απέφυγε την επονείδιστη καταδίκη και το βαρύ πρόστιμο που θα πλήρωνε το 2003 χάρις στην ελληνική παρέμβαση και ψήφο στο Eurogroup. Θα έπρεπε να θυμάστε επίσης ότι τότε είχαν πεταχτεί μερικοί και μιλούσαν για την ακαταλληλότητα της Γερμανίας στην ΟΝΕ, αλλά επικράτησαν όσοι πίστευαν στην ευρωπαϊκή αλληλεγγύη και υπεράσπισαν θερμά τη χώρα σας και την κοινή πορεία ολοκλήρωσης.
4. Η μεγάλη εμπειρία που έχετε στην ηγεσία της Γερμανίας θα έπρεπε να σας είχε διδάξει ότι μια χώρα μπορεί να αποτύχει όταν σε μια κρίσιμη στιγμή εφαρμοστούν λάθος πολιτικές και κανένας δεν επεμβαίνει να τις αναχαιτίσει. Ετσι και εσείς αδιαφορήσατε για τη διόγκωση του ελληνικού ελλείμματος μετά το 2007 και κανένα μέτρο δεν σκεφτήκατε μαζί με τον καταπληκτικό Μπαρόζο για να μη δυσαρεστήσετε τους ομοϊδεάτες σας. Οταν τα πράγματα χειροτέρεψαν το 2010 δεχθήκατε - μερικοί λένε ότι επιμείνατε κιόλας - να συμμετάσχει το ΔΝΤ στην εποπτεία της Ελλάδας ως δήθεν μηχανισμός αξιολόγησης. Ξεχάσατε έτσι όχι μόνο ότι οι πολιτικές του ΔΝΤ σημείωναν παντού κραυγαλέα αποτυχία, αλλά και ότι η παρέμβασή του χρειάζεται μόνο σε συναλλαγματικές κρίσεις - και τέτοια φυσικά δεν υπήρχε. Μέχρι τότε το ΔΝΤ καμία αρμοδιότητα δεν είχε σε θέματα ευρώ και σεις το κάνατε τώρα να διαφεντεύει την πολιτική της ευρωζώνης, να δίνει συμβουλές στη Γαλλία, να προστάζει την Ισπανία και άλλα τραγελαφικά και ανιστόρητα. Ακόμη και ο υπουργός σας των Οικονομικών θέλει πλέον το ΔΝΤ να φύγει, αλλά η ζημιά έχει γίνει και είναι πολύ μεγάλη. Η δική σας ευθύνη είναι εξίσου μεγάλη και γι' αυτό θα έπρεπε να είστε πιο προσεκτική στο προεκλογικό σας ακροατήριο.
5. Και κάτι τελευταίο: Καλό θα ήταν να είστε λιγότερο επικριτική με τον προκάτοχό σας καγκελάριο Σρέντερ και να γίνετε περισσότερο ευγνώμων. Του οφείλετε τουλάχιστον δύο πράγματα: πρώτον, η δική του φορολογική μεταρρύθμιση και οι συμφωνίες με τα συνδικάτα ήταν εκείνες που έφεραν ξανά επενδύσεις στη Γερμανία και από ελλειμματική χώρα την έκαναν πάλι ανταγωνιστική. Τους καρπούς της πολιτικής Σρέντερ δρέψατε και επιβληθήκατε σήμερα ως ισχυρότερη οικονομία στην Ευρώπη. Δεύτερον, ο Σρέντερ ήταν εκείνος που, μαζί με τον Σιράκ της Γαλλίας και τον Σημίτη ως προεδρεύοντα το 2003 στην Ευρωπαϊκή Ενωση, αντιτάχθηκαν στα αγγλοαμερικανικά σχέδια εισβολής στο Ιράκ. Η Γερμανία γλίτωσε έτσι όχι μόνο χιλιάδες φαντάρους που θα είχαν σκοτωθεί, αλλά και το στίγμα του εισβολέα που θα την καταδίωκε ακόμα, όπως γίνεται τώρα με τη Βρετανία. Είναι πιθανόν, ως μεγαλωμένη σε μαρξιστικό καθεστώς, να πιστεύετε ότι η Ιστορία γράφεται όπως κάθε φορά εξυπηρετεί τα συμφέροντα του κόμματος. Ομως έπειτα από τόσα χρόνια στο τιμόνι της Γερμανίας θα έχετε μάθει ότι η παραχάραξη της Ιστορίας είναι το πρώτο βήμα για την υπονόμευση και καταρράκωση της κοινωνίας - και αυτής που την υφίσταται, αλλά και αυτής που την κάνει. Σκεφτείτε το με δικά σας παραδείγματα».

Ο κ. Νίκος Χριστοδουλάκης είναι πρώην υπουργός, καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο.

Πηγή: Το Βήμα της Κυριακής

9 σχόλια:

  1. Γιατί είναι εξαιρετική;

    Πρώτα απ' όλα, γιατί ανοικτή επιστολή;

    Προκοπάκης Γ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν υπάρχει "σάλιο" Γιώργο γι' αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εννοείς, να σαλιώσει τον φάκελλο, υποθέτω.

    Προκοπάκης Γ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Είναι "μήνυμα" που προδιαθέτει για το περιεχόμενο της επιστολής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αγαπητέ κύριε Προκοπάκη για ποιο λόγο δίνετε βαρύτητα σε ανούσιες λεπτομέρειες κι όχι στην ουσία της επιστολής;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ποιά είναι η ουσία της επιστολής;
    Διαβάζω δύο πράγματα (χοντρικά):
    1. Η συμμετοχή της Ελλάδας στην ευρωζώνη ήταν τόσο παράτυπη όσο και της Γερμανίας.
    2. Η κ. Μέρκελ (και ο κ. Μπαρόζο) έχει (έχουν) οδηγήσει την Ευρώπη στη μοιραία αγκάλη του ΔΝΤ.

    Κάνω λάθος;

    Είμαι (και είστε) βέβαιος πως τόσο για το 1, όσο και για το 2, τόσο η κα Μέρκελ όσο και οι Σόιμπλε και τα διάφορα ινστιτούτα που συνεισφέρουν στην εκπόνηση πολιτικής στη Γερμανία, έχουν πολλά να πουν. Και έχουν πει, τα οποία δεν περιλαμβάνονται στην ανοικτή επιστολή ούτε απαντώνται.

    Η επιστολή είναι ανοικτή μεν, πλην όμως πέστε ειλικρινώς τη γνώμη σας: θα θέλατε το θέμα που ετέθη στο πλαίσιο της προεκλογικής ρητορικής να γίνει κύριο θέμα μέχρι τις 22/9 στη γερμανία; Ο Στάινμπρουκ ο ίδιος στο χθεσινό ντιμπέιτ το άφησε να περάσει.

    Η ουσία λοιπόν είναι διττή. Τόσο το περιεχόμενο, όσο και η φόρμα.

    Να σας το πω απλά. Ο ΝΧ είναι ο ΜΟΝΟΣ Έλληνας πολιτικός που ρητώς έχει αποδεχθεί τη βασική πολιτική πρόβλεψη της γερμανικής πολιτικής διάσωσης: τη συνταγματική πρόβλεψη ισοσκελισμένου προϋπολογισμού. Όχι σε ανοικτή επιστολή ώστε η Μέρκελ να του απαντήσει και να του πει "μπράβο". Τις επιπτώσεις αυτής της θέσης σε οποιοδήποτε επίπεδο δεν τις συζητάμε ΠΟΥΘΕΝΑ όμως. Εάν λοιπόν, έχω μπροστά μου την πρόταση πολιτικής πίεσης του ΔΝΤ για μείωση χρέους και του ΝΧ για εφαρμογή της συνταγματικής πρόβλεψης για ισοσκελισμένο προϋπολογισμό, παίρνω ΔΝΤ χωρίς δεύτερη κουβέντα. Η κα Μέρκελ προφανώς και θα αγνοήσει την ανοικτή επιστολή και μένουμε με ένα άρθρο στο οποίο δεν έχει έννοια να απαντήσεις γιατί ξέρεις πως ο δεδηλωμένος μερκελιστής θα μοιράσει ταμπέλες μερκελισμού.

    Το μόνο που μένει είναι η καταξίωση της πολιτικής Σημίτη. Προσοχή, με την παραδοχή συμψηφισμού παρατυπιών - όχι πια το σπαθί του Μάαστριχτ. Καλά κάνει και υπερασπίζεται την πολιτική. Στις 14/4/2011 στο βήμα, ο κ. Σημίτης υποστήριζε την ίδια πολιτική με επιχειρηματολογία η οποία ούτε καν αναφέρεται στο χθεσινό άρθρο.

    Για να μην το ζαλίζουμε, η κα Μέρκελ σήκωσε ένα θέμα χωρίς ουσία στα προεκλογικά της Γερμανίας, οι άμεσα θιγόμενοι δεν είναι οι Έλληνες αλλά οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες, αυτοί το αφήνουν να πεθάνει και μεις θέλουμε να το κάνουμε ζήτημα. Αν μου πείτε ποιός στη γερμανία ενδιαφέρεται τι γράφει ο ΝΧ στο ΒΗΜΑ, πάω πάσσο. Εκεί βέβαια αρχίζει το αστείο του ανοικτού της επιστολής. Υπουργός Οικονομικών είναι (ήταν), για τόνομα του Θεού, όχι ο Τζήμερος.

    Προκοπάκης Γ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Με βρίσκετε απολύτως σύμφωνο σ' αυτό που μου γράψατε. Το παραδέχομαι. Πράγματι η επιστολή αυτή δε θα ιδρώσει κανένα γερμανικό αυτί. Η αλήθεια είναι πως δεν θα φτάσει καν μέχρι την κεντρική Ευρώπη. Όμως μου φάνηκε ένα αρκετά υγιές κείμενο, όσον αφορά την ελληνική "αντιπολίτευση" απέναντι στη γερμανική πολιτική που ασκείται τα τελευταία χρόνια στην Ευρώπη. Δεν υπήρχαν λαϊκισμοί ούτε αβάσιμες θεωρίες, με τις οποίες έχουμε μπουχτίσει όλα αυτά τα χρόνια. Δεν παρουσιάζει την Ελλάδα ως ένα αδικημένο κράτος, αλλά από την άλλη προσπαθεί να επισημάνει στην Γερμανία πως δεν είναι και το πιο "άγιο" κράτος της Ε.Ε. Αυτοί ήταν οι λόγοι που με οδήγησαν να το παρουσιάσω μέσα από το ιστολόγιό μου. Παρ΄όλα αυτά εκτιμώ την κίνησή σας να το σχολιάσετε και να συζητήσετε μαζί μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. καλως σε βρηκα και καλο μας φθινοπωρο αξιολογη η επιλογη σου για την δημοσιευση της επιστολης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλώς σε βρήκα. Καλό φθινόπωρο και καλή δύναμη. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή