Κυριακή 12 Οκτωβρίου 2014

Θεατές μίας 'Νέας Σεμπρένιτσα"


Οι εξελίξεις που τρέχουν στα σύνορα Τουρκίας με Συρίας και ο θαυμασμός μας για τους κατοίκους της θρυλικής πλέον πόλης Κομπάνι, μου θυμίζουν την ηρωική έξοδο του Μεσολογγίου. Σ' αυτές τις ιδιαίτερες επαναλήψεις των ιστορικών γεγονότων υπάρχει μία μεγάλη διαφορά. Στον μακρινό 19ο αιώνα η πληροφορία αργούσε να φτάσει στα αυτιά όσων παρακολουθούσαν τα γεγονότα σε αντίθεση με σήμερα που όλα τα ζούμε σε απευθείας μετάδοση. 
Η απραξία μας είναι συνένοχη με τη σφαγή που πραγματοποιείται στους δρόμους αυτής της πόλης. Οι συνέπειες για ορισμένους (Τουρκία) είναι άμεσες ενώ για τους υπόλοιπους (Ευρώπη) θα προξενήσουν εφιάλτες για τα επόμενα χρόνια. 
Το άσχημο σε όλην αυτήν την ιστορία είναι πως παρακολουθούμε τον αργό και βασανιστικό θάνατο μίας πόλης. Από στιγμή σε στιγμή το Κομπάνι θα πέσει στα χέρια των φανατικών ισλαμιστών και η σφαγή των ηρωικών κατοίκων αυτής της πόλης θα είναι αναπόφευκτη. Η υποτιθέμενη συμμαχία των πρόθυμων δεν κάνει απολύτως τίποτα. Οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί δεν σταμάτησαν την επέλαση των φανατικών μουσουλμάνων ενώ οι Τούρκοι κάθονται άπραγοι και κοιτούν το αίμα των Κούρδων να τρέχει, με μία σιωπηλή ικανοποίηση που δε μπορεί να κρυφτεί.
Η κουρδική πόλη των 300.000 ψυχών είναι πλέον παρελθόν από τη στιγμή που έπεσε και το γενικό επιτελείο των κουρδικών δυνάμεων την Παρασκευή. Η μάχη ήταν από την αρχή άνιση. Γεγονός όμως είναι η υπεράνθρωπη αντίσταση των Κούρδων, οι οποίοι πολέμησαν ηρωικά για να σώσουν την πόλη τους, ανυπεράσπιστοι κι αβοήθητοι μιας και οι Τούρκοι είχαν κλείσει τα σύνορα κάτι που είχε ως αποτέλεσμα να μη μπορεί κανείς να στηρίξει τους κατοίκους αυτής της πόλης. Αντιθέτως οι ισλαμιστές εφοδιάζονταν από τις επαρχίες της Ράκα και του Χαλεπιού. Ήταν θέμα χρόνου να πέσει το Κομπάνι. 
Η καθυστερημένη δήλωση του απεσταλμένου του ΟΗΕ προς την Τουρκία, να ανοίξει τα σύνορά της για να περάσουν ελεύθερα, Κούρδοι εθελοντές ώστε να εμποδίσουν την βία σφαγή των αμάχων που βρίσκονται εγκλωβισμένοι στη πόλη, δε σώζει την υστεροφημία της Δύσης. Η Σεμπρέντιτσα θα αποτελέσει μακρινό παρελθόν. Σε μελλοντικές σφαγές θα θυμόμαστε το Κομπάνι και οι τύψεις θα μας βαραίνουν. 
Η Τουρκία έχει αρχίσει ήδη να την πληρώνει, για την εσκεμμένη της αδράνεια. Ένας εμφύλιος ξεκινά στη γειτονική μας χώρα. Οι Κούρδοι ξεσηκώθηκαν κι αυτή τη φορά είναι πιο αποφασισμένοι για εκδίκηση. Δεν είναι τυχαίο πως είναι πρώτη φορά μετά την εποχή του Εβρέν που οι Τούρκοι κατέβασαν τα τανκς στους δρόμους σε αρκετές πόλεις για να αντιμετωπίσουν τους Κούρδους. Μαζί με τα τανκς βγήκαν και οι Γκρίζοι Λύκοι, οπλισμένοι για να τρομοκρατήσουν τους εξεγερμένους. 
Όμως η τουρκική τρομοκρατία δεν έχει τα αποτελέσματα που θέλει. Οι Κούρδοι σκότωσαν τρεις υψηλόβαθμους αξιωματικούς της αστυνομίας στην Μπινγκόλ για αντίποινα ενώ ο Οτσαλάν από τη φυλακή δήλωσε πως η πτώση του Κομπάνι στα χέρια των ισλαμιστών θα είναι η αφορμή για τον τερματισμό της εκεχειρίας των Κούρδων με την Άγκυρα. 
Επίσης θέλω να σημειώσω πως η στάση τους Τουρκίας επιβεβαιώνει εν μέρει τα λόγια του Τζον Μπάιντεν στο Χάρβαρντ, για τα οποία αναγκάστηκε να ζητήσει συγνώμη. Η Τουρκία δεν είναι μόνο ένοχη για την ενίσχυση των τζιχαντιστών σε όπλα αλλά και για την ανοχή της απέναντι στις σφαγές που κάνουν. Φυσικά την ενοχή αυτή την μοιράζεται και με άλλες χώρες. Μεγάλο μερίδιο ευθύνης έχουν οι Η.Π.Α. και η Ευρώπη. Όμως για τη σφαγή στο Κομπάνι ευθύνεται μόνο η Τουρκία με το ύπουλο παιχνίδι της.
Κάποια στιγμή η κουτοπονηριά τιμωρείται. Ήρθε η ώρα για την Τουρκία να πληρώσει το χρόνιο σύνδρομο της ουδετερότητας. Η ενοχή της για την επερχόμενη σφαγή του άμαχου πληθυσμού στο Κομπάνι την οδήγησε σε πολύ επικίνδυνα μονοπάτια. Η οικονομική και ειρηνική άνθηση που επικράτησε για μία σχεδόν δεκαετία στη γειτονική μας χώρα τερματίζει με πολύ άσχημο τρόπο. Το ξέσπασμα των Κούρδων θα διαλύσει τα πήλινα πόδια του τουρκικού γίγαντα. 
Και σ' αυτό το γεγονός θα είμαστε θεατές. Όμως ήρθε ο καιρός να ξυπνήσουμε διότι η γειτονιά μας φλέγεται. Κι αν δε σταματήσουμε τις φλόγες θα καούμε κι εμείς. Ήδη η ανθρωπιστική κρίση της Μέσης Ανατολής έχει φτάσει μέχρι τα νερά του Αιγαίου...

2 σχόλια:

  1. Το γενικό επιτελείο των κουρδικών δυνάμεων YPG/YPJ ειναι ακόμα στα χέρια τον Κούρδων μαχητών. Αυτώ που πείραν η ΙΚ ειταν το κτίριο της αστυνομίας στην πόλη. Επιπλέον θέλω να συμπληρώσω ότι το ΙΚ δεν κατέχει πάνω από 30% της πόλης. Αλληλεγγύη με τους Κούρδους αγωνιστές! Ελευθερία η βαρβαρότητα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Σ' ευχαριστώ για τις διορθώσεις και τις συμπληρώσεις της ανάρτησής μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή