Μία ημερομηνία, δύο διαφορετικών ιστορικών στιγμών...

Πριν από εικοσιέξι χρόνια, μετά από ένα "τυχαίο" γεγονός, έπεσε το τείχος του Βερολίνου. Φυσικά είχε προηγηθεί το άνοιγμα των συνόρων μεταξύ Αυστρίας και Ουγγαρίας και η κατάργηση του δόγματος Μπρέζνιεφ από τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ. Όλη η περίοδος της πτώσης του Ανατολικού Μπλοκ, συσσωρεύτηκε σ' εκείνη τη μέρα της 9ης Νοεμβρίου 1989. Η συγκεκριμένη ημερομηνία σημαδεύτηκε με το λεγόμενο "τέλος της Ιστορίας". 

Από τότε έχει περάσει αρκετός καιρός. Η ιστορική στασιμότητα που ακολούθησε ως σήμερα, βοήθησε αρκετά στον αργό θάνατο αρκετών ιδεολογιών κι οραμάτων. Ο καλύτερος κόσμος που αρκετοί ρομαντικοί ονειρευόντουσαν τότε, όχι μόνο δεν ήρθε, αλλά αναγκάστηκαν να γίνουν θεατές του ανορθόδοξου γκρεμίσματος του άλλου στρατοπέδου. Έντρομοι μέχρι σήμερα παρακολουθούν τον καπιταλισμό να εξακολουθεί να κατατροπώνει άλλους λαούς και να τρώει τα ίδια τα παιδιά του...
Παρατηρώντας και μελετώντας τις εξελίξεις από την Πτώση του Τείχους μέχρι σήμερα, αναρωτιέμαι αν εκπληρώθηκαν οι επιθυμίες των Ανατολικογερμανών που ανεβασμένοι πάνω στο Τείχος του Βερολίνου ατένιζαν ένα καλύτερο μέλλον;
Μπορεί να αλλάξει κάτι;
Κι αν ναι τι;
Και να που ερχόμαστε στο σήμερα για να διαπιστώσουμε πως οι συμπτώσεις αποκτούν τη σημασία που τους αρμόζει. Ενώ η 9η Νοεμβρίου του 1989 έμεινε στην Ιστορία ως την Ένωση των δύο Γερμανιών και παράλληλα των δυο κόσμων εκείνης της εποχής, η 9η Νοεμβρίου του 2015 θα μείνει ως η μέρα που οι Καταλανοί αποφάσισαν να πορευτούν μόνοι της μακριά από το άρμα της Μαδρίτης, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του "πολυπόθητου" ευρώ.
Είναι βέβαιο πως η Μαδρίτη και η Ευρώπη θα αντιδράσουν άμεσα κι έντονα. Αυτό όμως που έχει σημασία είναι πως σε μία περίοδο που τα συστημικά μέσα τρομοκρατούν τον κόσμο, λέγοντάς του πως έξω από την ευρωζώνη υπάρχει το απόλυτο χάος έτοιμο να μας ρουφήξει στο βαθύ του σκοτάδι, ένας λαός, χρόνια δέσμιος σε ένα κράτος στο οποίο νιώθει ξένος, εκμεταλλεύτηκε τα εργαλεία που της παραχωρούσε η ημιαυτονομία για να διακηρύξει την ανεξαρτησία του και την απόσχισή του από την Ισπανία μέσα στο 2017.
Έτσι, η σημερινή μέρα, αποκτά μία ιδιαίτερη σημασία για την Ευρώπη. Η Ιστορία ανακτά πάλι τον παλμό που τις έλειπε. Η πορεία ενός λαού προς το άγνωστο με όπλα την ελπίδα και τον ενθουσιασμό, δίνει πνοή σε μία ευρωπαϊκή κοινωνία ημιθανή από την νεοφιλελεύθερη φασιστική πολιτική των τραπεζών.
Η σημερινή μέρα είναι σημαντική διότι γράφτηκε ένα τέλος στην ιστορική στασιμότητα των τελευταίων εικοσιπέντε ετών.