Δευτέρα 13 Σεπτεμβρίου 2010

(Μην) Πυροβολείτε τον πιανίστα!


Τον τίτλο τον υιοθέτησα και τον άλλαξα από μία παλιά εκπομπή του Κραουνάκη στην κρατική τηλεόραση. Περίμενα να μου δωθεί η ευκαιρία να γράψω την άποψή μου για το θέαμα που είδα την Παρασκευή στο Ηρώδειο.
Η άποψή μου για τον κ. Κραουνάκη δεν είναι η καλύτερη. Εκτιμώ τη μουσική δουλειά του (κάποια τραγούδια του τα χω λατρέψει και τα τραγουδάω συχνά), όμως μέχρι εκεί. Στα υπόλοιπα ο άνθρωπος είναι ατάλαντος. Θα μπορούσα να ήμουν πιο ήπιος μαζί του όμως με ενοχλεί το αλαζονικό ύφος που έχει. Που προσπαθεί να μας κοιτάξει όλους από ψηλά. Ακόμα και η υπερφυσικού μεγέθους κοιλιά του δε μπορεί να τον κρατήσει στη γη.
Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Αποφάσισα την Παρασκευή να πάω στο Ηρώδειο να δω την παράσταση Αχαρνείς. Στο ναυάγιο που ακολούθησε έπαιξαν και οι Βαλτινός και Βουτσάς (οι οποίοι ήταν τα μόνα αξιόλογα στοιχεία της παράστασης). Φτάνοντας στο Ηρώδειο είδα δύο τεράστιες ουρές. Μάλλον θα αξίζει η παράσταση αναρωτήθηκα. Ας αξιοποιήσει την ευκαιρία λοιπόν ο Κραουνάκης για να ανέβει στα μάτια μου. Ττώρα θα μου πείτε ποιός είμαι εγώ, χέστηκε ο Κραουνάκης για μένα, όμως εγω είμαι αυτός που θα τον κρίνω και θα τον χειροκροτήσω στο τέλος.
Μπήκαμε από τους πρώτους στο θέατρο οπότε κάτσαμε σε καλό σημείο. Τα σκηνικά μου άρεσαν πολύ. Αυτό μεγάλωνε τις ελπίδες μου πως θα δω κάτι καλό. Όλα αυτά μέχρι που η ώρα πήγε εννιά.
Τότε βγήκε στη σκηνή ο κ. Κραουνάκης. Πιο δυνατά άκουγες τα βήματά του πάνω στη σκηνή παρά αυτά που έλεγε. Ούρλιαζε με την βραχνύ φωνή του και δε μπορούσες να καταλάβεις τι έλεγε. Η ερμηνεία του ήταν απαράδεκτη. Ωστόσο είχε γραφτεί με τέτοιο τρόπο το σενάριο που όλα περιφέρονταν γύρω από τον Κραουνάκη. Αναγκάστηκα λοιπόν και έβλεπα τον Κραουνάκη δύο ώρες πάνω στη σκηνή.
Μιάς και ανέφερα το σενάριο. Δεν υπήρχε καμία πλοκή. Μία δίνη μόνο που σε μπέρδευε και αναρωτιόσουν για το τι θέλει να πει ο ποιητής. Οι ατάκες ήταν άθλιες και οι βρισιές απαράδεκτες.
Κύριε Κραουνάκη στο Ηρώδειο γινόταν η παράσταση όχι στο Δελφινάριο. Και μη γυρίσεις να πεις πως περνούσες κάποιο μήνυμα διότι έβριζες χυδαία μέσα σε έναν ιερό χώρο αλλά δεν έριχνες τα πυρά σου πουθενά. Τσάμπα μαγκιά που λέμε. Και είχαμε το κοινό που χειροκροτούσε σε σημεία και σε ατάκες που έχουν χιλιοειπωθεί. Μα καλά δεν έχετε κουραστεί να τις ακούτε. Τουλάχιστον ο Λαζόπουλος και οι Ράδιο Αρβύλα έχουν τα κότσια και κατονομάζουν όταν βρίζουν ή όταν πετάνε μπηχτές. Τον χοντρό τι τον χειροκροτάτε; Τι καινούργιο είπε; Ποιούς κατονόμασε και καταδίκασε; Μη χειροκροτάμε και τα σκουπίδια διότι μετά δε θα μπορούμε να εκτιμήσουμε τίποτα.
Πάντως η αλήθεια είναι πως μόλις τελείωσε η παράσταση ο κόσμος χειροκρότησε μία φορά τους ηθοποιούς χωρίς να τους αποθεώνει ενώ αρκετοί ήταν αυτοί που άρχιζαν να φεύγουν πολύ πριν τελειώσει η παράσταση.
Η άποψή μου για την παράσταση που είδα; Σκέτη απογοήτευση. Δε λυπήθηκα που έχασα τον χρόνο μου. Στεναχωρέθηκα που έδωσα τα λεφτά μου σε εκείνον τον μαλάκα και όχι στον αξιόλογο κυριούλη, που έπαιζε με την κιθάρα του στον πεζόδρομο αγαπημένα τραγούδια και ομόρφαινε τους περιπάτους των Αθηναίων στην περιοχή...

1 σχόλιο:

  1. Απ΄ό,τι κατάλαβα...καλά που δεν μπόρεσα να πάω στην παράσταση! ;-)
    Ο κ. Κραουνάκης έγραψε πολύ ωραία τραγούδια βέβαια, σε συνδυασμό με την κ. Νικολακοπούλου και μόνο, αλλά...ηθοποιός;
    Γενικώς αντιτίθεμαι στους..αλεξιπτωτιστές όλων των επαγγελμάτων, ειδικώς όταν δεν το ΄χουν σπουδάσει το θέμα (κι απ΄όσο ξέρω, ο κ. Κραουνάκης δεν έχει σπουδάσει ηθοποιία)..
    Όσο για τις..αισχρότητες του λόγου, ο Αριστοφάνης εκφραζόταν πάντα με αθυροστομία, αλλά...κι η μετάφραση του κ. Μύρη μήπως ξέφυγε λίγο;
    Καλησπέρα, Γιώργο, καλό απόγευμα! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή