Βόλτα στο ζωγραφιστό χωριό

Το Πυργί είναι ένα σήμα κατατεθέν της Χίου. Πολλές φορές όταν με ρωτούν (κυρίως άνθρωποι μεγάλης ηλικίας) από που είμαι και τους απαντάω από Χίο αμέσως μου λένε δύο λέξεις, Μαστίχα και Πυργί.

Το χωριό αυτό ανήκει στα Μαστιχοχώρια της Νότιας Χίου και έχει πάρει το όνομά του από τον πύργο που δεσπόζει στο κέντρο του χωριού (τον οποίο ακόμα δεν έχω επισκεφθεί). Είναι το πιο γνωστό απ' όλα τα υπόλοιπα χωριά αλλά κατα την γνώμη μου όχι το πιο όμορφο (βάζοντας πρώτα στη λίστα μου την Βέσσα και τα Μεστά).

Όμως το Πυργί έχει μία ατμόσφαιρα διαφορετική. Αυτό οφείλεται στους ξυστούς τοίχους οι οποίοι προσθέτουν και άλλες διαστάσεις στον χώρο, μ΄αποτέλεσμα να μη ξεχωρίζεις που τελειώνει το ένα σπίτι και που αρχίζει το άλλο. Τα σπίτια κολλητά μεταξύ τους, ενώνονται με γεφυρούλες, δημιουργώντας μία καλή αμυντική πόλη ενάντια στις επιδρομές των πειρατών που ρημάζανε το νησί. Συχνή εικόνα είναι οι μαυροφορεμένες γριούλες που κάθονται στις πόρτες των σπιτιών είτε μόνες τους είτε με γειτόνισσες χαιρετώντας τον κόσμο που περνάει. Ένα άλλο έντονο στοιχείο στο χωριό αυτό είναι τα ντοματάκια που τα κρεμάνε στα μπαλκόνια ή στα παράθυρα και τις πόρτες των σπιτιών. Έντονη η κόκκινη πινελιά στο ασπρόμαυρο φόντο. Όλα αυτά τα στοιχεία δημιουργούν ένα ιδιαίτερο χωριό.

Ένα χωριό που δυστυχώς καταστρέφεται. Καταστρέφεται τόσο από τους ντόπιους όσο και με τους Ελληνοαμερικάνους που έχουν καταγωγή από εκεί. Χτίζουν ανεξέλεκτα περιμετρικά του χωριού αλλοιώνοντας την εξωτερική εικόνα του μιάς και τα σπίτια δεν είναι ενωμένα ούτε ζωγραφιστά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να βλέπεις ένα συνηθισμένο χωριό περιμετρικά και ένα ιδιαίτερο και αλλοιώτικο χωριό στο κέντρο. Θυμάμαι καλά το χωριό στη δεκαετία του '80 που κυριαρχούσε τότε το ασπρόμαυρο πριν προσθεθούν πινελιές ώχρας, μπέζ, ροζ και άλλων περιέργων ή συνηθισμένων χρωμάτων που επιλέγει ο καθένας για το σπίτι του. Είναι κρίμα να εκσυχρονίζεται έτσι το χωριό αυτό.

Στη συγκεκριμένη υπόθεση στέκει η φράση που είχε πει μία ξένη μόνιμος κάτοικος του νησιού: "Η Χίος είναι ένα υπέροχο νησί με ανθρώπους που δε την αγαπούν και δε την σέβονται". Στεναχωριέμαι όταν βλέπω πως άνθρωποι από άλλους τόπους και χώρες εκτιμούν και λατρεύουν αυτόν τον τόπο περισσότερο από μας που τον ζούμε. Σε ένα μεγάλο ποσοστό των κατοίκων του νησιού δεν αξίζει να ζει σ' αυτόν τον τόπο όσο σκληρό κι αν ακούγεται.

Ας γυρίσουμε όμως στο χωριό. Το Πυργί φημίζεται και για την διαμονή του Χριστόφορου Κολόμβου στη Χίο λίγο πριν ανακαλύψει την Αμερική μιας και μελετούσε εκεί χάρτες και αναζητούσε πλήρωμα για τα καράβια του. Πολύ πιθανό στους πρώτους Ευρωπαίους που πάτησαν την Αμερική να υπήρχαν Χιώτες. Όπως πολύ πιθανό να άφησε απογόνους ο Κολόμβος στη Χίο μιας και υπάρχουν πολλές οικογένειες στο χωριό με το όνομα αυτό.

Επίσης στο Πυργί βρίσκεται και η υπέροχη μεσαιωνική εκκλησία των Αγίων Αποστόλων. Ίδιας ηλικίας με την Νέα Μονή και ίδιου σχεδίου με αυτό της Παναγιάς της Κρίνας. Ένας ναός που είναι σε μία εσωτερική αυλή την οποία τη διαμορφώνουν τα γύρω σπίτια και με είσοδο από μία στοά που βγάζει στη κεντρική πλατεία του χωριού.

Είναι ωραίο να κοιτάς το Πυργί την ώρα που δύει ο ήλιος ενώ εσύ επιστρέφεις στην Χώρα. Η ατμόσφαιρα αποκτά ένα χρυσαφί χρώμα και νομίζεις πως βλέπεις τον ήλιο να δύει ανάμεσα στο μεγάλο καμπαναριό του χωριού και στον πύργο. Αποχαιρετάς το χωριό και παίρνεις το δρόμο της επιστροφής...

Το φωτογραφικό μου βίντεο δε θέλει να αναδείξει τόσο τη φημισμένη ομορφιά του χωριού όσο την φθορά του απέναντι στο χρόνο και στην αδιαφορία των ντόπιων και λοιπών Χιωτών. Ας προστατεύσουμε τους πολιτιστικούς μας πλούτους...