Βόλτα στην πρωτεύουσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

Για κάθε Έλληνα, οι Βρυξέλλες είναι μία πρωτεύουσα που βρίσκεται μακριά από την παραμεθόριο μικρή μας χώρα. Μιας και είναι μία από τις έδρες της Ε.Ε., την φανταζόμαστε ως μία πόλη πλούσια κι οργανωμένη.

Πράγματι οι Βρυξέλλες είναι μία πόλη οργανωμένη και σε μέγεθος κατάλληλο για να μπορέσει κανείς να τη γυρίσει ακόμα και με τα πόδια. Επίσης η πόλη ήταν αρκετά φιλική και φιλόξενη για οποιαδήποτε τσέπη, χωρίς να καπηλεύεται τον όρο "πρωτεύουσα της Ε.Ε." για να χτυπήσει τις τιμές. 

Ποια κομμάτια της πόλης μου αποκαλύφθηκαν το τριήμερο που έμεινα; Η βόλτα ξεκινάει από την υπανάπτυκτη και κακόφημη δυτική πλευρά όπου βρισκόταν το όμορφο ξενοδοχείο που έμενα. Στη δυτική πλευρά της πόλης βρίσκεται η εκκλησία της Sacre-Coeur (Ιερή Καρδιά). Είναι η πέμπτη μεγαλύτερη καθολική εκκλησία του κόσμου (00:08). Το τεράστιο μέγεθός είναι φανερό από απόσταση. Η εκκλησία εμφανίζεται αμέσως μόλις βγεις από το μετρό. Ένας μακρόστενος κήπος σε οδηγεί στο προαύλιο του ναού. Όσο τον προσεγγίζεις τόσο μεγαλύτερος γίνεται. 

Λίγο πιο βόρεια βρίσκεται το γνωστό Ατόμιουμ (00:10-00:21). Ένα μοντέρνο κτίριο 50 ετών. Σίγουρα τότε θα λαμποκοπούσε κάτω από τον ήλιο και θα φώτιζε το μέλλον για τους κατοίκους του Βελγίου. Σήμερα έχει κρατήσει τη λάμψη του παρελθόντος αλλά και τις φιλοδοξίες για το μέλλον της χώρας και της υπόλοιπης Ευρώπης. 

Στη συνέχεια πήρα το μετρό κι επέστρεψα κοντά στο ξενοδοχείο μου. Από κει θα συνέχιζα τη βόλτα προς την ευρωπαϊκή μεριά της πόλης. Στο ποτάμι που χωρίζει την ευρωπαϊκή γειτονιά από την υπανάπτυκτη γειτονιά των μεταναστών συνάντησα αρκετές και ιδιαίτερες λεπτομέρειες όπως τις καρέκλες που ήταν κρεμασμένες από έναν γερανό (00:22), τα παπούτσια από ένα καλώδιο ενός στενού δρόμου (00:27), ένα συμπαθητικό αυτοκόλλητο που έδειχνε τη ατυχής σχέση που έχει η βελγική αστυνομία με τους κατοίκους (01:23) αλλά κι ένα γνωστό γλυπτό με τρομερή κίνηση (01:07).

Μπαίνοντας στην ευρωπαϊκή πλευρά της πόλης προσπέρασα διάφορα κτίρια με ιδιαίτερες προσόψεις όπως αυτή που ήταν γεμάτη με φράσεις (00:38). Μέσα στα κτίρια συναντούσες διάφορους κατοίκους της πόλης που συνέχιζαν τους καθημερινούς τους ρυθμούς, όπως ο κύριος που έψαχνε για λουλούδια (01:13). 

Στην αρχή κατέβηκα νότια. Εκεί βρίσκεται ένας τεράστιος πύργος του 14ου (00:43), ο οποίος ήταν τότε σύνορο της πόλης, γνωστός ως η Πύλη Άλ. Διατηρήθηκε τόσο καλά επειδή λειτούργησε ως φυλακή τον 18ο αιώνα. Σήμερα λειτουργεί ως μουσείο. Λίγο πιο πέρα μία πλατεία με παζάρι παλιών αντικειμένων, επίπλων και πινάκων με καλωσόριζε και μου παρουσίαζε την παλιά καθημερινότητα των Βέλγων, κι όλα αυτά κάτω από την σκιά του υπέροχου δικαστηρίου της πόλης (00:48-01:01). 

Από την εναλλακτική πλατεία των Βρυξελλών κινήθηκα πιο ανατολικά και βρέθηκα σε έναν υπέροχο πάρκο που εκτεινόταν κάτω από το Ευρωκοινοβούλιο (01:37-02:02). Στο πάρκο μπορούσες να συναντήσεις όλες τις φυλές της Ευρώπης, νεαρά ζευγάρια, κορίτσια με μπούρκα και μοναχικοί τύποι που έβγαλαν τα κατοικίδιά τους βόλτα. Από πάνω τους στεκόταν το γυάλινο κτίριο του ευρωκοινοβουλίου το οποίο μου θύμισε αρκετά τα σχέδια του Κρίσταλ Πάλλας της Αγγλίας. Σε ένα κομμάτι της πρόσοψης του κτιρίου, η οποία βρισκόταν από την άλλη πλευρά, υπήρχαν διάφορες λέξεις μεγάλης σημασίας σε όλες τις γλώσσες της Ευρώπης. Εστίασα στη λέξη αξιοπρέπεια. 

Επιστρέφοντας προς το κέντρο για περπατήσω στην φημισμένη Grand Place, της οποίας τον τεράστιο πύργο του δημαρχείου τον βλέπω από μακριά (02:02). Πριν φτάσω στη πλατεία συνάντησα μία όμορφη βρύση με ένα ιδιαίτερο γλυπτό στη κορυφή της, όπου εικονίζονται τρεις μορφές που κοιτάνε στον ουρανό και προσμένουν να βρέξει (01:28). Από εκείνο το στενό μπήκα σε μία από τις πιο όμορφες πλατείες της Ευρώπης (02:07-03:36). Η δραστηριότητα στη συγκεκριμένη πλατεία ξεκινάει από τον 11ο αιώνα μιας κι εκεί διοργανώνονταν αρκετές εμποροπανήγυρις. Το πρώτο κτίριο που χτίστηκε εκεί ήταν το Δημαρχείο το οποίο ολοκληρώθηκε τον 14ο αιώνα. Τα υπόλοιπα υπέροχα κτίρια χτίστηκαν τον 17ο αιώνα. Όμως το 1695 ολόκληρη η πλατεία καταστράφηκε από τους κανονιοβολισμούς των Γάλλων. Σώθηκε μόνο το Δημαρχείο και οι προσόψεις δύο κτιρίων. Οι έμποροι ξανάχτισαν τα κτίρια τα οποία ήταν βασισμένα στα σχέδια του Δημοτικού Συμβουλίου. Η απόφαση αυτή μας έδωσε τη χαρά να απολαμβάνουμε αυτήν την όμορφη πλατεία μέχρι σήμερα. Μάλιστα ήμουν πολύ τυχερός διότι έζησα μία εκδήλωση με κοπέλες ντυμένες παραδοσιακά, οι οποίες χόρευαν κυκλικά μπλέκοντας τα χρωματιστά υφάσματα που κρατούσαν (03:22-03:36).

Η βόλτα μου συνεχίστηκε προς το Δικαστικό Μέγαρο, ένα υπέροχο κτίριο που είναι ορατό σε όλη τη πόλη. Είναι ίσως το πιο μεγαλειώδες έργο του Λεοπόλδου Β', μεγαλύτερο κι από την Βασιλική του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη. Στην πλάγια πλευρά του έχει ένα τεράστιο μπαλκόνι από όπου μπορείς να απολαύσεις όλη τη πόλη των Βρυξελλών (03:37-04:11).

Φεύγοντας από το Δικαστικό Μέγαρο πέρασα από ένα ιδιαίτερο πάρκο. Αναφέρομαι στους κήπους του Πετί Σαμπλόν, ο οποίος σχεδιάστηκε το 1890 και είναι ένας όμορφος τόπος ξεκούρασης. Περιμετρικά του κήπου υπάρχουν 48 μπρούτζινα αγάλματα που συμβολίζουν τις συντεχνίες της πόλης (04:11-04:25). 

Ο δρόμος με οδήγησε στο παλάτι της βασιλικής οικογένειας το οποίο βρίσκεται απέναντι από το πάρκο Μπρυσέλ (04:27). Όμως εγώ προτίμησα να ανακαλύψω τα αρτ νουβό κτίρια της πόλης όπως το μουσείο μουσικών οργάνων (04:33) αλλά και το υπέροχο μουσείο του σουρεαλιστική καλλιτέχνη Ρενέ Μαγκρίτ με το ιδιαίτερο παράθυρο (04:37). 

Διασχίζοντας το πάρκο Μπρυσέλ βρέθηκε μπροστά στον καθεδρικό ναό του Αγίου Μιχαήλ και της Αγίας Γουδούλης (04:42-04:51). Πολύ ψηλός ναός ο οποίος κερδίζει περισσότερο ύψος μιας και η πλατεία που βρισκόταν μπροστά του ήταν κατηφορική. Ο ναός μου θύμισε αρκετά την Παναγιά των Παρισιών. Λίγο πιο κάτω συνάντησα τη Γκαλερί Sant-Hubert (04:52), ένα από τα πιο πολυτελή εμπορικά κέντρα της Ευρώπης, η οποία μου θύμισε αρκετά την αντίστοιχη του Μιλάνο. 

Από την συγκεκριμένη στοά βρέθηκα πάλι στην Grand Place (04:57). Η μέρα έφευγε και τα φώτα της πόλης άρχισαν να ανάβουν σιγά-σιγά. Οι Βρυξέλλες άρχισαν να αποκτούν άλλη όψη. Η βόλτα απόκτησε άλλο νόημα (05:02-05:47). Κτίρια και πλατείες ζωντάνεψαν και οι καθημερινοί ρυθμοί έγιναν πιο χαλαροί. Παρέες μαζεύονταν σε μπιστρό και μπυραρίες. Σε μία απ' αυτές απόλαυσα γευστικές βελγικές μπύρες. Τι πιο όμορφο για να κλείσει έτσι μία βόλτα στην πρωτεύουσα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Υ.Γ.: Αγαπημένη μου φωτογραφία είναι αυτή που έβγαλα τον Nick Stones ως Μότσαρτ στο μουσείο του Ευρωκοινοβουλίου (05:47).