Ένα από τα πράγματα που με ανανεώνουν και μου γεμίζουν τις μπαταρίες είναι οι ξαφνικές αποδράσεις μου εκτός Αθήνας. Αυτή τη φορά έφυγα και κατέβηκα στο νησί μου. Δε το ξερε κανείς και πολλοί λίγοι το έμαθαν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να την απολαύσω διαφορετικά. Πρώτη φορά πήγα στην αγαπημένη μου παραλία, τα Βρουλίδια μόνος με το βιβλίο που μου κανε δώρο ο Γάλλος φιλαράκος μου Ραφαέλ (Γράμματα σε έναν νέο ποιητή του Ρίλκε) και με φόντο την Ικαρία πέρα από το Βενέτικο μια έκανα βουτιές για να δροσιστώ μια άραζα στην παραλία και διάβαζα το βιβλίο. Να πω την αλήθεια το απόλαυσα όμως με ενόχλησαν κάποια περίεργα βλέμματα του στυλ γιατί είναι μόνος του αυτός, τι βιβλίο διαβάζει κτλ. Αν θες να απολαύσεις μια βουτιά μόνος σου τελικά είναι να το κάνεις κάπου πιο απόμερα. Ακόμα και σε παραλία γυμνιστών. Το θέμα του σαββατοκύριακου είναι πως έλαβε χώρα ένας διαγωνισμός στο περιοδικό Πελιναίο στο οποίο μας ζήτησαν να βγάλουμε φώτο με θέμα την Χίο και τον αριθμό 50. Δυστυχώς ενώ έκανα πολύ καλή δουλειά δε πρόλαβα τον διαγωνισμό. Ευελπιστώ η φωτογραφία μου, η οποία άρεσε στον πρόεδρο της λέσχης κ. Βούλγαρη Ιωάννη να δημοσιευθεί στο επόμενο τεύχος. Ας συνεχίσουμε την απόδραση μας στο κέντρο της Αθήνας έστω πνευματικά με το νέο βιβλίο που αγόρασα, Η ζωή είναι αλλού του Μίλαν Κούντερα. Ίσως από τον τίτλο του να "πάω αλλού" από το συμπαθητικό μου μπαλκονάκι που θα κάθομαι να το διαβάζω...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου