Πόσο ακόμα θα δουλευόμαστε;

Καλημέρα σας... Όπως κάθε Κυριακή πρωί αράζω στο μπαλκονάκι μου με καφέ, πρωινό και τις κυριακάτικές μου παρέα και ενημερώνομαι σχετικά με τον άχαρο τόπο που ζω και την κατάσταση που επικρατεί παγκοσμίως. Σήμερα με κέντρισαν δύο θέματα τα οποία δημοσιεύθηκαν στην ίδια εφημερίδα (Το Βήμα της Κυριακής). Σήμερα θα αναλύσω το ένα θέμα. Στη Σελίδα 30 της εφημερίδας ένα κείμενο αναφέρει πως οι τηλεθεατές έμειναν ικανοποιημένοι με την παρουσία του Καραμανλή στο ντιμπέιτ. Συγκεκριμένα στην ερώτηση "ποιός πολιτικός αρχηγός είχε την καλύτερη παρουσία" ο Καραμανλής προηγήθηκε κατα 8,7 μονάδες από τον Παπανδρέου. Προς θεού δε θίγομαι που ο Καραμανλής από το πουθενά προήγήθηκε του Παπανδρέου. Εξάλλου και οι πέντε με απογοήτευσαν. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι πως διατυπώθηκε λάθος ερώτηση. Δεν έπρεπε να ρωτήσουν ποιός καραγκιόζης μας ικανοποίησε διότι θα επιλεγόταν ο λιγότερο χειρότερος αλλά για το ποιός μας απογοήτευσε και έφαγε τις περισσότερες μούντζες. Εκεί θα γινόταν συνοστισμός για την πρώτη θέση αν και τη πρωτία θα την έπαιρνε η αγαπητή μας Αλέκα Παπαρήγα και μετά θα ακολουθούσαν όλοι οι υπόλοιποι... Αφού μας δουλεύουν οι πολιτικοί γιατί μας δουλεύουν και οι εφημερίδες και τα υπόλοιπα μέσα ενημέρωσης... Μήπως να κρατήσουμε μια απόσταση και από αυτά όπως και στις κάλπες; Λέω εγώ...

Ντιμπέιτ ή Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός

Χθες ήμουν σε ένα δίλημμα...να δώσω σημασία σε ένα στημένο Ντιμπέιτ η να ασχοληθώ με το μπασκετ. Αποφάσισα να χαραμίσω τον χρόνο μου να δω λίγο το τηλεοπτικό σόου. Να πω την αλήθεια κουράστηκα... Κουράστηκα όχι να τους ακούω αλλά να ρίχνω μούτζες σε κάθε τους απάντηση... Ο Καραμανλής προσπαθούσε να πείσει πως έχει αέρα ηγέτη ενώ προσπαθούσε να δικαιολογήσει τα λάθη της κυβέρνησης του ενώ με ενόχλησε το αλαζονικό και ειρωνικό στυλάκι του λες και έχει επηρεαστεί από την τηλεοπτική του καμπάνια... Ο Παπανδρέου προσπαθούσε να μας πείσει πως έχει γνώσεις για τη δημόσια παιδεία... Ποιον κοροϊδεύει λοιπόν; Για πόσο βλάκες μας περνάνε τελικά όλοι τους. Η Αλέκα φάνηκε πολύ αμήχανη και βλακώδης με της απαντήσεις της πάνω στις απαντήσεις της για την φοροδιαφυγή του κόμματός της ενώ στην ερώτηση στο ενώ προτίνουν 1.300 ευρώ χαμηλότερο μισθό πως γίνεται και δεν το εφαρμόζουν και στο κόμμα τους απάντησε πως η συμμετοχή των μελών του Κόμματος είναι εθελοντική... Μάλιστα... Η αριστερά μας συγκλόνισε. Ο Αλαβάνος κράτησε τις αποστάσεις αναφέροντας πως δεν μπορεί να χει άποψη για τους οικολόγους εφόσον αυτοί λείπουν από το πάνελ καθώς και για το θέμα με τα οχήματα τους είπε πως είναι ένα εύστοχο θέμα που πρέπει να συζητηθεί... Δε με κάλυψε... Ο Καρατζαφέρης εφάρμοσε την μέθοδο των ερωτοαπαντήσεων... Και μιλάμε για ένα ντιμπέιτ στημένο. Ακόμα και κεί είναι άχρηστοι... Και ρωτάω σαν απλός πολίτης... Αν έχουν τα κότσια γιατί δε διεξάγουν ένα ντιμπέιτ με ερωτήσεις πολιτών χωρίς όμως να τις ξέρουν ώστε να είναι όσο το δυνατόν ειλικρινείς και αληθινοί διότι χθες μου φάνηκαν όλοι άσχετη. Το κόμμα που με απογοήτευσε ήταν το Κ.Κ.Ε. ενώ με ικανοποίησε στο ελάχιστο βέβαια ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. Βέβαια και οι ερωτήσεις ήταν ανόητες. Ο Άλφα έδειξε κάποιον χαρακτήρα. Τέλος θέλω να πω πως μου άρεσε η πονηριά του Star Channel που την ώρα του ντιμπέιτ έδειχνε άλλα μήπως και κέρδιζε κάτι... Α ρε λιγούρια όλοι σας... Τελικά προτίμησα μπάσκετ αφού κέρδισε και ο Ολυμπιακός και απέκτησα μια μικρή ικανοποίηση και ανακούφιση πριν κοιμηθώ...

Film are back...

Επιτέλους ένα κείμενό μου έφτασε στα top των σχολίων...

Εκτός Ευρώπης...

Μετά από χρόνια ο Ναυτικός Όμιλος Χίου τερματίζει κάτω από την πέμπτη θέση που εξασφαλίζει μια θέση στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις... Κρίμα διότι οι υπόλοιπες ομάδες που θα παίξουν (Βουλιαγμένη, Πανιώνιος, Ν.Ε.Πατρών και Παναθηναϊκός) δεν είναι καλύτερες...

Είπε ο Γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα

Αγαπητοί ψηφοφόροι. Ξεκινήσαμε πανηγυρικά την προεκλογική περίοδο των πιο αδιάφορων και ταυτόχρονα επικίνδυνων ευρωεκλογών και λέω επικίνδυνων διότι η αδιαφορία του κόσμου μπορεί να δώσει ώθηση στα ακραία κόμματα τα οποία θα εκμεταλλεύτουν την κατάντια στην οποία έχουμε φτάσει και θα πάρουν καλά ποσοστά. Ευτυχώς υπάρχουν και οι Οικολόγοι (άκου τα εσύ Τσίπρα που προσπαθούσες να σποασπάσεις ψήφους από τον Ελαιώνα με το πρόσχημα να σώσεις τον κορμοράνο της περιοχής). Το αξιοπερίεργο της όλης υπόθεσης είναι ότι για μια ακόμα φορά η Ν.Δ. προσπαθεί να κερδίσει ψήφους με την λασπολογία προς το ΠΑ.ΣΟ.Κ με τα τηλεοπτικά σποτάκια στα οποία κάθε κανάλι είναι υποχρεωμένο να τα λανσάρει αφιλοκερδώς μέσα από την συχνότητα του (το απόγειο μιας δημοκρατίας) λες και έχουμε όρεξη να ακούμε την μαλακία του κάθε ενός, με την βοήθεια των πράσινων παπαγαλακιών που μας πρήζουν με καταστροφολογίες και προσπαθούν να μας τρομοκρατήσουν. Παρατηρώ πως για μια ακόμη φορά ασχολούμαστε περισσότερο με τον κίτρινο τύπο των κομμάτων χωρίς να εμβαθύνουμε στις πραγματικές ανάγκες και επιλύσεις που ζητάμε ως λαός. Δε θα ξεχάσουμε και το σποτάκι του Τζανετάκου προς την Γεννηματά που την παρομοιάζε με ένα 500αράκι ενώ αυτόν με ένα τζιπ μεγάλου κυβισμού. Τελικά όμως το 500αράκι εμβόλισε την δεξιά τζιπάρα. Καιρός δεν είναι τα κόμματα να γίνουν πιο ουσιώση και να αφήσουν τους παλιμπαιδισμούς; Δυστυχώς τους έχουμε ανάγκη πότε χέστηκαν για την κοροϊδία πους μας πασάρουν...

Καιρός λοιπόν να ξυπνήσουμε και να τους ρίξουμε μια μούντζα από τις παραλίες που θα λιαζόμαστε το τριήμερο του Αγίου Πνεύματος...

Εμπρός λαέ...

Γιατί μου φαίνεται σήμερα η τηλεόραση πιο φτωχή...

Νιώθω πολύ τυχερός που απόλαυσα χθες ένα μεγάλο τηλεοπτικό γεγονός που μόνο ο ΣΚΑΪ θα μπορούσε να μας το προσφέρει. Ένα χρόνο προετοιμαζόταν το κανάλι για την χθεσινή βραδιά και όλα κύλησαν υπέροχα. Πρώτη φορά είδα τόσο μορφωμένους ανθρώπους να βρίσκονται σε ένα πλατό και με διάλογο, επιχειρήματα και ποιοτικές κόντρες να προσπαθούν να πείσουν τους αντιπάλους τους μα πάνω απ' όλα το κοινό που παρακολουθούσε και ψήφιζε εκείνη την ώρα. Τρεις ώρες που πέρασαν αστραπιαία δεν κούρασαν κανενός το αυτί, αντιθέτως μας γέμισαν με γνώσεις καθώς και με ελπίδα ότι αυτή η τηλεόραση μπορεί να επιβιώσει από τα σκουπίδια που έχει γεμίσει. Όλοι συγκινηθήκαμε με το πάθος του κάθε εκπροσώπου των Μεγάλων Ελλήνων. Επίσης παρατηρήσαμε μια εκπομπή που δεν κρυβόταν πίσω από το δάχτυλό της αφού ακούστηκε (μάλλον από το κοινό δε θυμάμαι συγκεκριμένα) η φράση όταν συγκρίνανε τον Βενιζέλο με τον Καραμανλή ότι και οι δύο φλερτάρανε με την δικτατορία αιτιολογώντας παράλληλα πως οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης. Υπήρχε ένας σεβασμός μεταξύ των εκρποσώπων και ποτέ ο ένας δεν έριχνε λάσπη στον άλλον για να πετύχει τον σκοπό του. Παράλληλα η μαγική μουσική της Ευανθίας Ρεμπούτσικα μας ταξίδευε στον χρόνο και στα έργα των Μεγάλων Ελλήνων. Το μόνο αρνητικό της όλης εκπομπής ήταν ότι τελικά μεγάλος αναδείχτηκε το φαβορί ο Μέγας Αλέξανδροςαλλά για λάθος κριτήρια. Για λόγους προπαγάνδας απέναντι στα Σκόπια και επειδή ο Έλληνας είναι κολλημένος στις δόξες του παρελθόντος χωρίς να θέλει να κοιτάξει μπροστά και να προχωρήσει. Λίγοι κοιτάξανε και διαπρέψανε όπως ο Παπανικολάου για τον οποίον πολλές γυναίκες σήμετα χρωστάνε την ζωή τους. Δεν είναι φοβερό το ότι 6 στους 7 ηττημένους εκπροσώπους δώσανε την ψήφο τους σ' αυτόν, εξάλλου πολύ καλή ήταν η φράση του Μάνου λέγοντας πως αν με ρωτούσαν για το παιδί μου ποίον από τους δύο θα θελε να είναι θα διάλεγα τον Παπανικολάου. Πιστεύω πως πολύς κόσμος ήταν μαζί του χθές. Κρίμα που δεν τον τιμήσανε για το δώρο ζωής που πρόσφερε. Τέλος θέλω να επισημάνω πως ενώ στο ΣΚΑΪ παρακολουθούσαμε αυτό το τηλεοπτικό αριστούργημα σε δύο άλλα μεγάλα κανάλια ασχολιόντουσαν υποτιθέμενες σοβαρές εκπομπές με το θέμα της Eurovision. Καιρός λοιπόν να στραφούμε στην εναλλακτική και ποιοτική τηλεόραση.

Όταν ωριμάσει θα πέσει...

Τρίτη θέση αναγνωσιμότητας κειμένου μου στην Lifo 13-05-09

Δημοσίευση του κειμένου μου στην κεντρική σελίδα της Lifo στις 12-05-09

Να ένα έργο που ολοκληρώθηκε...

Ποιός είπε πως τα έργα στην Ελλάδα μένουν στην μέση. Ιδού στο Κουκάκι το γκράφιτι που είχε μείνει στη μέση ολοκληρώθηκε...

Η… λεγεώνα των ξένων για την επιστροφή των Μαρμάρων

Να που υπάρχει και καλός ξένος… δάκτυλος.
ΣΕ αντίθεση με την γκρίζα και αποπνικτική ατμόσφαιρα των σκανδάλων που παρακολουθούμε στην ημεδαπή, σε κάποιες άγνωστες στο ευρύ κοινό χώρες συγκεντρώνονται αξιόλογοι άνθρωποι, οργανώνονται και παλεύουν για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα.
Με αφορμή την επίσημη επίσκεψη του Προέδρου της Δημοκρατίας Κ. Παπούλια στην Φιλανδία, όπου μια – μόλις ολίγων μηνών – επιτροπή έχει να επιδείξει αξιοζήλευτο έργο με στόχο να γυρίσουν τα Μάρμαρα στην Ελλάδα, αναζητήσαμε τους άλλους συμμάχους μας.
Και διαπιστώσαμε με χαρά πως 19 συνολικά Επιτροπές (μαζί με αυτή της Φιλανδίας) έχουν συσταθεί γι’ αυτόν το σκοπό.
Ένας διάσπαρτος μικρός ειρηνικός… στρατός που έχει όλη τη διάθεση να πλαισιώσει τον Αντώνη Σαμαρά στον αγώνα επαναπατρισμού των Γλυπτών του Παρθενώνα.
Στην Αυστραλία – κι αυτό είναι γνωστό – εδρεύει ο Παγκόσμιος Σύνδεσμος για την επανένωση των Γλυπτών του Παρθενώνα.
Επιτροπές λειτουργούν: στη χώρα που κρατάει τα Γλυπτά, στη Βρετανία δηλαδή και μάλιστα είναι μια από τις πλέον δραστήριες.
Διοργανώνει διαλέξεις σε μεγάλα πανεπιστήμια, ημερίδες και συνεχώς διευρύνει τον αριθμό των Βρετανών που κατανοούν το αίτημα.
Κι ακόμα: στον Καναδά, τις Η.Π.Α., την Αυστραλία (εκτός από το Παγκόσμιο Συνέδριο), την Νέα Ζηλανδία, το Βέλγιο, τη Σουηδία, την Ιταλία, τη Σερβία, την Ισπανία, τη Ρωσία, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Ελβετία. Κι ακόμη στη Βραζιλία και τη Χιλή και φυσικά στην Κύπρο.
Μιλώντας με τον διευθυντή του Νέου Μουσείου της Ακρόπολης, Δ. Πατερμαλή, μάθαμε πως δική του επιδίωξη είναι οι επιτροπές αυτές να αποτελέσουν τη βάση «των φίλων του νέου μουσείου».
Οι άνθρωποι που πλαισιώνουν τις Επιτροπές αυτές είναι στην πλειονότητα τους επιστήμονες και ανοιχτά μυαλά. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι στη φιλανδική επιτροπή πρόεδρος είναι ο Ολε Νόρμπακ, πολιτικός και διπλωμάτης (έχει διατελέσει υπουργός Άμυνας, Παιδείας, Εξωτερικού Εμπορίου για θέματα Ευρώπης κ.α.), αντιπρόεδρος ο Μίκα Κάγιαβα, καθηγητής Ελληνικής Λογοτεχνίας και Γλώσσας στο Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι , ενώ μεταξύ των μελών του συγκαταλέγονται ο Μπερντ Άρελ διευθυντής του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Φιλανδίας, ο Ραλφ Φρίμπεργκ, πολιτικός και δημοσιογράφος κ.α. Άνθρωποι διαθέτουν μεγάλο κύρος στη χώρα τους.
Ενδεικτικό της απήχησης που έχει στους Φιλανδούς πολίτες αυτή τους η προσπάθεια είναι το γεγονός ότι στη κοινή συνέντευξη που έδωσαν την περασμένη Τετάρτη ο Κ. Παπούλιας με την ομόλογο του, Τάρια Χάλονεν, Φιλανδός δημοσιογράφος ζήτησε από την πρόεδρο της χώρας του να πάρει θέση για την επιστροφή ή όχι των γλυπτών του Παρθενώνα και η θετική απάντηση που εκείνη έδωσε έγινε δεκτή με ευμενή δημοσιεύματα στον φιλανδικό Τύπο. Εμείς ρωτούσαμε για την διαφθορά που ταλανίζει τον τόπο μας κι εκείνος για τα Μάρμαρα…

Έθνος της Κυριακής. 10 Μαΐου 2009 σελ. 16

Τέταρτη δημοσίευση κειμένου μου στην Lifo team στις 09-05-09

Absolute Thessalonica

Είχα ανέβει το τριήμερο πρωτομαγιάς Θεσσαλονίκη. Είμαι τόσο ερωτευμένος με αυτήν την πόλη που όποτε βρίσκω την ευκαιρία ανεβαίνω πάνω. Εξάλλου εκεί μένει και η μεγαλύτερη μου αγάπη. Στη Θεσσαλονίκη μ’ αρέσει να κατεβαίνω λεωφόρο Νίκης να περπατάω μέχρι το Macedonia Palace και μετά να παίρνω μια εφημεριδούλα και να αράζω στις καφετέριες που κοιτάνε προς τον Λευκό τον Πύργο και με φόντο την θάλασσα και το δροσερό αεράκι να χαλαρώνω. Αυτή τη φορά που ανέβηκα αποφάσισα να περπατήσω ως τον Ο.Φ.Θ. Όσοι είναι Σαλονικιοί θα ξέρουν πως η απόσταση είναι μεγάλη. Επίσης κατά την διάρκεια του περιπάτου έβλεπα πολλά ποδήλατα και η απόσταση από τον Λευκό Πύργο ως τον Όμιλο ο πεζόδρομος είναι τετραπλάσιος απ’ ότι στην λεωφόρο Νίκης. Σ’ αυτή τη διαδρομή θυμήθηκα την κουβέντα με έναν Τούρκο στη Σμύρνη που είχα ο οποίος μου είπε πως η Σμύρνη είναι η Θεσσαλονίκη (Solun) της Τουρκίας τόσο επειδή έχει μια καταπληκτική και μεγάλη παραλία αλλά και επειδή είναι φοιτητούπολη και πολύ φιλική προς τους κατοίκους της. Τότε μου ήρθε μια σκέψη την οποία ίσως θα την έχουν κάνει πολλοί. Ξέρουμε πλέον πως οι ελληνικές πόλεις έχουν χάσει λόγω αναρχικής πολεοδομίας και τώρα προσπαθούν να λύσουν τα προβλήματα με το να ενισχύουν και να εξιχρονίζουν τις συγκοινωνίες καθώς και στο να δημιουργούν πεζοδρομήσεις σε περιοχές που έχει πολύ κόσμο. Στη Θεσσαλονίκη ο περισσότερος κόσμος μαζεύεται στην παραλία από το kitchen bar μέχρι τον Πύργο. Όμως εκεί είναι η λεωφόρο Νίκης όπου συνέχεια έχει κίνηση, έχει πολύ λίγα φανάρια οπότε το να περάσεις απέναντι στο πεζόδρομο σου βγαίνει η ψυχή. Αν δούμε πολεοδομικά την Θεσσαλονίκη έχει τέσσερις παράλληλες μεγάλες οδούς, την Νίκη, την Μητροπόλεως, την Τσιμισκή, την Ερμού την Εγνατία. Οι οδοί αυτοί είναι μονόδρομοι και η μία οδός πάει προς την μια μεριά και η αμέσως επόμενη από την άλλη. Η Εγνατία είναι διπλής κυκλοφορίας αλλά λόγω των έργων του μετρό είναι μπλοκαρισμένη. Η Θεσσαλονίκη ξεκίνησε ένα μεγάλο έργο, τη δημιουργία του μετρό αλλά όλοι έχουμε διαπιστώσει ότι η πόλη του «Χαλαρά» προχωράει το έργο λάου-λάου. Η άποψη και ιδέα μου ποια είναι. Γιατί ο δήμος Θεσσαλονίκης δε πεζοδρομεί την λεωφόρο Νίκης ώστε να μη συνωστίζεται ο κόσμος στις καφετέριες και να δημιουργήσει μια γραμμή τραμ παραλιακή που να ξεκινάει από το λιμάνι και να φτάνει Κρήνη. Έτσι η πόλη θα γίνει ακόμα πιο όμορφη και ανθρώπινη. Ο κόσμος θα μπορεί να απολαμβάνει την βόλτα του με θέα την θάλασσα χωρίς κορναρίσματα και εξατμίσεις, ο κόσμος δε θα ναι σαν σαρδέλα στα μπαρ και στα σχετικά μικρά πεζοδρόμια της παραλιακής. Οι ποδηλάτες θα μπορούν να απολαμβάνουν περισσότερο την διαδρομής τους χωρίς να κάνουν ζιγκ ζαγκ κινήσεις ανάμεσα στους περαστικούς και επίσης θα έχουν ένα όμορφο και φιλικό μέσο στη καρδιά της πόλης τους το οποίο θα έχει τους ίδιους χαλαρούς ρυθμούς κίνησης όπως της Σαλωνικιώτικης ζωής. Όσο για τα αμάξια θα μπορούν να συνωστίζονται στις υπόλοιπες οδούς. Θα θελα να ακούσω και την γνώμη άλλων που μπορεί να είναι πιο ειδικοί από εμένα. Μπορεί να μην είναι εφικτό για πολλούς και διάφορους λόγους. Πάντως θα γινόταν πιο όμορφη η ζωή εκεί πάνω με όλη την παραλία πεζοδρομημένη. Γεια σου ρε Σαλόνικα όμορφη…

Τρομοκράτες... Αψού...

Φανατικοί καπνιστές με χουντικές διαθέσεις

Χθες το βράδυ άραξα σπίτι και μετά από ένα ζάπινγκ στα κανάλια άφησα το τηλεκοντρόλ στο MEGA για να παρακολουθήσω την εκπομπή του Θεοδωράκη «Πρωταγωνιστές». Το θέμα του ήταν πολύ ενδιαφέρον μιας και αναφερόταν στο θέμα του καπνίσματος. Μιλήσανε έφηβοι που είχαν εθιστεί καθώς και γνωστοί καπνιστές και άνθρωποι με προβλήματα υγείας που οφείλονταν στο κάπνισμα. Όλοι οι μεγάλους ηλικιακά ανθρώπους που κάπνισμα καθώς και τους ασθενείς (ο ένας με καρκίνο και ο άλλος με έμφραγμα) παρουσιάζονται μετανιωμένοι για τον εθισμό τους καθώς και την αδυναμία τους να το κόψουν μιας και το τσιγάρο τους έχει κατακτήσει ολοκληρωτικά. Και αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι πως όλοι είναι υπέρ του νέου σωτήριου νόμου που θα ισχύσει από 1 Ιουλίου. Όλοι εκτός από έναν που τον είχα σε ιδιαίτερη εκτίμηση μιας και ήμουν θαμώνας στο μαγαζί του. Μιλάω για τον κ. Λούβρο ο οποίος έχει το BOOZE. Ο ίδιος αποκαλείται ως φανατικός, μανιώδης και πιστός καπνιστής. Είναι κατά του νέου νόμου δηλώνοντας πως ή θα κλείσει το μαγαζί ή δε θα επιτρέπει την είσοδο σε μη καπνιστές. Και εδώ μιλάω εγώ. Πόσο κομπλεξικός μπορεί να είναι ο κύριος Λούβρος και κάθε μανιώδης καπνιστής που δε σέβεται τον συνάνθρωπό του; Όταν ένας αποφασίζει να καταστρέψει τον εαυτό του και την υγεία του για μια μαγκιά, έναν αέρα ή μια μόδα πρέπει να υπολογίζει πως υπάρχουν άνθρωποι που έχουν μια ωριμότητα ώστε να προστατεύουν τον οργανισμό τους από το ήδη βεβαρημένο περιβάλλον που ζούμε. Δεν είναι υποχρεωμένη να υποστούν την μαλακία του άλλου. Διότι σύμφωνα τόσο από τα στοιχεία που μου παρουσίασε η εκπομπή όσο και από αυτά που διαβάζω από περιοδικά και εφημερίδες, διαπιστώνω πως ο παθητικός καπνιστής επιβαρύνεται περισσότερο από τον ηλίθιο καπνιστή. Δεν είμαι επιθετικός σε όλους τους καπνιστές αλλά σε όσους έχουν καταλάβει την μαλακία τους και το παίζουν άνετοι λέγοντας με απλά λόγια «εγώ θα καπνίζω και χέστηκα για την υγεία των άλλων». Είναι καπνιστές οι οποίοι ρωτάνε «Να καπνίσω;», «Μήπως σε ενοχλεί;». Αυτοί οι καπνιστές σε σέβονται και σε ρωτάνε διότι ξέρουν πως δεν έχουν το δικαίωμα να σε επιβαρύνουν από την βλακεία τους. Αυτούς τους θεωρώ θύματα μιας έφηβης μαγκιάς, μιας απερισκεψίας και τους υπολογίζω επειδή σε υπολογίζουν. Αν όμως ο άλλος καπνίζει μπροστά σου και φυσάει προς τα μούτρα σου θέλοντας να στην σπάσει ή επειδή σε έχει γραμμένο και με μάγκικο στυλάκι σου λέει χαμογέλα όσο θες εγώ και μετά την 1η Ιουλίου θα καπνίζω τότε λυπάμαι θα λαμβάνω και εγώ τα αντίστοιχα μέτρα για να προφυλάξω τον εαυτό μου. Αμέσως κλήση σε όποιον αριθμό μας δώσουν σε περίπτωση που δούμε τσιγάρο σε δημόσιο χώρο ή μπαρ. Μπορεί να παρουσιάζομαι κακός ή σπαστικός σε σας τους καπνιστές όμως ας κρατήσετε την φράση που είπε μια συγγραφέας καπνίστρια χθες «Τόσο καιρό μας ανέχονταν. Ας ζήσουμε τώρα την ασφυξία που ένιωθαν αυτοί τόσα χρόνια». Δε θέλω να κουράσω παραπάνω επαναλαμβάνοντας πράγματα που τα έχουμε ακούσει χιλιάδες φορές. Απλά θα αναφέρω πως ο νέος νόμος δεν παίζει πια. Καιρός να κοιτάξουμε την υγεία μας. Κάποτε ήταν μαγκιά να καπνίζεις. Πλέον είναι μαγκιά να μη θες να το βάλεις στο στόμα σου. Ας δείξουμε λοιπόν πόσο μάγκες είμαστε.
Υ.Γ. 1: Θέλω να πω πως εκτιμάω και σέβομαι όσους καπνιστές θέλουν αυτό το νόμο διότι ξέρουν πως θα ναι μια αφορμή να το ελαττώσουν και να σεβαστούν τους γύρω τους που δεν αντέχουν την κάπνα.
Υ.Γ. 2: Θέλω να έρθει η στιγμή που θα γυρνάω σπίτι μου μετά από έξοδο και δε θα βρωμάνε τα ρούχα μου και τα μαλλιά μου τσιγαρίλα.
Υ.Γ. 3: Κύριε Λούβρε το BOOZE είναι ένα από τα αγαπημένα μου στέκια και έχω περάσει πολλές ευχάριστες ώρες διασκέδασης και χαλάρωσης εκεί μέσα αλλά μετά τα χθεσινά που άκουσα να λέτε λυπάμαι αλλά δε γουστάρω να ξαναπατήσω στο μαγαζί σας αφού δε με σέβεστε. Ας κρατήσετε το ντουμάνι εκεί μέσα ώστε να αυξάνεται και να πληθύνεται και να γίνει ένας σοβαρός πόλος παραγωγής και αύξησης των πιθανοτήτων εμφάνισης του καρκίνου του πνεύμονα και των εμφραγμάτων (σε νεαρές ακόμα ηλικίες) στο κέντρο της Αθήνας.
Υ.Γ. 4: Ζήτω η υγιεινή διασκέδαση…