Πρόσφατα είχα μία συζήτηση με έναν γνωστό μου από το νησί που έτυχε να βρεθεί για λίγες μέρες στην Αθήνα.
- …Άσε Γιώργο κι έχουμε μεγάλο πρόβλημα με τους λαθρομετανάστες.
- Με τους νεοναζί έχουμε, του απάντησα φανερά ενοχλημένος.
- Ε και μ’ αυτούς…
- Μόνο μ’ αυτούς!
Έχει αρχίσει πλέον να γίνεται ενοχλητική η κοινή άγνοια κι αδιαφορία απέναντι στην φασιστική έξαρση. Θύματα των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης που ήλπιζαν σε μία σοβαρή Χρυσή Αυγή, η πλειοψηφία των Ελλήνων συνεχίζει να θεωρεί πατριώτες και προστάτες, μία ομάδα εγκληματιών και άμυαλων ροπαλοφόρων. Κι επειδή η στάση αυτή τους δίνει πάτημα να συνεχίζουν την εγκληματικής τους δράσης, καλό είναι να επαναλαμβάνονται κάποιες αλήθειες μήπως κι επιτέλους αφυπνιστεί ο κόσμος.
Οπότε ας πάρουμε το θέμα ξανά από την αρχή.
Καταρχήν κανένας εθνικιστής δεν ξέρει τι σημαίνει πατρίδα. Ο πραγματικός πατριώτης αγαπάει και πονάει τον τόπο του αλλά το κυριότερο χαρακτηριστικό του είναι ότι σέβεται και τις πατρίδες των άλλων. Άπαξ και μπει το δηλητήριο της ακροδεξιάς ρητορείας περί ανωτερότητας και καθαρότητας της εκάστοτε φυλής, τότε μπαίνουμε σε αδιέξοδα μονοπάτια μίσους και βίας. Η συγκεκριμένη νεοναζιστική οργάνωση έχει αποδείξει πολλές φορές πως δεν σέβεται καμία πατρίδα. Μπορεί να μιλάει για «αρχαιοελληνικούς» χαιρετισμούς και μαιάνδρους αλλά σε αρκετές εκδηλώσεις της (και σε πρόσφατες αποκαλύψεις της Εφημερίδας των Συντακτών) δείχνει πως αναγνωρίζει μόνο το Τρίτο Ράιχ. Αυτό φυσικά είναι γνωστό και στους ψηφοφόρους της, οι οποίοι δυστυχώς ξέρουν πολύ καλά τι ψηφίζουν. Γι’ αυτό οι περισσότεροι απ’ αυτούς ντρέπονται να εκδηλώσουν την συμπάθειά τους προς το νεοναζιστικό κόμμα. Γιατί άραγε;
Πέρα όμως από το πατριωτικό κομμάτι, τα μέλη της συγκεκριμένης οργάνωσης αποδεικνύουν με την πρώτη ευκαιρία πως έχουν κι έλλειψη ανθρωπιάς. Πρόσφατο περιστατικό ήταν τα επεισόδια που διαδραματίστηκαν στην αίθουσα που γίνεται η δίκη της Χρυσής Αυγής. Το να ρωτάει κάποιος μία μάνα που βρίσκεται ο γιος της, όταν μάλιστα το παιδί της έχει δολοφονηθεί από μαχαίρι νεοναζί, είναι όχι μόνο κατακριτέο αλλά ξεπερνάει κάθε όριο ανθρώπινης συνείδησης. Κατατάσσει τον λαλήσαντα σε χαμηλότερο επίπεδο κι από το προγονικό.
Καλό είναι να συνειδητοποιήσουμε πως άνθρωπος που χυδαιολογεί για τον θάνατο ενός άλλου ανθρώπου και μάλιστα μπροστά στη μητέρα του νεκρού, είναι διατεθειμένος να σπείρει κι άλλο θάνατο.
Για την Χρυσή Αυγή έχουν γραφτεί αρκετά κατακριτέα άρθρα. Καλό όμως είναι να αρχίσουμε να αναφερόμαστε και στους υπεύθυνους αυτού του κοινωνικού ξεπεσμού. Αναφέρομαι στην κυβέρνηση που κρατάει σε κατάσταση «αναμονής» την νεοναζιστική οργάνωση (γιατί;), στη δικαιοσύνη που καθυστερεί τη δική με συνεχόμενες αναβολές, και στην αστυνομία που άλλοτε φανερά κι άλλοτε κρυφά συνεχίζει να χαϊδεύει τους νεοναζί.
Τα γεγονότα που εκτυλίχθηκαν στο δικαστήριο είναι ένα ακόμη σημάδι που δείχνει ξεκάθαρα προς τα πού μας οδηγεί αυτή η κοινωνική, ανθρωπιστική και πνευματική κατρακύλα.
Αλήθεια, πότε θα συνειδητοποιήσουμε το έρεβος προς το οποίο βαδίζουμε;
Πρώτη δημοσίευση: aplotaria.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου