Ο συγγραφέας Ηλίας Φραγκάκης γράφει για τους Βαλκανευτές

 

Οι τελευταίες μέρες των γιορτών κύλησαν με το αφήγημα του Χιώτη Γιώργου Χατζελένη Βαλκανευτές (εκδ. Ενύπνιο 2021). Μου κίνησε το ενδιαφέρον από την έκθεση στη Θεσσαλονίκη που τον άκουσα να μιλά σε μια παρουσίαση για το τι ανακάλυψε εκεί στα δυτικά Βαλκάνια, για τους εθνικισμούς, τις διαιρέσεις, το μίσος αλλά και τις όμορφες στιγμές των ανθρώπων. Διαβάζοντάς το με ταξίδεψε σε μέρη γνώριμα και άγνωστα με γλώσσα απλή και γλαφυρή. Όμως αυτό που ανακάλυψα κάτω απ’ τον μανδύα μιας υποτιθέμενης ταξιδιωτικής περιπέτειας τριών νέων παιδιών ήταν η ανάγκη για ένα ταξίδι αυτογνωσίας του συγγραφέα, ένα ταξίδι αναστοχασμού, ενδοσκόπησης, πολιτικής και κοινωνικής σκέψης. Ήταν το ίδιο το ερώτημα γιατί ταξιδεύουμε και επιστρέφουμε. Γιατί μας «κυνηγά» (όσους μας κυνηγά) αυτή η ταυτοτική μοίρα του Οδυσσέα. Η φωνή ενός νέου παιδιού (ακούγομαι πολύ γέρος ε;) που εκφράζει άλλοτε με απλή γλώσσα και άλλοτε ποιητικά και στοχαστικά έναν προβληματισμό που καλά θα κάνουμε να τον ακούσουμε. Σίγουρα θα έχει και συνέχεια το ταξίδι του οπότε στέλνουμε τις ευχές μας για καλές θάλασσες στο δρόμο του.