Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011

11. Stop & 12. The Trial



Stop
I wanna go home
Take off this uniform
And leave the show
And I'm waiting in this cell
Because I have to know
Have I been guilty all this time

Το συγκεκριμένο κομμάτι δε το βρήκα σε βίντεο διότι είναι πολύ μικρό. Είναι η ένταση που βγάζει ο ήρωάς μας αναγνωρίζοντας πως πήρε το λάθος δρόμο. Θέλει να πετάξει αυτή τη στολή που τον πνίγει. Θέλει να γυρίσει σπίτι του. Όμως αναγνωρίζει τις ευθύνες του και νιώθει ένοχος για την πορεία της ζωής του. Τι απόφαση θα παρθεί όμως στο δικαστήριο;...

Good morning, The Worm, Your Honour,
The Crown will plainly show,
The prisoner who now stands before you,
Was caught red-handed showing feelings.
Showing feelings of an almost human nature.
This will not do.
Call the schoolmaster!
I always said he'd come to no good,
In the end, Your Honour.
If they'd let me have my way,
I could have flayed him into shape.
But my hands were tied.The bleeding hearts and artists,
Let him get away with murder.
Let me hammer him today.
Crazy.
Toys in the attic, I am crazy.
Truly gone fishing.
They must have taken my marbles away.
Crazy.Toys in the attic, he is crazy.
You little shit, you're in it now.
I hope they throw away the key.
You should've talked to me more often than you did.
But no! You had to go your own way.
Have you broken any homes up lately?
Just five minutes, Worm, Your Honour,
Him and me alone.Baaaaaabe!
Come to Mother, baby.
Let me hold you in my arms.
M'Lord, I never meant for him to get in any trouble.
Why'd he ever have to leave me?
Worm, Your Honour, let me take him home.
Crazy.
Over the rainbow, I am crazy.
Bars in the window.
There must have been a door there in the wall.
For when I came in.
Crazy.
Over the rainbow, he is crazy.
The evidence before the court is incontravertible.
There's no need for the jury to retire.
In all my years of judging I have never heard before,
Of someone more deserving of the full penalty of the law.
The way you made them suffer,
Your exquisite wife and mother,
Fills me with the urge to deficate!
No, Judge, the jury!
Since, my friend, you have revealed your deepest fear,
I sentence you to be exposed before your peers.
Tear down the wall!

Ένα εξαιρετικό βίντεο το οποίο δείχνει το απόγειο της ηθοποιίας του κάθε δικαστικού προσώπου καθώς και το ταλέντο που έχει για να βγάλει σε πέρας μία δίκη. Στο δικαστήριο εμφανίζονται όλοι όσοι έπαιξαν ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του ήρωα. Πρώτος κάνει την εμφάνισή του ο δάσκαλος.
Ο δάσκαλος ισχυρίζεται πως ο ήρωας ως μαθητής δεν είχε κανένα καλό. Αν όμως μπορούσαν να τον αφήσουν να τον διδάξει με τον τρόπο του ίσως να είχε βγει κάτι. Μάλλον δε χρησιμοποίησε τον τελευταίο του όπλο. Το σφυρί για να τον αποτελειώσει...
Στη συνέχεια εμφανίζεται η σύντροφος του. Η στάση της δείχνει το πόσο κτητική ήταν μαζί του. Πόσο τον έπνιγε και δεν τον άφηνε να εξελιχθεί. Φυσικά και χαίρεται για την μοναξιά του και την απομόνωσή του. Ζητάει όμως από τον δικαστή να μείνει μαζί του μόνοι. Εκεί είναι που εμφανίζεται η μητέρα.
Η μητέρα του, του ζητάει να γυρίσει στην αγκαλιά της. Σημάδια απότυχίας του ήρωα να τα βγάλει πέρα μόνος του. Φυσικά η αγκαλιά της μητέρας είναι ένας ισχυρός τοίχος που απομακρύνει τον ήρωα τόσο από την κοινωνία όσο και από τις δυνατότητές του. Η μητέρα παρακαλάει τον δικαστή να τον πάρει πάλι σπίτι...
Ο ήρωας μόνος του αναζητάει μία διέξοδο στη τρέλα του. Κάπου υπάρχει μία πόρτα στον τοίχο για να βγεί. Μία πόρτα από την οποία είχε μπεί...
Ήρθε η ώρα να παρθεί η απόφαση. Ο δικαστής στηριζόμενος σε δύο τεράστια πόδια τα οποία καταλήγουν σε ένα πελώριο οπίσθιο το οποίο φοράει το γνωστό δικαστικό περουκίνι και για στόμα τον πρωκτό του αναγνωρίζει τα λάθη του παρελθόντος και πάνω απ' όλα τον φόβο του ήρωα.
Η απόφαση είναι εύκολη και άμεση.
ΓΚΡΕΜΙΣΤΕ ΤΟΝ ΤΟΙΧΟ!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου