Νοσταλγία

Μια λέξη που μαρέσει πολύ. Είναι από τις λίγες ελληνικές λέξεις που έχουν υιοθετήσει αρκετά ξένα λεξιλόγια (nostalgia, nostalgie). Η λέξη αυτή βγαίνει από την λέξη Νόστος που σημαίνει επιστροφή και το Άλγος που σημαίνει πόνος. Είναι ο πόνος της επιστροφής. Υπάρχει πολύ κόσμος που τη χρησιμοποιεί λανθασμένα όπως π.χ. νοσταλγώ το καλοκαίρι που πέρασε κτλ. Το θέμα είναι πως εγώ νοσταλγώ την Χίο. Κάθε φορά που έρχομαι στο νησί μου λείπουν πράγματα και καταστάσεις που αλλάζουν. Η πόλη αλλάζει και χάνω τα παιδικά μου στέκια και κρυψώνες όταν έκανα κοπάνες από το σχολείο, ο κόσμος αλλάζει, κάθε φορά που έρχομαι βλέπω λιγότερα πρόσωπα γνωστά στον κεντρικό δρόμο της αγοράς, οι δικοί μου γερνάνε κάτι που με μελαγχολεί, οπότε κάθε φορά που επιστρέφω στο νησί νιώθω έναν πόνο. Όπως επίσης και έναν πόνο όποτε φεύγω διότι τα αφήνω όλα πίσω μου και δεν είναι στο χέρι μου ούτε στη διάθεσή μου οι αλλαγές που εξελίσσονται στο νησί όποτε λείπω. Πλέον έχω αποκτήσει μια νέα νοσταλγία. Την Σμύρνη. Μπορεί να είμαι 4ης γενιάς πρόσφυγας αλλά όσες φορές έχω πάει νιώθω έναν αέρα οικείο, και μου προκαλεί μια θλίψη όταν περνάω από την πλατεία του διοικητηρίου όπου μου έλεγε η πρόγιαγιά μου πως έρχονταν τα καραβάνια με τις καμήλες από την μέση ανατολή και αφήνανε το εμπόρευμά τους εκεί για τους κατοίκους, όταν φτάνω μέχρι την άκρη της προκυμαίας και βλέπω απέναντι στον Μπουρνόβα όπου εκεί βρίσκεται και το σπίτι μας. Και όταν δε μπορείς να το βρείς τότε όλο το σύνολο της περιοχής γίνεται σπίτι σου. Κάθε φορά που πηγαίνω Σμύρνη περπατάω ώς εκεί ως φόρο τιμής τόσο για την προγιαγιά μου όσο και για όλες τις οικογένειες που ξεριζώθηκαν και πέρασαν Χίο, Μυτιλήνη, Σάμο και από κει Αθήνα Θεσσαλονίκη. Αναρωτιέμαι πόσο οικεία θα 'νιωθαν οι πρόσφυγες της Θεσσαλονίκης όταν διαπίστωναν πως η πόλη που μετακόμισαν είναι ίδια με την Σμύρνη. Το θέμα είναι πως όλοι μας θα κοιτάμε ανατολικά όσο Ευρωπαίοι και αν θέλουμε να το παίζουμε...

Όμως θα παραπέσω και γω στο παράπτωμα που ανέφερα στην αρχή και θα κλείσω το κείμενα με την εξής φράση: Νοσταλγώ όλες τις όμορφες στιγμές που έχω ζήσει και απολαύσει.