Ένας από της ανακυκλωμένες ειδήσεις που ακούμε συνήθως τον Αύγουστο όταν δεν υπάρχουν ειδήσεις, είναι η χαμηλή ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Τις μέρες που βρισκόμουν Χίο έμαθα ότι οι παραγωγοί μαστίχας με τη μεγαλύτερη πρόσοδο ήταν μια επταμελής οικογένεια Αλβανών, εγκατεστημένοι στο Πυργί (ένα από τα μαστιχοχώρια της Χίου). Ούτε μεγαλοελλαδίτες ούτε απόγωνοι των Ιώνων. Απλοί Αλβανοί. Βέβαια και οι αρχαίοι ένοσω τριγούσαν τα αμπέλια της φιλοσοφίας τους στην Αγορά, μια στρατιά από δούλους και υπηρέτες δεν έκαναν την καθημερινότητα να τρέχει; Και προς Θεού δεν αποκαλώ τους σημερινούς Αλβανούς που με ιδρώτα βγάζουν καλά λεφτά πως είναι δούλοι. Αλλά υποτιμώ τους σημερινούς Νεοέλληνες που έχουν στις μέρες μας στα χωράφια τους αλλοδαπούς να δουλεύουν. Και οι ίδιοι τι κάνουν; Διαλογίζονται σε (τουρκικής καταγωγής) καφενεία, πίνοντας (ιταλικής προέλευσης) παγωμένο καφέ, παρακολουθούν με μεγάλη προσοχή (αμερικανικής εμπνεύσης) προγράμματα στη τηλεόραση, ασχολούνται με αστέρες του εγχώριου πρωταθλήματος (Άγγλους, Γάλλους, Πορτογάλους). Καταναλώνουν μια πραγματικότητα που δεν παράγουν, ως μέλη μιας πραγματικότητας που δε παράγει. Κι είναι στραβός ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμε; Σραβός ο γιαλός φυσικά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου