Αληθινό χιούμορ... για κλάματα!

Το συγκεκριμένο σκίτσο του Αρκά το χα διαβάσει στο ίντερνετ παλιά. Χθες που ήμουν σε μία εφορία το είδα κολλημένο πάνω από ένα γραφείο. Πόση αλήθεια έχει περάσει αυτός ο άνθρωπος μέσα από τα σκίτσα του και τις ιστορίες που αφηγείται.
Το θέμα είναι πως χρόνια τον διαβάζαμε και γελούσαμε.
Τώρα τον διαβάζουμε και κλαίμε...

20 χρόνια... σιωπής

Σαν χθες πριν από 20 χρόνια έφυγε από την ζωή ο καλύτερος για πολλούς τζαζίστας Miles Davis. Μέχρι σήμερα πολλά κομμάτια του ακούγονται ξανά και ξανά σα να γράφτηκαν χθες.
Όλοι μας είχαμε ενθουσιαστεί από την υπέροχη μουσική της ταινίας "Ανσασερ για δολοφόνους".
Όλοι μας έχουμε το εξαιρετικό άλμπουμ "Kind of blue" στη δισκοθήκη μας.
Όλοι μας εκτιμάμε το διαχρονικό έργο αυτού του ανθρώπου.
Ένας θρύλος της μουσικής που επάξια έχει μία θέση στη καρδιά μας...
Miles σε ευχαριστούμε για τις υπέροχες μουσικές βραδιές που μας προσφέρεις ακόμα.

Θα γίνουμε Κορέα...

Νομίζω πως μετά τις τελευταίες εξελίξεις η φράση "Θα γίνει της Κορέας" παύει να έχει ισχύ. Διότι πολύ απλά σαν χώρα τείνουμε στο να γίνουμε μία νέα Κορέα. Άνθρωποι στρατιωτάκια, με μισθούς ανύπαρκτους, με ηγέτες βλάκες (και πιθανότατα εθνικιστές) και με μία λανθασμένη φοβία της ύπαρξης πολλών γειτονικών εχθρών.
Ίσως να σας φαίνονται τραγικά τα όσα λέω μέσα στις πρώτες γραμμές. Όμως σκεφτείτε το λίγο. Τόσοι άνεργοι, τόσοι ανασφάλιστοι ημιαπασχολούμενοι νέοι, άλλοι τόσοι χαμηλόμισθοι. Μιλάμε για μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού. Και στη παρέα μας προσθέτουμε και τον Πάγκαλο που δεν έχει να πληρώσει το νέο χαράτσι και ζητάει από τον Βενιζέλο να μπει φυλακή.
Όλος αυτός ο κόσμος γιατί δε κατεβαίνει στον δρόμο;
Το σαββατοκύριακο πρέπει να μας βρει όλους στο Σύνταγμα. Αλλιώς σε λίγα χρόνια θα είμαστε και μεις όμοιοι με τα κορεάτικα ρομπότ που χορεύουν και παρελάζουν έχοντας όλα το ίδιο προσωπείο. Ανέκφραστο ή με ένα ψεύτικο χαμόγελο.
Φυσικά αν πάλι δε σας αρέσει το κείμενό μου και έχετε συνηθίσει στην αποχαύνωση τότε απολαύστε το παραπάνω βίντεο.
Και θυμηθείτε...
Έτσι θα γίνουμε!

Πέταξε ξανά το γουρουνάκι των Pink Floyd!

Στο πλαίσιο της προώθησης των "Why Pink Floyd remasters" η ΕΜΙ ύψωσε ξανά στον ουρανό του Λονδίνου το γουρουνάκι που σημάδεψε την πορεία του θρυλικού συγκροτήματος.
Χτες λοιπόν, 35 χρόνια μετά ο "Algie" πέταξε πάνω από το Battersea Power Station όπως το 1976, όπου και φωτογραφήθηκε για την δημιουργία του εξώφυλλου του "Animals". Είναι η πρώτη φορά που επαναλαμβάνεται αυτό το γεγονός για το οποίο δεν χρησιμοποιήθηκε ο αυθεντικός Algie καθώς δύο εβδομάδες πριν την "πτήση" διαπιστώθηκε πως δεν ήταν σε θέση να πετάξει και έτσι χρησιμοποιήθηκε ένα νέο γουρουνάκι, από συγκολλημένο σε υψηλή συχνότητα PVC.

Δείτε τις φωτογραφίες που τράβηξαν οι φίλοι μας από το fansite των Pink Floyd, brain-damage.co.uk

Στο διάολο Πασόκοι!!!

Τελείωσε κωλόπαιδα της ψευτοσοσιαλιστικής καθεστωτικής παράταξης.
Ο λαός δεν αντέχει την νέα θηλιά που μόλις περάσατε...
Δε φοβηθήκατε τον αγανακτισμένο λαό.
Τώρα θα τρέμετε τον πεινασμένο λαό.

Η χούντα είναι εδώ...

Όλοι όσοι ακούγαμε ή παρακολουθούσαμε τη συνέντευξη του Βενιζέλου ενθουσιαστήκαμε από την τόλμη αυτής της γυναίκας αλλά αμέσως απογοητευτήκαμε όταν διαπιστώσαμε πως η χούντα είναι πάλι εδώ...
Δώσ'τε βαρύτητα στις κινήσεις του Βενιζέλου όταν ακούει την κυρία αυτή (με το Κ κεφαλαίο). Σίγουρα μέσα του λέει:
" 'Ωχ την έβαψα."

Βούρε μαλάκα!

Στο διάολο εσύ και το θεατριλίκι σου...
Θέλω ναα δω από το βράδυ και μετά που θα κρύβεσαι...

Την επόμενη φορά θυμήσου...

Όταν ο λαός έγραφε ιστορία!

Είχα δημοσιεύσει αυτό το ιστορικό βίντεο πριν από δύο σχεδόν χρόνια όταν ο δυτικός κόσμος γιόρταζε τα είκοσι χρόνια από την πτώση του Τείχους.
Στο συγκεκριμένο βίντεο μαθαίνουμε την ιστορία του Τείχους από την μέρα που χτίστηκε μέχρι την πτώση του το βράδυ της 9ης Νοεμβρίου 1989.
Όλοι έχουμε στο μυαλό μας μόνο την εικόνα της πτώσης. Λίγοι πιστεύω έχουν αναζητήσει τους λόγους που έγινε αυτή η επανάσταση.
Οι Γερμανοί (Ανατολικοί) που βρίζουμε τώρα και ειρωνευόμαστε ενώ παράλληλα απλώνουμε το χέρι και ζητιανεύουμε λεφτά (τόσο κότες και υποκριτές είμαστε), ξεσηκώθηκαν ενάντια σε έναν εχθρό πολύ χειρότερο από το ΠΑ.ΣΟ.Κ., σε ένα καθεστώς πιο επικίνδυνο, σε μία κοινωνία πιο κλειστή. Αυτοί οι άνθρωποι είναι οι αφανής ήρωες που έγραψαν την δικιά τους ιστορία. Άλλαξαν την ιστορία του κόσμου όλου.
Και εμείς εδώ δε κάνουμε απολύτως τίποτα...
Καθόμαστε και κλαιγόμαστε... Τίποτα παραπάνω.
Ο σημερινός Νεοέλληνας είναι κλαψιάρης και χέστης. Αλλιώς θα είχε γκρεμίσει ήδη το καθεστώς όπως εκείνοι έριχναν το Τείχος. Ή θα περιμένουμε και μεις δεκαετίες για να γίνει αυτό;
Καλό είναι να δούμε το βίντεο και να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας...

Το τραίνο ξεκίνησε...

Η ομάδα μας ξεκίνησε με το δεξί την πορεία της στην Ευρώπη διαλύοντας την Ισραηλινή ASA Τελ Αβίβ με σκορ 25-5!!!

Την Παρασκευή (23/09) έχουμε ρεπό και το Σάββατο (24/09) θα αντιμετωπίσουμε την ισπανική Σαμπαντέλ (11:00) και την ρωσική Σίντεζ Καζάν (19:45).

Τα οκτάλεπτα: 2-7, 1-6, 2-6, 0-6.

ASA: Έρος 1, Χαντάρ, Μουρβίτ Λαχάβ 1, Βένγκεβιτς 2.

Χίος: Γαβαλάς 1, Ράτζεν 3, Φουντούλης 2, Ντόσκας 6, Κατσουλάκης 4, Μιράλης 2, Βλοντάκης 3, Χατζηδάκης 2, Θεοδωρόπουλος 3.

Όσο για το ελληνικό πρωτάθλημα που φέτος έχουμε τις περισσότερες πιθανότητες, βγήκε το πρόγραμμα των αγωνιστικών.

1η αγωνιστική (5 ή 8/10/11) : Χίος - Ν.Ο. Καλαμακίου
2η αγωνιστική (12/10/11) : Παναθηναϊκός - Χίος
3η αγωνιστική (15/10/11) : Χίος - Βουλιαγμένη
4η αγωνιστική (19 ή 22/10/11) : Πανιώνιος - Χίος
5η αγωνιστική (2/11/11) : Χίος - Ολυμπιακός
6η αγωνιστική (5/11/11) : Α.Ο.Π. Φαλήρου - Χίος
7η αγωνιστική (12/11/11) : Χίος - Χανιά
8η αγωνιστική (16/11/11) : Αργοστόλι - Χίος
9η αγωνιστική (19/11/11) : Χίος - Π.Α.Ο.Κ.
10η αγωνιστική (23 ή 26/11/11) : Χίος - Ν.Ο. Πατρών
11η αγωνιστική (30/11/11) : Εθνικός - Χίος
12η αγωνιστική (4/2/12) : Ν.Ο. Καλαμακίου - Χίος
13η αγωνιστική (11/2/12) : Χίος - Παναθηναϊκός
14η αγωνιστική (15/2/12) : Βουλιαγμένη - Χίος
15η αγωνιστική (18/2/12) : Χίος - Πανιώνιος
16η αγωνιστική (22 ή 25/2/12) : Ολυμπιακός - Χίος
17η αγωνιστική (29/2/12) : Χίος - Α.Ο.Π. Φαλήρου
18η αγωνιστική (3/3/12) : Χανιά - Χίος
19η αγωνιστική (21/4/12) : Χίος - Αργοστόλι
20η αγωνιστική (25/4/12) : Π.Α.Ο.Κ. - Χίος
21η αγωνιστική (28/4/12) : Ν.Ο. Πατρών - Χίος
22η αγωνιστική ( 5/5/12) : Χίος - Εθνικός


Καλή επιτυχία στην ομάδα μας!!!

Ας κάνουμε τον κατήφορο... παιχνίδι!

Προχθές μίλησα με έναν φίλο μου από το στρατό. Τον είχε πιάσει ένας πανικός.
- Ρε λες να μπούμε σε πόλεμο με την Τουρκία;
Δε ξέρω. Ότι και να πω θα ναι ανοησία. Ίσως και αλήθεια. Ο χρόνος θα το δείξει. Πέρσι το καλοκαίρι είχα γράψει μία ανάρτηση "Σάλπιγγες πολέμου" (http://chatzelenisgeorge.blogspot.com/2010/08/blog-post_2632.html). Είχε συζητηθεί έντονα η ανάρτηση αυτή. Σε κάποια σημεία βγήκα αληθινός. Σε κάποια άλλα όχι. Δε ξέρεις τι σου ξημερώνει.
Ο κόσμος έχει πλέον απελπιστεί. Έχουμε χάσει το ενδιαφέρον μας για δουλειά και το χειρότερο έχουμε βαρεθεί να ελπίζουμε και να ανυπομωνούμε για ένα καλύτερο αύριο.
Προχθές επίσης είχε βγει μία φήμη. Ο Μάκης της ζούγκλας (ο πατριώτης που έχει κάνει και φαντάρος όπως όλοι ξέρουμε) έβγαλε μία είδηση πως βρεθήκανε ομόλογα μίας ξεχασμένης τράπεζας. Σε άλλες εποχές αυτή η είδηση θα ήταν τόσο αδιάφορη που ίσως να κέρδιζε λίγες γραμμούλες στις τελευταίες σελίδες μιάς εφημερίδας. Όμως αυτή τη φορά αρκετοί από μας αναρτήσαμε την δημοσίευση στους τοίχους μας στο facebook ή γράφτηκε σε αρκετά blogs. Όλος ο κόσμος διαβάζοντας το άρθρο έβγαλε έναν αυθόρμητο και ίσως ανώριμο στιγμιαίο ενθουσιασμό.
- Λες να σωθήκαμε;
Εκεί φτάσαμε λοιπόν... Να παρακαλάμε για ένα παραμύθι. Για μία ιστοριούλα που ίσως να μας κάνει να χαρούμε λίγο.
Κάποιοι μάλλον κυνηγάνε φήμη και λίγη προσοχή εκμεταλλευόμενοι την ψυχολογική κατάσταση των Νεοελλήνων.
Κάποιοι έχουν κάνει τον κατήφορό μας... παιχνίδι!

Το χωριό των μαρμαράδων

Η καλοκαιρινή έκπληξη για φέτος ήταν το όμορφο νησί της Τήνου. Ένα κοινό που έχει η Τήνος με την Χίο είναι πως και τα δύο νησιά έχουν δύο αδιάφορες πόλεις αλλά έχουν υπέροχη ενδοχώρα. Από τις λίγες μέρες που έκατσα στο νησί γνώρισα τον Πύργο, τον Πάνορμο και την Καρδυανή.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι που με καναν να εκτιμήσω πολύ τον Πύργο. Πρώτα απ' όλα είναι ο κόσμος του. Άνθρωποι καλοσυνάτοι και φιλόξενοι. Μία αυθεντικότητα και ειλικρίνεια που συναντάς συχνά σε απόμακρα χωριά. Ο έντονος τοπικισμός και οι αγάπη που έχουν οι κάτοικοι του μετατρέπουν το χωριό σε ένα κέντρο δυνατό και αυτόνομο.
Στη συνέχεια ήταν το ίδιο το χωριό που με μάγεψε. Τα μικρά σπιτάκια του με τα μαρμάρινα διακοσμητικά είτε αυτά ήταν υπέρθυρα ή ανάγλυφα στους τοίχους. Τα σοκάκια του χωριού κρύβανε παντού θησαυρούς. Ακόμα και στον δρόμο. Αρκετές πέτρες και μάρμαρα που ήταν τοποθετημένα στο δρόμο ήταν σκαλισμένα με διάφορα μοτίβα. Σε κάθε στροφή κάτι σου τραβούσε την προσοχή.
Επίσης ο φημισμένος Πλάτανος. Εκεί απολαμβάνεις τον καφέ σου κάτω από την δροσιά του και την ηρεμία του.
Εντύπωση επίσης μου έκανε το νεκροταφείο αλλά και ο τρόπος ταφής των νεκρών του χωριού. Δε τους θάβουν. Καλυμμένους με ένα σεντόνι τους τοποθετούν σε μία σαρκοφάγο. Μετά από χρόνια ανοίγουν το καπάκι και τοποθετούν τα οστά τους σε ένα οστεοφυλάκιο το οποίο στη συνέχεια φυλάσσεται σε έναν οικογενειακό τάφο. Ήταν ο αρχαίος τρόπος ταφής μου εξήγησε ο Μητσάκος προσπαθώντας να αντιμετωπίσει την έκπληξή μου μπροστά σ' αυτό το θέαμα.
Το μουσείο μαρμαροτεχνίας (το οποίο θα παρουσιάσω στο επόμενο φωτογραφικό βίντεο) με έκανε να ζηλέψω που η Χίος ακόμα δεν έχει κάποιο αντίστοιχο μουσείο (αν και τώρα ετοιμάζεται το μουσείο Μαστίχας). Θα το αναλύσουμε όμως σε άλλη ανάρτηση.
Το πανηγύρι του Άι Γιάννη που έζησα εκείνο το βράδυ με έφερε πιο κοντά στη παράδοση. Το πρώτο βράδυ παρακολούθησα την προετοιμασία του κάτω από το φως μιας λάμπας ενώ το επόμενο βράδυ μαζί με τους άλλους χωρικούς έζησα ένα αυθεντικό πανηγύρι. Μετά την λειτουργία όλοι μαζί φάγαμε σούπα με κρέας. Ούτε στιγμή δεν ένιωσα ξένος μιας και όλοι με αγκάλιασαν
Τα πρώτα φθινοπωρινά σύννεφα με βρήκανε στο νησί την μέρα που αναχωρούσα. Ίσως ο καλύτερος επίλογος αυτού του καλοκαιριού.

Και εγένετο φως...

Απαράδεκτη (θρησκευτική) παιδεία!

Το παραπάνω κείμενο βρίσκεται σε σχολικό βιβλίο θρησκευτικών. Δε γνωρίζω τάξη μιας και κυκλοφόρησε ως εικόνα στο διαδίκτυο. Μόλις βγουν και τα βιβλία στα σχολεία ίσως το αναζητήσουμε
Στο συγκεκριμένο τμήμα της ύλης το βιβλίο θρησκευτικών χαντακώνει την αθεΐα σα να είναι ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί στον άνθρωπο.
Η αθεΐα αγαπητοί μου παπάδες και θεολόγοι που γράφετε αυτό το βιβλίο δεν είναι αυτό που περιγράφετε. Η αθεΐα ποτέ δεν έκανε μουσάτους μαυροφορεμένους ανθρώπους να γεμίζουν τις κοιλιές τους τροφή και τις τσέπες τους με χρήμα και χρυσό. Η αθεΐα δε ξεκίνησε ούτε θα ξεκινήσει ποτέ σταυροφορίες και πολέμους. Η αθεΐα δε θα απειλήσει ποτέ για κολάσεις ούτε θα επιβάλλει όρια και τιμωρίες. Η αθεΐα δεν αναγκάζει κανέναν να φοράει παρωπίδες Η αθεΐα διευρύνει τον ορίζοντα στους ανθρώπους δίνοντάς τους την δυνατότητα να ανακαλύψουν νέους τρόπους ζωής και νέες συνήθειες.
Αλλά ας πάρουμε τις κατηγορίες μία μία. Ας ξεκινήσουμε λοιπόν:
Πρώτον: Ο εγωισμός του ανθρώπου που υπερηφανεύεται για τις δυνάμεις του και τις δυνατότητές του.
Γιατί η θρησκεία θέλει να περάσει την ιδέα πως ο άνθρωπος είναι ένα άβουλο και αδύναμο πλάσμα που η μοίρα του είναι γραμμένη από τη μέρα που γεννήθηκε; Θα σας φέρω το παράδειγμα του Ομήρου. Ο Όμηρος έγραψε πρώτα την Οδύσσεια και μετά την Ιλιάδα. Στην Οδύσσεια παρουσιάζει τους θεούς ως υπεύθυνους για τη ζωή των ανθρώπων. Εκείνοι είναι που καθορίζουν την πορεία του καθενός. Έτσι ο άνθρωπος γίνεται ένα πιόνι στις επιθυμίες τους. Στην Ιλιάδα όμως, πιο ώριμος και σοφός παρουσιάζει τους θεούς ως θεατές. Ο άνθρωπος είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του και την πορεία του. Καταλάβετε το λοιπόν. Τόσους αιώνες η εκκλησία είχε φέρει τον σκοταδισμό στον κόσμο. Η γνώση δεν πρέπει να είναι κλεισμένη στα μοναστήρια αλλά να διοχετεύεται στα μυαλά των ανθρώπων και να τους ωθεί προς τα μπρος. Προς ένα καλύτερο μέλλον. Προς ένα καλύτερο τρόπο ζωής. Ο άνθρωπος πρέπει να είναι περήφανος για τις δυνατότητες του και για τις δυνάμεις που ακόμα δεν έχει ανακαλύψει.
Δεύτερον: Η άγνοια της διδασκαλίας της θρησκείας στα μεγάλα ζητήματα " Θεός, κόσμος, άνθρωπος."
Αυτό επιτρέψτε μου να το χαρακτηρίσω αστείο. Νομίζω πως η ίδια η εκκλησία έχει άγνοια του κόσμου και του ανθρώπου. Η ιστορία της εκκλησίας είναι μαύρη. Δε θέλω να ξεκινήσω από την αρχή της ύπαρξης της αλλά στα τελευταία χρόνια. Συνεργάστηκε με τους Γερμανούς, συνεργάστηκε με τους φασίστες. Συνεργάστηκε με την χούντα. Και να σας πάω πιο κοντά; Αδιαφορεί για την κατάσταση της Ελλάδας τα τελευταία δύο χρόνια. Φοβάται να χάσει τα λεφτά της όταν η ίδια διδάσκει την λιτότητα. Αποφεύγει να βοηθήσει τους άπορους ανθρώπους όταν οι ίδιοι οι εκπρόσωποί της είναι έτοιμοι να σκάσουν από το πολύ φαγητό. Νομίζω πως ένας σκεπτόμενος ανοιχτόμυαλος και άθεος άνθρωπος έχει πολύ καλύτερη επίγνωση της κατάστασης από έναν φανατικό θρησκόληπτο (νομίζω πως το κείμενο γράφτηκε από φανατισμένο θρησκόληπτο και απευθύνεται σε αντίστοιχο κοινό. Είναι έγκλημα που απευθύνεται σε μικρά παιδιά. Πραγματική πλύση εγκεφάλου).
Τρίτον: Οι ατομικές επιλογές τρόπου ζωής που έρχονται σε αντίθεση με τις επιταγές της θρησκείας που θέτουν φραγμό επικοινωνίας του ανθρώπου με τον Θεό.
Μα αν είναι δυνατόν. Τι μαλακίες είναι αυτές. Δηλαδή οι παπάδες παιδεραστές είχαν καλύτερη επικοινωνία με τον Θεό; Μη τρελαθούμε. Ο καθένας μπορεί να έχει όποιο τρόπο ζωής αρκεί να μη κάνει κακό και να σέβεται τον συνάνθρωπό του. Δε χρειάζεται να σου επιβληθεί καμία αρχή και κανένας κανόνας για να έρθεις σε επαφή με τον όποιο Θεό θέλεις να έχεις. Μήπως θίγονται τα οικονομικά συμφέροντα της εκκλησίας όταν δεν υπακούς τους "κανόνες επικοινωνίας" με τον Θεό;
Τέταρτον: Ο ορθολογισμός από την εποχή του Διαφωτισμού, που απορρίπτει τις υπέρ λόγον αλήθειες.
Μεγάλο λάθος και εδώ. Η εποχή του Διαφωτισμού είναι μία λαμπρή περίοδος (γι' αυτό και ο Διαφωτισμός γράφεται με το Δέλτα κεφαλαίο) διότι ο κόσμος ξέφυγε από τον αναλφαβητισμό και την αμάθεια και προόδευσε. Η θρησκεία παρέμεινε αλλά έχασε την απόλυτη εξουσία που είχε διότι πολύ απλά οι πιστοί - πρόβατα ξύπνησαν. Δεν βρίσκω κακό στην πρόοδο. Η πρόοδος σε φέρνει πιο κοντά στην αλήθεια. Αυτό είναι που φοβάται η εκκλησία. Την αλήθεια!
Πέμπτον: Η υλιστική θεώρηση του κόσμου, που δέχεται την προτεραιότητα και τη μοναδικότητα της ύλης, από την οποία προέρχονται και οι λεγόμενες πνευματικές ενέργειες (σκέψη, ιδέες, φαντασία κ.τ.λ.).
Αυτό είναι τραγικό και πρέπει να πέσει ντομάτα σε όποιον το γραψε. Συγνώμη αλλά αυτοί που δίνουν μεγαλύτερη αξία στην ύλη είναι οι παπάδες με τα χρυσά τους, με τις λιμουζίνες τους, με τις βίλες τους, με τις διανυκτερεύσεις τους στο Four Season στο Παρίσι κτλ. Και όλα αυτά τα κέρδη από την υποτιθέμενη εκπροσώπησή τους της ύπαρξης του Θεού. Φυσικά ο σύγχρονος άνθρωπος δίνει μεγαλύτερη αξία στην ύλη παρά στο πνεύμα και αυτό είναι πράγματι κακό. Όμως στην συγκεκριμένη ανάρτηση θα πω την εξής παροιμία: "Είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα".
Έκτο: Η αντιθρησκευτική παιδεία που παρέχεται στα ολοκληρωτικά καθεστώτα.
Νομίζω πως η εκκλησία τα πηγαίνει πολύ καλά με τα καθεστώτα. Εκτός κι αν αυτά είναι κομμουνιστικά Όσο για την παραπαιδεία νομίζω πως είναι πρώτη η ίδια με παράδειγμα την παραπάνω λίστα που έχει σε ένα από τα σχολικά βιβλία.
Έβδομο: Η ασυνέπεια πίστης και ζωής μερικών εκπροσώπων της θρησκείας.
Οι μόνοι εκπρόσωποι θρησκείας που βγάζω το καπέλο και τους εκτιμώ επειδή έχουν κάνει πραγματικά τη θρησκεία τρόπο ζωής είναι οι ασκητές. Και μόνο αυτούς δε κακολογώ στη συγκεκριμένη ανάρτηση. Αντιθέτως τους θαυμάζω διότι κάνουν πραγματικές θυσίες γι' αυτό που πιστεύω. Όλοι οι υπόλοιποι έχουν μπλέξει τα μπούτια τους. Νομίζω πως η συμπεριφορά της εκκλησίας είναι ένας από τους πιο σοβαρούς λόγους που οι άνθρωποι φεύγουν από την εκκλησία. Δεν αναφέρομαι στους μεγάλους ανθρώπους οι οποίοι δύσκολα θα αλλάξουν μυαλά αλλά στους νέους που έχουν σιχαθεί το κερδοσκοπικό ρόλο της εκκλησίας. Η εκκλησία θα περάσει μεγάλη κρίση τις επόμενες δεκαετίες αν δεν έχουμε κάποιο καθεστώς στην Ελλάδα που ίσως την σώσει.
Δε θα υποστηρίξω την αθεΐα. Ο καθένας είναι υπεύθυνος να πιστεύει όπου θέλει. Απλά θα ήθελα να πω πως είναι αίσχος να γράφονται τέτοια κείμενα στα σχολικά βιβλία.
Ντροπή σε όποιον το έγραψε και σε όποιον δέχτηκε να τυπωθεί.
Τα σχόλια δικά σας...

40 χρόνια Meddle

Ακούγοντας αυτή τη μουσική μπορείς να καταλάβεις πως αυτό το συγκρότημα σχηματίστηκε για να δημιουργήσει αριστουργήματα. Κομμάτια τα οποία θα μείνουν για πάντα στο μυαλό μας μετά το πρώτο τους άκουσμα.
Δεν είναι τυχαίο που οι Pink Floyd είναι ένα από τα απειροελάχιστα συγκροτήματα που είναι αγαπητά και έχουν το σεβασμό των περισσοτέρων ακροατών. Είναι η μουσική που πραγματικά σε ταξιδεύει. Κλείνεις τα μάτια και μπορείς να σκεφτείς τα πάντα. Πως πετάς στα άστρα, πως περπατάς στην έρημο, πως κολυμπάς σε μία λίμνη, πως βρίσκεσαι κάτω από την θάλασσα.
Ο συγκεκριμένος δίσκος ήταν στο ενδιάμεσο δύο φάσεων. Της φάσης όπου το συγκρότημα το επηρέαζε ο Σίντ Μπάρετ και της φάσης όπου γράφτηκαν οι σπουδαίοι δίσκοι από τον Ρότζερ Γουότερς. Ήταν το κύκνιο άσμα της ψυχεδελιάς...
Ο δίσκος αυτός έχει υπέροχα κομμάτια. One of these days... πωπω μόνο που σκέφτομαι την αρχή με το μπάσο ανατριχιάζω. Θα μπορούσα να βάλω αυτό το κομμάτι στη συγκεκριμένη ανάρτηση, και θα το έβαζα αλλά πιστεύω πως το Echoes αντιπροσωπεύει περισσότερο αυτόν τον δίσκο. Μπορεί να είναι 25 λεπτά τραγούδι και να θέλει λίγη υπομονή αλλά στο τελείωμά του καταλαβαίνεις την αξία του.
Κλείστε τα μάτια, ανάψτε ένα τσιγάρο ή πάρτε ένα ποτάκι στο χέρι, κλείστε τα μάτια και ταξιδέψτε με το Echoes...
Θα με θυμηθείτε μετά το μουσικό σας ταξίδι...

Ψεύτες & αλήτες!

Πότε θα τους πάρουμε με τις πέτρες;

Ντροπή!

Σήμερα στην Χάγη γίνεται η δίκη για την σφαγή του Διστόμου. Φυσικά η Ελλαδίτσα τόσα χρόνια (και μιλάμε για 70 χρόνια) δεν ενδιαφέρθηκε για την καταστροφή αυτή και την βίαιη δολοφονία τόσων ανθρώπων στο χωριό αυτό. Μόνο οι απόγονοι των σφαγιασθέντων κινήθηκαν νομικά για τα γεγονότα αυτά τα οποία φυσικά η ιστορία κάλυψε με μία ταφόπλακα και έναν μαρμάρινο σταυρό.
Ευτυχώς όμως υπάρχουν ακόμα άνθρωποι. Άνθρωποι οι οποίοι κρατήσανε την ιστορία ζωντανή να την μαθαίνουν μόνο όσοι ενδιαφέρονταν πραγματικά να μάθουν την αλήθεια. Έτσι κι εγώ μέσα από την ανάρτηση μου περνάω τα λόγια του Σουηδού γιατρού του ερυθρού σταυρού Στούρε Λίνε:
" Ήμουνα υπεύθυνος όσο αφορά τον ερυθρό σταυρό για την περιφέρεια και φύγαμε αμέσως μόλις είχαμε μαζέψει μερικά φορτηγά και ρούχα και φάρμακα και τέτοια για κάθε ενδεχόμενο και φύγαμε μέσα στη νύχτα. Τα σώματά τους τα είχαν καρφώσει πάνω στα δέντρα, είχανε βγάλει τα μάτια τους, το στήθος των γυναικών. Στα σεξουαλικά όργανα των γυναικών και των κοριτσιών είχανε βάλει χώμα, πέτρες, σπασμένα ποτήρια είχαν ανοίξει τα σώματά τους και είχαν βγάλει τα έντερα. Στους άντρες επίσης είχανε κόψει τα σεξουαλικά όργανα και τα έβαλαν στα στόματά τους. Αυτό είδα (με έναν βαρύ αναστεναγμό σα να το ζούσε ξανά)."
Την μαρτυρία του μπορείτε να την ακούσετε στην ενδιαφέρουσα εκπομπή του Κωνσταντίνου Μπογδάνου ( http://www.skai.gr/player/Radio/?MMID=218598 ).
Ξέρω πως αυτή η ιστορία θα συγκινήσει πολύ κόσμο αλλά θα ξεσηκώσει και τους γνωστούς Ελληνάρες. Οι αλήτες οι Γερμανοί θα πληρώσουν τώρα και ένα σωρό άλλες μαλακίες. Οι σημερινοί Γερμανοί δε φταίνε σε τίποτα. Όπως και οι σημερινοί Έλληνες δεν έχουν καμία σχέση με τους Αρχαίους Έλληνες ή με τους Έλληνες της κατοχής και του εμφυλίου. Τέτοιες ιστορίες φρίκης και πολέμου που έχουν κάνει όλοι οι λαοί, χάνονται στον χρόνο. Αντί να θυμόμαστε αυτές τις φρικαλεότητες και να πάψουμε να επιδιώκουμε την επανάληψη τέτοιων λαθών, θαυμάζουμε τα κατορθώματα του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τραγουδάμε τις νίκες του ελληνικού στρατού, απαγγέλλουμε ποιήματα για την έναρξη του πολέμου και όχι την λήξη του (28η Οκτωβρίου) και άλλα τραγικά λάθη που κρατάνε έναν λαό στην τσίτα έτοιμο να μουντάρει και να πολεμήσει άλλους λαούς.
Παντού εχθροί.
Παντού πόλεμοι.
Ζήτω το έθνος.
Κάτω οι Τούρκοι και οι Γερμανοί.
Μπράβο μας... είμαστε άξιοι της κατάντια μας.
Μπορεί σήμερα οι απόγονοι των σφαγιασθέντων να ζητήσουν οικονομικοί αποζημίωση για τους προγόνους τους που δε γνωρίσανε αλλά και πιθανότατα να μη γνωρίζανε ποτέ. Όλα γίνονται για το χρήμα.
Τουλάχιστον εγώ θα μνημονεύσω έστω από αυτήν την ανάρτηση όλα τα θύματα των πολέμων από όλες τις μεριές των αντιπάλων.
Στους πολέμους δεν υπάρχουν καλοί ή κακοί. Υπάρχουν νικητές οι οποίοι γράφουν την ιστορία. Συκοφαντούν τον αντίπαλο ως το απόλυτο κακό και θάβουν τα θύματα του πολέμου. Ένα απλό μνημείο δε κρατάει τη μνήμη ζωντανή. Και έτσι το λάθος επαναλαμβάνεται και θα επαναλαμβάνεται για πάντα...
Με τις οικονομικές αποζημιώσεις δε γυρνάει κανένας νεκρός πίσω. Όμως με την σωστή στάση απέναντι στην ιστορία τον κρατάς για πάντα ζωντανό στην μνήμη ενός λαού...

Speak like a child

H jazz είναι μία μορφή μουσικής τόσο ανοιχτή, που δανείζεται στοιχεία από κάθε άλλο είδος μουσικής, αλλά και τόσο δυνατή, που επηρεάζει με τη σειρά της τα υπόλοιπα είδη

Herbie Hancock 1940 -

Σα να μη πέρασε μία μέρα...

Πρίν από δέκα χρόνια...
Είναι απίστευτο πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος. Ειδικά για γεγονότα που αλλάζουν την ροή της ιστορίας και μας μένουν σημαδεμένα για μιά ζωή στη μνήμη μας. Πράγματι σα να μη πέρασε μία μέρα. Τόσο καθαρά θυμάμαι την στιγμή αυτή.
Είχα γυρίσει σπίτι αφού πρώτα είχαμε δει με τον Μάνο σπίτι του την συναυλία του Ροτζερ Γουότερς στο Βερολίνο (δέκα χρόνια μετά είδα αυτή τη συναυλία ζωντανά στο Ο.Α.Κ.Α.) και ετοιμαζόμουν να διαβάσω ιστορία μιάς και είχαμε κάνει ήδη τρεις ώρες μάθημα στο σχολείο. Καθώς είχα ξαπλώσει στο κρεββάτι και διάβαζα με πήρε τηλέφωνο στο κινητό ο Μάνος.
- Τι θες ρε;
- Μαλάκα δε πήρες χαμπάρι τι γίνεται;
- Όχι. Τι;
- Καίγεται η Αμερική, αεροπλάνα πέφτουν, το δείχνει η τηλεόραση!
- Σε ποιο κανάλι;
- Σε όλα ρε...
Δε πρόλαβα να κλείσω το τηλέφωνο και έτρεξα στη κουζίνα να δω στην τηλεόραση τι συμβαίνει. Η εικόνα που είδα εκείνη τη στιγμή καθώς και τα συναισθήματα που ένιωσα με την πρώτη εικόνα που αντίκρυσα θα μείνουν για πάντα χαραγμένα στο μυαλό μου.
Δέκα χρόνια μετά. Δέκα χρόνια πολέμων, ανασφάλειας, οικονομικής κρίσης. Πράγματι ήταν η μέρα που άλλαξε τον κόσμο. Αλλά τον άλλαξε προς το χειρότερο.
Δέκα χρόνια μετά συγκρίνω την στιγμή αυτή με την δολοφονία του Αυστροούγγρου πρίγκιπα στο Σεράγεβο, με την εισβολή των Γερμανών στην Πολωνία. Με μία αιτία δηλαδή που άναψε την φλόγα ενός Παγκοσμίου Πολέμου. Ο επεκτατισμός ξεκίνησε σε Αφγανιστάν και Ιράκ. Η Αμερική είχε δύο νέα "Βιετναμ". Δεν έχει πλέον την τύχη του κόσμου στα χέρια της. Τώρα έχουν μπει πολλοί άλλοι στο παιχνίδι.
Σαν μία άλλη Αρχαία Αθήνα που νικήθηκε από τους Συρακούσους και παράκμασε.
Πότε θα σταματήσει αυτή η δίνη; Πότε θα έρθει μία νέα ηρεμία;
Τόσο ανάγκη έχουμε τελικά έναν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο;
Τόσο ανάγκη έχουμε έναν ακόμα Ψυχρό Πόλεμο;
Τόσο ανάγκη έχουμε το μίσος και τον εθνικισμό;
Τόσο ανάγκη έχουμε την ημιμάθεια και την ηλιθιότητα μέσα μας;
Πότε επιτέλους θα γίνουμε άνθρωποι;
Μετά από δέκα χρόνια τρόμου και ανασφάλειας η απογοήτευσή μου στο θέμα αυτό είναι έντονη όσο ποτέ...

Ξεσσαλονίκη

Κάποτε τα Ξύλινα Σπαθιά μας κάνανε να χοροπηδάμε στους ρυθμούς αυτού του τραγουδιού. Καιρός λοιπόν να χοροπηδήσουν έτσι και οι πολιτικοί με τους ρυθμούς τους δικούς μας.
Πολιορκείστε τώρα την Δ.Ε.Θ.
Χθες ο Γ.Α.Π. έξω από το δημαρχείο χαιρετούσε τον κόσμο που τον αποδοκίμαζε από κάτω. Δε καταλαβαίνει τίποτα από ελληνικά μάλλον.
Πάντως η αλήθεια είναι πως βλέποντας τον παραπάνω χάρτη με πιάνουν τα γέλια διαπιστώνοντας πως ένα μπλόκο το διοργανώνουν οι οπαδοί του Ηρακλή. Μάγκες χαλαρώστε λίγο. Υπάρχουν σοβαρότερα προβλήματα αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα από το να τα σπάμε και να σκοτωνόμαστε για μία ομάδα που με δική της ευθύνη έπεσε κατηγορία.
Ας λύσουμε τα άλλα προβλήματα και θα ξαναανέβει ο Ηρακλής στην πρώτη κατηγορία.
Εύχομαι δύναμη και κουράγιο σε όσους γεμίσουν τους δρόμους της Θεσσαλονίκης.
Ο Σεπτέμβρης ξεκινάει από κει ψηλά...

Δύο αδέλφια μαζί δεμένα

Το Πηνελόπη στην Ραφήνα συναντήθηκε με το δίδυμο αδελφάκι του. Καλά ταξίδια να χουνε.
Καλό ταξίδι και στον θείο Μιχάλη που έφυγε ξαφνικά...

Γαλλική γυναικεία εξυπνάδα...

Επιστολή προς άνδρες Tο προστατευτικό κάλυμμα όρχεων χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το 1874 στο χόκεϊ επί πάγου... Και η πρώτη προστατευτική κάσκα μοτοσυκλέτας χρησιμοποιήθηκε το 1974. Επομένως οι άντρες χρειάστηκαν 100 χρόνια για να καταλάβουν πως το κεφάλι είναι το ίδιο σημαντικό.
Υπογραφή: Μία γυναίκα

Προς κύριο Loverδο...

Ένας από τους 1.000.000 δημοσίους υπαλλήλους που ταλαιπωρούν τους υπόλοιπους 10.000.000 Έλληνες είστε και σεις... Και μάλιστα από τους πιο υψηλόμισθους και αργόσχολους.

Η άγνωστη πόλη της Σμύρνης

Φέτος ήταν η έβδομη φορά που επισκεπτόμουν την Σμύρνη. Πλέον αυτός ο προορισμός είναι τόσο οικείος που δε νιώθω πως βγαίνω εξωτερικό. Όμως αυτήν την φορά ανακαλύψαμε κρυφά αλλά και φανερά μέρη αυτής της πόλης.
Μεγάλη εντύπωση μας έκανε το τεραστίων διαστάσεων κεφάλι του Κεμάλ που βρίσκεται ακριβώς πίσω από το κάστρο της πόλης. Οι Τούρκοι το δημιούργησαν πάνω σε έναν βράχο (αντίστοιχο στο ύψος με αυτόν της Ακρόπολης). Το βλέμμα του Κεμάλ άγριο κοιτάει προς την Κουρδική συνοικία, ενώ από κάτω γράφει με μεγάλα γράμματα "Ειρήνη στη χώρα σου, ειρήνη στον κόσμο". Δε ξέρω κατα πόσο ειρηνικό είναι αυτό το μήνυμα και αυτό το βλέμμα προς τους Κούρδους που ζουν εκεί.
Αυτή τη φορά επισκεφθήκαμε ένα ακόμα διάσημο αξιοθέατο της πόλης. Φυσικά αναφέρομαι στο παλαιότερο ευρωπαϊκό ανελκυστήρα. Είχε χτιστεί στην εβραϊκή συνοικεία της πόλης, η οποία είχε απότομη κλήση προς την θάλασσα. Έτσι ο ανελκυστήρας αυτός βοηθούσε ηλικιωμένους, έγκυες γυναίκες και εμπορεύματα να κατεβαίνουν στην προκυμαία πιό εύκολα και ανόδυνα. Από την οροφή του κτιρίου αυτού μπορείς να απολαύσεις την θέα της πόλης. Το στεναδάκι που μας οδηγεί προς τον ανελκυστήρια έμενε ο τραγουδιστής Ντάριο Μορένο. Ο δρόμος έχει πάρει το όνομά του προς τιμή του.
Έξω από το παζάρι βρήκαμε μία πόρτα ενός κτιρίου ανοιχτή. Αυτήν τη πόρτα την πετύχαινα πάντα κλειδωμένη. Η ελεύθερη πρόσβαση στο εσωτερικό του κτιρίου ήταν ένας λόγος που μας έκανε να μπούμε μέσα. Μία εγκατελειμένη στοά με ένα εσωτερικό μπαλκόνι μας έδειχνε πως κάποτε εκεί υπήρχε ζωή και παζάρι. Πλέον κάποιες ξεχασμένες κορνίζες του Κεμάλ δίνουν λίγο χρώμα στο μουντό κλίμα της.
Μαγαζιά με άπειρες χάντρες πάνω από το κεφάλι μας, σχημάτιζαν αστερισμούς και ψυχεδέλια. Η Σμύρνη είναι μία πόλη που αγαπάει τα έντονα χρώματα και το δείχνει με κάθε ευκαιρία.
Φυσικά στο βίντεο δε λείπουν τα τζαμιά με τους μιναρέδες και τα εγκατελειμένα κτίρια τα οποία με γοητεύουν. Κρύβουν μία ιστορία...
Εντύπωση μου προκάλεσε η είσοδος ενός σπιτιού στην οδό Ντάριο Μορένο. Εκτός του ότι ο ιδιοκτήτης είχε Χριστουγεννιάτικα στολίδια, την προσοχή μου τράβηξαν τα αναποδογυρισμένα ιωνικά κιονόκρανα. Είναι μία εικόνα που μάλλον δε μπορούσε να την φανταστεί κανείς εκτός από τον ίδιο. Μοναδικη αρχιτεκτονική και διακοσμητική πρωτοτυπία (02:05).
Το ενδιαφέρον μου επίσης τράβηξε μία αφίσα κοντά στο λιμάνι όπου διαφήμιζε κλασικές ταινίες (La Strada, ο Μεγάλος Δικτάτωρ, Τα κόκκινα παπούτσια κτλ) σε έναν πολυχώρο που μου θύμιζε την Τεχνόπολις στο Γκάζι (02:25).
Το Σαββατόβραδο με την πανσέληνο μας βρήκε στην προκυμαία της Σμύρνης όπου γινόντουσαν μαθήματα παραπέντε. Όμορφη και διασκεδαστική εμπειρία να βλέπεις τις προσπάθειες των ανθρώπων... να πετάξουν.
Το βίντεο αυτό το αφιερώνω στον υπέροχο σκύλο Bosco. για την "φιλοξενία" του και την όμορφη παρέα του.

Προς τον "πρωθυπουργό" μας

Το καλοκαίρι το σοσιαλιστό καθεστώς της χώρας μας προσπάθησε να επιβάλλει μία φύμωση στα ιστολόγια. Φυσικά μία αντιδημοκρατική απόφαση σαν αυτή μας βρήκε απροετοίαστους. Ευτυχώς όμως που κάποιοι συμπολίτες μας απευθύνθηκαν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το οποίο απάντησε το εξής:

...η οδηγία 2002/58/ΕΚ υπενθυμίζει ως βασική αρχή ότι τα κράτη μέλη οφείλουν να εγγυώνται, μέσω της εθνικής νομοθεσίας, το απόρρητο των επικοινωνιών που πραγματοποιούνται μέσω δημόσιου δικτύου ηλεκτρονικών επικοινωνιών... Εάν κάποιο κράτος μέλος ψηφίσει νομοθεσία που να αντιβαίνει στις αρχές της οδηγίας περί απορρήτου στο Διαδίκτυο, έχετε το δικαίωμα να υποβάλετε καταγγελία ενώπιον της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για παράβαση του δικαίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης...

Μπορεί στην αρχαία Ελλάδα να γεννήθηκε η δημοκρατία αλλά στην Ευρώπη μπορεί πλέον να επιβιώσει...

Τυφλή μουσική

Τα μάτια μου ήταν κακά και μελετούσα με το σύστημα Μπράιγ. Παρ' όλα αυτά, μπορούσα να δω αρκετά καλά, ώστε με τα γυαλιά να διαβάζω τις νότες, όπως όλος ο κόσμος.

Art Tatum 1909-1956

Μάρμαρο και τσιμέντο, αρμονικά συνδεδεμένο...

Το τρίτο μέρος που επισκεφθήκαμε αυτή τη φορά στην Τουρκία, ήταν η φημισμένη Έφεσος. Κοιτίδα ελληνιστικού πολιτισμού. Μπλεγμένες πολλές εποχές μαζί στον ίδιο τόπο. Ήρθαν μετά από χιλιάδες χρόνια και οι Βρετανοί αρχαιολόγοι να τις μπερδέψουν περισσότερο με τσιμέντο και άγαρμπο στήσιμο των μνημείων. Φυσικά όλες αυτές οι κακοτεχνίες δεν μπορούν να κρύψουν την λάμψη και τον πλούτο αυτής της πόλης.
Μπαίνοντας από την κύρια είσοδο του αρχαιολογικού χώρου συναντάς ένα μικρό θέατρο. Τίποτα δε σε προετοιμάζει για τη συνέχεια. Ακολουθώντας τα ίχνη μίας στοάς, από την οποία έχουν μείνει λίγες κολόνες προχωράς προς την βιβλιοθήκη. Σε κάποιες κολόνες υπάρχει μία εναλλαγή ιωνικού και κορινθιακού κιονόκρανου!!!
Στη διαδρομή παρατηρούμε ανάγλυφες πλάκες, κιονόκρανα τοποθετημένα στην άκρη του δρόμου, κορμοί αγαλμάτων, ναΐσκους, δημόσιες τουαλέτες και ξαφνικά μπροστά σου εμφανίζεται το πανύψηλο κτίριο της βιβλιοθήκης της Εφέσου.
Η βιβλιοθήκη της Εφέσου ήταν πρώτη σε επισκεψιμότητα στον τότε κόσμο. Ο λόγος; Φυσικά όχι η ανάγνωση των αρχείων της αλλά τα μπουρδέλα που ήταν σχετικά απέναντι από το κτίριο αυτό. Για να μη θιχτεί η προσωπικότητα του ανδρικού πληθυσμού υπήρχε μία υπόγεια στοά που ένωνε την βιβλιοθήκη με τα μπουρδέλα. Οπότε η Έφεσος είχε το πιο "μορφωμένο" ανδρικό πληθυσμό, ο οποίος μετά από ανάγνωση... χαλάρωνε με μία κοπελιά.
Προχωρώντας παραπέρα συναντάμε το τεράστιο ρωμαϊκό θέατρο. Χτισμένο σε μία πλαγιά και σε μεγαλύτερο ύψος από εκείνο που περπατάς σαν επισκέπτης, δείχνει πολύ μεγαλύτερο.
Λίγο πριν επισκεφθούμε την Έφεσο, είχαμε κάνει μία στάση έξω από το χωριό Σελτζούκ. Εκεί βρίσκεται ο ναός του Αγίου Χαραλάμπους και το μνημείο των 7 sleepers. Ο θρύλος μιλάει για εφτά σταυροφόροι οι οποίοι τοποθετήθηκαν σε εφτά σαρκοφάγους ανοιχτές για διακόσια χρόνια. Εκεί "κοιμήθηκαν" μέχρι που ξύπνησαν για να συνεχίσουν το έργο τους... Οι σαρκοφάγοι φαίνονται στο κοινό όπως και τα απομεινάρια του ναού. Όμως τις εντυπώσεις έκλεψε το κάστρο του Σελτζούκ το οποίο από χαμηλά μοιάζει με το κάστρο του Πλαταμώνα ενώ από τον απέναντι λόφο μοιάζει με την Ακρόπολη της Αθήνας. Η φωτογραφία είναι στο βίντεο και μπορείτε να κρίνετε και μόνοι σας.
Με την Έφεσο κλείνει ο κύκλος των νέων τόπων που επισκέφθηκα στην Τουρκία αυτή τη φορά...

Ένας επικίνδυνος άνθρωπος

Όλα ξεκινήσανε τον Φλεβάρη όταν είχαμε πάει παρέα στο κέντρο που έκθετε τον εαυτό του ο τύπος αυτός. Μετά την παράσταση σκουπίδι που είδαμε αποφασίσανε τα παιδιά να κατεβούν στα καμαρίνια να τον συγχαρούν. Κατέβηκα και γω μαζί. Μία κοπέλα από την παρέα του παρέδωσε ένα συγγραφικό έργο να διαβάσει και να της πει την γνώμη του μιάς και εκτιμούσε την (ανύπαρκτη για μένα) καλλιτεχνική αξία του.
Πράγματι ο απαράδεκτος αυτός άνθρωπος διάβασε την δουλειά της και την ενημέρωσε πως του άρεσε. Κανόνισαν να βρεθούν για καφέ για να συζητήσουν πάνω στη δουλειά που η κοπέλα έχει κάνει. Ως τότε ήταν σωστός απέναντί της. Με τον καιρό της έστελνε ποιήματα στο κινητό. Στην αρχή αθώα αλλά με την πορεία τα χόντρυνε.
Πρώτη πόρτα που έφαγε ο τύπος αυτός:
Μέσα άνοιξης της έστειλε μήνυμα ότι θα πάει από το Κεφαλάρι στην Άνδρο την καμηλοπάρδαλη του και αν ενδιαφέρεται να τον ακολουθήσει. Φυσικά η κοπέλα βρήκε αθώο μήνυμά του απαντώντας του αρνητικά με αστείο τρόπο. Δεν της ξαναστειλε.
Δεύτερη πόρτα που έφαγε ο τύπος αυτός:
Γνωρίζοντας πως η κοπέλα βρίσκεται Αθήνα για κάποιες δουλειές της ξανάστειλε μήνυμα για το αν θέλει να τον ακολουθήσει στην Αρτέμιδα για να κουρέψουν το γκαζόν. Η κοπέλα σάστισε και δε του απάντησε. Εκείνος επέμεινε ξαναστέλνοντάς της μήνυμα. Για δεύτερη φορά του είπε όχι και πως αν θέλει μπορεί να την συναντήσει το απόγευμα σε έναν εκδοτικό οίκο όπου θα ναι με τον σύντροφό της. Δεν ξαναστειλε μήνυμα.
Τρίτη πόρτα που έφαγε ο τύπος αυτός:
Βρήκε την ευκαιρία και κατέβηκε τριήμερο Χίο για να την συναντήσει. Βρεθήκανε αλλά επειδή ήδη είχε αρχίσει να ανησυχεί με την συμπεριφορά του, τον συναντούσε πάντα με κόσμο και σε κεντρικά σημεία του νησιού. Ο υποτιθέμενος καλλιτέχνης έφυγε άπραγος.
Τέταρτη και τελευταία πόρτα που έφαγε ο τύπος αυτός:
Δύο μέρες αφότου έφυγε από την Χίο της έστειλε ένα μήνυμα που της έλεγε ότι έχει τόση γοητεία που μειώνει την πουστόζη του ανδρικού πληθυσμού και θα ήθελε να κοιμηθούνε μαζί. Η κοπέλα ενοχλήθηκε και δεν του ξαναπάντησε. Τελευταία του προσπάθεια είναι που την πήρε ένα ακόμη τηλέφωνο μέχρι να σταματήσει να την ενοχλεί.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτός έπεσε πάνω σε έναν άνθρωπο με αξιοπρέπεια. Όμως είναι μεγάλη ντροπή ένας εξηντάχρονος ανούσιος καλλιτέχνης (υποτίθεται) να εκμεταλλεύεται τον θαυμασμό που του έχουν μικρά κορίτσια, ώστε να τα ρίξει στο κρεββάτι. Είναι ντροπή του διότι θα μπορούσε να ήταν κόρη του.
Εξάλλου Πανούση μου δημιουργείς την εξής απορία. Υποτίθεται πως εκτίμησες το έργο και τις πνευματικές ανησυχίες της κοπέλας αυτής. Αντί να ασχοληθείς με αυτά γιατί της έλεγες πως το χεις κάνει με την Δήμητρα Ματσούκα; Που το πήγαινες δηλαδή;
Μπορεί αρκετοί να μη πιστέψουν την ιστορία αυτή. Ευτυχώς υπάρχουν μάρτυρες, υπάρχουν μηνύματα ενώ τα τηλέφωνα του Πανούση είναι στην διάθεσή μου.
Την ιστορία αυτή ήθελα να την δημοσιεύσω όχι μόνο για να τον ξεφτιλίσω τον ήδη ξεφτιλισμένο αυτόν άνθρωπο αλλά επειδή θέλω να δώσω μία συμβουλή σε όσους έχουν λανθασμένα πρότυπα να προσέχουν διότι είναι επικίνδυνα...

Καλό μήνα και καλό φτηνόπωρο!

Όχι όχι μη με κρίνετε. Δεν είναι ορθογραφικό λάθος (αν και παλιά μπερδευόμουν και το έγραφα φθηνόπωρο). Πράγματι η ζωή μας γίνεται πλέον πιο φτηνή. Η εργασιακή μας αξία γίνεται πιο φτηνή. Η αξιοπρέπειά μας γίνεται πιο φτηνή. Ο εγωισμός μας που δεχόμαστε να δουλεύουμε κάτω από τετοιες συνθήκες γίνεται πιο φτηνός. Μη στεναχωριέστε διότι δε κατεβαίνουν όλα. Τα σουβλάκια ακριβαίνουν. Το ίδιο και τα αναψυκτικά. Ευτυχώς δεν έχουν όλα πτώση σ'αυτήν την κοινωνία.
Επίσης σήμερα γιορτάζουν οι σαράντα παρθένες. Δε ξέρω ποιές θέλουν να γιορτάζουν αυτές τις μέρες. Κοίταξα μερικά από τα ονόματα. Κλεοπάτρα, Αφροδίτη και άλλα αρχαιοελληνικά ονόματα τα οποία η εκκλησία δε μπορούσε ή δεν ήθελε να κολλήσει το αγία μπροστά (π.χ. Αγία Κλεοπάτρα). Τώρα πόσο παρθένες ήταν η Χάιδω και η Σαπφώ, δε μπορώ να καταλάβω. Δε βαριέσαι. Δε χρειάζεται να τα εξηγούμε όλα σ' αυτήν την ζωή.
Καλό μήνα λοιπόν...