Τετάρτη 18 Αυγούστου 2010

Σάλπιγγες πολέμου...


Πριν αρκετό καιρό στο ιστολόγιό μου σας είχα παρουσιάσει (http://chatzelenisgeorge.blogspot.com/2010/06/blog-post_30.html) πως τα πιόνια στη Μέση Ανατολή έχουν αρχίσει να στήνονται και μία μεγάλη μάχη είναι έτοιμη να ξεκινήσει. Και αυτή τη φορά ο πόλεμος αυτός δε θα ναι μεταξύ δύο χωρών, αλλά η έναρξη ενός Τρίτου Παγκόσμιου Πόλεμου.
Μάλλον σας ακούγεται τρελό. Θα σας πως συνοπτικά τη μέχρι τώρα κατάσταση και θα σας αναφέρω τις τελευταίες εξελίξεις για τις οποίες έπεσα μέσα όπως είχα γράψει και στη παλιότερη ανάρτησή μου.
Η Αμερική τον τελευταίο καιρό έχει δύο από τα μεγαλύτερα αεροπλανοφόρα της στον Περσικό Κόλπο. Έχοντας μία μεγάλη οικονομική κρίση στο εσωτερικό της αποφεύγει τον πόλεμο στο Ιράν. Όμως είναι σε ετοιμότητα. Αν το καλοσκεφτούμε το Ιράν είναι περικυκλωμένο από τρείς μεριές. Ανατολικά από το Αφγανιστάν (το οποίο είναι αμερικανικό έδαφος), δυτικά από το Ιράκ (το οποίο είναι και αυτό αμερικανικό έδαφος) και νότια με τα το εφοδιάζουν. Βορεία έχει τους "προστάτιδες" χώρες του, την Τουρκία και την Ρωσία (μας βοηθάει πολύ ο χάρτης που κατέβασα από το tro-ma-ktiko.blogspot.com). Παράλληλα το Ιράν έχει συνάψει ενεργειακές σχέσεις και με την Βραζιλία η οποία όμως βρίσκεται μακριά. Με το μέρος του Ιράν τάσσονται σιωπηλά μέχρι στιγμής οι αραβικές χώρες (μαζί με την Τουρκία και την Ρωσία) ενώ με την Αμερική το Ισραήλ (έντονα) και οι δυτικές χώρες (σιωπηλά αυτές). Όπως έχω αναφέρει επίσης οι σχέσεις Τουρκίας με Ισραήλ βρίσκονται στο χειρότερο σημείο της ιστορίας τους. Παράλληλα η Τουρκία έχει άσχημες σχέσεις και με τις Η.Π.Α. Οπότε σχηματίζονται δύο άξονες (μήπως σας θυμίζει κάτι;). Η Αμερική δεν έχει επιχειρήσει την επίθεση τόσο για την κρυφή εσωτερική της κρίση όσο και για το ανοιχτό μέτωπο του Ιράκ, για το οποίο ξαφνικά αναφέρθηκε αποχώρηση των στρατευμάτων μέσα στο 2ο11. Θα αποχωρήσουν για να επιστρέψουν στην Αμερική ή για να περάσουν στην απέναντι χώρα;...
Το θέμα είναι πως η Αμερική δεν μπορεί αυτή τη στιγμή να ξεκινήσει τον πόλεμο. Όμως σκέφτηκε έξυπνα (ή πονηρά). Σήμερα δώθηκε το πράσινο φως στο Ισραήλ να ξεκινήσει επίθεση στο Ιράν. Μάλιστα αναφέρθηκε πως πρέπει αυτή η επίθεση να γίνει εντός των επόμενων ημερών. Δε νομίζω πως η Τουρκία και η Ρωσία θα μείνουν θεατές σε μία ισραηλινή επίθεση. Μυρίζει ήδη θειάφι η περιοχή αυτή...

Το αξιοπρόσεκτο της όλης ιστορίας είναι πως αυτές τις μέρες είχαμε την πρώτη επίσκεψη στην ιστορία Ισραηλινού πρωθυπουργού στην Ελλάδα. Τυχαίο; Αν το σκεφτούμε η Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι δέσμια των Αμερικανών. Μπορούν να την κάνουν ότι θέλουν. Όμως στο θέμα του Ιράν δεν έχουν πάρει θέση, για μένα είναι η καλύτερη διεθνής θέση που μπορούμε να πάρουμε αυτή τη στιγμή. Ο λόγος που την θεωρώ καλή μέχρι στιγμής αυτή τη θέση είναι πως η Ελλάδα προσπαθεί να κρατήσει καλές σχέσεις και με το Ισραήλ και με την Τουρκία, διότι πίσω από το Ισραήλ κρύβεται η Αμερική και οι δυτικές χώρες και πίσω από την Τουρκία κρύβεται η Ρωσία και οι Αραβικές χώρες. Δε ξέρουμε αυτή τη φορά τι μας συμφέρει. Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη. Ίσως γι' αυτόν τον λόγο είχαμε και την ξαφνική επίσκεψη του Ισραηλινού πρωθυπουργού.
Μία εφημερίδα αναφέρθηκε σήμερα στην κατάσταση αυτή. Δεν την υποστηρίζω ούτε είμαι αναγνώστης της μιάς και όλα τα βλέπει "μαύρα" (σαν το εξώφυλλό της). Όμως σήμερα έγραψε μία αλήθεια. Ναι μεν προτρέπει τον Παπανδρέου να σταματήσει τώρα να κάνει τα γλυκά μάτια στο Ισραήλ. Δε νομίζω όμως πως θα μας την φέρουν οι Αμερικάνοι. Φοβάμαι πως θα μας την φέρει η ανύπαρκτη τύχη μας αυτή τη φορά. Η ουδετερότητα για μένα στην έναρξη ενός μεγάλου πολέμου είναι η καλύτερη λύση, ή τουλάχιστον η καλύτερη προσωρινή λύση. Το θέμα είναι πως το νερό αρχίζει να μπαίνει στο ρυάκι και ο μεγάλος πόλεμος που όλοι φοβόμασταν τόσο καιρό μάλλον έχει έρθει πιο κοντά από ποτέ...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου