Τετάρτη 31 Ιουλίου 2013
Τρίτη 30 Ιουλίου 2013
Δεν υπογράφει ο Δήμαρχος Χίου τις διαθεσιμότητες δημοτικών υπαλλήλων
Δεν θα υπογράψει καμία διαπιστωτική πράξη ο Δήμαρχος Χίου που θα θέτει σε διαθεσιμότητα εργαζόμενους στο Δήμο, ενώ παράλληλα θα γίνει προσφυγή στα σχετικά δικαστήρια για να κριθεί η αντισυνταγματικότητα του νόμου που αφορά τη διαθεσιμότητα δημοτικών υπαλλήλων, αποφάσισε το Δημοτικό Συμβούλιο Δήμου Χίου.
Στην πρώτη συνεδρίαση μετά την ψήφιση του σχετικού νόμου, και ύστερα από αίτημα του Συλλόγου εργαζομένων στους Δήμους του νομού Χίου, συζητήθηκε προ ημερησίας διάταξης το σχετικό θέμα.
Εκτός του προέδρου του Συλλόγου Εργαζομένων στους ΟΤΑ Αλέκου Γαϊτάνου, που ζήτησε το Δημοτικό Συμβούλιο να πράξει βάση παλαιότερων αποφάσεών του για το θέμα αυτό, μίλησαν ο πρόεδρος της ΕΛΜΕ, ο πρόεδρος του Νομαρχιακού τμήματος της ΑΔΕΔΥ καθώς και εκπρόσωπος των σχολικών φυλάκων που το επόμενο διάστημα πρόκειται να τεθούν σε διαθεσιμότητα.
Πάντως στο θέμα της παραίτησης του Δημάρχου ή και των Δημοτικών Συμβούλων, διαφορετική θέση διατύπωσε ο επικεφαλής της ΛΑΣ Μάρκος Σκούφαλος εκτιμώντας πως πρόκειται για μια καθαρά επικοινωνιακού χαρακτήρα ενέργεια. Αντίθετα ο επικεφαλής της Νέας Αντίληψης Γιάννης Χαλλιορής δήλωσε ότι είναι έτοιμοι στην παράταξή του να το πράξουν εφόσον αυτό κριθεί αναγκαίο.
Να σημειώσουμε ότι αρχική πρόταση του Δημάρχου ήταν το θέμα να συζητηθεί στο τέλος της συνεδρίασης και όχι στην αρχή.
Πηγή: http://www.chiosnews.com/cn3072013227100.asp
Η αναρχία των μοναχών
"Δεν ήταν μολότοφ αλλά στουπί". Αυτή ήταν η δικαιολογία των μοναχών.
Η ορθοδοξία, όπως και κάθε θρησκεία σ' αυτόν τον πλανήτη έχει κάποιους αξιόλογους εκπροσώπους, τους οποίους μπορείς να θεωρήσεις πνευματικούς πατέρες.
Όμως η πλειοψηφία αυτών των "πεφωτισμένων" ανθρώπων, αποτελείται από σκοταδιστές, οπισθοδρομικούς και κομπλεξικούς ανθρώπους.
Οι διαμάχες στο Άγιο Όρος, έχουν γίνει πλέον σίριαλ. Χρόνια μαθαίνουμε για το ξύλο που πέφτει μεταξύ παλαιοημερολογιτών και "σύγχρονων" μοναχών. Ένας επιπλέον λόγος σ' αυτές τις διαφωνίες είναι η στάση του Πατριαρχείου με την Ρωμαιοκαθολική εκκλησία.
Με λίγα λόγια αυτοί οι άνθρωποι άφησαν τα εγκόσμια για να βρουν το νόημα της ζωής "ασκητικά". Αναζητούν την ηρεμία του τοπίου για να τους έρθει η πνευματική φώτιση. Και φυσικά βρίσκουν τη ζεστασιά της πίστης μέσα από τις μολότοφ...
... μέσα από τα στουπιά ήθελα να πω. Με συγχωρείτε.
Ενα κρυολόγημα έβγαλε ένα αριστούργημα
«Για τι ακριβώς πρόκειται;» ρώτησε τον Ινγκμαρ Μπέργκμαν ο παραγωγός Κένε Φαντ όταν ο σουηδός σκηνοθέτης, σε μια επίσκεψή τους στην πινακοθήκη Τιελάσκα στο Γιούργκερντεν, του ζήτησε να εξασφαλίσει μερικούς ανθρώπους και κάποια χρήματα ως το τέλος Ιουλίου του 1965 για την επόμενη ταινία του. «Είναι για ένα πρόσωπο που μιλάει και για ένα άλλο που μένει σιωπηλό και συγκρίνουν τα χέρια τους και μπερδεύονται το ένα μέσα στο άλλο» απάντησε ο Μπέργκμαν. «Θα είναι μια πολύ μικρή ταινία και δεν θα χρειαστεί πολλά λεφτά» συνέχισε ο σκηνοθέτης.
Ο παραγωγός συμφώνησε και έτσι η «Περσόνα», που υπήρξε μια από τις πιο παράξενες ταινίες του Μπέργκμαν σε ό,τι αφορά τη σύλληψη, αλλά και τις πιο δύσκολες στο να γυριστούν, πήρε επιτέλους μπροστά. Πριν από 48 ακριβώς χρόνια, τον Ιούλιο του 1965, ο Ινγκμαρ Μπέργκμαν άρχισε να τη γυρίζει. Ολοκληρώθηκε τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους.
Το να πει κανείς ότι μια ταινία του Ινγκμαρ Μπέργκμαν αποτελεί επώδυνη διαδικασία τόσο για τους αποδέκτες όσο και για όσους συνετέλεσαν στη δημιουργία της δεν είναι υπερβολή.
Ο μεγαλύτερος ανατόμος της ανθρώπινης ψυχής και ένας από τους πιο διεισδυτικούς ερευνητές της γυναικείας φύσης στον κινηματογράφο δεν ήταν εύκολος συνεργάτης.
Διόλου τυχαία αρκετές από τις ηθοποιούς του χρειάστηκε να κάνουν… ψυχοθεραπεία ύστερα από την εμπειρία της συνεργασίας (και σε ορισμένες περιπτώσεις, σχέσης) μαζί του.
Η δημιουργία της «Περσόνα» όμως, που από την περασμένη Πέμπτη προβάλλεται και πάλι στις αίθουσες (Ριβιέρα, Ταινιοθήκη της Ελλάδος - Λαΐς, Διονύσια), ήταν τρομερά επώδυνη διαδικασία για τον ίδιο τον Μπέργκμαν. Μπορεί ο παραγωγός του να είπε αμέσως το «ναι», όμως ο ίδιος περιέγραφε τις πρώτες ημέρες γυρισμάτων ως εφιαλτικές. «Το μόνο που αισθανόμουν ήταν ότι δεν μπορώ να τα καταφέρω! Η μια μέρα περνούσε μετά την άλλη και τα αποτελέσματα ήταν συνεχώς άσχημα». Και πού να δείτε τι είχε προηγηθεί!
Η «Περσόνα» παρακολουθεί την ιδιαίτερη σχέση που αναπτύσσεται κατά τη διάρκεια της συγκατοίκησης στην «απομόνωση» δύο γυναικών που φυσιογνωμικά μοιάζουν πολύ μεταξύ τους. Η ηθοποιός Ελίζαμπεθ (Λιβ Ούλμαν) έχει μόλις καταρρεύσει στη σκηνή παίζοντας την «Ηλέκτρα» και ο εγκλεισμός της στην κλινική κρίνεται αναγκαίος. Η Αλμα (Μπίμπι Αντερσον) είναι η νοσοκόμα που αναλαμβάνει τη φροντίδα της. Η ηθοποιός δεν μιλάει σχεδόν καθόλου, ενώ η νοσοκόμα μιλάει συνέχεια.
Η Ελίζαμπεθ βγάζει τη μάσκα της (persona) και εισχωρεί στην ψυχή της Αλμα, που με τη σειρά της απελευθερώνεται από τον εαυτό της καθώς κάποιος, επιτέλους, την ακούει.
Πρόσωπα και μάσκες, πραγματικότητα και φαντασία, αλήθειες και ψέματα, σιωπές και εντάσεις, επιφανειακές ομοιότητες και ουσιαστικές διαφορές, φόρμα και περιεχόμενο - μια ωδή απελπισίας για το δισυπόστατο η οποία, πολύ απλά, αγγίζει την οπτική τελειότητα.
Τον Ιανουάριο του 1965 και ενώ από τη θέση του επικεφαλής του Βασιλικού Δραματικού Θεάτρου επεξεργαζόταν το σενάριο της ταινίας «Οι κανίβαλοι» ο Ινγκμαρ Μπέργκμαν κρυολόγησε. Το κρυολόγημα στην αρχή φαινόταν συνηθισμένο, ο πυρετός όμως δεν έλεγε να πέσει. Μια μόλυνση στο εσωτερικό του αφτιού του σκηνοθέτη τού προξενούσε ζαλάδες, με αποτέλεσμα να περάσει τρεις ολόκληρους μήνες στην ιδιωτική κλινική Σοφιαχέμετ της Στοκχόλμης. Οι «Κανίβαλοι», που θα γυρίζονταν το καλοκαίρι, αναβλήθηκαν και ο Μπέργκμαν ήταν αναγκασμένος να διευθύνει το θέατρο μέσω τηλεφώνου. «Καθόμουν μονάχα και κοίταζα μια μαύρη κηλίδα στον τοίχο» θα έλεγε αργότερα ο Μπέργκμαν. «Στο νοσοκομείο νομίζεις ότι μέσα και γύρω από το κρεβάτι σου πλανιούνται πτώματα. Εκτός αυτού, από εκεί που ήμουν είχα θέα στο νεκροταφείο και έβλεπα ανθρώπους να μπαινοβγαίνουν κουβαλώντας μικρά φέρετρα μέσα-έξω».
Βγαίνοντας από το νοσοκομείο ο Μπέργκμαν συνέχισε τη θεραπεία στο σπίτι του. Ολα έδειχναν ότι το σχέδιο των «Κανιβάλων», για το οποίο η Αντερσεν είχε ήδη υπογράψει, είχε φαλιρίσει - όντως, η ταινία δεν γυρίστηκε ποτέ. Ωστόσο σε μια επίσκεψη του γιατρού του Στιρ Χελάντερ (συζύγου της ηθοποιού Γκούνελ Λίντμπλομ, με την οποία ο Μπέργκμαν είχε συνεργαστεί) ο τελευταίος τού έδειξε κάποια σλάιντ με την Μπίμπι Αντερσον και τη Λιβ Ούλμαν. Ο Μπέργκμαν είχε ήδη γνωρίσει την Ούλμαν μέσω της Αντερσον αλλά δεν είχε συνεργαστεί ποτέ μαζί της. «Μόλις είδα τη φωτογραφία σκέφθηκα "τι απίστευτη ομοιότητα!"» είπε ο Μπέργκμαν.
Τα προβλήματα υγείας του δεν σταμάτησαν. Ξαναμπήκε στο νοσοκομείο αλλά η ομοιότητα των Ούλμαν - Αντερσον (οι οποίες είχαν γίνει κολλητές φίλες) δεν έλεγε να φύγει από το μυαλό του: «Σκέφθηκα ότι θα ήταν πολύ ωραίο να κάνω μια ταινία για δύο ανθρώπους που χάνουν την ταυτότητά τους ο ένας μέσα στον άλλον και που κατά κάποιον τρόπο μοιάζουν. Και ξαφνικά τις σκέφτηκα να κάθονται και να συγκρίνουν τα χέρια τους. Αυτή ήταν η πρώτη εικόνα». Η ταινία «Περσόνα» είχε γεννηθεί.
Πηγή: http://www.tovima.gr
Ετικέτες
Διαδικτυακά,
Κινηματογράφος,
Προσωπικότητες
Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013
Όταν οι λύκοι είναι εδώ!
του Ψυχάρη Σταύρου
Κάποτε ήταν «Η Αυγή», τώρα είναι η Χρυσή Αυγή. Οι καιροί αλλάζουν, τα πρόσωπα πάνε κι έρχονται, αλλά το ερώτημα παραμένει. Κινδυνεύει, από ποιους και πόσο το δημοκρατικό πολίτευμα της Ελλάδας;
Ασφαλώς δεν υπάρχει μέτρον συγκρίσεως ανάμεσα στο αριστερό ακροατήριο της «Αυγής» και στους μαυροφόρους ταραξίες (για να χρησιμοποιήσουμε μια επιεική έκφραση) της Χρυσής Αυγής. Υπάρχει όμως μια σημαντική, καθώς αποδεικνύεται, μερίδα πολιτών οι οποίοι μοιάζει να στρατεύονται σε «ιδέες» και «οράματα» που κυριολεκτικώς μυρίζουν μπαρούτι.
Κάποτε ήταν οι κομμουνιστές τα απολωλότα πρόβατα. Τους κυνηγούσε η Ασφάλεια, τους εκτόπιζαν σε ξερονήσια, προσπαθούσαν να τους απομονώσουν κοινωνικά. Ολα αυτά στο όνομα του κομμουνιστικού κινδύνου που προετοίμαζε, έλεγαν, νέο γύρο εμφυλίου πολέμου.
Τα χρόνια πέρασαν - ποιος φοβάται σήμερα τους κομμουνιστές; Η κοινωνία έχει προχωρήσει, τα «μπλόκα» του ΚΚΕ συχνά εγγυώνται τον ειρηνικό χαρακτήρα πολιτικών συγκεντρώσεων και μόνο μερικοί που έχουν μετακινηθεί... δεξιότερα του ΚΚΕ ομιλούν για αλλαγές εκ θεμελίων.
Είναι καταφανές ότι οι μαυροφόροι συνιστούν κίνδυνο για το πολίτευμα. Οι ίδιοι το ομολογούν και επαίρονται!
Αν τους πάρει κανείς στα σοβαρά ο τωρινός κίνδυνος είναι όχι απλώς μεγαλύτερος αλλά κάτι χειρότερο - είναι υπαρκτός.
Τις πταίει;
Ο Σαίξπηρ έχει γράψει ότι Εκείνοι δεν θα ήσαν λύκοι αν εμείς δεν ήμασταν αρνιά!
Πηγή: http://www.tovima.gr
Ετικέτες
Απόψεις,
Εφημερίδες,
Κοινωνικά,
Νεοέλληνες,
Νεοναζί,
Παρακράτος,
Πολιτικά
Κυριακή 28 Ιουλίου 2013
Ασκητική επί εμπρησμού
Γιάννης Μακριδάκης
Ενάμιση χρόνο τού πήρε να πραγματοποιήσει την απειλή του και προχθές τον συλλάβανε για εμπρησμό από πρόθεση αλλά τώρα κυκλοφορεί ελεύθερος με περιοριστικούς όρους μέχρι να γίνει η δίκη ή μέχρι να το κάψει πλήρως το δάσος..
Ο λόγος για τον εμπρηστή, τον υπαίτιο της προχθεσινής πυρκαγιάς στο δάσος της περιοχής Πιτυούς της Βόρειας Χίου, o οποίος ένα μεσημέρι του χειμώνα 2011-12, μεθυσμένος στο καφενείο του χωριού του, με είδε να μπαίνω και άρχισε να με ειρωνεύεται, όπως συμβαίνει συχνά σε διάφορα μέρη όπου κατοικοεδρεύουν κάφροι, και να μου φωνάζει, “οικολόγε, άμα πάω και βάλω φωτιά και κάψω τους πεύκους, τι θα μου κάνεις;”, “όλους τους πεύκους θα τους κάψω, όλο το δάσος, οικολόγοι ε οικολόγοι” και διάφορα άλλα τέτοια. Είδαν κι έπαθαν οι άνθρωποι του καφενείου να τον ηρεμήσουν και μάλλον τον έδιωξαν, δεν θυμάμαι καλά, δεν είμαι βέβαιος για την κατάληξη του επεισοδίου, πάντως τέλειωσε εκεί. Με τις απειλές για πυρπόληση του δάσους και τους χλευασμούς όλων των αξιοπρεπών και συνειδητών ανθρώπων στο πρόσωπό μου από ένα κτήνος.
Γενικώς τέτοια περιστατικά μου έχουν συμβεί αρκετές φορές στην προσωπική μου μικρή ιστορική πορεία. Τώρα δα θυμάμαι ένα άλλο κτήνος, να περνάει με το αυτοκίνητό του από ένα παραλιακό καφενείο, όπου καθόμουν με την παρέα μου κι έπινα μια σούμα, και για να μου δείξει ότι δεν με γουστάρει για τις απόψεις μου, έστριψε το τιμόνι απότομα ο δειλός κρετίνος και έπεσε πάνω στη γατοπαρέα που είχε μαζευτεί γύρω από το τραπέζι μας. Τα γατιά ευτυχώς σκόρπισαν δίχως να χτυπήσει κανένα, κι εκείνος έφυγε με ένα γέλιο κακαριστό και φωνάζοντας, “έτσι κάνω εγώ στις γάτες κύριε οικολόγε”! Σε μερικούς μήνες ψόφησε από καρκίνο το κτήνος κι εκεί που τον θάψανε προφανώς έχει μολυνθεί το έδαφος σε αρκετά τετραγωνικά και για κάμποσα χρόνια.
Επιστρέφω στο τώρα. Τελικά την έβαλε προχθές τη φωτιά που έλεγε, στο δάσος, ο αχρείος. Και βρήκε την ευκαιρία να την βάλει, επειδή το όμοιο με δαύτον ελληνικό κράτος που έχουνε φτιάξει όλα αυτά τα κτήνη, μαζί με ακόμα κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες αποκτηνωμένους, τους λεγόμενους και ως “σιωπηλή πλειοψηφία” ή “φιλήσυχους νοικοκυραίους”, είναι ανίκανο να το προφυλάξει και παντελώς αδιάφορο για τα δάση και γενικά για το φυσικό κεφάλαιο και το τοπίο της πατρίδας μας. Ψιλά γράμματα και αντικείμενο ειρωνείας και χλεύης ότι δεν έχει σχέση με την “ανάπτυξη”, και είναι και τροχοπέδη στις “επενδύσεις” που θα φέρουν χρήμα και θα μας σώσουν, τους άμοιρους ιθαγενείς
Την κατέθεσα στο ανακριτικό της πυροσβεστικής αυτή την προσωπική μου μαρτυρία, που διηγήθηκα πιο πάνω. Θα μπορούσα να μην μπλέξω, να κάνω την παλαβή, να έλεγα ότι αφού τον πιάσανε και τον έχουνε για δίκη από πρόθεση, ας μην ανακατευτώ καθόλου, δεν χρειάζεται, ας κάτσω στ αυγά μου, αλλά αν έπραττα έτσι, αφενός η συνείδησή μου δεν θα με άφηνε ήσυχο, κυρίως σε περίπτωση αθώωσης του κτήνους, που θα μπορούσε να σημαίνει άλλον έναν εμπρησμό, αφετέρου θα ήμουνα μια από τα ίδια με τον κάθε γελοίο νεοέλληνα ιδιώτη που σου λέει “γύρευε τη δουλειά σου, εσύ θα φτιάξεις τον κόσμο;”
Ναι ρε αποκτηνωμένοι, κοιμισμένοι, ναι ρε πεθαμένοι εν ζωή, εγώ θα φτιάξω τον κόσμο, αυτό είναι το πρώτο σου χρέος, εγώ θα φτιάξω τον κόσμο, να λες κάθε μέρα που ανοίγεις τα μάτια σου κι ανασαίνεις τη φύση. Εγώ θα φτιάξω τον κόσμο, διότι ο κόσμος είναι κόσμημα και τον καταντήσαμε απόρριμμα, εγώ θα φτιάξω τον κόσμο διότι ο κόσμος είμαι εγώ, εγώ το κόσμημα, εγώ και το απόρριμμα, εγώ θα φτιάξω τον κόσμο να λες κι έτσι να πράττεις, αυτό είναι το πρώτο και κύριο χρέος σου. Αυτή είναι η αξία της ζωής σου.
Πηγή: http://ostria-gr.blogspot.gr/
Ετικέτες
Απόψεις,
Διαδικτυακά,
Νεοέλληνες,
Οργή,
Παρακράτος,
Χίος
Σάββατο 27 Ιουλίου 2013
Αίτηση ένταξης της Εφέσου στον μόνιμο κατάλογο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO
Ο τοπικός δήμος Selçuk της Σμύρνης στην Τουρκία έχει ολοκληρώσει τις προετοιμασίες στην προσπάθεια που καταβάλλει να συμπεριλάβει τον παγκοσμίου φήμης αρχαιολογικό χώρο της Εφέσου στον μόνιμο κατάλογο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
«Η Έφεσος είναι ένα από τα πιο συχνά επισκεπτόμενα μέρη της Τουρκίας και της αξίζει να βρίσκεται στη λίστα της UNESCO», δήλωσε ο Hüseyin Vefa Ülgür, δήμαρχος της Selçuk, μια συνοικίας της νότιας Σμύρνης. «Η Έφεσος είναι ένα από τα εντυπωσιακά μνημεία του κόσμου».
Ο δήμος αναμένει πλέον το τουρκικό υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού για να υποβάλουν την αίτηση στην UNESCO.
Σύμφωνα με γραπτή δήλωση της Διεύθυνσης Πολιτισμού και Τουρισμού της Σμύρνης, ο αριθμός των εγχώριων και ξένων τουριστών που επισκέφθηκαν τα ιστορικά μνημεία και μουσεία στη Σμύρνη ανήλθαν σε 1,2 εκατ. μεταξύ 1ης Ιανουαρίου και 30ης Ιουνίου.
Το τουρκικό υπουργείο θα κάνει μια προ-αίτηση το Σεπτέμβριο και σχεδιάζει να υποβάλει την επίσημη αίτηση, τον Φεβρουάριο του 2014 για την Έφεσο ώστε να συμπεριληφθεί στον Κατάλογο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Η προετοιμασία για την υποψηφιότητα της Εφέσου στην UNESCO διήρκησε πέντε χρόνια: «Πιστεύουμε ότι έχουμε κάνει τα πάντα» δηλώνει ο ο Hüseyin Vefa Ülgür.
Πηγή: Hurriyet Daily News
Παρασκευή 26 Ιουλίου 2013
Όλα είναι δρόμος τελικά...
Το θρυλικό βιβλίο του Κέρουακ βρίσκεται στη βιβλιοθήκη μου από τότε που ήμουν φαντάρος. Μου το είχε δώσει ένας φίλος από τον στρατό, πιστεύοντας πως θα μου αλλάξει αρκετά δεδομένα στην αντίληψη που έχω για την ζωή.
Τρεις φορές προσπάθησα να διαβάσω το βιβλίο και τις τρεις το άφησα. Δεν μου έβγαινε. Το βαριόμουν. Ένιωθα πως το διάβαζα από αγγαρεία επειδή πρέπει να το κάνω κι όχι επειδή το θέλω. Όταν το άνοιξα για τρίτη φορά, έμαθα ότι θα βγει στις κινηματογραφικές αίθουσες. Αποφάσισα λοιπόν να το αφήσω οριστικά και να περιμένω μέχρι να βγει η ταινία στις θερινές αίθουσες.
Έτσι κατέληξα χθες το βράδυ στο πανέμορφο Σινέ Παρί για την πρεμιέρα της ταινίας.
Είχα μία καχυποψία στην αρχή. Τον φόβο ότι και η ταινία θα μου φανεί αδιάφορη και βαρετή. Πόσο περισσότερο όταν γνώριζα πως τον ρόλο της πρωταγωνίστριας τον είχε η αντιπαθητική Κρίστεν Στιούαρτ.
Όσο όμως προχωρούσε η ταινία, τόσο περισσότερο απολαυστική γινόταν. Η ψυχεδελική και χαοτική αρχή της με βοήθησε να μπω στο τρόπο ζωής μίας γενιάς κατεστραμμένης που ξεκίνησε την πορεία της στην κοινωνία λίγο μετά από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Μίας νεολαία που προσπαθούσε μέσα από τα ναρκωτικά, το σεξ και τις ακραίες εμπειρίες να βρει το νόημα της ζωής. Οι ερμηνείες ήταν αρκετά καλές απ' όλους τους ηθοποιούς. Οι εικόνες και τα τοπία κατά την διάρκεια των ταξιδιών ήταν εξαιρετικές. Ένιωθες πως ήσουν κι εσύ στο αμάξι μαζί με τους ήρωες.
Το τέλος της ταινίας ήταν μία γροθιά στο στομάχι. Ήταν αρκετά ειλικρινής. Η μποέμικη ζωή φουσκωμένων μυαλών οδηγεί στην καταστροφή τόσο τους ίδιους όσο και τους ανθρώπους που τους περιβάλλουν και εγκλωβίζονται στη γοητεία που εκπέμπουν. Η εξαθλίωση των προσώπων αυτών γίνεται όλο και πιο εμφανής όσο κυλάει η ταινία προς το τέλος. Η λύπηση είναι αναπόφευκτη.
Χωρίς να 'χω διαβάσει το βιβλίο, η ταινία κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον μου μέχρι το τέλος της. Μου άρεσε αρκετά και δεν με κούρασε καθόλου. Εκπλήσσομαι για τις αρνητικές απόψεις που διαβάζω σε διάφορα site. Πιθανότατα να προέρχονται από ανθρώπους που έχουν διαβάσει το βιβλίο κι απογοητεύτηκαν από τη μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη.
Αξίζει να την δείτε σε θερινό σινεμά.
Τετάρτη 24 Ιουλίου 2013
Για ποια δημοκρατία γιορτάζουμε σήμερα;
Κάθε μέρα που περνάει χάνεται κι ένα ακόμα δημοκρατικό ίχνος στη χώρα που θέλει να αποκαλείται ως το λίκνο της δημοκρατίας.
Σήμερα θα μαζευτούν όλα τα πολιτικά πρόσωπα για να γιορτάσουν την επέτειο αυτή, την ξεφτισμένη. Θα είναι μεγάλη κατάντια αν παραστούν και οι αντιπρόσωποι των αριστερών παρατάξεων. Όμως οι δημόσιες σχέσεις είναι πολύ πιο σημαντικές από την ιδεολογία και την αξιοπρέπεια.
Όμως θα ήθελα να ρωτήσω τον πρόεδρο της δημοκρατίας κι όλα τα πολιτικά πρόσωπα που θα συναντηθούν απόψε, να μου πουν για ποιου είδους δημοκρατία γιορτάζουν απόψε.
Για την δημοκρατία που μας έβαλε στο ΔΝΤ;
Για την δημοκρατία που έχει ωθήσει στην ανεργία κοντά στο ένα εκατομμύριο ανθρώπους;
Για την δημοκρατία που ευθύνεται για τις τρεις χιλιάδες αυτοκτονίες;
Για την δημοκρατία που έχει διώξει στο εξωτερικό ένα σωρό νέους για να βρουν έναν καλύτερο τρόπο ζωής;
Για την δημοκρατία που βαράει και πνίγει με δακρυγόνα τον κόσμο που κατεβαίνει στους δρόμους να διαδηλώσει;
Για την δημοκρατία που έχει δώσει την διοίκηση της χώρας μου σε ξένα χέρια;
Για την δημοκρατία που φούντωσε τον ναζισμό;
Να την χαίρονται λοιπόν αυτήν την κάλπικη δημοκρατία όσο είναι ακόμα καιρός...
Ετικέτες
Απόψεις,
Ιστορία,
Κοινωνικά,
Νεοέλληνες,
Παρακράτος
Τρίτη 23 Ιουλίου 2013
Roger Waters και Χρυσή Αυγή (καμία σχέση)
του Γιάννη Αγγελάκα
Ο Roger Waters σ΄οποιαδήποτε κατάσταση κι αν βρίσκεται σήμερα έκανε κάποτε αυτόν τον πλανήτη να γυρίζει ομορφότερα και μύησε εκατομμύρια νέους ανά την υφήλιο σε πρωτόγνωρα μουσικά τοπία και ακόμη φωτεινώτερες σκέψεις αντίθετα οι απανταχού εθνικιστές, χρυσαυγίτες κτλ το μόνο που προσφέραν και επιμένουν να προσφέρουν σ” αυτόν τον πλανήτη είναι φρένο , σκοτάδι , φόβο και καταστροφή . Προτείνω το κάτωθι τετράστιχο για διεθνή ύμνο του εθνικισμού:
Κανείς δεν είναι αδελφός
Το μίσος μου είν” απ” όλα ιερότερο
Κι αν είναι να πνιγώ απ το φώς
Το σκότος προτιμότερο
Πηγή: alltogethernow.gr
Ετικέτες
Απόψεις,
Διαδικτυακά,
Νεοέλληνες,
Προσωπικότητες
Δευτέρα 22 Ιουλίου 2013
Σαμαράς…ο ταβερνιάρης!
του Γιώργου Δελαστίκ
Σούργελο είναι ο Σαµαράς. Έκανε …διάγγελµα προς τον ελληνικό λαό µέρα µεσηµέρι ότι µειώθηκε για έξι µήνες δοκιµαστικά ο ΦΠΑ στις ταβέρνες! «Βάλε µας, κάπελα, κρασί»! Αυτό θα είναι το νέο σλόγκαν της κυβέρνησης Σαµαρά – Βενιζέλου. Ο Σαµαράς θα σερβίρει και ο Βενιζέλος θα είναι πελάτης στο καπηλειό της κυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ!...
«Είναι µήνες τώρα που πήρα πάνω µου αυτή τη µεγάλη µείωση φόρων στην Ελλάδα. Δεν ήταν εύκολο. Αλλά είπα στην τρόικα…» ανέφερε µεταξύ άλλων στο διάγγελµά του ο ανεκδιήγητος πρωθυπουργός – ταβερνιάρης, προκαλώντας τον καγχασµό όλων των Ελλήνων πλην των συναδέλφων του, των υπόλοιπων ταβερνιάρηδων, οι οποίοι θα κερδίζουν 10% παραπάνω!
Τελικά, την καλύτερη απάντηση στο διάγγελµα – παρωδία την έδωσε ο ίδιος ο Αντώνης Σαµαράς στον εαυτό του: «Γαµώ το κεφάλι µου, µαλάκα!». Έτσι είπε κατά λέξη ο πρωθυπουργός όταν έκανε κάποιο σαρδάµ και επανέλαβε τη µαγνητοσκόπηση του διαγγέλµατός του, αλλά το ιδιωτικό συνεργείο που είχε προσλάβει για να το µαγνητοσκοπήσει δεν έσβησε την αυτογελοιοποιητική για τον πρωθυπουργό σκηνή και την µετέδωσε στα ιδιωτικά κανάλια, τα οποία δεν την έπαιξαν µεν τα ίδια, αλλά τη διοχέτευσαν στο διαδίκτυο κι ακόµα κρατάει όλη η Ελλάδα την κοιλιά της από τα γέλια! Καλά που ήταν πάντως ιδιωτικό το τηλεοπτικό συνεργείο και όχι της …«κοµµουνιστικής» κατά Πάγκαλο ΕΡΤ που θα το είχε κόψει! Μιλάµε για απίθανους καραγκιόζηδες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που κυβερνούν αυτή τη χώρα. Γιατί πρέπει να προσθέσουµε ότι τον ταβερνιάρη προσπάθησε να παραστήσει και ο Βενιζέλος. Ζοχαδιάστηκε µε τον Σαµαρά που είπε «πήρα πάνω µου αυτή την πρώτη µεγάλη µείωση φόρων στην Ελλάδα» και αισθάνθηκε ότι του κλέβει τη δόξα και κάποιους από τους ελάχιστους ψηφοφόρους που του έχουν αποµείνει, οπότε έκανε δήλωση για να βάλει τα πράγµατα στη θέση τους: «Οι συντονισµένες προσπάθειές µας(!) απέδωσαν καρπούς. Έτσι πρέπει να γίνεται η διαπραγµάτευση», διακήρυξε.
Είναι θρασύτατοι πολιτικοί απατεώνες. Καλά τους τα είπε στη Βουλή η βουλευτής των Ανεξάρτητων Ελλήνων Ραχήλ Μακρή, όταν διαπληκτίστηκε µε το βουλευτή της ΝΔ Γιάννη Τζαµτζή: «Θα σας κρεµάσουµε όλους»! Ακάθεκτη η βουλευτίνα των ΑΝΕΛ, δεν πτοήθηκε από τις βρισιές των νεοδηµοκρατών. «Τιµή µου να µε βρίζουν προδότες!» τους απάντησε. Πολύ πιο πολιτικά τα «έσουρε» στη συγκυβέρνηση των αχρείων η Σοφία Σακοράφα, η πρώτη σε ψήφους βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. «Κατοχική κυβέρνηση που συνεχίζει το ρόλο των χαφιέδων» τους αποκάλεσε, «κυβέρνηση – συµµορία» τους είπε, «συνεχιστές της χούντας» τους χαρακτήρισε και πάει λέγοντας. Ωραία τους στόλισε και ο Στάθης Παναγούλης: «Ο Σόιµπλε κατέφθασε για να επιθεωρήσει τη νέα κατοχική κυβέρνηση Σαµαρά – Βενιζέλου. Σύντοµα, µε την ψήφο του ελληνικού λαού αυτή η κυβέρνηση θα φύγει και οι υπηρέτες του Μνηµονίου θα οδηγηθούν στα ίδια κελιά που ήταν ο δικτάτορας Παπαδόπουλος και η παρέα του», έγραψε σε ανάρτησή του στο διαδίκτυο. Εκτός από τους νεοδηµοκράτες και τους πασόκους βουλευτές, θίχτηκε και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Σταθάκης, της ακραίας δεξιάς πτέρυγας του κόµµατος, που διαγκωνίζεται από τώρα µε τον οµοϊδεάτη του Γιάννη Δραγασάκη για το ποιος από τους δύο θα γίνει υπουργός Οικονοµικών σε υποθετική κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στο µέλλον, µε τον Δραγασάκη να έχει την πλήρη εµπιστοσύνη της ολιγαρχίας και τον Σταθάκη να παλεύει να την αποκτήσει. «Δεν θα έλεγα τίποτα από τέτοιες εκφράσεις. Διαφωνώ να ανεβαίνουν οι τόνοι. Δεν νοµίζω ότι το εµφυλιοπολεµικό κλίµα είναι το καλύτερο αυτή τη στιγµή», δήλωσε ο Σταθάκης στο ραδιόφωνο του Άλφα.
Οι «Τσολάκογλου» της κυβέρνησης Σαµαρά – Βενιζέλου έδωσαν τα ρέστα τους κατά τη διάρκεια της ολιγόωρης επίσκεψης στην Αθήνα του «γκαουλάιτερ» Σόιµπλε, του κατοχικού διοικητή της χώρας µας. Ενεργώντας βάσει των εντολών της «Κοµαντατούρας», όπως αποκαλούσαν οι υπόδουλοι Έλληνες τη γερµανική στρατιωτική διοίκηση κατά τη διάρκεια της ναζιστικής κατοχής, έκλεισαν όλο το κέντρο της Αθήνας ως την …Αττική Οδό και πέντε σταθµούς µετρό(!) απαγορεύοντας ταυτόχρονα τις συναθροίσεις άνω των τριών ατόµων όπως κατά τη διάρκεια της χούντας των συνταγµαταρχών, για να «προστατευθεί» ο Σόιµπλε από διαδηλώσεις που θα του έδειχναν πόσο λαοµίσητος είναι από τον ελληνικό πληθυσµό. Κανένας αφέντης όµως δεν χαρίζεται στους δούλους του και αυτό ο Σόιµπλε το έδειξε ξεκάθαρα στον Σαµαρά και στον Βενιζέλο, οι οποίοι διαδίδουν ότι το «κούρεµα» του ελληνικού δηµόσιου χρέους είναι «σίγουρο» µετά τις γερµανικές βουλευτικές εκλογές του Σεπτεµβρίου. Τους …«ξέρανε» εντελώς ο Σόιµπλε: «Δεν µπορεί να συζητηθεί νέο “κούρεµα’’ του ιδιωτικού τοµέα, αλλά ούτε και των δανείων από τον ευρωπαϊκό µηχανισµό στήριξης» δήλωσε ορθά – κοφτά ο Γερµανός, απαντώντας σε ερώτηση που του υπέβαλε ο δεξιός πρόεδρος του ΕΒΕΑ Κωνσταντίνος Μίχαλος κατά τη διάρκεια οµιλίας του Σόιµπλε στο Ελληνογερµανικό Επιµελητήριο. «Δεν µπορείτε να ζητάτε εγγυήσεις και στη συνέχεια “κούρεµα” γιατί τότε θα είσαστε ψεύτες!» πρόσθεσε ο Γερµανός και πάγωσε όλο το γερµανόδουλο, επιλεγµένο ακροατήριο. «Δωράκι» περίµεναν οι κυβερνητικοί πολιτικοί δοσίλογοι από τον Σόιµπλε κι αντί γι’ αυτό τους είπε και «ψεύτες» από πάνω ο Γερµαναράς! Όχι ότι έχει άδικο ότι ο Σαµαράς, ο Βενιζέλος κι όλος ο κυβερνητικός συρφετός είναι ψεύτες και πολιτικοί απατεώνες, αλλά τους βρίζει ο Σόιµπλε για λάθος λόγο: Επειδή λένε ψέµατα για να υπηρετήσουν το Τέταρτο Ράιχ! Τα έχει αυτά η «µοίρα» των εθελόδουλων…
Πηγή: http://ostria-gr.blogspot.gr
Ετικέτες
Απόψεις,
Διαδικτυακά,
Νεοέλληνες,
Παρακράτος,
Πολιτικά
Παρασκευή 19 Ιουλίου 2013
Η Κρήνη του Αιγαίου...
Οι γηραιότεροι Τούρκοι που κατοικούν σ' αυτήν την πόλη, μιλούν κι ελληνικά και οι συμπολίτες τους, τους αποκαλούν Μωραϊτες, επειδή κατάγονται από την Πελοπόννησο. Μετανάστευσαν εκεί μετά την Επανάσταση του 1821.
Αξιόλογο σημείο της πόλης είναι το κάστρο (00:09-01:07), το οποίο ανάγεται από τον 14ο αιώνα όταν και το έχτισαν οι Γενοβέζοι κι επεκτάθηκε μετέπειτα από τον Βαγιαζίτ. Στην πόλη δεσπόζει ακόμα η όμορφη εκκλησία του Άγιου Χαράλαμπου (01:08), η οποία έχει μετατραπεί σε πολιτισμικό κέντρο. Στο εσωτερικό της έχουν διατηρηθεί αρκετά στοιχεία διακόσμησης και αγιογραφίες.
Η σύγχρονη πόλη είναι ένα συνηθισμένο τουριστικό θέρετρο. Δεν υπάρχουν αρκετά παραδοσιακά σπίτια που μπορούν να σου τραβήξουν την προσοχή ούτε φημίζεται για την κουζίνα της. Οι κάτοικοι κερδίζουν όμως αρκετά λεφτά από την εκτροφή χιώτικων προβάτων κι από την αποτυχημένη καλλιέργεια χιώτικης μαστίχας.
Περπατώντας στα στενά σοκάκια της θα μπερδευτείς μιας και θα βρεις πολλών ειδών κατοικίες. Σε ορισμένα στενά συναντάς λευκά νησιώτικα σπιτάκια, στις ανηφόρες πέφτεις πάνω σε παλιά αρχοντικά σπίτια και παντού βρίσκεις πετρόχτιστες κατοικήσιμες κι ερειπωμένες οικίες (01:14-02:44).
Την προσοχή μου τράβηξε μία γριούλα που διάβαζε μία εφημερίδα στην κεντρική αγορά της πόλης. Καθόταν έξω από την εκκλησία του Αγίου Χαράλαμπου. Δεν μπορούσα να μην την βγάλω φωτογραφία (02:57).
Η πιο όμορφη στιγμή όμως ήταν το ηλιοβασίλεμα (03:10-03:35). Η μοναδικότητα αυτού του ηλιοβασιλέματος είναι πως στο φόντο φαίνεται το νησί μου, η Χίος. Για πρώτη φορά στη ζωή μου είδα τον ήλιο να κρύβεται πίσω από τα χιώτικα βουνά. Στιγμή ανεκτίμητη...
Ετικέτες
Ταξίδια,
Τέχνες,
Φωτογραφικές δουλειές
Πέμπτη 18 Ιουλίου 2013
Κρύβοντας τον κομπλεξισμό πίσω από το δάχτυλό μας...
Είναι γνωστό πως υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που γνωρίζουν τα λάθη τους κι αποφεύγουν να τα αντιμετωπίσουν και να τα διορθώσουν. Προτιμούν να κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους. Τέτοιους ανθρώπους έχουμε συναντήσει αρκετές φορές στη προσωπική μας ζωή, στο φιλικό περιβάλλον μας αλλά και στον εργασιακό μας χρόνο.
Τους αγνοούμε όταν τα λάθη τους δεν μας προσβάλλουν και δεν μας ενοχλούν.
Τι συμβαίνει όμως στην περίπτωση που οι αποφάσεις ορισμένων αφορούν τη ζωή μας και την επηρεάζουν άμεσα κι έντονα;
Σήμερα είχαμε την "τιμή" να υποδεχτούμε τον Σόιμπλε στην Ελλάδα. Για μία μέρα τέθηκαν μέτρα που έχουμε να ζήσουμε από την περίοδο της χούντας. Με λίγα λόγια ο κρυφοφασίστας πρωθυπουργός της χώρας κύριος Αντώνης Σαμαράς, ο οποίος χθες παραδέχτηκε "καταλάθος" στον αέρα για το πόσο μαλάκας είναι, απαίτησε από τον λαό να σωπάσει για λίγες ώρες ώστε να μην δυσανασχετηστεί ο Γερμανός υπουργός οικονομικών.
Κι εκεί έρχομαι στο παραπάνω ερώτημα. Ο κύριος Σαμαράς πιστεύει πως κι ο Σόιμπλε είναι το ίδιο μαλάκας, που θα πειστεί με μία επίσκεψή του στη χώρα μας, πως η κατάσταση στην Ελλάδα είναι ήρεμη κι έρημη, όπως ήταν οι δρόμοι της πρωτεύουσας σήμερα; Η αλήθεια είναι πως θα ήθελα πολύ να ρωτήσω τον κύριο Σαμαρά, πόσα λάθη μπορεί να κρύψει πίσω από το δάχτυλό του...
Από την άλλη αναρωτιέμαι πόσο θράσος έχει ο κύριος υπουργός οικονομικών της Γερμανίας. Η χώρα του έχει φρενάρει όλη την πολιτική κατάσταση της Ευρώπης μέχρι να πραγματοποιηθούν οι γερμανικές εκλογές. Πόσο πολύ θίγεται η αξιοπρέπειά μας ως Ευρωπαίοι πολίτες (διότι αυτό το θέμα δεν αφορά μόνο την Ελλάδα).
Επίσης ο κύριος Σόιμπλε θα επιστρέψει στη χώρα του έχοντας την εντύπωση πως όλα στην χώρα μου είναι μία χαρά;
Η σημερινή μέρα μας απέδειξε για μία ακόμη φορά την τραγική κατάσταση που βρίσκεται η χώρα μας τόσο σε πολιτικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο. Μία σαπίλα και μία στασιμότητα που πλέον είναι γνωστή τόσο εσωτερικά όσο και στο εξωτερικό, μιας και οι πραγματικοί εξουσιαστές αυτού του τόπου (οι Γερμανοί), επιβάλλουν τα δικά τους θέλω σε ελληνικό έδαφος κι οι δικοί μας τραμπούκοι σκύβουν το κεφάλι και υπακούν στις απαξιωτικές απαιτήσεις τους
Τελικά με ποιον τρόπο θα καταφέρουμε να διώξουμε τους φασίστες από την κυβέρνηση και πότε θα φωνάξουμε τόσο δυνατά ώστε η οργή μας να ακουστεί ως την Γερμανία;
Τετάρτη 17 Ιουλίου 2013
Μίλα μου βρώμικα!
Θα πέρναγε απαρατήρητο το ξέσπασμα του Αντώνη Σαμαρά, εάν δεν "τον έκαιγαν" οι συνεργάτες του με το λάθος που έγινε...από βιασύνη. Ο Αντώνης Σαμαράς στην στην ομιλία του για τη μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση, έκανε σαρδάμ ενώ ξέσπασε φεύγοντας απ΄ το "κάδρο" λέγοντας: «γαμώ το κεφάλι μου μαλάκα»...
Οι υπεύθυνοι στη βιασύνη τους να «παίξουν» γρήγορα οι δηλώσεις στα μεσημβρινά κανάλια «έριξαν» στον αέρα τα αμοντάριστα πλάνα, με αποτέλεσμα να ακουστούν τα «Γαλλικά» του Αντώνη Σαμαρά…και να τον εκθέσουν με την μ...κία που έκαναν, που θα έλεγε και ο Πρωθυπουργός...
Πηγή: www.kamarinia.gr
Ετικέτες
Αστεία,
Νεοέλληνες,
Παρακράτος,
Πολιτικά
Τρίτη 16 Ιουλίου 2013
Η Ουγγαρία ζητεί από το ΔΝΤ να φύγει μια ώρα αρχύτερα
Τη φυσική και όσο και πρόωρη αποχώρηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, με το κλείσιμο των γραφείων που διατηρεί ο διεθνής οργανισμός στη Βουδαπέστη, ζητεί ο κεντρικός τραπεζίτης της Ουγγαρίας Γκιόργκι Ματόλκσι, σε μία κίνηση η οποία ερμηνεύεται από τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης ως απόπειρα ανάκτησης της εθνικής κυριαρχίας της χώρας ενόψει των εκλογών του προσεχούς έτους.
Σε επιστολή του προς την επικεφαλής του ΔΝΤ κυρία Κριστίν Λαγκάρντ, χθες Δευτέρα, ο κ. Ματόλκσι, επισημαίνει ότι, με τη δανειακή συμφωνία μεταξύ κυβέρνησης και ΔΝΤ να πλησιάζει στη λήξη της, «καταλήξαμε στο συμπέρασμα ό, τι δεν είναι απαραίτητη η διατήρηση των γραφείων του αντιπροσώπου του Ταμείου» στη Βουδαπέστη. Οπως υποστηρίζει ο κεντρικός τραπεζίτης και πρώην υπουργός Οικονομικών της δεύτερης κυβέρνησης Βίκτορ Ορμπάν, η Βουδαπέστη προτίθεται να αποπληρώσει το δάνειό της προς το ΔΝΤ νωρίτερα από την προβλεπόμενη καταληκτική ημερομηνία που δεν είναι άλλη από τον Σεπτέμβριο του 2014.
Θετική ήταν η απάντηση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στο αίτημα που διατύπωσε η Βουδαπέστη. Εκπρόσωπος του Ταμείου δήλωσε χαρακτηριστικά ό, τι «τη στιγμή που η θητεία της κυρίας Ιρίνα Ιβασένκο λήγει τον Αύγουστο, και η παρουσία του ΔΝΤ στα κράτη-μέλη πραγματοποιείται μετά από αίτημα των αρχών της χώρας, δεν θα ζητηθεί η αντικατάστασή της».
Οι σχέσεις ΔΝΤ- Βουδαπέστης δεν ήταν πάντα οι καλύτερες, παρά το γεγονός ότι η Ουγγαρία ήταν η πρώτη ευρωπαϊκή χώρα που προσέφυγε σε διεθνή βοήθεια το 2008 μετά την πτώση της Lehman Brothers και το ξέσπασμα της παγκόσμιας χρηματοπιστωτικής κρίσης (η οποία, ως γνωστόν, εξελίχθηκε σε δημοσιονομική). Η Ουγγαρία έλαβε, εν μέσω οικονομικής κρίσης, τόσο από το ΔΝΤ όσο και από την ΕΕ, χρηματική βοήθεια ύψους 20 δισ. ευρώ. Ο ούγγρος πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπάν, ωστόσο, ο οποίος ανέλαβε καθήκοντα το 2010, έχει συχνά εκφράσει τη δυσαρέσκειά του για «παρεμβάσεις» από πλευράς ΔΝΤ και ΕΕ στη διαμόρφωση της πολιτικής ατζέντας της χώρας. Είναι χαρακτηριστικό ότι λίγο μετά την ανάληψη της εξουσίας το 2010, ο κ. Ορμπάν αποφάσισε τον τερματισμό του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής της Ουγγαρίας, ενώ επεδίωξε την ανάκτηση του ελέγχου της οικονομίας της χώρας. Στο πλαίσιο αυτό, ο ούγγρος πρωθυπουργός υιοθέτησε, με «αρχιτέκτονα» τον τότε υπουργό Οικονομικών και νυν κεντρικό τραπεζίτη Γκιόργκι Ματόλκσι ένα «ανορθόδοξο», όπως χαρακτηρίστηκε, πρόγραμμα οικονομικής ανάκαμψης, το οποίο περιελάμβανε την επιβολή του υψηλότερου τραπεζικού φόρου στην Ευρώπη, αλλά και ειδική φορολογία για επιχειρήσεις. Οι πολιτικές του συγκεκριμένου προγράμματος επέσυραν σφοδρές επικρίσεις τόσο από την πλευρά του ΔΝΤ, όσο και από την ΕΕ. Τον Φεβρουάριο του 2011, η χώρα εξέδωσε το πρώτο της ομόλογο, σε μία προσπάθεια της κυβέρνησης Ορμπάν να αποδείξει ότι ήταν σε θέση να δανειστεί μόνη της από τις διεθνείς αγορές.
Παρά τις διακηρύξεις ότι η Βουδαπέστη δεν έχρηζε «έξωθεν βοηθείας», ο κ. Ορμπάν ζήτησε, το Νοέμβριο του 2011, ξανά τη βοήθεια του ΔΝΤ, σε μία προσπάθεια να μειώσει το κόστος δανεισμού της χώρας του. Η διαφωνία ωστόσο μεταξύ κυβέρνησης-ΔΝΤ με επίκεντρο την ανεξαρτησία της κεντρικής τράπεζας της Ουγγαρίας, αποτέλεσε πρόσκομμα για την επίτευξη της οποιασδήποτε συμφωνίας, η οποία αργότερα εγκαταλείφθηκε οριστικώς, χάρη στη βελτίωση των συνθηκών που επικρατούσαν στην αγορά. Προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση, βοήθησε, όπως εκτιμά η αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal, η παροχή ρευστότητας χάρη στη χαλαρή νομισματική πολιτική της Ομοσπονδιακής Τράπεζας των ΗΠΑ, αλλά και άλλων κεντρικών τραπεζών, με αποτέλεσμα η Ουγγαρία να μπορέσει να εξασφαλίσει χρηματοδότηση στη διεθνή αγορά.
Με τις εθνικές εκλογές της χώρας να είναι προγραμματισμένες να διεξαχθούν μέσα στο 2014, το κεντροδεξιό κόμμα Fidesz εντείνει τον «απελευθερωτικό αγώνα», όπως τον έχει χαρακτηρίσει, εναντίον αυτών που, καταλύουν, όπως υποστηρίζει, την εθνική κυριαρχία της Ουγγαρίας.
«(Οι εξελίξεις) συνδέονται με την προεκλογική εκστρατεία. Η κυβέρνηση θα μπορούσε να δείξει ότι κατάφερε να εξοφλήσει τα δάνεια που οφείλονταν στην προηγούμενη κυβέρνηση και να στείλει το ΔΝΤ σπίτι του», όπως εκτιμά με δηλώσεις της στην WSJ η Μάριαν Τρίπον, επικεφαλής αναλύτρια στη CIP, δεύτερη σε μέγεθος εμπορική τράπεζα της Ουγγαρίας.
Πηγή: http://www.tovima.gr
Ετικέτες
Απόψεις,
Διεθνή,
Εφημερίδες,
Κοινωνικά,
Οικονομικά,
Πολιτικά
Δευτέρα 15 Ιουλίου 2013
Η Τουρκία που αλλάζει...
Η Τουρκία δεν είναι πλέον η παλιά Τουρκία που γνωρίζαμε. Μπορεί όσον αφορά σε πολιτικά δεδομένα να παραμένει η ίδια καθώς η πολιτική εξουσία διατήρησε τον έλεγχο. Όμως ο λαός της άλλαξε και συνεχίζει να αλλάζει.
Το κατά πόσο άμεση ή αργή, ομαλή ή επίπονη θα είναι η αλλαγή αυτή και στα πολιτικά δρώμενα, θα εξαρτηθεί τόσο από τους πολίτες της Τουρκίας όσο κι από τους εξωτερικούς παράγοντες. Πολλοί πιστεύουν πως οι αλλαγές αυτές θα είναι αισθητές από το ερχόμενο φθινόπωρο.
Όμως αν προσέξουμε λίγο καλύτερα τον τρόπο που χειρίστηκε η εξουσία το όλο θέμα, θα βρούμε αρκετές αλήθειες κι αξιόλογες λεπτομέρειες. Πρώτα απ όλα η χρήση βίας, οι συνεχείς απειλές εναντίον του κύματος διαμαρτυριών κι ο ασφυκτικός έλεγχος της κυβέρνησης προς τα Μ.Μ.Ε. μαρτυράει έναν φόβο. Τρανό παράδειγμα το κλείσιμο της εφημερίδας "Ακσάμ" και του καναλιού "Show TV" τα οποία μόλις όρθωσαν αντιπολιτευτική φωνή, έκλεισαν, οι υπάλληλοι απολύθηκαν και τα δύο αυτά μέσα ενημέρωσης πωλήθηκαν σε μεγαλοεπιχειρηματίες. Συγκεκριμένα το κανάλι δόθηκε στον Τουργκάι Τζίνερ, ο οποίος διαθέτει κι άλλα μέσα ενημέρωσης φιλικά προς τον Ερντογάν.
Όμως αυτό πλέον λίγη σημασία έχει. Ο κόσμος πλέον ξέρει πως όταν θέλει να ενημερωθεί για σοβαρά γεγονότα, δεν μπορεί να αρκείται μόνο στην τηλεόραση. Το πρώτο πράγμα που ο τούρκικος λαός κατάλαβε πολύ καλά ήταν αυτό.
Σίγουρα μαζί με αυτήν την εξέγερση αναπτύχθηκε μία νέα ελπίδα κι άνοιξε ένας νέος ορίζοντας. Από δω και πέρα, οι πολιτικοί πρέπει να είναι πιο προσεκτικοί σε κάθε τους κίνηση. Γιατί, έτσι όπως είπε κι ο Ερντογάν, "έχουμε έναν μεγάλο μπελά μπροστά μας κι αυτός λέγεται twitter".
Ναι πραγματικά... εκεί που δεν το περιμένει κανείς μπορεί να ξεσηκωθεί όλος ο κόσμος σε όλον το πλανήτη.
Ποιος μπορεί να ξέρει...
Ετικέτες
Απόψεις,
Διεθνή,
Εξεγέρσεις,
Κοινωνικά,
Πολιτικά
Κυριακή 14 Ιουλίου 2013
Οι ελληνικές τοιχογραφίες της αρχαίας Σμύρνης
Μια πλούσια συλλογή ελληνικών τοιχογραφιών ανακαλύφθηκε στην αρχαία Αγορά της Σμύρνης κατά τη διάρκεια ανασκαφών που διενεργούνται στην περιοχή. Οι τοιχογραφίες απεικονίζουν σκηνές από την καθημερινή ζωή της Ρωμαϊκής περιόδου.
Οι τοιχογραφίες χρονολογούνται από το 2ο και τον 4ο αιώνα μ.Χ. Σύμφωνα με τους ειδικούς οι τοιχογραφίες αποτελούν την πλουσιότερη συλλογή ελληνικών τοιχογραφιών στον κόσμο. Εκτός από κείμενα γραφής και έργα ζωγραφικής που έχουν γίνει με χρώμα, υπάρχουν και δεκάδες σκαλισμένα χαρακτικά στους τοίχους. Τα γραπτά στον τοίχο αναφέρουν ονόματα διαφόρων πόλεων.
Οι τοιχογραφίες απεικονίζουν πολλά διαφορετικά θέματα και φιγούρες, από εμπορικά πλοία μέχρι και μονομάχους. Υπάρχουν, επίσης, και ομολογίες: σε μία κάποιος μπορεί να διαβάσει, «Αγαπώ κάποιον που δεν μ 'αγαπά». Σε μια άλλη επιγραφή αναφέρεται «Οι θεοί θεράπευσαν τα μάτια μου, γι' αυτό αφιερώνω ένα λυχνάρι στους θεούς». Σε άλλο μέρος της τοιχογραφίας βρίσκεται η επιγραφή «Ο μόνος που εμψυχώνει», η οποία συμβολίζει τον Ιησού Χριστό στις απαρχές του Χριστιανισμού. Υπάρχουν, επίσης, και αρκετοί γρίφοι που δεν έχουν ακόμη επιλυθεί.
Ο καθηγητής Cumhur Tanrıver δήλωσε ότι η Σμύρνη έχει την μεγαλύτερη συλλογή ελληνικών τοιχογραφιών στον κόσμο. «Υπάρχουν επίσης κάποια κομμάτια τοιχογραφιών κάτω από το κονίαμα, που δεν μπορούμε ακόμα να προσπελάσουμε. Είμαστε σε συνομιλίες με Ελβετούς εμπειρογνώμονες για να τις αποκαλύψουμε χωρίς να καταστρέψουμε αυτές που βρίσκονται στο ανώτερο στρώμα».
Πηγή: Hurriyet Daily News
Παρασκευή 12 Ιουλίου 2013
Γιατί επέλεξαν το σύμβολο της χρεοκοπημένης μεταπολίτευσης;
Από περιέργεια αναζήτησα το βιογραφικό του Χρήστου Παπουτσή μόλις έμαθα για την επιλογή του ως εκπρόσωπος της Ελλάδος στην Παγκόσμια Τράπεζα.
Γεννήθηκε λέει το 1953 στη Λάρισα, αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα. Από το 1978 μέχρι το 1980 ήταν Πρόεδρος της ΕΦΦΕ. Δηλαδή, ήταν αυτό που λέμε ….αιώνιος φοιτητής! Δεν λέει πότε πήρε πτυχίο, αλλά το 1984 διορίστηκε Ευρωβουλευτής! Δηλαδή στα 31! Επαναδιορίστηκε το 1989 και το 1994! Το 1995 διορίστηκε Επίτροπος στην Κομισιόν , όπου και παρέμεινε μέχρι το 1999!
Από το 2000 εκλέγεται Βουλευτής στην Α Αθηνών.
Διετέλεσε, Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας στην Κυβέρνηση Σημίτη.
Δείτε τι αναφέρει για το έργο του:
« Προώθησε μεταξύ άλλων:
- Την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και του κύρους της Ελληνικής Εμπορικής Ναυτιλίας, με πρωτοβουλίες για την ασφάλεια της ναυσιπλοΐας, την προστασία του θαλασσίου περιβάλλοντος και την αναγνώριση της αξίας των Ελλήνων ναυτικών
- Το δίκτυο ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών για τη διαρκή σύνδεση όλων των νησιών
- Τη διαμόρφωση, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, συγκροτημένης πολιτικής για την ανάπτυξη των λιμένων της χώρας
- Τον εκσυγχρονισμό και την ουσιαστική αναβάθμιση του Λιμενικού Σώματος.»
Όχι, το Express Samina, δεν το αναφέρει στο Βιογραφικό του!
Όμως, ο κ. Χρήστος ήξερε να επιβιώνει! Διαβάζω πάλι από το βιογραφικό του:
«Ως επικεφαλής της Αντιπολίτευσης στο Δήμο Αθηναίων και της Δημοτικής Παράταξης «Όμορφη Πόλη» (2002-2006), με δυναμικές παρεμβάσεις, ταυτίστηκε με το αίτημα των Αθηναίων για ποιότητα ζωής στην πρωτεύουσα!!!»
Το 2009 τοποθετήθηκε Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ. Αν θυμάσθε ήταν αυτός που …επέπληττε τους ….κηπουρούς του Γιώργου γιατί δεν εφάρμοζαν το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ!
Από τότε που διορίστηκε υπουργός ….Προστασίας του Πολίτη, η Αστυνομία σε κάθε ευκαιρία …ξυλοφορτώνει τους διαδηλωτές. Τον Φεβρουάριο του 2012 το ιστορικό κέντρο της Αθήνας παραδόθηκε στις φωτιές. Τα κόμματα της αντιπολίτευσης ζήτησαν την παραίτηση του. Ο κ. Χρήστος δεν καταλάβαινε τίποτα!
Τον Μάρτιο του 2012 βρέθηκε εκρηκτικός μηχανισμός στο μετρό. Ως Υπουργός Προστασίας του Πολίτη, ήταν υποχρεωμένος να διαλευκάνει την υπόθεση. Γνωρίζοντας όμως το ναυάγιο της κυβέρνησης και κυνηγώντας την αρχηγία του ΠΑ.ΣΟ.Κ., πρόλαβε και πήδηξε από το καράβι.
Αυτό το σύμβολο της χρεοκοπημένης μεταπολίτευσης, θα είναι ο εκπρόσωπος της Ελλάδος στην Παγκόσμια Τράπεζα.
Εύγε!
Ετικέτες
Διεθνή,
Νεοέλληνες,
Οικονομικά,
Παρακράτος,
Πολιτικά
Πέμπτη 11 Ιουλίου 2013
Ποια βία καταδικάζουμε λοιπόν;
Τα τελευταία χρόνια έχουμε βαρεθεί να ακούμε από την εξουσία την γραφική πλέον φράση: "Καταδικάζουμε την βία απ' όπου κι αν προέρχεται!".
Αυτή τη φράση την δεχτήκαμε όταν πέθαναν οι τρεις υπάλληλοι στην Marfin Bank, την υποστηρίξαμε όταν διάφοροι αλήτες ψευτοεπαναστάτες σκοτώσανε με καλάσνικοφ αστυνομικούς, την θυμηθήκαμε κάθε φορά που ακούγαμε πως κάποιος άνθρωπος αυτοκτονεί.
Ισχύει όμως αυτό και στις περιπτώσεις των βασανισμών, των θηριωδιών και των δολοφονικών τάσεων που έχουν τα όργανα της τάξης προς τους πολίτες;
Τα όργανα της τάξης. Τόσο γελοίο ακούγεται πλέον το όνομα αυτό, κάτι που το κατάλαβαν και τα παπαγαλάκια των Μ.Μ.Ε. και τους μετονόμασαν σε "προστάτες του πολίτη". Η νέα αυτή βάφτιση μας πρόσφερε περισσότερο γέλιο.
Συχνά βλέπουμε την προσπάθεια των ΜΜΕ, κυβέρνησης και φασιζόντων κοινωνικών κύκλων, να βάλουν τις ζωές των ανθρώπων στο ζύγι, να υποβαθμίσουν δηλαδή τον βασανισμό ή τις δολοφονικές επιθέσεις του κράτους (μέσω της αστυνομίας) προς τους πολίτες και δη τους μετανάστες, σε σχέση με τις επιθέσεις διαδηλωτών ενάντια στα ΜΑΤ για παράδειγμα. Ξέρουμε πολύ καλά πλέον για ποιους κάποιες ζωές αξίζουν περισσότερο από κάποιες άλλες, κι αυτό είναι ένα από τα πρώτα πράγματα που πρέπει να απορρίψουμε· αυτό είναι εξάλλου η ουσία του ανθρωπισμού.
Ο Δυτικός πολιτισμός από τον Διαφωτισμό και μετά, σε όλες του τις νομικές πρακτικές έχει διαβαθμίσει ξεκάθαρα την βία σε διαφορετικά επίπεδα . Το έγκλημα δηλαδή χαρακτηρίζεται ειδεχθές και βαρύτερο όταν αυτό τελείται από άτομο το οποίο έχει ρόλο προστάτη ή μεγαλύτερη εξουσία από το θύμα. Ακόμη περισσότερο, σε όλες τις διακηρύξεις δικαιωμάτων αλλά και στα δεδικασμένα υποθέσεων στον δυτικό κόσμο, ακόμη και η μη τέλεση παράνομης πράξης αλλά η εκμετάλλευση της θέσης ενός ανθρώπου ο οποίος τελεί μια πράξη που κατά τ’άλλα μπορεί να 'ναι καθ’όλα νόμιμη, θεωρείται παράνομη και καταχρηστική.
Γι’αυτόν τον λόγο ο γονέας βιαστής είναι ειδεχθής εγκληματίας. Για τον ίδιο λόγο ο δάσκαλος ή ο προϊστάμενος εκτελεί σεξουαλική παρενόχληση όταν φλερτάρει με έναν μαθητή του ή έναν υφιστάμενο, ή το αφεντικό θεωρείται πως εκβιάζει ψυχολογικά έναν υπάλληλό του όταν του φωνάζει. Βασισμένος σε αυτή την αρχή θεωρεί ο νόμος τον έχοντα εξουσία διπλά υπεύθυνο για την τέλεση της παράνομης πράξης. Είναι η εκμετάλλευση της θέσης του θύτη και η παράβαση του καθήκοντος που έχει οριστεί να εκτελεί που κάνει την πράξη του ειδεχθή. Και γι’αυτό ακριβώς ο ξυλοδαρμός, η παρενόχληση, η καταστροφή περιουσίας και εν τέλει η δολοφονία ενός ατόμου από έναν αστυνομικό έχουν μεγαλύτερο βάρος ειδικότητος από την τέλεση των ιδίων πράξεων από έναν τυχαίο πολίτη.
Για τον ίδιο ακριβώς λόγο η υπεξαίρεση χρήματος ή η απλή κλοπή είναι κατά πολύ ειδεχθέστερες όταν τελούνται από έναν πολιτικό ο οποίος έχει εκλεγεί ώστε να προασπίζεται το δημόσιο συμφέρον, απ’ότι εάν αυτή τελεσθεί από έναν απλό πολίτη.
Γι’αυτό η τιμωρία του Γιάννη Αγιάννη στους Αθλίους θεωρείται πανανθρωπίνως άδικη σε σχέση με την τιμωρία ενός πολιτικού που έχει υπεξαιρέσει οποιοδήποτε ποσό από τα δημόσια ταμία· όχι λόγω του μεγέθους της κλοπής, αλλά λόγω της θέσης την οποία κατείχε ο δράστης κατά την τέλεση της παράνομης πράξης.
Ο νόμος επίσης αναγνωρίζει ελαφρυντικά όπως η τέλεση του εγκλήματος “εν βρασμώ ψυχής”, η “αυτοάμυνα” κτλ. Όλα αυτά η εξουσία, από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο και τα ΜΜΕ μέχρι την αστυνομία την ίδια, έχει βάλει σκοπό να μας κάνει να τα ξεχάσουμε ώστε να θεωρούμε πως η βία είναι το ίδιο καταδικαστέα απ’όπου κι αν προέρχεται· είτε από τον βιαστή, είτε από τον βιαζόμενο.
Αυτό είναι απλούστατα μια προσπάθεια ισοπέδωσης και εξίσωσης της βίας του καταπιεστή με την όποια νόμιμη αυτοάμυνα του καταπιεζόμενου.
Από τη στιγμή που ένα κομμάτι κόσμου διαδηλώνει ειρηνικά (ανεξαρτήτως που βρωμίζει τους τοίχους με άθλια σπρέι, κάτι το οποίο το καταδικάζω), για ποιον λόγο η εξουσία ξεσπάς με τόση βία χωρίς λόγο;
Γιατί δεν καταδικάζεται αυτό;
Ποιος προκαλεί λοιπόν σύρραξη μεταξύ των οργάνων καταστολής και των πολιτών;
Ποιος θα ΄ναι ο υπεύθυνος στο επερχόμενο αιματοκύλισμα;
Ποιος σκέφτεται λογικά κι ανθρώπινα σ' αυτήν την κοινωνία;
Ετικέτες
Αθήνα,
Απόψεις,
Επεισόδια,
Κοινωνικά,
Νεοέλληνες,
Οργή,
Παρακράτος
Τετάρτη 10 Ιουλίου 2013
Γραφική ξεφτίλα...
Η αρχή είναι το ήμισυ του παντός.
Και δυστυχώς για την αντιδημοκρατική μας κυβέρνηση, το σήμα της δήθεν Ελληνικής Δημόσιας Τηλεόρασης, είναι μία πιστοποίηση της ξεφτίλας τους. Οι φωστήρες πολιτικοί μας κάνουν το ένα λάθος μετά το άλλο.
Η φασιστική απόφαση να κλείσει η ΕΡΤ, τα μπερδέματα στα λόγια των Κεδίκογλου, Σαμαρά και λοιπών φασιστών και το αποτυχημένο λογότυπο της "ΕΔΤ" μας δείχνουν ξεκάθαρα πως κυβερνόμαστε από επικίνδυνους και ηλίθιους ανθρώπους.
Η βλακεία της κυβέρνησης υπερχειλίζει πλέον κι από τους δέκτες μας.
Έχω μεγάλη περιέργεια να δω που θα το τερματίσουν τα παλικάρια μας αλλά και μέχρι που θα φτάσει η υπομονή μας.
Η συνέχεια λοιπόν στους δέκτες μας...
Ετικέτες
Νεοέλληνες,
Παρακράτος,
Τηλεόραση
Τρίτη 9 Ιουλίου 2013
Ήρθε η ώρα της επίθεσης
Του Γιάννη Μακριδάκη
Ήρθε η ώρα να σημάνουμε την γενική επίθεση. Από θλιμμένοι θεατές της ζοφερής μας πραγματικότητας, να προχωρήσουμε σε μια παράτολμη πράξη ανάληψης κοινωνικής ευθύνης.
Σήμερα άνθρωποι των Τεχνών και των Γραμμάτων απευθύνουν σε όλους προσκλητήριο γενικής επίθεσης, με πρώτο βήμα την κατάληψη και την αυτοδιαχείριση της ΕΡΤ. Η ΕΡΤ είναι το παγκόσμιας εμβέλειας όπλο μας, είναι η μοναδική μας ευκαιρία... να διατυπώσουμε το νέο οικουμενικό αφήγημα και θα είμαστε υπόλογοι απέναντι στην Ιστορία αν δεν το πράξουμε.
Η δημόσια τηλεόραση της Ελλάδας δεν ανήκει ούτε στο κράτος ούτε στους εργαζομένους της. Την ευθύνη λειτουργίας της δημόσιας ραδιοτηλεόρασης φέρουν οι πνευματικοί άνθρωποι που έχουν χρέος να πρωτοστατήσουν, οι εργαζόμενοί της που έχουν την διάθεση να αυταπαρνηθούν και κάθε πολίτης που νιώθει το κάλεσμα του συλλογικού οράματος.
Καλούμε λοιπόν όλους και όλες την Κυριακή 14 Ιουλίου και ώρα 7μμ. στην ΕΡΤ για να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας, για να γίνει η ΕΡΤ η πρώτη τηλεόραση παγκοσμίως που θα εκπέμπει από τους ίδιους τους πολίτες και για τους ίδιους τους πολίτες της χώρας.
Δημήτρης Αποστολάκης Χαϊνης
Γιάννης Μακριδάκης
Δευτέρα 8 Ιουλίου 2013
Ανοικτό και πάλι το πάρκο Γκεζί
Δόθηκε και πάλι στους πολίτες το πάρκο Γκεζί της Κωνσταντινούπολης, αφού τουρκικό δικαστήριο δικαίωσε την προηγούμενη βδομάδα παλαιότερη προσφυγή πολιτών που ζητούσαν ακύρωση των ευρύτερων σχεδίων ανάπλασης της πλατείας Ταξίμ.
Η ανακοίνωση για την εκ νέου χρήση από το κοινό του πάρκου Γκεζί έγινε από τον κυβερνήτη της Κωνσταντινούπολης, λίγες βδομάδες μετά την εκδίωξη των τελευταίων αντικυβερνητικών διαδηλώσεων που συντάραξαν τη γειτονική χώρα από τα τέλη Μαΐου έως τα μέσα Ιουνίου.
Οι αρχικές διαδηλώσεις με περιβαλλοντικό περιεχόμενο πήραν γρήγορα το χαρακτήρα κινήματος οργής κατά του πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ιδιαίτερα μετά τις πρωτοφανείς βίαιες αστυνομικές αντιδράσεις.
Τουλάχιστον τέσσερις άνθρωποι έχασαν την ζωή τους και 7.500 τραυματίστηκαν κατά τη διάρκεια των ταραχών, οι οποίες γρήγορα εξαπλώθηκαν σε ολόκληρη την Τουρκία, σύμφωνα με απολογισμό της Τουρκικής Ιατρικής Ομοσπονδίας.
Χουσεΐν Αβνί Μουτλού προειδοποίησε πάντως τους διαδηλωτές να μην εκλάβουν την επαναλειτουργία του πάρκου ως αφορμή για συνέχιση των κινητοποιήσεων.
«Ο αποκλεισμός των πάρκων, η μετατροπή τους σε σημεία διαδηλώσεων, το να εμποδίζεις παιδιά να παίξουν [...] και να μετατρέπεις [τα πάρκα] σε πρόβλημα ασφαλείας, δεν θα το επιτρέπαμε ποτέ, μα ποτέ αυτό», σχολίασε χαρακτηριστικά ο κυβερνήτης της Κωνσταντινούπολης.
Το δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης έκρινε παράνομη την κατασκευή του στρατώνα Τοπτσού σύμφωνα με τους κανονισμούς του σχεδίου πόλης, όπως και παράνομους τους τρόπους λήψης αποφάσεων της αλλαγής των σχεδίων δόμησης και της ανακατασκευής του πάρκου και εξέδωσε εντολή τερματισμού των εργασιών « μέχρι ο δήμος της Κωνσταντινούπολης φέρει νέα σχέδια και οι αλλαγές θα έχουν γίνει σύμφωνα με τους πολεοδομίας ».
Ουσιαστικά με την απόφαση αυτή δεν θα μπορεί να χτιστεί ο στρατώνας Τοπτσού και τα δέντρα στο πάρκο, που το ξήλωμα τους είχε προκαλέσει την αντίδραση των διαδηλωτών, θα παραμείνουν στη θέση τους.
Η διαδικασία αλλαγής των σχεδίων , της συζήτησης τους στα αρμόδια όργανα του δήμου είναι χρονοβόρα και θεωρείται πως δεν ολοκληρωθεί ποτέ.
Η τουρκική κυβέρνηση είχε αναφέρει πως «θα σεβαστεί οποιαδήποτε απόφαση των δικαστηρίων».
Πηγή: http://topontiki.gr
Ετικέτες
Διαδικτυακά,
Διεθνή,
Εξεγέρσεις,
Εφημερίδες,
Κοινωνικά
Αυτός ο μήνας ξεκινάει από σήμερα...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)