Σίγουρα ένα μεγάλο μέρος τηλεθεατών παρακολούθησε χθες μια καλοδουλεμένη και άρτια παραγωγή του τηλεοπτικού καναλιού ΣΚΑΪ για την ανάδειξη του μεγαλύτερου Έλληνα…
Ενδιαφέρον θέμα μιας και η ελληνική ιστορία έχει αναδείξει πολλά σημαντικά και ιστορικά πρόσωπα οπότε ο αριθμός 100 μου φαίνεται πολύ μικρός ειδικά όταν αναλώνεται σε πρόσωπα όπως ο Λαζόπουλος και η Βουγιουκλάκη. Ωστόσο αναφέρανε και σημαντικά ονόματα τα οποία έχουν ξεχαστεί όπως ο Παπανικολάου και η Κατίνα Παξινού. Μου έκανε τρομερή εντύπωση η παρουσία αριστερών όπως ο Γλέζος, ο Μπελογιάννης και ο Παναγούλης οι οποίοι συγκρίνονται με τον Αισχύλο, τον Ευρυπίδη και άλλα αρχαία ονόματα. Επίσης δε μπορούμε να συγκρίνουμε πολιτικούς εν ζωή όπως ο κ. Κ. Σημίτης με παλιούς όπως ο Τρικούπης, ο Πλαστήρας και άλλους.
Το αξιοπερίεργο της υπόθεσης ήταν η υποψηφιότητα του δικτάτορα Παπαδόπουλου και σε σχετικά χαμηλή θέση (Νο 76) αν δε κάνω λάθος. Όπως είπαν και στην εκπομπή πιθανότατα υπάρχουν ακόμα αρκετοί ρομαντικοί αυτού του καθεστώτος.
Με συγκίνησε πολύ το βίντεο του Θανάση Βέγγου, καθώς και η ατάκα του Ιάσονα Τριανταφυλλίδη που μίλησε πολύ όμορφα χθες κάνοντας μου εντύπωση. Ο Θανάσης Βέγγος είναι μια μορφή που και να μην ήταν η σημαντικότερη κινηματογραφικά ήταν η καλύτερη στις καρδιές μας διότι όλοι μεγαλώσαμε και γελάσαμε με τις γκριμάτσες του, τις ατυχίες του και τις ατάκες του. Κι όμως όταν είχε ανέβει στο βήμα να ευχαριστήσει το κοινό έκλαιγε σαν μικρό παιδί. Άνθρωπος με μεγάλη καρδιά. Άνθρωπος που είχε ζήσει την εξορία της χούντας και είχε την δύναμη μέσα από τον καημό του και την θλίψη του να παράγει τόσο γέλιο. Είναι ο μεγαλύτερος τραγικός ηθοποιός του αιώνα μας.
Συγκλονίστηκα όταν άκουσα τη φωνή του Δημήτρη Χορν. Τι προσωπικότητα; Τι άνθρωπος; Κάτι που λείπει στις μέρες μας μ’ αποτέλεσμα να συμβιβαζόμαστε με μέτριους ανθρώπους που κάθε τι που παράγουν να το θεωρούμε εξαιρετικό για να καλύψουμε την κενότητά μας.
Η παρουσίαση των Ελλήνων που επιλέξαμε ως κοινό ήταν λιτή αλλά πλήρης. Δε κουραστήκαμε ούτε λεπτό. Τουλάχιστον εγώ ανυπομονώ να δω και το δεύτερο μέρος.
Θα ήθελα να συμμετάσχω στην εκλογή του μεγάλου Έλληνα όμως εδώ είναι το πρόβλημα. Μέσα στα 100 πρόσωπα έχουν μπλεχτεί φιλόσοφοι, ηθοποιοί, συνθέτες, πολιτικοί, επιστήμονες, αθλητές κτλ. Είναι δύσκολο να βγάλουμε από όλους έναν διότι ο καθένας τους έχει αφήσει διαφορετικό έργο σε διαφορετικό τομέα και χώρο της κοινωνίας μας. Οπότε κατά την άποψη μου δε θα ήταν καλύτερο να έχουμε τον μεγάλο Έλληνα σε κάθε τομέα που ανέφερα ξεχωριστά ή έστω να μείνουμε σε αυτή τη λίστα των 100 Ελλήνων που ήδη επιλέχθηκαν;
Πιστεύω πως είναι άδικο να βγει ένας μόνο…
Η επιλογή είναι δική μας…
Πάντως πρέπει να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στο κανάλι αυτό που μας γεμίζει για μια ακόμη φορά με γνώσεις.
Ενδιαφέρον θέμα μιας και η ελληνική ιστορία έχει αναδείξει πολλά σημαντικά και ιστορικά πρόσωπα οπότε ο αριθμός 100 μου φαίνεται πολύ μικρός ειδικά όταν αναλώνεται σε πρόσωπα όπως ο Λαζόπουλος και η Βουγιουκλάκη. Ωστόσο αναφέρανε και σημαντικά ονόματα τα οποία έχουν ξεχαστεί όπως ο Παπανικολάου και η Κατίνα Παξινού. Μου έκανε τρομερή εντύπωση η παρουσία αριστερών όπως ο Γλέζος, ο Μπελογιάννης και ο Παναγούλης οι οποίοι συγκρίνονται με τον Αισχύλο, τον Ευρυπίδη και άλλα αρχαία ονόματα. Επίσης δε μπορούμε να συγκρίνουμε πολιτικούς εν ζωή όπως ο κ. Κ. Σημίτης με παλιούς όπως ο Τρικούπης, ο Πλαστήρας και άλλους.
Το αξιοπερίεργο της υπόθεσης ήταν η υποψηφιότητα του δικτάτορα Παπαδόπουλου και σε σχετικά χαμηλή θέση (Νο 76) αν δε κάνω λάθος. Όπως είπαν και στην εκπομπή πιθανότατα υπάρχουν ακόμα αρκετοί ρομαντικοί αυτού του καθεστώτος.
Με συγκίνησε πολύ το βίντεο του Θανάση Βέγγου, καθώς και η ατάκα του Ιάσονα Τριανταφυλλίδη που μίλησε πολύ όμορφα χθες κάνοντας μου εντύπωση. Ο Θανάσης Βέγγος είναι μια μορφή που και να μην ήταν η σημαντικότερη κινηματογραφικά ήταν η καλύτερη στις καρδιές μας διότι όλοι μεγαλώσαμε και γελάσαμε με τις γκριμάτσες του, τις ατυχίες του και τις ατάκες του. Κι όμως όταν είχε ανέβει στο βήμα να ευχαριστήσει το κοινό έκλαιγε σαν μικρό παιδί. Άνθρωπος με μεγάλη καρδιά. Άνθρωπος που είχε ζήσει την εξορία της χούντας και είχε την δύναμη μέσα από τον καημό του και την θλίψη του να παράγει τόσο γέλιο. Είναι ο μεγαλύτερος τραγικός ηθοποιός του αιώνα μας.
Συγκλονίστηκα όταν άκουσα τη φωνή του Δημήτρη Χορν. Τι προσωπικότητα; Τι άνθρωπος; Κάτι που λείπει στις μέρες μας μ’ αποτέλεσμα να συμβιβαζόμαστε με μέτριους ανθρώπους που κάθε τι που παράγουν να το θεωρούμε εξαιρετικό για να καλύψουμε την κενότητά μας.
Η παρουσίαση των Ελλήνων που επιλέξαμε ως κοινό ήταν λιτή αλλά πλήρης. Δε κουραστήκαμε ούτε λεπτό. Τουλάχιστον εγώ ανυπομονώ να δω και το δεύτερο μέρος.
Θα ήθελα να συμμετάσχω στην εκλογή του μεγάλου Έλληνα όμως εδώ είναι το πρόβλημα. Μέσα στα 100 πρόσωπα έχουν μπλεχτεί φιλόσοφοι, ηθοποιοί, συνθέτες, πολιτικοί, επιστήμονες, αθλητές κτλ. Είναι δύσκολο να βγάλουμε από όλους έναν διότι ο καθένας τους έχει αφήσει διαφορετικό έργο σε διαφορετικό τομέα και χώρο της κοινωνίας μας. Οπότε κατά την άποψη μου δε θα ήταν καλύτερο να έχουμε τον μεγάλο Έλληνα σε κάθε τομέα που ανέφερα ξεχωριστά ή έστω να μείνουμε σε αυτή τη λίστα των 100 Ελλήνων που ήδη επιλέχθηκαν;
Πιστεύω πως είναι άδικο να βγει ένας μόνο…
Η επιλογή είναι δική μας…
Πάντως πρέπει να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στο κανάλι αυτό που μας γεμίζει για μια ακόμη φορά με γνώσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου