Ε.Ε. δηλαδή Ελληνική Ένωση

Ο κόσμος έχει αρχίσει να τρομάζει. Τα σάπια αλλά ακόμα κοφτερά δόντια ενός καπιταλιστικού συστήματος που έχει ήδη αποτύχει σε τόσες χώρες, έχουν αρχίσει να γίνονται επικίνδυνα και για τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές αστικές τάξεις.

Οι πολίτες της Ευρώπης αλλά και της Αμερικής αρχίζουν να νιώθουν το κίνδυνο να έρχεται κοντά τους. Το οικονομικό, πολιτικό και κατασταλτικό πείραμα στην Ελλάδα καλά κρατεί... Μετά από κάθε διαδήλωση νιώθουμε όλο και πιο αδύναμοι στο να σταματήσουμε το έργο του Κεφαλαίου. Το πείσμα όμως μεγαλώνει κι αυτό είναι σημαντικό.

Ο Μίκης Θεοδωράκης καθώς και άλλοι κρατούμενοι και θύματα βασανισμού της χούντας λένε πως τους έδινε δύναμη ο κόσμος. Ο κόσμος επίσης τους την έπαιρνε πίσω όταν αδιαφορούσε.

Έτσι και μεις. Τόσο καιρό στους δρόμους και στα δακρυγόνα είχαμε να αντιμετωπίσουμε και το μένος των Ευρωπαίων, οι οποίοι από τις κυβερνήσεις τους και τα δικά τους μέσα ενημέρωσης είχαν μία ανθελληνική στάση.

Σα να άλλαξε όμως αυτό.

Την αρχή την ένιωσα από έναν Γάλλο στο Bios την προηγούμενη Τετάρτη ο οποίος επενέβει στην κουβέντα με την εξής απορία. Το όραμά της Ευρώπης ήταν και είναι η Ένωση; Που εφαρμόζεται όμως; Οι Γάλλοι είναι σε χειρότερη μοίρα από τους Έλληνες. Δε το γνωρίζουν. Και όταν το μάθουν θα ναι πολύ αργά.

Κι όμως μάλλον ξύπνησαν. Δεν άντεξαν αρκετοί να βλέπουν μία Ευρωπαϊκή χώρα να μετατρέπεται σε τριτοκοσμική από τις κυβερνήσεις τους.

Δε φταίει απαραίτητα ο ελληνικός λαός για την όλη κατάντια.

Δεν του αξίζει να περνάει τόσα δεινά.

Έχουμε όλοι ευθύνη στην κατάσταση που επικρατεί.

Όπως έχουμε όλοι δικαίωμα στο όνειρο.

Ευχαριστώ τους ανθρώπους που κατέβηκαν στους δρόμους και μας έδωσαν κουράγιο να συνεχίσουμε τον αγώνα μας για ένα καλύτερο αύριο.

Μακάρι να παραδειγματιστούν κάποιοι Έλληνες που εξακολουθούν να κάνουν επανάσταση από τον καναπέ και τα πληκτρολόγια.