Καλό μήνα

Το πως πέρασε ο Γενάρης τόσο γρήγορα είναι ένα ερώτημα. Σαν χθες ήμουν ακόμα Χίο για τις χριστουγεννιάτικες γιορτές και στο Βελιγράδι για προσωρινή απόδραση.

Μάλλον κι αυτή η χρονιά έδειξε το πόσο γρήγορα θέλει να μας αφήσει πίσω.

Ο Φλεβάρης μας υποδέχτηκε με ένα τσουχτερό κρύο. Όσο κουκουλωνόμουν κάτω από παπλώματα χθες το βράδυ τόσο σκεφτόμουν τους άστεγους που βρίσκονται στους δρόμους την ώρα που ο άνεμος ακουγόταν δυνατά μέσα στο υπνοδωμάτιό μου.

Ο καιρός είναι εναντίον μας. Όσο δεν έχουμε λεφτά για καλοριφέρ τόσο το κρύο γίνεται πιο βαρύ.

Μέσα στον Φλεβάρη θα προβάλλω μέσα από το ιστολόγιό μου ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ το οποίο ίσως να σας σοκάρει όσο σόκαρε εμένα χθες. Ένα ντοκιμαντέρ που δε μας παρουσιάζει το τώρα αλλά το πως φτάσαμε ως εδώ. Και πιστέψτε με κι εμείς ένα αποτυχημένο πείραμα είμαστε. Αλίμονο στον επόμενο.

Παρόλα αυτά μας εύχομαι καλό μήνα και καλό κουράγιο.

Το χουμε ανάγκη αυτό.