Έχω ένα πιστεύω. Ότι η μουσική που ακούει κάθε άνθρωπος αντιπροσωπεύει και τον χαρακτήρα του καθώς και τις γνώσεις που μπορεί να χει. Όσο πιο ψαγμένη τόσο πιο διαβασμένος ο άλλος για μένα. Το θέμα είναι ποια μουσική θεωρείς ψαγμένη διότι ο μεταλλάς θα θεωρήσει την δικιά του, όπως και ο γκοθάς, ο τζαζίστας, ο ρεμπέτης κ.τ.λ. επίσης υπάρχουν και οι εξαιρέσεις όπως ο φίλος μου ο Γιάννης ο οποίος όσο λαϊκός είναι στις μουσικές του προτιμήσεις τόσο ανοιχτόμυαλος, διαβασμένος και ετοιμόλογος είναι. Όμως πως μπορείς να εκφράσεις τα ακούσματά σου στη καθημερινή σου ζωή. Ένας τρόπος είναι η ένδυση. Ένας άλλος είναι οι κινήσεις μας. Ένας πολύ γνωστός όμως είναι το κουδούνισμα του κινητού μας τηλεφώνου. Πολλές φορές στο μετρό κοιτάω ανθρώπους που ασχολούνται με το κινητό τους και προσπαθώ να φανταστώ τι ήχο μπορούν να έχουν. Ή άλλες φορές που χτυπάει κανένα βαρύ λαϊκό η κάποια παροδική επιτυχία που την έχουμε ακούσει χιλιάδες φορές και ξανακούγοντας την ή αδιαφορούμε η μορφάζουμε ενώ άλλες φορές όταν ακούμε ένα κομμάτι ψαγμένο ή αγαπημένο προσπαθούμε διακριτικά να δούμε ποιανού χτυπάει. Ωστόσο πολλές φορές έχω αναρωτηθεί με τον κόσμο που επικοινωνώ μέσω των κειμένων μου τι μουσική ακούνε και τι κουδούνισμα έχουν στο κινητό τους. Εγώ μόλις αγόρασα καινούργιο κινητό έβαλα σαν ήχο κλήσεις ένα τραγούδι που σηματοδοτεί την είσοδο μου σε ένα νέο είδος μουσικής στα εφηβικά μου χρόνια όταν χανόμουνα σε μουσικά ταξίδια. Μιλάμε για το New Life των Στέρεο Νόβα. Και αυτό που μ’ αρέσει είναι ότι όποτε χτυπάει το κινητό μου σε χώρους με πολύ κόσμο νιώθω διάφορα βλέμματα προς το μέρος μου. Ίσως υπάρχουν πολλοί μουσικοί συνταξιδιώτες στην καθημερινή μας ζωή.
One love Bob Marley
ΑπάντησηΔιαγραφή