Καλοκαιρινή Νάρκη...

Είναι μέρες τώρα που δε σκέφτομαι τίποτα... Ή να το θέσω καλύτερα σκέφτομαι κάτι συγκεκριμένο που δε μ' αφήνει να σκέφτομαι τίποτα άλλο. Δεν έχω πια την όρεξη ή την ώθηση να γράψω κάτι άλλο. Εκεί που κάποτε στο μυαλό μου τρέχανε ένα σωρό σκέψεις για πολλά θέματα που απασχολούσαν τόσο εμένα όσο και αρκετό κόσμο τώρα έχουν εξαφανιστεί.
Δεν απολογούμε. Δεν κάνω κάποιο λάθος ώστε να δικαιολογηθώ. Απλά νιώθω πως έχω τόσα πολλά να πω αλλά τίποτα δε βγαίνει τελικά από τα χείλη μου. Έπαθα ένα μπλάκ άουτ από το οποίο εύχομαι να βγω σύντομα.
Ως τότε σας αφιερώνω ένα αγαπημένο μου μουσικό κομμάτι για να θυμηθούμε ξανά πως εδώ είμαστε Βαλκάνια και στις δύσκολες στιγμές μας... τραγουδάμε!