Πέμπτη 30 Ιουνίου 2011
Τετάρτη 29 Ιουνίου 2011
Όσο υπάρχουν άνθρωποι
Ευχαριστούμε θερμά τον ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου Αμαλία στο Σύνταγμα που μας πρόσφερε ασφάλεια τη στιγμή που οι Ματατζήδες στο δρόμο προσπαθούσαν να σκοτώσουν κόσμο...
Αν συμβεί αυτό θα λέμε πως έχουμε επίσημα χούντα...
Πληροφορίες θέλουν την Ελληνική Αστυνομία να πιέζει εταιρίες ιντερνέτ να "κλείσουν" την πρόσβαση στο διαδίκτυο για να μην υπάρχει ενημέρωση μέσω blog και sites. Αν επιβεβαιωθεί η πληροφορία, μιλάμε για ΧΟΥΝΤΑ και επίσημα πλέον, με ανυπολόγιστες επιπτώσεις από τους αγανακτισμένους Έλληνες πολίτες.
Τρίτη 28 Ιουνίου 2011
Άρχισαν τα όργανα...
Αυτό το 2ήμερο θα είναι πολύ δυνατό και σκληρό για όλους...
Οι μέρες υπομονής και αφθονίας ορισμένων έχουν τελειώσει...
Αυτό που προσπαθεί η αστυνομία να κάνει είναι να πάρει τον έλεγχο της πλατείας στα χέρια της. Αν δε γίνει αυτό σήμερα αύριο τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα... Όσο περνάει η ώρα όμως η κατάσταση γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Πρώτη φορά στη ζωή μου άκουσα τόσες πολλές εκρήξεις χημικών μέσα σε μισή ώρα.
Η νύχτα είναι κοντά και θα ναι μεγάλη...
Δευτέρα 27 Ιουνίου 2011
Κυριακή 26 Ιουνίου 2011
Ο Παπανδρέου δεν λέει ψέματα...
Ο Παπανδρέου μας είχε πει απ' την αρχή, όλη την αλήθεια! Εμείς δεν την καταλάβαμε. Ευτυχώς ήρθε ο μεταφραστής της google για να τον δικαιολογήσει. Κάνετε το εξής λοιπόν.
1. Πηγαίνετε στο "google translate"
2. Επιλέξτε "from Greek to English"
3. Γράψτε "υπαρχουν χρήματα"
4. Πατήστε το "translate"
5. Διαβάστε τη μετάφραση στα δεξιά...
Υ.Γ.: Γιωργάκο δε σε είδα χθες στο Καλλιμάρμαρο. Που ήσουν;
Σάββατο 25 Ιουνίου 2011
Βλέποντας θετικά...
Όλος ο κόσμος πλέον τον βρίζει και αρκετοί από αυτούς θέλουν να κινηθούν νομικά εναντίον του. Αν συνεχιστεί αυτό το πανηγύρι θα κινηθώ και εγώ. Διότι Φωτόπολε μπορεί να μην έχω εγκλωβιστεί ακόμα σε ανελκυστήρα αλλά το θυροτηλέφωνό μου και το κουδούνι του διαμερίσματός μου καταστράφηκαν. Θα αναγκαστώ να τα πληρώσω για να τα επισκευάσω γιατί πολύ απλά σου κόβουν τη μπουκιά από το στόμα την οποία δεν την αξίζεις καν. Διότι πολύ απλά κάθεσαι και δε κάνεις τίποτα άλλο παρά να απειλείς τη κυβέρνηση. Εύχομαι η Δ.Ε.Η. να ιδιοτικοποιηθεί μήπως και βρούμε καμία άσπρη μέρα. Έξω οι αλήτες οι συνδικαλιστές τώρα.
Όμως θα δω την κατάσταση θετικά. Οι δύο συνεχόμενες διακοπές ρεύματος χθες και σήμερα με τράβηξαν μακριά από τον υπολογιστή και την τηλεόραση. Χαλάρωσα στο μπαλκόνι με ένα βιβλιαράκι στο χέρι και έναν καφέ στο τραπέζι. Η ξαφνική διακοπή ρεύματος ανάγκασε κάποιους ανθρώπους να βγουν στα μπαλκόνια και εκεί που δε χαιρετούσαν και δε μιλούσαν με τον διπλανό του τώρα πιάνανε κουβέντα με αιτία το ρεύμα. Αποκτήσαμε για λίγες ώρες ανθρώπινη συμπεριφορά μέσα σ' αυτήν την απάνθρωπη πόλη.
Το κερασάκι στη τούρτα ήταν η σημερινή διακοπή ρεύματος. Ξαναβγήκαμε πάλι στα μπαλκόνια και χαλαρώναμε. Ο γείτονάς μου απέναντι έπλενε με λάστιχο τον σκύλο του. Ένα ηλικιωμένο ζευγάρι πιο δίπλα χαλαρώνανε στις πλαστικές τους καρέκλες. Ο νεαρός φοιτητής από κάτω μου έβαλε το λάπτοπ μέσα και έπαιζε τάβλι με μία κοπέλα.
Μέχρι που ήρθε το ρεύμα. Ένας νεαρός από μία πολυκατοικία απέναντι φώναξε δυνατά "ήρθε το ρεύμα". "Ναι ναι και εδώ!" απάντησε μία κοπέλα από την πολυκατοικία μου. Δυο τρεις ακόμα είπα κάτι για το ρεύμα.
Φυσικά όλοι ξανακλειστήκαμε μέσα στο σπίτια μας και η γειτονιά έγινε πάλι απρόσωπη...
Παρασκευή 24 Ιουνίου 2011
Θα δεις που κάποτε θα μας πούνε και μ...ς!!!
Προς όλους τους φίλους μου γαύρους, βάζελους, χανούμια, μπαοκτζήδες, γριές, σκουλίκια και άλλους γνωστούς χαρακτηρισμούς οπαδών-θυμάτων των μαφιόζων-αφεντικών των ελληνικών ομάδων, θέλω να πω πως θα ξοδέψω μία μόνο ανάρτηση για την βρωμιά που έχει καταστρέψει το χαμηλού επιπέδου ελληνικό πρωτάθλημα. Αυτές τις μέρες σκέφτομαι τόσα πολλά που δε ξέρω από που να αρχίσω.Πρώτα απ΄όλα μη σας παραξενεύει η φάτσα του Κούγια. Από βλακεία του ξεκίνησε να ξετυλίγεται το κουβάρι αυτού του μπουρδέλου. Φυσικά δε το κατάλαβε ούτε αυτός ούτε ο υπόλοιπος κόσμος. Και αργά ή γρήγορα θα ρθει και η δικιά του σειρά...
Ας αρχίσουμε με τον Μπέο και τον Ψωμιάδη (πάντα ένας Ψωμιάδης θα μας απασχολεί). Ρε παιδιά χρόνια βλέπαμε τις μάπες τους και λέγαμε πως αυτοί πρέπει να καταλήξουν στα σίδερα και πως μαυρίζουν το ελληνικό ποδόσφαιρο. Έκανε ποτέ κανείς τίποτα; Μία φορά πιάσανε τον Ψωμιάδη και τον αφήσανε μετά ελεύθερο. Ο Μπέος φυσικά πέταξε μία αλήθεια. Πράγματι πληρώνει τις μαλακίες του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και του Κούγια. Για τον Κούγια εξήγησα παραπάνω. Για το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όμως γιατί;
Δεν είναι τυχαίο που τώρα αρχίζει το ξεκαθάρισμα του ελληνικού ποδοσφαίρο. Η αλήθεια είναι πως για να φύγει αυτή η σκατοκατάσταση πρέπει από κάπου να ξεκινήσουμε. Ξεκινήσαμε από κει. Που είναι όμως το περίεργο; Η χρονική στιγμή. Την άλλη βδομάδα ψηφίζονται τα νέα μέτρα λιτότητας και μεις δυο μέρες τώρα ασχολούμαστε με αλήτες και μαφιόζους. Εδώ φαίνεται η μαλακία που τρώει τον Έλληνα. Δε τον νοιάζει που του τρώνε τα λεφτά και τον υποχρεώνουν να ζει μέσα στην ανασφάλεια. Θα βγει όμως στους δρόμους να τα σπάσει αν υποβιβάσουν τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό και κάθε άλλη ομάδα. Καλά να πάθουμε λοιπόν.
Ποια είναι η γνώμη μου για όλη αυτή η κατάσταση; Όποιος είναι μπλεγμένος να του γίνει κατάσχεση περιουσίας και να μπει φυλακή. Όποια ομάδα είναι μπλεγμένη να υποβιβαστεί άμεσα. Τι πιο όμορφο να βλέπεις τα επόμενα χρόνια επαρχιακές ομάδες να τα δίνουν όλα για έναν τίτλο. Καβάλα, Ξάνθη, Γιάννενα, Αγρίνιο, Ηράκλειο και άλλες πόλεις θα κυνηγήσουν τη δόξα της Λάρισας. Ίσως έτσι το ελληνικό πρωτάθλημα να γίνει πιο αγνό και ποιοτικό.
Μπουχτήσαμε με τον κάθε μαλάκα...
Λοιπόν μία και έξω όπως έγινε στην Ιταλία. Οι ομάδες για λόγους αξιοπρέπειας του αθλήματος πρέπει να υποβιβαστούν. Και ας είναι και ο Ολυμπιακός μέσα σ' αυτές. Θέλω αυτός το τόπος να προχωρήσει επιτέλους μπροστά. Και αν χρειαστεί να γίνουν θυσίες για να ξεφύγουμε από αυτή τη κατάντια τότε είναι καλοδεχούμενες.
Αυτά είχα να πω.
Τώρα όλοι στους δρόμους για τα δικαιώματά μας.
Πέμπτη 23 Ιουνίου 2011
Τετάρτη 22 Ιουνίου 2011
Τρίτη 21 Ιουνίου 2011
13. Outside The Wall
All alone, or in two's,
The ones who really love you
Walk up and down outside the wall.
Some hand in hand
And some gathered together in bands.
The bleeding hearts and artists
Make their stand.
And when they've given you their all
Some stagger and fall, after all it's not easy
Banging your heart against some mad bugger's wall.
Κάθε ιστορία έχει και τον επίλογό της. Έτσι και εδώ. Το τραγούδι προτρέπει τους ακροατές και όσους κατάφεραν να βγούν από τον δικό τους τοίχο να περπατήσουν ελεύθεροι, μόνοι τους ή με παρέα, έξω από αυτόν. Να απολαύσουν την συντροφικότητα, την αγάπη, την καλλιτεχνική ανησυχία.
Η ζωή είναι δύσκολη. Αυτό είναι σίγουρο.
Έχουμε μία ζωή όμως ρε γαμώτο και πρέπει να την απολαύσουμε...
Ζήστε την κάθε στιγμή λοιπόν...
Σας ευχαριστώ πολύ που ανεχτήκατε εδώ και ενάμισι μήνα την λατρεία μου για τους Pink Floyd.
Ραντεβού σε 18 μέρες στο κλειστό του Ο.Α.Κ.Α.
Δευτέρα 20 Ιουνίου 2011
11. Stop & 12. The Trial
Stop
I wanna go home
Take off this uniform
And leave the show
And I'm waiting in this cell
Because I have to know
Have I been guilty all this time
Το συγκεκριμένο κομμάτι δε το βρήκα σε βίντεο διότι είναι πολύ μικρό. Είναι η ένταση που βγάζει ο ήρωάς μας αναγνωρίζοντας πως πήρε το λάθος δρόμο. Θέλει να πετάξει αυτή τη στολή που τον πνίγει. Θέλει να γυρίσει σπίτι του. Όμως αναγνωρίζει τις ευθύνες του και νιώθει ένοχος για την πορεία της ζωής του. Τι απόφαση θα παρθεί όμως στο δικαστήριο;...
Good morning, The Worm, Your Honour,
The Crown will plainly show,
The prisoner who now stands before you,
Was caught red-handed showing feelings.
Showing feelings of an almost human nature.
This will not do.
Call the schoolmaster!
I always said he'd come to no good,
In the end, Your Honour.
If they'd let me have my way,
I could have flayed him into shape.
But my hands were tied.The bleeding hearts and artists,
Let him get away with murder.
Let me hammer him today.
Crazy.
Toys in the attic, I am crazy.
Truly gone fishing.
They must have taken my marbles away.
Crazy.Toys in the attic, he is crazy.
You little shit, you're in it now.
I hope they throw away the key.
You should've talked to me more often than you did.
But no! You had to go your own way.
Have you broken any homes up lately?
Just five minutes, Worm, Your Honour,
Him and me alone.Baaaaaabe!
Come to Mother, baby.
Let me hold you in my arms.
M'Lord, I never meant for him to get in any trouble.
Why'd he ever have to leave me?
Worm, Your Honour, let me take him home.
Crazy.
Over the rainbow, I am crazy.
Bars in the window.
There must have been a door there in the wall.
For when I came in.
Crazy.
Over the rainbow, he is crazy.
The evidence before the court is incontravertible.
There's no need for the jury to retire.
In all my years of judging I have never heard before,
Of someone more deserving of the full penalty of the law.
The way you made them suffer,
Your exquisite wife and mother,
Fills me with the urge to deficate!
No, Judge, the jury!
Since, my friend, you have revealed your deepest fear,
I sentence you to be exposed before your peers.
Tear down the wall!
Ένα εξαιρετικό βίντεο το οποίο δείχνει το απόγειο της ηθοποιίας του κάθε δικαστικού προσώπου καθώς και το ταλέντο που έχει για να βγάλει σε πέρας μία δίκη. Στο δικαστήριο εμφανίζονται όλοι όσοι έπαιξαν ρόλο στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του ήρωα. Πρώτος κάνει την εμφάνισή του ο δάσκαλος.
Ο δάσκαλος ισχυρίζεται πως ο ήρωας ως μαθητής δεν είχε κανένα καλό. Αν όμως μπορούσαν να τον αφήσουν να τον διδάξει με τον τρόπο του ίσως να είχε βγει κάτι. Μάλλον δε χρησιμοποίησε τον τελευταίο του όπλο. Το σφυρί για να τον αποτελειώσει...
Στη συνέχεια εμφανίζεται η σύντροφος του. Η στάση της δείχνει το πόσο κτητική ήταν μαζί του. Πόσο τον έπνιγε και δεν τον άφηνε να εξελιχθεί. Φυσικά και χαίρεται για την μοναξιά του και την απομόνωσή του. Ζητάει όμως από τον δικαστή να μείνει μαζί του μόνοι. Εκεί είναι που εμφανίζεται η μητέρα.
Η μητέρα του, του ζητάει να γυρίσει στην αγκαλιά της. Σημάδια απότυχίας του ήρωα να τα βγάλει πέρα μόνος του. Φυσικά η αγκαλιά της μητέρας είναι ένας ισχυρός τοίχος που απομακρύνει τον ήρωα τόσο από την κοινωνία όσο και από τις δυνατότητές του. Η μητέρα παρακαλάει τον δικαστή να τον πάρει πάλι σπίτι...
Ο ήρωας μόνος του αναζητάει μία διέξοδο στη τρέλα του. Κάπου υπάρχει μία πόρτα στον τοίχο για να βγεί. Μία πόρτα από την οποία είχε μπεί...
Ήρθε η ώρα να παρθεί η απόφαση. Ο δικαστής στηριζόμενος σε δύο τεράστια πόδια τα οποία καταλήγουν σε ένα πελώριο οπίσθιο το οποίο φοράει το γνωστό δικαστικό περουκίνι και για στόμα τον πρωκτό του αναγνωρίζει τα λάθη του παρελθόντος και πάνω απ' όλα τον φόβο του ήρωα.
Η απόφαση είναι εύκολη και άμεση.
ΓΚΡΕΜΙΣΤΕ ΤΟΝ ΤΟΙΧΟ!!!
Τρίτη 14 Ιουνίου 2011
7. The Show Must Go On 8. In the flesh 9. Run Like Hell 10. Waiting for the Warms
So ya thought ya might like to go to the show.
To feel the warm thrill of confusion, that space cadet glow.
I got me some bad news for you, Sunshine.
Pink isn't well, he stayed back at the hotel,
And he sent us along as a surrugate band.
We're gonna find out where you fans really stand.
Are there any queers in the theatre tonight?
Get 'em up against the wall. -- 'Gainst the wall!
And that one in the spotlight, he don't look right to me.
Get him up against the wall. -- 'Gainst the wall!
And that one looks Jewish, and that one's a coon.
Who let all this riffraff into the room?
There's one smoking a joint, and another with spots!
If I had my way I'd have all of ya shot.
To feel the warm thrill of confusion, that space cadet glow.
I got me some bad news for you, Sunshine.
Pink isn't well, he stayed back at the hotel,
And he sent us along as a surrugate band.
We're gonna find out where you fans really stand.
Are there any queers in the theatre tonight?
Get 'em up against the wall. -- 'Gainst the wall!
And that one in the spotlight, he don't look right to me.
Get him up against the wall. -- 'Gainst the wall!
And that one looks Jewish, and that one's a coon.
Who let all this riffraff into the room?
There's one smoking a joint, and another with spots!
If I had my way I'd have all of ya shot.
Μη σας παραξενεύει που τοποθετώ τέσσερα μουσικά κομμάτια στην ίδια ανάρτηση. Το The Wall είναι μία ιστορία που δε πρέπει να διασπάτε ούτε να μπαίνουν συγκεκριμένα κομμάτια του σε best off. Όλος ο δίσκος είναι ένα best off. Το κάθε κομμάτι από μόνο του χάνει την ουσία όταν δεν το συνοδεύει το προηγούμενο ή δε το ακολουθεί το επόμενο. Οπότε αυτά τα τέσσερα κομμάτια πρέπει να πάνε μαζί.
Ο ήρωας περνάει στο άλλο άκρο. Στο άκρο που περνάει η κοινωνία όταν φοβάται και όταν νιώθει αδύναμη. Περνάει στα λεγόμενα άκρα. Οι Γερμανοί κάνανε τόσο κακό διότι πολύ απλά φοβόντουσαν. Έτσι και ο ήρωας. Φοβάται τη μοναξιά. Στο πρώτο τραγούδι δικαιολογεί αυτήν την αλλαγή. Ο παλιός Πίνκυ έμεινε στο ξενοδοχείο. Ήρθε ο νέος ο οποίος με τις φωνές και τον εκφοβισμό νιώθει κάποιος σημαντικός. Πλέον υπάρχουν κατώτεροι, Εβραίοι, μαύροι, ομοφυλόφιλοι οι οποίοι πρέπει να στηθούν στον τοίχο. Εξάλλου όπως λέει ο ήρωας "αν είχα τη δυνατότητα θα σας πυροβολούσα όλους".
Run, Run, Run, Run, Run, Run, Run, Run,
Run, Run, Run, Run, Run, Run, Run, Run.
You better make your face up in
Your favourite disguise.
With your button down lips and your
Roller blind eyes.
With your empty smile
And your hungry heart.
Feel the bile rising from your guilty past.
With your nerves in tatters
As the cockleshell shatters
And the hammers batter
Down the door.
You'd better run.
Run, Run, Run, Run, Run, Run, Run, Run,
Run, Run, Run, Run, Run, Run, Run, Run.
You better run all day
And run all night.
Keep your dirty feelings
Deep inside.
And if you're taking your girlfriend
Out tonight
You'd better park the car
Well out of sight.
Cause if they catch you in the back seat
Trying to pick her locks,
They're gonna send you back to mother
In a cardboard box.
You better run.
Run, Run, Run, Run, Run, Run, Run, Run.
You better make your face up in
Your favourite disguise.
With your button down lips and your
Roller blind eyes.
With your empty smile
And your hungry heart.
Feel the bile rising from your guilty past.
With your nerves in tatters
As the cockleshell shatters
And the hammers batter
Down the door.
You'd better run.
Run, Run, Run, Run, Run, Run, Run, Run,
Run, Run, Run, Run, Run, Run, Run, Run.
You better run all day
And run all night.
Keep your dirty feelings
Deep inside.
And if you're taking your girlfriend
Out tonight
You'd better park the car
Well out of sight.
Cause if they catch you in the back seat
Trying to pick her locks,
They're gonna send you back to mother
In a cardboard box.
You better run.
Φόβος, ρατσισμός, εθνικισμός, ξενοφοβία, βία και ότι άλλο εκφράζει τη σύγχρονη κοινωνία. Όλα αυτά παρουσιάζονται στο επόμενο κομμάτι. Καλό θα ήταν να τρέξεις λένε τα ακραία στοιχεία στο κάθε θύμα τους. Πλέον η ζωή γίνεται μία κόλαση. Και από τις δύο πλευρές. Διότι στο τέλος όλοι θα κριθούν. Το θέμα είναι πως την πληρώνουν αθώες ψυχές. Πάντα όμως υπάρχουν παράπλευρες απώλειες. Το κομμάτι αυτό δείχνει μία αλήθεια. Όλα αυτά τα ακραία στοιχεία που αμαυρώνουν την σημερινή κοινωνία μας δεν είναι τίποτα άλλο από αδύναμους και κομπλεξικούς ανθρώπους όπως ο ήρωας μας οι οποίοι υποβιβάζουν τους συνανθρώπους τους με το έτσι θέλω για να νιώσουν ανώτεροι. (Εδώ βάλτε για παράδειγμα το ελληνικό : Εμείς χτίζαμε Παρθενώνες όταν εσείς δε ξέρατε σε τι χρησιμεύουν τα βελανίδια. Εμείς όμως ή οι Αρχαίοι Έλληνες; Διότι εμείς δεν έχουμε κάνει ΤΙΠΟΤΑ).
Ein! Zwei! Drei! Hammer!
Ooooh, you cannot reach me now
Ooooh, no matter how you try
Goodbye, cruel world, it's over
Walk on by.
Sitting in a bunker
Here Behind my wall
Waiting for the worms to come
In perfect isolation
Here behind my wall
Waiting for the worms to come
(Megaphone: Will the audience convene at one fifteen
outside Brixton Town Hall where we will be...)
Waiting (to cut out the deadwood).
Waiting (to clean up the city).
Waiting (to follow the worms).
Waiting (to put on a black shirt).
Waiting (to weed out the weaklings).
Waiting (to smash in their windows and kick in their doors)
Waiting (for the final solution to strengthen the strain).
Waiting to follow the worms.
Waiting (to turn on the showers and fire the ovens).
Waiting (for the queens and the coons and the Reds and the Jews).
Waiting (to follow the worms).
Would you like to see
(backgr: Would you like to see us rule again, my friend?)
Britannia rule again, my friend?
All you have to do is follow the worms.
Would you like to send
(backgr: Would you like to send them home again, my friend?)
Our colored cousins home again, my friend?
All you need to do is follow the worms.
Ooooh, you cannot reach me now
Ooooh, no matter how you try
Goodbye, cruel world, it's over
Walk on by.
Sitting in a bunker
Here Behind my wall
Waiting for the worms to come
In perfect isolation
Here behind my wall
Waiting for the worms to come
(Megaphone: Will the audience convene at one fifteen
outside Brixton Town Hall where we will be...)
Waiting (to cut out the deadwood).
Waiting (to clean up the city).
Waiting (to follow the worms).
Waiting (to put on a black shirt).
Waiting (to weed out the weaklings).
Waiting (to smash in their windows and kick in their doors)
Waiting (for the final solution to strengthen the strain).
Waiting to follow the worms.
Waiting (to turn on the showers and fire the ovens).
Waiting (for the queens and the coons and the Reds and the Jews).
Waiting (to follow the worms).
Would you like to see
(backgr: Would you like to see us rule again, my friend?)
Britannia rule again, my friend?
All you have to do is follow the worms.
Would you like to send
(backgr: Would you like to send them home again, my friend?)
Our colored cousins home again, my friend?
All you need to do is follow the worms.
Η κατάσταση πλέον έχει ξεφύγει. Ο στρατός έχει ξεχυθεί στους δρόμους για να διώξει κάθε τι που οι ίδιοι θεωρούν βρώμικο. Η αδιαφορία του κόσμου απέναντι σ' αυτά τα ακραία στοιχεία μόνο δύναμη και περιθώριο τους δίνουνε, κάνοντας το έργο τους πιο εύκολο.
Στο συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι κάνουν την εμφάνισή τους τα διάσημα πλέον σφυριά που παρελάζουν με ναζιστικό ύφος ισοπεδώνοντας κάθε τι που βρίσκουν μπροστά τους. Πολύ έξυπνος ο συσχετισμός σφυριού με τη βία και την καταστροφή. Η πορεία αυτή δεν έχει γυρισμό εκτός κι αν το αποφασίσει ο ίδιος το ήρωας...
Τι απόφαση θα πάρει άραγε;
Η απάντηση στο τέλος του μουσικού κομματιού...
Πέμπτη 9 Ιουνίου 2011
6. Comfortably Numb
Hello?
Is there anybody in there?
Just nod if you can hear me.
Is there anyone at home?
Come on, now,
I hear you're feeling down.
Well I can ease your pain
And get you on your feet again.
Relax.
I need some information first.
Just the basic facts
Can you show me where it hurts?
There is no pain you are receding
A distant ship, smoke on the horizon.
You are only coming through in waves.
Your lips move but I can't hear what you're saying.
When I was a child I had a fever
My hands felt just like two balloons.
Now I've got that feeling once again
I can't explain you would not understand
This is not how I am.
I have become comfortably numb.
O. K.
Just a little pin prick.
There'll be no more AHHHHHHHHHHHHH!
But you may feel a little sick.
Can you stand up?
I do believe its working. Good.
That'll keep you going through the show
Come on it's time to go.
There is no pain you are receding
A distant ship, smoke on the horizon.
You are only coming through in waves.
Your lips move but I can't hear what you're saying.
When I was a child
I caught a fleeting glimpse
Out of the corner of my eye
I turned to look but it was gone
I cannot put my finger on it now
The child is grown,
The dream is gone.
I have become comfortably numb.
Ο ήρωας αφήνεται. Δε μπορεί να αντέξει αυτήν την μοναξιά αλλά ούτε θέλει να είναι συνεργάσιμος με τον κόσμο. Έχει κλειστεί τόσο πολύ στον εαυτό του μ' αποτέλεσμα να είναι τόσο έντονη η αίσθηση ότι είναι μόνος ακόμα και όταν υπάρχουν πολλοί άνθρωποι γύρω του.
Προσπαθεί να αποφύγει το παρόν δραπετεύοντας στο παρελθόν. Αρχίζει και βιώνει ξανά όλα όσα έζησα μικρός. Τα ίδια συναισθήματα επιστρέφουν. Όμως κανείς δε μπορεί να τον καταλάβει ούτε να τον βοηθήσει.
Από την άλλη η κοινωνία τον έχει θρέψει και τον έχει μεγαλώσει με σκοπό να κερδίσει κάτι από αυτόν. Η στιγμή ήρθε και δεν είναι διατεθιμένη να τον αφήσει να τα καταστρέψει όλα. Το δίνει το "φιλί της ζωής".
Το τραγούδι είναι αρκετά σουρεαλιστικό. Ο καθένας ακούγοντας τους στίχους μπορεί να βγάλει ότι συμπέρασμα θέλει.
Είναι το τελευταίο αθώο κομμάτι. Ο ήρωας μέσα από τον φόβο και την αποχαύνωσει στρέφεται σε ακραίες καταστάσεις.
Είναι πλέον έτοιμος να δώσει το τελευταίο του show...
Τετάρτη 8 Ιουνίου 2011
4. Vera & 5. Bring the boys back home
Does anybody here remember Vera Lynn
Remember how she said that
We would meet again
Some sunny day
Vera! Vera!
What has become of you
Does anybody else in here
Feel the way I do.
Μέσα στην μοναξιά του ο ήρωας γυρνάει στο παρελθόν. Την εποχή του πολέμου. Ξαναβιώνει την απώλεια του πατέρα του, αναζητώντας το φάντασμά του στους σταθμούς που επιστρέφανε οι στρατιώτες από τον πόλεμο.
Το συγκεκριμένο συγκινητικό και αντιπολεμικό τραγούδι αναφέρεται στην αντίστοιχη Βέμπο της Αγγλίας, την Vera Lynn, η οποία έλεγε μέσα από τα τραγούδια της ότι θα ξανάρθουν ηλιόλουστες μέρες.
Σ' αυτήν την προσωπικότητα ο ήρωας θέτει το ερώτημα, αν ο κόσμος που τον περιβάλλει νιώθει τα ίδια που νιώθει κι αυτός...
Bring the boys back home.
Bring the boys back home.
Don't leave the children on their own, no, no.
Bring the boys back home.
Το αντιπολεμικό συναίσθημα γίνεται πιο έντονο στη συνέχεια όπου όλος ο κόσμος με μία φωνή ζητάει να γυρίσουν τα "παιδιά" πίσω. Δε χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση μιάς και οι λίγες λέξεις του τραγουδιού παρουσιάζουν ξεκάθαρα μία τεράστια αλήθεια...
Τρίτη 7 Ιουνίου 2011
3. Nobody Home
I've got a little black book with my poems in
I've got a bag with a toothbrush and a comb in
When I'm a good dog they sometimes throw me a bone in
I got elastic bands keeping my shoes on
Got those swollen hand blues.
Got thirteen channels of shit on the T.V. to choose from
I've got electric light
And I've got second sight
I've got amazing powers of observation
And that is how I know
When I try to get through
On the telephone to you
There'll be nobody home
I've got the obligatory Hendrix perm
And I've got the inevitable pinhole burns
All down the front of my favourite satin shirt
I've got nicotine stains on my fingers
I've got a silver spoon on a chain
I've got a grand piano to prop up my mortal remains
I've got wild staring eyes
I've got a strong urge to fly
But I've got nowhere to fly to
Ooooh Babe when I pick up the phone
There's still nobody home
I've got a pair of Gohills boots
And I've got fading roots.
Η μοναξιά είναι μόνιμη για μεγάλο χρονικό διάστημα όταν εισβάλλει στη ζωή μας. Ο ήρωας το χει πλέον καταλάβει αυτό οπότε προσπαθεί να δει την θετική πλευρά της όλης κατάστασης.
Πρώτα απ' όλα εκτιμάει το τι έχει... Αντικείμενα και υλικά αγαθά που του δίνουν μία καθημερινή άνεση και μία υλική ταυτότητα. Είμαι ότι έχω.
Μέσα σε όλα αυτά έχει και μία τηλεόραση που του προβάλλει όλα τα σκατά της κοινωνίας. Είναι και αυτός ένα από τα σκατά αυτά.
Όμως η μεγαλύτερή του ανάγκη, η επικοινωνία και η συντροφικότητα είναι απούσες.
Προσπαθεί να μη του ρίξει κι άλλο την ψυχολογία αυτή η κατάσταση. Συνεχίζει να απολαμβάνει τα υλικά αγαθά του...
Πόσο ακόμα όμως μπορεί να κοροϊδεύει τον εαυτό του ότι είναι μία χαρά;...
Δευτέρα 6 Ιουνίου 2011
2. Is There Anybody Out There?
Is there anybody out there?
Μία μόνο φράση ακούγεται στο συγκεκριμένο ψυχεδέλικο κομμάτι του άλμπουμ. Ο ήρωας έχει πλέον απελπιστεί με την μοναξιά που τον έχει κυριεύσει. Έχει ανάγκη από ανθρώπινη επικοινωνία. Αλλά δυστυχώς δεν είναι κανείς εκεί έξω...
Κλεισμένος στον εαυτό του πλάθει έναν νέο κόσμο.
Υπάρχει άραγε μοναχικός άνθρωπος που να μην έφτιαξε φανταστικές πόλεις και κόσμους στο δωμάτιό του;... Δε νομίζω...
1. Hey You
Hey you, out there in the cold
Getting lonely, getting old
Can you feel me?
Hey you, standing in the aisles
With itchy feet and fading smiles
Can you feel me?
Hey you, dont help them to bury the light
Don't give in without a fight.
Hey you, out there on your own
Sitting naked by the phone
Would you touch me?
Hey you, with you ear against the wall
Waiting for someone to call out
Would you touch me?
Hey you, would you help me to carry the stone?
Open your heart, I'm coming home.
But it was only fantasy.
The wall was too high,
As you can see.
No matter how he tried,
He could not break free.
And the worms ate into his brain.
Hey you, out there on the road
always doing what you're told,
Can you help me?
Hey you, out there beyond the wall,
Breaking bottles in the hall,
Can you help me?
Hey you, don't tell me there's no hope at all
Together we stand, divided we fall.
Το συγκεκριμένο μουσικό κομμάτι δεν παίχτηκε στην ταινία. Περίεργο διότι είναι το πρώτο κομμάτι με το οποίο ανοίγει το δεύτερο μέρος της ιστορίας. Το βίντεο είναι αποσπάσματα από την ταινία The Wall.
Αρχίζει ο ήρωας να αναρωτιέται αν είναι σωστή η απόφασή του. Αρχίζει να "ακούε" φωνές. Αναρωτιέται αν τον καλούν απ' 'εξω να γυρίσει στο κόσμο που πριν λίγο άφησε.
Όμως είναι απλά η φαντασία του. Πως γίνεται αυτές οι φωνές να διαπεράσουν τον μεγάλο τοίχο;
Και το χειρότερο... Τα σκουλίκια αρχίζουν να του τρώνε το μυαλό.
Θέλει τη βοήθεια του κόσμου. Ενός κόσμου για τον οποίο είναι είρωνας.
Δεν έχει τίποτα άλλο από το να περιμένει πίσω από τον μεγάλο τοίχο...
Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011
Καλό επαναστατικό μήνα
Κάνω μία παύση της παρουσίασης του άλμπουμ των Pink Floyd The Wall, για να σας ευχηθώ καλό μήνα. Ο Μάιος έφυγε δυναμικά ρίχνοντας όλο το βάρος στον Ιούνιο, ο οποίος πλέον πρέπει να φανεί αντάξιος του προηγούμενου μήνα στο ξεσηκωμό των Νεοελλήνων απέναντι στο καθεστώς που επικρατεί τον τελευταίο καιρό στον τόπο μας.
Είναι αρκετοί φίλοι μου που με έχουν ρωτήσει γιατί δε γράφω κάτι πάνω στο θέμα των Αγανακτισμένων και γιατί δε παίρνω θέση. Νομίζω πως το άκουσμα και μόνο των κομματιών αυτού του δίσκου δίνει την ώθηση στον κόσμο να βγει στους δρόμους. Εξάλλου δε μ' αρέσει να επαναλαμβάνω τα όσα γράφουν και τα υπόλοιπα ιστολόγια.
Ποιές είναι όμως οι εντυπώσεις μου από όλο αυτό το κίνημα; Απολύτως θετικές. Πριν μία βδομάδα ακριβώς χλεύασα την ιδέα πως οι Έλληνες ξύπνησαν. Πίστευα (και πιστεύω ακόμα) πως ξεσηκωθήκαμε όχι επειδή έτσι πρέπει να γίνει αλλά επειδή μας την είπαν οι γείτονες και έπρεπε να αντιδράσουμε. Κατέβηκα την προηγούμενη Τετάρτη για να δω μόνος μου το τι συμβαίνει. Μία αγνή προσέλευση ανθρώπων όλων των ειδών και διαφόρων κοινωνικών θέσεων οι οποίοι είχαν μία κοινή βάση. Δεν γίνανε επεισόδια, δεν υπήρξαν κόμματα, δεν υπήρχαν συμφέροντα. Ενθουσιάστηκα με όλο αυτό το γεγονός που διαδραματιζόταν μπροστά μου. Από εκείνη τη μέρα αποφάσισα να είμαι παρόν σε κάθε συγκέντρωση.
Χθες όμως η μέρα ήταν ξεχωριστή. Χιλιάδες άνθρωποι άκουσαν τον μεγάλο μας μουσικοσυνθέτη ο οποίος εδωσε το σύνθημα για επανάσταση κοινωνική. Πρώτη φορά εγκλωβίστηκαν οι πολιτικοί μέσα στη Βουλή και δε μπορούσαν να φύγουν. Δυστυχώς δεν είδαμε ελικόπτερα. Όμως δεν αργούν να ρθουν και αυτά. Η Πέμπτη εξάλλου είναι κοντα...
Οπότε καλή συνέχεια στον αγώνα...
Από αύριο συνεχίζω το δεύτερο μέρος του θρυλικού δίσκου The Wall.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)