Γερμανοί πολίτες υποδέχονται με εγκάρδιο και φιλόξενο τρόπο τους Σύριους που φτάνουν στη χώρα τους.
Αυστριακοί εργαζόμενοι στα τραίνα δουλεύουν εθελοντικές υπερωρίες για να βοηθήσουν τους χιλιάδες πρόσφυγες να φτάσουν εγκαίρως στην Γερμανία ενώ οι Αυστριακοί ελεγκτές επιμένουν πως προτεραιότητα έχει η ασφαλής μεταφορά κι όχι η πώληση εισιτηρίων (σε αντίθεση με τα ελληνικά καράβια).
Ισλανδοί δηλώνουν έτοιμοι να φιλοξενήσουν στα σπίτια τους Σύριους πολίτες...
Όλα τα παραπάνω συμβαίνουν τη στιγμή που στην χώρα μου, χρεώνουν τα μπουκαλάκια με το νερό και την φόρτιση των κινητών με 3 και 5 ευρώ. Την ώρα που ο κρατικός μηχανισμός αντί να στείλει στην Μυτιλήνη περισσότερους αστυνομικούς για να γίνεται πιο γρήγορη κι αποτελεσματική η ταυτοποίηση των προσφύγων, στέλνει ηλίθιους κι επικίνδυνους ματατζήδες για να ξεσπάσουν όλο τους το κόμπλεξ πάνω στους ταλαιπωρημένους ανθρώπους. Τις νύχτες που ενώ τα προσφυγόπουλα κοιμούνται στις προβλήτες των λιμανιών, κάποιοι ανεγκέφαλοι κι ανήλικοι εγκληματίες πετάνε βόμβες μολότοφ για να τα κάψουν ζωντανά.
Αναφερόμαστε σε μία χώρα που έχει ζήσει στην πρόσφατη ιστορία της τόσο την μετανάστευσης όσο και την προσφυγιά. Ειδικά τα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου. Ντρέπομαι για τον κρατικό μηχανισμό αυτής της χώρας αλλά και για ένα μέρος των συμπολιτών μου που εκφράζουν φανερά και πρακτικά τα ακροδεξιά κι εθνικιστικά τους φρονήματα. Αυτοί οι άνθρωποι γράφουν τις ντροπιαστικές σελίδες της σύγχρονης Ιστορίας μας.
Παρ' όλα αυτά δεν αγιοποιώ την υπόλοιπη Ευρώπη, μιας και είναι ακόμα πρόσφατες οι απαίσιες εικόνες όπως ο φράκτης της Ουγγαρίας, το γράψιμο των προσωπικών στοιχείων των προσφύγων με ανεξίτηλο στυλό στο δέρμα τους στην Τσεχία και την κοροϊδία των αρχών των δυο παραπάνω κρατών να στείλουν τους πρόσφυγες σε στρατόπεδα συγκέντρωσης στις χώρες τους κι όχι στην Γερμανία. Όλα αυτά θα μείνουν χαραγμένα στις μνήμες μας.
Ούτε όμως θα υποτιμήσω τις φιλότιμες προσπάθειες αρκετών κατοίκων της Ελλάδος να βοηθήσουν τους πρόσφυγες. Εξαιρέσεις πάντα θα υπάρχουν για να φωτίζουν λίγο τους σκοτεινούς καιρούς που ζούμε. Δυστυχώς όμως είναι μικρές, αδύναμες κι αβοήθητες από το κράτος, οπότε είναι δύσκολο να αντιμετωπίσουν τόσο το ανθρωπιστικό πρόβλημα όσο και τις εγκληματικές δράσεις των νεοναζιστικών καθαρμάτων κάτω από την απαθή στάση της αστυνομίας.
Όμως γιατί ασκείται τόση βία στη χώρα μας όταν οι ίδιοι οι πρόσφυγες ζητάνε απλά να περάσουν κι όχι να μείνουν εδώ;...
Γιατί να υπάρχει τόσο μίσος απέναντι σε έναν δοκιμασμένο λαό;
Γιατί ο κρατικός μηχανισμός κάνει τόσα λάθη κι αποφεύγει να ενεργοποιηθεί παρ' όλο που έχουν δοθεί ευρωπαϊκά κονδύλια για την αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης;
Και μέσα σ' όλον αυτόν τον πανικό, το σύστημα μας ζητάει την ψήφο μας τις επόμενες μέρες. Θα πέσει πολύ μαύρο. Οι ερχόμενες εκλογές θα είναι το πανηγύρι των τρελών.
Απαξιώ να ασχοληθώ μ' αυτό. Θα αναφερθώ μόνο σε μία εικόνα που με συγκλόνισε. Η δύναμη ενός Σύριου, ο οποίος με ακρωτηριασμένο πόδι, διέσχισε όλα τα Βαλκάνια για να βρεθεί στην Γερμανία. Είναι ένας ήρωας πραγματικός...
Του αξίζει μία καλύτερη ζωής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου