Οι σιχαμένοι της Ιστορίας...

Για μία ακόμη φορά έκαναν την εμφάνισή τους, οι σιχαμένοι της Ιστορίας. Αναφέρομαι στους ανθρώπους που έχουν πρωταγωνιστήσει στις μελανές στιγμές της ανθρωπότητας. Προδότες, δολοφόνοι, δοσίλογοι, μαυραγορίτες, νεοναζί κι άλλα αποβράσματα της κοινωνίας...
Η Ιστορία όμως κάνει κύκλους. Από την πράξη περνάει στη λήθη και μέσα από την άγνοια επανέρχονται οι άσχημες στιγμές του παρελθόντος. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν πως παρ' όλα τα παραδείγματα της νεώτερης Ιστορίας μας, υπάρχουν σήμερα συμπολίτες μας που αποφάσισαν να πλουτίσουν εκμεταλλευόμενοι τον πόνο των προσφύγων.
Τον τελευταίο καιρό έχω ακούσει γεγονότα που με εξόργισαν. Ελληνάρες με κάθε τρόπο προσπαθούν να κλέψουν όσα περισσότερα χρήματα μπορούν από τους Σύριους. Μη παραξενεύεστε με το ρήμα που χρησιμοποιώ. Εξάλλου ο τρόπος δράσης τους είναι καθαρά ληστρικός.
Δε χρειάζεται να επαναλάβω από αυτήν την ανάρτηση τις απαράδεκτες πράξεις τους. Σκοπός του κειμένου μου είναι να θίξω ένα άλλο θέμα, την δικιά μας συμπεριφορά απέναντι σ' αυτά τα καθάρματα.
Στο νησί μου ξέρουμε πολύ καλά ποιοι εκμεταλλεύονται τους Σύριους. Πιθανόν το ίδιο να ισχύει και στα υπόλοιπα νησιά του ανατολικού Αιγαίου. Επίσης γνωρίζουμε πως η πολιτεία είτε αδιαφορεί είτε είναι ανίκανη στο να αντιμετωπίσει την κατάσταση αυτή. Από την άλλη ο χλευασμός απέναντι σ' αυτά τα αποβράσματα είναι όχι μόνο αναποτελεσματικός αλλά κι επικίνδυνος. Εξάλλου αυτοί οι άνθρωποι είναι τόσο χοντρόπετσοι που δε μπορεί να τους αγγίξει καμία προσβολή. Το φιλότιμο και η αξιοπρέπεια είναι στοιχεία ανύπαρκτα μέσα στην αρρωστημένη τους συνείδηση.
Μπορούμε όμως να αντιδράσουμε με αξιοπρέπεια εκεί που τους πονάει. Στο χρήμα. Με το να σταματήσουμε να πατάμε στα μαγαζιά τους. Με το να αποφεύγουμε συναναστροφές μαζί τους και να αρνιόμαστε υπηρεσίες κι εξυπηρετήσεις απ' αυτούς. Τους γυρνάμε τη πλάτη και τους πετάμε στο περιθώριο της τοπικής κοινωνίας. Δε χρειάζεται να περιμένουμε τη λήθη να κάνει τη δουλειά της. Δεν είναι δικό της χρέος αλλά δικό μας, της δικιάς μας συνείδησης. Ένα πολύ δυνατό κι όμορφο παράδειγμα για τις επόμενες γενιές...
Εξάλλου η σιωπή μίας κοινωνίας απέναντι σε ένα έγκλημα υποδηλώνει συνενοχή.
Πέρα όμως απ' αυτά τα καθάρματα, υπάρχουν αρκετοί συμπολίτες μου οι οποίοι μέσα στην οικονομική κρίση, συνεχίζουν να βοηθούν τους πρόσφυγες κι αυτό πρέπει να μας γεμίζει περηφάνια, τη στιγμή μάλιστα που σε άλλες χώρες, όπως την Τσεχία, διοργανώνονται διαδηλώσεις κατά των προσφύγων...