Ψηφίζω την οργή της νέας γενιάς...

Δυο διαφορετικοί κοινωνικά και ηλικιακά κόσμοι, καιρό τώρα, βρίσκονται στα πρόθυρα σύγκρουσης. Αναφέρομαι στους πενηντάρηδες και στην δικιά μου γενιά, τους τριαντάρηδες. Και οι δυο έχουν τα δίκια τους και τα επιχειρήματά τους έχουν κάποιες βάσεις. Τα συμφέροντα της μιας ομάδας θίγουν τα συμφέροντα της άλλης. Οι μεν θέλουν να προστατεύσουν τα δεδουλευμένα τους, από μία περίοδο σκοτεινή και διεφθαρμένη και οι δε θέλουν επιτέλους να ανασάνουν και να υλοποιήσουν τα όνειρά τους. Να ζήσουν τη ζωή που κάποιοι άλλοι τους στερούν. Ποτέ όμως δε θα συγκρουστούν οι δυο αυτές γενιές διότι βρίσκονται σε μία εσκεμμένη και πλήρης υπαρξιακή αλληλοεξάρτηση. Μία σχέση που έχει οδηγήσει και τις δύο πλευρές στη στασιμότητα και στη καταστροφή. 

Είμαι βέβαιος πως η ελπίδα δεν θα έρθει από τη δικιά μου γενιά. 

Η δικιά μου γενιά είναι αποβλακωμένη, κακομαθημένη κι απαίδευτη. 

Η δικιά μου γενιά θα σβηστεί από το χάρτη με την πάροδο του χρόνου. 

Οι εκλογές που μας πλασάρει το σύστημα είναι απλά μία πολιτική συνουσία χωρίς νόημα κι αξία, η οποία παρατείνει τη προχωρημένη μας κοινωνική σήψη. Όμως αυτή η θνήσκουσα κατάσταση έχει αρχίσει να ζέχνει απαίσια. Κρύβουμε τα αρρωστημένα βλέμματά μας πίσω από τα φλας σκηνοθετημένων selfies. Καλύπτουμε το εσωτερικό μας κενό με υλιστικά αγαθά και καταπολεμούμε την ανασφάλειά μας με την υπερκατανάλωση. Είμαστε μία γενιά τελειωμένη, πολύ πριν μπει στη δημιουργική και παραγωγική της φάση. Οι πολιτικοί λόγοι στις καθημερινές κουβέντες και η ανέλπιστη αφύπνιση του καλοκαιριού είναι σημάδια προόδου αλλά το τραίνο για μας έχει πια περάσει.

Είναι φανερό πως η αλλαγή θα ρθει από τη νέα γενιά. Τα πιτσιρίκια του σήμερα, φτωχά από τις ανέσεις της δικιάς μας παιδικότητας θα ισοπεδώσουν τη σάπια κοινωνία μας. Εκείνα είναι που θα μηδενίσουν το κοντέρ και θα ξεκινήσουν να χτίζουν έναν νέο θαυμάσιο κόσμο από την αρχή.

Αυτό όμως δε σημαίνει πως εμείς πρέπει να επαναπαυθούμε στην ήττα μας. Υπάρχει ακόμα ένας ρόλος που οφείλουμε να παίξουμε.

Το μόνο που μας μένει είναι να κάνουμε στην άκρη τις γενιές της χούντας και της μεταπολίτευσης και να ετοιμάσουμε το δρόμο για τη επόμενη γενιά. Μοναδικός μας σκοπός είναι να μη γίνουμε εμπόδια στους νέους που αρχίζουν σιγά σιγά να πατούν με θράσος στα πόδια τους. Ούτε να τους καθοδηγήσουμε, είμαι βέβαιος πως θα βρουν το δρόμο τους, αλλά να τους εφοδιάσουμε με εμπειρίες και εικόνες που συλλέξαμε από την οικονομική κι ανθρωπιστική κρίση και να τους παρουσιάσουμε τα λάθη τα δικά μας και των προηγουμένων για να μην επαναληφθούν. Ας γίνουμε το παράδειγμα προς αποφυγήν...

Στις ερχόμενες γελοίες εκλογές, η δικιά μου ψήφος θα πάει σ' αυτή τη γενιά...