Τετάρτη 11 Ιουνίου 2014

Ένας χρόνος πραξικοπηματικού μαύρου


Τρίτη μεσημέρι γυρνάω από τη δουλειά. Από το πρωί άκουγα φήμες πως η κυβέρνηση σκοπεύει να κλείσει την ΕΡΤ. Ποιος ανόητος πιστεύει αυτές τις μπούρδες, αναρωτιόμουν καθώς προχωρούσα στο δρόμο κι άκουγα ραδιόφωνο. Λίγη ώρα αργότερα έκανε την εμφάνισή του στους τηλεοπτικούς μας δέκτες ο Σίμος Κεδίκογλου, ο οποίος με αυτοκρατορικό ύφος ανακοίνωσε το κλείσιμο της ΕΡΤ. Η απειλή του έγινε πραγματικότητα το βράδυ όταν έπεσε και το σήμα. Ανατριχίλα σε όλο μου το σώμα. Ακόμα θυμάμαι τα συναισθήματα που μου προκάλεσε το δεύτερο πραξικόπημα του Αντώνη Σαμαρά. 
Αμέσως έφυγα για το Ραδιομέγαρο. Ήδη είχε μαζευτεί αρκετός κόσμος έξω από το κτίριο. Έμεινα εκεί ως τα ξημερώματα. Ακολούθησαν κι άλλες μέρες που με βρήκαν στο περίβολο του χώρου. Ένιωσα περήφανος όταν είδα έναν φίλο μου (τον Στέφανο Σίνη) να τραγουδάει στη σκηνή που είχε στηθεί έξω από το κτίριο. 
Το δεύτερο μεγάλο σοκ ήρθε την μέρα που μπούκαραν τα ΜΑΤ μέσα στο Ραδιομέγαρο διώχνοντας όλους τους απολυμένους της ΕΡΤ. Την ίδια μέρα βρέθηκα στην Αγία Παρασκευή για να παρακολουθήσω το πρώτο ιστορικό δελτίο ειδήσεων του δρόμου, το οποίο είδαν 1.250.000 τηλεθεατές μέσα από το διαδίκτυο. Μεγάλη ντροπή της μέρας ήταν η στάση των πρώην συνάδελφων δημοσιογράφων των απολυμένων, οι οποίοι αφού ξεπουλήθηκαν και μεταπήδησαν στην ΝΕΡΙΤ, είπαν πως με την εισβολή της αστυνομίας ήρθε και η τάξη στο Ραδιομέγαρο. Αυτό ξεστόμισαν άνθρωποι που έκλαιγαν πριν από έναν ακριβώς χρόνο και καλούσαν τον κόσμο να τους στηρίξει. 
Κλείνοντας την ΕΡΤ και για μεγάλο χρονικό διάστημα, το ακροδεξιό καθεστώς του Σαμαρά μας ανάγκαζε (όσους προτιμούν να ενημερώνονται μόνο από την τηλεόραση) να έχουμε στους τηλεοπτικούς μας δέκτες μόνο τα ελληνικά ιδιωτικά και συστημικά κανάλια διότι μαζί με το σήμα της ΕΡΤ σίγησαν και τα διεθνή κανάλια όπως το BBC, η DW, το TV5 και το ΡΙΚ. 
Ένα χρόνο μετά το δεύτερο πραξικόπημα του Αντώνη Σαμαρά, επιβεβαιώνονται όλα τα ψέματα που είπε η ακροδεξιά παράταξη της Νέας Δημοκρατίας για να δικαιολογήσει το φασιστικό μαύρο που γέμισε τις τηλεοπτικές μας οθόνες. 
Ένα χρόνο μετά δεν έχουμε την ανεξάρτητη κρατική τηλεόραση που είχε υποσχεθεί ο Παντελής Καψής (ποιος τον πίστεψε εξάλλου). Ούτε φθηνότερη είναι ούτε με περισσότερη διαφάνεια. Στους τηλεοπτικούς δέκτες παρουσιάζονται οι δημοσιογράφοι-παπαγαλάκια που είχαν ισοπεδώσει το λειτούργημά τους με την προπαγανδιστική τους δημοσιογραφία στην ΕΡΤ. Εκείνοι που είχαν αναγκάσει το ελληνικό κοινό να γυρίσει την πλάτη στο ιστορικό κρατικό κανάλι, αγνοώντας τις σπουδαίες εκπομπές που φιλοξενούσε (κι ας ήταν μεταμεσονύκτιες). Οι ίδιοι δημοσιογράφοι, χωρίς να έχουν πλέον δίπλα τους τους αντικειμενικούς συναδέλφους (για να υπάρχει μία ισορροπία στο πάνελ), συνεχίζουν το καταστροφικό έργο της προπαγάνδας και της καταστροφολογίας για να εκφοβίζουν τον ελληνικό λαό. Επίσης ένα χρόνο μετά, το κράτος δεν έχει αποζημιώσει τους απολυμένους υπαλλήλους της ΕΡΤ ενώ εξαιτίας του κλεισίματος του καναλιού έχουν καταγραφεί δώδεκα αυτοκτονίες. 
Το δυσάρεστο είναι πως η Ευρώπη αναγνωρίζει πλέον το νέο τερατούργημα του Σαμαρά, ως κρατικό φορέα ενημέρωσης. Όμως ο ευρωπαϊκός λαός αγνοεί πως το πείραμα της Ελλάδος έχει ήδη αρχίσει να εφαρμόζεται και σε άλλες χώρες όπως η Πορτογαλία, η Αγγλία, η Γερμανία και η Ισπανία όπου κι εκεί έχει ξεκινήσει η μείωση, η περικοπή και το κλείσιμο ραδιοτηλεοπτικών υπηρεσιών δημοσίου συμφέροντος, βγάζοντας έτσι εκτός αγοράς κι ανταγωνισμού τους δημόσιους τηλεοπτικούς φορείς. Η μόνη διαφορά είναι πως στην Ελλάδα έγινε με μαφιόζικο τρόπο ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη εφαρμόζεται με ένα πιο εξευγενισμένο μοντέλο. 
Παρ' όλα αυτά η ΕΡΤ συνεχίζει να υπάρχει, μέσα από το εγχείρημα της Ελεύθερης ΕΡΤ στο Διαδίκτυο, και οι Έλληνες δεν ξεχνούν τον πραξικοπηματικό τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση επιχείρησε να διαγράψει μέσα σε μία νύχτα την ιστορική ραδιοτηλεόραση της χώρας.Η Ελεύθερη ΕΡΤ είναι η προσωποποίηση της ελληνικής δημοκρατίας που έχει ισοπεδωθεί αλλά παλεύει να μείνει ζωντανή. 
Εμείς είμαστε η αναπνοή της.
Σκοπός δεν είναι να μαζευτούμε όλοι απόψε στο Ραδιομέγαρο για να θυμηθούμε τη μαύρη επέτειο. Σκοπός μας είναι να συνεχίζουμε να στηρίζουμε τους υπαλλήλους-αγωνιστές της Ελεύθερης ΕΡΤ κι όσων την υποστηρίζουν.
Οφείλουμε όμως να θυμόμαστε την 11η Ιουνίου. Είναι η πιο σύγχρονη μαύρη μέρα της νεοελληνικής ιστορίας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου