Μεγαλοβδομάδα

Ήθελα να ξεκινήσω τη βδομάδα με φωτογραφίες από την χθεσινή φιέστα στο Καραϊσκάκη. Για σεβασμό στη μνήμη του Νίκου Παπάζογλου θα αποσιωπήσω στους πανηγυρισμούς του 38ου πρωταθλήματος του Ολυμπιακου.
Δυστυχώς με τον θάνατο αυτού του υπέροχου ανθρώπου η είσοδός μας στην Μεγαλοβδομάδα δεν ήταν και η καλύτερη. Όμως το ερώτημα είναι το εξής και το κάνω κυρίως σε όσους μένουμε στην Αθήνα. Έχει καταλάβει κανείς ότι μπήκε η Μεγαλοβδομάδα; Ξύπνησε κανείς σήμερα το πρωί πεπεισμένος πως είναι Μεγάλη Δευτέρα;
Όχι ότι είμαι θρήσκος, αλλά αυτές τις μέρες τις είχα μάθει αλλιώς. Θέλοντας και μη στο νησί ζούσα το κοινό θρησκευτικό συναίσθημα. Το πένθος για το οποίο ξέρουμε πως δε θα κρατήσει για πολύ διότι θα ρθει η ανάσταση. Το βλεπες παντού. Από την κεντρική αγορά μέχρι τη φύση. Από τη διάθεση των ανθρώπων μέχρι το στολισμό των εκκλησιών.
Που πήγε όλο αυτό το κλίμα; Που πήγε αυτή η πίστη η ορθόδοξη που πολλοί θρήσκοι καυχιούνται; Που πήγε όλη αυτή η συναισθηματική φόρτιση;
Μήπως ο κόσμος έχει αρχίσει να βαριέται; Μήπως η νέα γενιά αρχίζει να πιστεύει πως την δύναμη και την ευθύνη την έχει στα χέρια της χωρίς να περιμένει καμία φώτιση από τον ουρανό; Μήπως ήρθε ο καιρός που έχουμε αρχίσει να ξεκολλάμε από το παρελθόν;
Ακόμα κανείς δε το γνωρίζει... Όμως η αλήθεια είναι πως κάτι αλλάζει και έχουν αρχίσει να γίνονται ορατά τα πρώτα σημάδια αυτής της αλλαγής.
Πάντως εδώ είναι τα κανάλια όπως ο ΑΝΤ1 για να θυμίζουν τις μέρες του Πάσχα μέσα από τις πολυπαιγμένες και βαρετές πλέον σειρές με τα Πάθη του Χριστού για όσους από μας που δεν έχουμε πάρει χαμπάρι πως μπήκαμε στην Μεγαλοεβδομάδα.
Σας ευχαριστούμε τηλεοπτικά κανάλια...