Μετά από τρεις μήνες που επισκέφθηκα την Πράγα ήρθε η στιγμή να παρουσιάσω το πρώτο φωτογραφικό βίντεο αυτής της όμορφης πόλης. Κάθε γωνία της Πράγας κρύβει κι έναν θησαυρό, καλύπτει κι ένα μυστήριο που σε ωθεί να το ανακαλύψεις. Έτσι μετά από κάθε περίπατο στους δρόμους της νιώθεις πιό γεμάτος σε εικόνες και συναισθήματα.
Το να παρουσιάσω την ομορφιά της Πράγας μέσα από το ιστολόγιό μου θα χρειαστώ αρκετές αναρτήσεις. Έτσι προσπάθησα να συγχωνεύσω τη θεματολογία μου σε τρία φωτογραφικά βίντεο. Το πρώτο είναι η πρωινή βόλτα από την φημισμένη Καστρούπολη προς την παραμυθένια γέφυρα του Καρόλου.
Η πρωινή πτήση καθώς και η ταλαιπωρία που είχαμε μέχρι να φτάσουμε στο αεροδρόμιο μας έριξε καθόλου τη διάθεση και την όρεξη να ανακαλύψουμε την μικρότερη πρωτεύουσα της Ευρώπης.
Το λεωφορείο μας άφησε έξω από τις πύλες της Καστρούπολης. Πολλά κτίρια ενωμένα δημιουργούσαν ένα πανήψυλο τείχος το οποίο προστάτευε τον καθεδρικό ναό του Αγίου Βίττου. Ένας ναός συνηθισμένος για τους κατοίκους και τους επισκέπτες των πόλεων της Κεντρικής Ευρώπης. Δυστυχώς το χρυσό σοκάκι των Αλχημιστών ήταν κλειστό για λόγους συντήρησης και αποκατάστασης των κτιρίων. Έτσι η διαμονή μας στον χώρο ήταν περιορισμένη μιάς και μας περίμενε ο περίπατος προς την πόλη και της όχθες του ποταμού Μολδάβα.
Στον απέναντι λόφο παρατηρούμε ένα ομοίωμα του Πύργου του Άιφελ. Ήταν ένας αντίστοιχος πύργος που είχε τοποθετηθεί για την διεθνής έκθεση που είχε λάβει χώρα στην πόλη της Πράγας ένα χρόνο μετά από αυτή του Παρισιού.
Οι δρόμοι φαίνονταν απότομοι και στενοί εξαιτίας των ψηλών, πανέμορφων και πολύχρωμων κτιρίων που σου δημιουργούσαν την αίσθηση ότι βρίσκεσαι σε μία παραμυθούπολη. Πολλές γκαλερύ με μαριονέτες σε ανάγκαζαν να μένεις πίσω από το γκρουπ το οποίο κατέβαινε γρήγορα λες και ήθελε να συναντήσει μία ώρα νωρίτερα την φημισμένη γέφυρα χάνοντας διάφορα στολίδια όπως τα μοτίβα πάνω από τις πύλες των κτιρίων. Ελάφια, βιολιά, χρυσά κλειδιά, ήταν κάποια από αυτά.
Καθώς η κατηφόρα τελείωνε και πλέον το κάστρο το βλέπαμε από χαμηλά, άρχισε να διακρίνεται πάνω από τις στίγμες των κτιρίων η πανύψηλη πύλη της γέφυρας του Καρόλου. Προχωρούσαμε προς τα κει έχοντας εμπιστοσύνη στον ξεναγό μας. Τον ακολουθούσαμε τυφλά αφού την προσοχή μας την τραβούσαν τα όμορφα σπίτια.
Η Γέφυρα του Καρόλου ήταν μπροστά μας. Τα κτίρια πιο επιβλητικά προσπαθούσαν μάταια να κλέψουν λίγη από την δόξα του. Άλλα με χρυσά μοτίβα και έντονα χρώματα όπως ροζ, γαλάζιο και κίτρινο και άλλα προσπαθώντας να φυλάξουν και να δείξουν με περηφάνια παλιές τοιχογραφίες τους που είχαν μαυρίσει με το πέρασμα του χρόνου. Η γέφυρα ξεκινάει πολύ πριν την όχθη του ποταμού δίνοντάς σου την ευκαιρία να "πετάξεις" πάνω από τα τελευταία σπίτια. Αγάλματα και κόσμος σε συντροφεύουν σε όλη τη διαδρομή.
Η εικόνα της πόλης από την απέναντι όχθη μαγευτική. Ο ήλιος είχε αρχίσει ήδη να ανεβαίνει παίζοντας με τα σύννεφα. Μία μελαγχολική ατμόσφαιρα σου επηρέαζε θετικά τη διάθεση. Η αλήθεια είναι πως σε ορισμένα σημεία μου θύμισε την Ζυρίχη. Όπως το ρολόι με τη τυρκουάζ σκεπή του.
Πλέον πατούσαμε στην άλλη πλευρά της πόλης. Εκεί μας περιμένει το αστρολογικό ρολόι. Μου τράβηξαν την προσοχή τα νούμερα των κτιρίων, κόκκινες πινακίδες με λευκά γράμματα. Μάλλον στους Τσέχους αρέσει να παίζουν με τα έντονα χρώματα. Η πόλη μας καλούσε να μπούμε στα στενά της όμως εμείς θέλαμε να απολαύσουμε λίγο ακόμα τον ποταμό και έτσι κάναμε μία βόλτα με το ποταμόπλοιο.
Καθώς πηγαίναμε να πάρουμε το πλοίο είδαμε σε ένα λόφο, ένα ρολόι πιάνου το οποίο βρισκόταν σε συνεχή κίνηση.
"Δίνει ρυθμό στην πόλη" μας είπε ο Πάρης. Πολύ έξυπνη ιδέα σκέφτηκα εγώ αναζητώντας στο μυαλό μου που θα ταν ωραίο να τοποθετούσαμε ένα παρόμοιο και στην Αθήνα.
Καθώς κάναμε τη βόλτα μας διακρίναμε υπέροχα σπίτια στις όχθες του ποταμού καθώς και κόσμο που απολάμβανε τον περίπατό του στο ποτάμι. Τα ποτάμια είναι οι "φλέβες" των πόλεων της κεντρικής Ευρώπης. Το ποταμόπλοιο μας πρόσφερε και μία βόλτα κάτω από την Γέφυρα του Καρόλου. Έτσι μας χάρισε μία πλήρη εικόνα και απόλαυση του μνημείου αυτού.
Πριν τελειώσε η βόλτα αυτή περάσαμε έξω από το υπουργείο βαριάς βιομηχανίας της Τσεχίας. Αν σας θυμίζει κάτι είναι ότι είναι πιστό αντίγραφο του φημισμένου κτιρίου της Χιροσίμα που είχε μείνει ακόμα όρθιο μετά την πτώση της πυρηνικής βόμβας. Νούμερο ένα σε επισκεψιμότητα από τους Ιάπωνες τουρίστες της Πράγας.
Με την ολοκλήρωση αυτής της βόλτας τελειώνει και το πρώτο φωτογραφικό βίντεο...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου