Η Βιβλιοθήκη Κοραή και οι μνημονιακοί...

Η Βιβλιοθήκη Κοραή και το Λαογραφικό Μουσείο Αργέντη στεγάζονται στον ίδιο χώρο που βρίσκεται στην οδό Κοραή, στο κέντρο της Χίου δίπλα στη Μητρόπολη, στο τέλος της νότιας πλευράς της οδού Απλωταριάς. Η Βιβλιοθήκη του Κοραή είναι μια από τις παλιότερες και μεγαλύτερες βιβλιοθήκες που υπάρχουν στην Ελλάδα. Η ιστορία της αρχίζει το 1792, οπότε λειτούργησε ως παράρτημα της Μεγάλης Σχολής της Χίου πρώτο δε πυρήνα της αποτέλεσαν τα βιβλία του Αδαμάντιου Κοραή και Ελλήνων λογίων ομογενών.
Η Βιβλιοθήκη του Αδαμάντιου Κοραή είναι μια από τις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες στην Ελλάδα με μια συλλογή 250.000 τόμων. Δημιουργήθηκε το 1792, ως τμήμα της Μεγάλης Σχολής της Χίου. Τα πρώτα βιβλία αποτέλεσαν δωρεές του Αδαμαντίου Κοράη καθώς και πολλών φίλων του, οι οποίοι ήταν κατά βάση Έλληνες που ζούσαν στο εξωτερικό.
Κατά τη Σφαγή της Χίου το 1822, η Βιβλιοθήκη καταστράφηκε, αλλά ο Κοραής απέστειλε και πάλι βιβλία. Μετά το θάνατο του Αδαμαντίου Κοραή, το 1833, και σύμφωνα με τη διαθήκη του, ένα μεγάλο μέρος των βιβλίων και των χειρογράφων του έρχονται στη Χίο. Μετά το μεγάλο σεισμό του 1881, η Βιβλιοθήκη στεγάστηκε στο σημερινό κτίριο. Το 1948 άρχισε, με πρωτοβουλία του Φ. Αργέντη, η ανέγερση του δεύτερου ορόφου, ενώ σημαντικά έργα επέκτασης και εκσυγχρονισμού, πραγματοποιήθηκαν τα έτη 1975-1978, προκειμένου να στεγαστεί και η λαογραφική Συλλογή Φ. Αργέντη.
Εκτός από τον Αδαμάντιο Κοράη, άλλοι Χιώτες διαπρεπείς που προσέφεραν ως δωρεά τις προσωπικές συλλογές βιβλίων τους είναι οι παρακάτω: Ιωάννης Ανδρεάδης, Ζωρζής και Ταρσή Δρομοκαΐτου, Αλέξανδρος Παχνός, Γεώργιος Μιχαληνός, Αλέξανδρος Βοτσάνης, Λεωνής Καλβοκορέσης, Γεώργιος Θεοτοκάς, Φίλιππος Αργέντης και άλλοι.
Σήμερα η Βιβλιοθήκη του Αδαμαντίου Κοράη ως Δημόσια Κεντρική Ιστορική Βιβλιοθήκη υπάγεται στο Υπουργείο Παιδείας Διά Βίου Μάθησηςκαι Θρησκευμάτων και παρέχει δυνατότητα πρόσβασης του κοινού σε πλούσια συλλογή χειρογράφων, συγγραμμάτων, σπάνιων εκδόσεων και τεκμηρίων. Διαθέτει δύο δανειστικά τμήματα- ένα στο κεντρικό κτίριο και ένα στο λιμάνι – και δύο βιβλιοαυτοκίνητα δίνοντας τη δυνατότητα πρόσβασης σε πληθυσμιακές ομάδες που δεν μπορούν να την επισκεφτούν.
Στην διάρκεια των ετών, η Βιβλιοθήκη Κοράη έχει πραγματοποιήσει μεγάλη προσπάθεια για να διευκολύνει τους επισκέπτες της και τους ερευνητές με εύκολους τρόπους πρόσβασης στις συλλογές της με τη βελτίωση τη διαφύλαξη και ευέλικτη τοποθέτηση των πολύτιμων αρχείων και των σπάνιων χειρογράφων και βιβλίων. Επίσης, η χρήση νέων τεχνολογιών έχει συνεισφέρει στην αποτελεσματικότητα και λειτουργικότητα της Βιβλιοθήκης
Στο κτίριο της Βιβλιοθήκης και συγκεκριμένα στο δεύτερο όροφο στεγάζεται το Εθνολογικό και Λαογραφικό Μουσείο Αργέντη. Το μουσείο περιλαμβάνει μια αξιόλογη συλλογή με ενδυμασίες καθώς και πολλά κεντήματα από διάφορα χωριά του νησιού. Τα υφαντά, τα εργαλεία, τα σκεύη, οι χαλκογραφίες, οι πίνακες, τα πορτραίτα των αρχόντων καθώς και διάφορα ξυλόγλυπτα αντικείμενα βοηθούν τον επισκέπτη να ανακαλύψει την καθημερινή ζωή των Χιωτών στη διάρκεια των αιώνων 17ο και 19ο.
Και φτάνουμε στις μέρες όπου κάποιοι ηλίθιοι αποφασίζουν την συγχώνευση αυτού του κτιρίου. Να το συγχωνεύσουν με τι; Σε έναν ενιαίο οργανισμό; Εδώ υπάρχουν αυτόνομοι οργανισμοί και δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα και θα τα καταφέρει ένας κεντρικός;
Πρέπει αυτοί οι αλήτες να μελετήσουν την παραπάνω ιστορία που έχει το συγκεκριμένο κτίριο και παράλληλα να δουν και τις συνέπειες των αποφάσεών τους. Σε περίπτωση που πραγματοποιηθεί η συγχώνευση θα προκληθούν οι παρακάτω καταστάσεις:

• Τη δραματική συρρίκνωση του ήδη πενιχρού προϋπολογισμού των Δημόσιων Βιβλιοθηκών. 
• Τις απολύσεις εργαζομένων που έχουν δώσει την ψυχή τους για τις Βιβλιοθήκες με το πρόσχημα του πλεονάζοντος προσωπικού. 
• Τον κίνδυνο για την ασφάλεια του πολύτιμου ιστορικού, αρχειακού και άλλου υλικού που διατηρείται στις Βιβλιοθήκες και αποτελεί δημόσιο αγαθό και πνευματική κληρονομιά ολόκληρης της κοινωνίας μας. 
• Την κατάργηση της διοικητικής αυτοτέλειας των βιβλιοθηκών, ειδικά ιστορικών βιβλιοθηκών όπως η Βιβλιοθήκη «Αδαμάντιος Κοραής», με την υπαγωγή τους σε έναν τερατώδη κεντρικό γραφειοκρατικό μηχανισμό υπό τον ασφυκτικό έλεγχο της κεντρικής κυβέρνησης, χωρίς καμιά σχέση με τις ανάγκες των τοπικών κοινωνιών.