Κανείς δεν μπορούσε να διανοηθεί πριν από 110 χρόνια πως η Θεσσαλονίκη και η Χίος θα προσαρτώνταν στην Ελλάδα. Κι όμως σήμερα οι δύο αυτές πόλεις μαζί με πολλές άλλες ανήκουν πλέον στη χώρα μας και θεωρούνται αναπόσπαστα κομμάτια του εθνικού μας κορμού. Αυτό είναι και το μεγάλο μας λάθος, το να θεωρούμε δεδομένα τα εδάφη που κατέχουμε διότι κανείς δε γνωρίζει τις εξελίξεις του μέλλοντος. Ένα παράδειγμα είναι η Κριμαία, η οποία εκτός απροόπτου θα αποφασίσει απόψε θετικά για την απόσχισή της από την Ουκρανία.
Η εξέλιξη όμως αυτή ανοίγει και τους ασκούς του Αιόλου και για την υπόλοιπη ευρωπαϊκή ήπειρο διότι εκτός από την Κριμαία υπάρχουν αρκετές άλλες περιοχές που επιδιώκουν την ίδια τύχη.Κοντοζυγώνει ο Σεπτέμβρης για την Σκωτία προκαλώντας τρομερή ανησυχία στην Αγγλία. Σ' αυτήν την δίνη που πλανάται πάνω από την Ευρώπη δε βρίσκεται μόνη της η Γηραιά Αλβιώνα. Ίδια σενάρια παίζονται και στην Ιβηρική χερσόνησο με την Καταλωνία και τη Χώρα των Βάσκων, δύο διαφορετικές χώρες μέσα σ' ένα κράτος, οι οποίες επιδιώκουν την ανεξαρτησία τους μέσα από δυναμικές διαδηλώσεις, τρομοκρατικές ενέργειες κι επερχόμενα δημοψηφίσματα.
Όμως και στην καρδιά της Ευρώπης χτυπάνε τύμπανα απόσχισης κι ανεξαρτησίας. Στη Γαλλία υπάρχει η Βρετάνη και η Νορμανδία που επιδιώκουν με πιο ήπιους τρόπους να διατηρήσουν την παράδοσή τους και την δικιά τους τοπική διάλεκτο. Πονοκέφαλος για την Γαλλία είναι και η Κορσική η οποία έχει επιδιώξει με τρομοκρατικά χτυπήματα την απόσχισή της. Ίδιες σκοτούρες έχει και το γειτονικό Βέλγιο καθώς οι Φλαμανδοί επιδιώκουν την ανεξαρτησία τους.
Τέλος έχουμε τους Λάπωνες στη Σκανδιναβία που απαιτούν ανεξαρτησία λόγω των γλωσσικών τους διαφορών αλλά και του νομαδικού τρόπου ζωής που διαφέρει από την καθημερινότητα των Νορβηγών και των Σουηδών. Από την άλλη έχουμε τους γερμανόφωνους κατοίκους της Σιλεσίας που ζητούν απόσχιση για θρησκευτικούς λόγους μιας και είναι προτεστάντες σε αντίθεση με τους Πολωνούς και τους Τσέχους που είναι καθολικοί.
Μη ξεχνάμε όμως πως και στην Ελλάδα έχουμε την Θράκη, μία περιοχή με έντονο μουσουλμανικό στοιχείο κι αρκετά απόμακρη από το ενδιαφέρον των πολιτικών και του ελληνικού κράτους. Η Θράκη είναι ένα ελληνικό έδαφος παρατημένο από τους αρμόδιους και σχεδόν χαρισμένο στην επιρροή της Τουρκίας. Δεν είναι τυχαίο πως οι Πομάκοι που ζουν εκεί, έχουν ζήσει την απαξίωση της ελληνικής πολιτείας και συνάμα την ζεστή αγκαλιά των γειτόνων μας κάτι το οποίο τους έχει πείσει πως είναι Τούρκοι σε ελληνικό έδαφος. Με την απαράδεκτη συμπεριφορά μας έχουμε προκαλέσει αποσχιστικές τάσεις σε μία περιοχή της Ελλάδος που βρίσκεται πολύ μακριά από την επιρροή της πρωτεύουσας. Δεν είναι τυχαίο πως σήμερα που πραγματοποιείται το δημοψήφισμα στη Κριμαία η Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία αφιέρωσε αρκετές σελίδες στο ζήτημα των Πομάκων.
Παρατηρώντας λοιπόν όλες αυτές τις αποσχιστικές τάσεις στην Ευρώπη, πρέπει να το θεωρήσουμε δεδομένο πως το επερχόμενο "ναι" για μία ανεξάρτητη Κριμαία θα ανοίξει περισσότερο το χάσμα των λαών που κατοικούν μέσα σε άλλες χώρες. Οπότε πρέπει να προετοιμαζόμαστε για μία Ευρώπη με περισσότερα σύνορα και με νέα κράτη.
Όπως ανέφερα και νωρίτερα τίποτα δεν είναι δεδομένο σ' αυτή τη ζωή, ακόμα και τα σύνορα της χώρας μας...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου