Οι Βρυξέλλες είναι η πρώτη ευρωπαϊκή πόλη (απ' όσες έχω επισκεφθεί) που δεν έχει αξιοποιήσει ιδιαίτερα την ύπαρξη του ποταμού που τη διασχίζει. Αντιθέτως το ποτάμι χωρίζει το τουριστικό κέντρο από τις επικίνδυνες γειτονιές των μεταναστών που απλώνονται στην δυτική πλευρά της πόλης. Μπορεί η πόλη να χάνει τις εντυπώσεις σ' αυτόν τον τομέα όμως κερδίζει σε μία άλλη μάχη στην οποία άλλες ευρωπαϊκές πόλεις χάνουν διότι οι Βρυξέλλες βρήκαν έναν έξυπνο τρόπο για να σβήσουν το μουντό κλίμα που κυριαρχεί στις υπόλοιπες πόλεις της κεντρικής Ευρώπης. Όπλο της τα κόμικς.
Η "γραπτή" βόλτα θα ξεκινήσει λίγο ανάποδα μιας και θέλω να αναφερθώ πρώτα στο ξενοδοχείο που έμεινα επειδή κι αυτό είχε κυριευθεί από όμορφα σχέδια καλλιτεχνών (03:13-04:50). Το ξενοδοχείο το οποίο πιθανότατα ήταν παλιό εργοστάσιο, βρίσκεται πάνω στις όχθες του ποταμού αλλά στέκεται στην υπανάπτυκτη πλευρά της πόλης. Η λιτή του πρόσοψη κρύβει έναν πλούσιο εσωτερικό κόσμο αφού διαθέτει ένα όμορφο μπαρ με μεγάλη ποικιλία από βελγικές μπύρες, μπιλιάρδο και ποδοσφαιράκι αλλά και χώρους όπου μπορεί κανείς να απομονωθεί από τους υπόλοιπους θαμώνες, για να μπορέσει να συζητήσει πιο άνετα με φίλους ή να παρακολουθήσει μπιλιάρδο σ' ένα αθλητικό κανάλι. Οι λόγοι που ξεκινάω από το ξενοδοχείο είναι πως από κει ξεκινούσαν οι βόλτες μου προς την πόλη. Οι διάδρομοι του και τα δωμάτια ήταν διακοσμημένα με έργα τέχνης.
Η λατρεία των Βέλγων με την 9η τέχνη έγινε ακόμα πιο εμφανής στις πρώτες μου βόλτες στους δρόμους της πόλης διότι συνάντησα αρκετά καταστήματα με κόμικς και μαγαζιά με μινιατούρες αγαπημένων μας χάρτινων ηρώων όπως ο Τεν-Τεν, ο Λούκι Λουκ, ο Κόρτο Μαλτέζε, τα στρουμφάκια και το μαρσουπιλαμί (00:08).
Εκτός όμως από τα παραπάνω εξειδικευμένα καταστήματα, συνάντησα κι αρκετούς τυφλούς τοίχους κτιρίων που ήταν διακοσμημένοι με σκηνές από κόμικς (00:38-01:25). Η συνήθεια αυτή έχει μετατραπεί σε τουριστική ατραξιόν αφού υπάρχουν χάρτες που μπορείς να προμηθευτείς από συγκεκριμένα σημεία της πόλης, οι οποίοι σε οδηγούν στους ζωγραφιστούς τοίχους για να τους απολαύσεις. Εντύπωση μου έκανε η ύπαρξη πλακέτας με τα στοιχεία του καλλιτέχνη και το θέμα του κάθε έργου που απλωνόταν σε κάθε τοίχο. Αυτές τις δύο μέρες που έμεινα στην πόλη κατάφερα να ανακαλύψω μερικούς απ' αυτούς.
Όμως η τέχνη των κόμικς εμφανίζεται και με άλλους τρόπους, όπως το γλυπτό της γατούλας που κάνει ποδήλατο ή σε βιτρίνες πολυτελών γκαλερί αλλά ακόμα και σε τούνελ γειτονικών συνοικιών όπου ο καθένας μπορούσε να εκφραστεί ελεύθερα και πιθανόν παράνομα. Ακόμα και οι διαφημίσεις στους τοίχους έχουν το ύφος και το χρωματικό τονισμό των κόμικς (01:29).
Ευχάριστη έκπληξη με περίμενε σε ένα στενό κοντά στη Grand Place όπου συνάντησα τον περίφημο χάρτινο δράκο του Στρασβούργου και το περίεργο ρομποτάκι που συνάντησα στους δρόμους της Ρώμης (01:51).
Μέκκα των λατρών της συγκεκριμένης τέχνης είναι το μουσείο κόμικς που στεγάζεται στις Βρυξέλλες (02:04-03:12). Στην είσοδο μας υποδέχεται ο θρυλικός ερυθρόλευκος πύραυλος του Τεν-Τεν. Μετά τα εκδοτήρια συναντάμε και τους υπόλοιπους ήρωες ως γλυπτά πριν περάσουμε στις υπόλοιπες αίθουσες που μας μυούν στην ιστορία αλλά και στην τεχνοτροπία των κόμικς. Εκτός από τα εκθέματά του, το κτίριο από μόνο του έχει μία αξία διότι είναι έργο του αρχιτέκτονα Βίκτορ Όρτα, μεγάλου εκφραστή της αρτ νουβό.
Μέσα απ' αυτή τη βόλτα, διαπιστώνουμε πως οι Ευρωπαίοι σέβονται τις πόλεις τους κι αναζητούν κάθε τι που μπορεί να της υποστηρίξει και να της αναδείξει. Πολλές φορές όμως το παρακάνουν. Όπως συμβαίνει στη Πράγα με τον Κάφκα, έτσι κι οι Βέλγοι ξεχειλώνουν το θέμα των κόμικς. Ξέρουν όμως μέχρι που μπορεί να φτάσει η "εκμετάλλευσή" τους και το τερματίζουν λίγο πριν το κουράσουν.
Η βόλτα στο κόσμο των βελγικών κόμικς είναι ευχάριστη κι ενδιαφέρουσα. Αξίζει να της αφιερωθεί ένας πρωινός περίπατος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου