Αυτή η νέα μόδα, να κόβονται οι ταινίες στη μέση και να προβάλλονται σε δύο μέρη μ' έχει εκνευρίσει. Η φιλαργυρία έχει κάνει αρκετούς σκηνοθέτες και παραγωγούς να πέσουν στα μάτια μου. Υπό άλλες συνθήκες θα απέφευγα να πάω να δω το δεύτερο μέρος του Nymphomaniac στο σινεμά. Θα περίμενα να δω τη συνέχειά του σε dvd. Έλα όμως που το πρώτο μέρος της ταινίας σε αφήνει σε αναμμένα κάρβουνα κι ανυπομονείς να δεις τη συνέχεια της εξομολόγησης της πρωταγωνίστριας αλλά και την κατάληξη της παράξενης γνωριμίας που είχε με τον περίεργο καλό Σαμαρείτη που την μάζεψε από το δρόμο.
Αυτή τη φορά η ταινία περνάει σε άλλο τέμπο. Η ηρωίδα μένει έγκυος, γεννάει με καισαρική και φυσικά γερνάει. Αυτή η φθορά του σώματος οδηγεί στην μείωση των εραστών της. Καταφεύγει λοιπόν σε άλλες λύσεις. Παρτούζες με μαύρους και διάφορες μαζοχιστικές πράξεις από έναν μυστηριώδη νεαρό. Από την μία το πάθος της για το σεξ της προκαλεί αρκετούς μπελάδες τόσο στη προσωπική όσο και στην επαγγελματική της ζωή αλλά από την άλλη της ανοίγει πόρτες σε νέους κόσμους σκοτεινούς και παράνομους.Μπορεί να πει κανείς πως το δεύτερο μέρος είναι ακόμα πιο σκληρό και βίαιο και φυσικά καθόλου ερεθιστικό (όσοι πάνε για να απολαύσουν την ταινία ως τσόντα θα απογοητευτούν για μία ακόμη φορά). Οι θρησκευτικές αναφορές μέσα στο διάλογο με εντυπωσιάζουν για μία ακόμη φορά. Ο σκηνοθέτης κατάφερε να μετατρέψει την πιο ασήμαντη πληροφορία που αναφέρει ο μυστηριώδης κύριος σε μία αποκάλυψη για τους θεατές. Εξαιρετική η ανάλυση του οράματος της πρωταγωνίστριας, η οποία ήταν μία γροθιά στο στομάχι του χριστιανισμού μιας κι αποδείκνυε (με έναν ακόμη τρόπο) πως καμία θρησκεία δεν προέρχεται από παρθενογένεση.
Οι ερμηνείες των ηρώων ήταν πολύ καλές. Ακόμα κι ο άχρωμος Γουίλιαμ Νταφόε (τον συναντάω συνέχεια στις τελευταίες ταινίες που έχω παρακολουθήσει) αφήνει το δικό του στίγμα στην ταινία. Την δόξα όμως (κι από τα δύο μέρη) την έχει κερδίσει με την αξία της η Ούμα Θέρμαν με τον εξαιρετικό "μονόλογό" της.
Σ' αυτό όμως που καταλήγει η ταινία είναι η υποκρισία της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Ο σκηνοθέτης, μέσα από το πρόσωπο της Τζο, περνάει πετυχημένα την άποψή του για την κοινωνία. Την θεωρεί ψεύτικη και δήθεν. Πιστεύει πως πίσω κι από την πιο ευγενική παρουσία κρύβεται δυσωδία και σαπίλα.
Το τέλος της ταινίας είναι κι αναπάντεχο κι αναμενόμενο ταυτόχρονα. Σίγουρα όμως το κενό που σου αφήνει μέχρι να πέσουν οι τίτλοι τέλους είναι μία ευκαιρία για να συγκεντρώσεις τις πρώτες σου σκέψεις πριν αρχίσεις την κινηματογραφική ανάλυση του έργου καθώς θα φεύγεις από την σκοτεινή αίθουσα.
Αν εννοείς ότι το όραμα αποδεικνύει ότι ο Χριστιανισμός προήλθε ή άντλησε στοιχεία από άλλες θρησκείες (που ισχύει), νομίζω το ερμήνευσες λάθος: η μία μορφή του οράματος είναι η Μεσσαλίνα, που είναι ιστορικό πρόσωπο που έζησε μετά Χριστόν, το άλλο πρόσωπο είναι η πόρνη της Βαβυλώνας, που προέρχεται από την Αποκάλυψη, βιβλίο χριστιανικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπύρος Β.
Α τότε το ερμήνευσα λάθος. Σίγουρα όμως παρερμηνεύεται ειδικά όταν δεν έχεις τις επιπλέον γνώσεις, τις οποίες φυσικά τις έχεις εσύ. Δεν είναι όμως περίεργο που μοιάζουν τόσο πολύ οι μορφές αυτές;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝαι και όχι. Όχι στην περίπτωση της Μεσσαλίνας, επειδή είναι ένα ιστορικό πρόσωπο που απεικονίζεται με τον ρωμαϊκό πέπλο της εποχής και τον υιό της Βρεταννικό. Ναι, επειδή γενικά η παράστασή της βρεφοκρατούσας υπακούει σε αρχετυπικά μοτίβα που συναντούμε και πριν το Χριστιανισμό. Η ασσυριακή Σεμίραμις που κρατά το βρέφος Θαμμούζ είναι μια τέτοια περίπτωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμως αυτό δεν αναφέρεται καθόλου στην ταινία. Τον Τρίερ δεν τον ενδιαφέρει να αποδομήσει τον Χριστιανισμό δια του συγκρητισμού, ειδάλλως θα μπορούσε να βάλει τον πρωταγωνιστή του να τα αναφέρει όλα αυτά (δεν ξέρω αν έχει ακούσει την περίπτωση της Σεμιράμιδος). Απεναντίας, κατασκευάζει ένα σατανικό όραμα με αποκλειστικά χριστιανικούς παραλληλισμούς, τον ενδιαφέρει να ξέρουμε πως ό,τι βίωσε η πρωταγωνίστρια είναι, όπως το λέει, μια βλάσφημη εκδοχή της Μεταμορφώσεως, ώστε να εισαγάγει το ενοχικό στοιχείο στη συνέχεια με τους μαζοχιστικούς πειραματισμούς της.
Η περίπτωση της πόρνης της Βαβυλώνος που καβαλάει τον Νεμρώδ ανακαλεί οικείες εικόνες, αλλά είναι επίσης κατασκευασμένη μορφή, από τον Ιωάννη στην Αποκάλυψη. Ο Ιωάννης την τοποθετεί επάνω σε ένα κόκκινο θηρίο, ένα επτακέφαλο ερπετό και να μεθά με το αίμα των μαρτύρων του Χριστιανισμού. Συμβολίζει επομένως είτε την αμαρτία στο σύνολό της, είτε τους διώκτες του Χριστιανισμού κάθε εποχής. Εκείνη την εποχή διώκτης ήταν η Ρώμη. Ορισμένοι ερμηνευτές έχουν ταυτίσει την πόρνη με τη Μεσσαλίνα. Ο Νέρωνας είχε νυμφευθεί την κόρη της, Καυδία Οκτάβια, που ήταν και ετεροθαλής αδερφή του. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο αριθμός του θηρίου στην Αποκάλυψη, 666, έχει συνδεθεί με το Νέρωνα.
Ο Νεμρώδ συμβολίζει επίσης την αντίθεη δύναμη. Είναι βιβλικό πρόσωπο, βασιλιάς του Σεναάρ, εμπνευστής του πύργου της Βαβέλ. Η παράστασή του σαν ταύρου παραπέμπει στη βαβυλωνιακή μυθολογία. Ωστόσο το όλο σύμπλεγμα, η πόρνη να κάθεται στον ταύρο, είναι κατασκευή του Τρίερ, ίσως εμπνευσμένη από τον ελληνικό μύθο της Ευρώπης. Να πούμε εδώ ότι και η Βαβυλώνα είναι συμβολισμός κάθε επηρμένης κοσμικής δύναμης που διαπράττει εγκλήματα. Η Ρώμη της εποχής της Αποκάλυψης είναι η "Βαβυλώνα".
Περισσότερα θα πούμε από κοντά, μόλις άρχισε το β' ημίχρονο βλέπω.
Σπύρος Β.
Με εντυπωσιάζεις με τις γνώσεις σου αλλά περισσότερο με την ψυχραιμία σου διότι ενώ χάναμε 2-0 είχες την διάθεση να μου γράψεις όλο αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλα ντε, και εγώ απόρησα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπύρος Β.
Την επόμενη βδομάδα έχουμε μία πιο soft προβολή. Θα πάμε να δούμε τα Lego!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕννοείται!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣπύρος Β.