Καλό υπόλοιπο του 2011

Λίγες ώρες μείνανε για να φύγει αυτή η χρονιά. Σαν φοιτητής αλλά και σαν εργαζόμενος παρατηρούσα πως τα χρόνια είχαν αρχίσει να περνάνε γρήγορα. Δε μπορούσα να καταλάβω πως πηδούσα από την μία χρονιά στην άλλη. Πόσο μάλλον όταν κάποτε φοβόμουν πως ο χρόνος περνούσε άσκοπα.
Όμως το 2011 ήταν μία γεμάτη χρονιά. Κοιτάω πίσω μου και βλέπω μία τεράστια πορεία γεγονότων και στιγμών που με επηρέασαν πολύ.
Φτάνοντας στις γιορτές τα Μ.Μ.Ε. μας είχαν τρομοκρατήσει για τις χειρότερες και τις πιο λιτές γιορτές μετά την Κατοχή. Αυτό μας μάγκωσε και δε μας άφηνε να βάλουμε το χέρι βαθιά στην τσέπη.
Η αλήθεια είναι πως οι φετινές γιορτές ήταν οι πιο αδιάφορες. Δεν υπήρξε κόσμος που να ένιωσε το κλίμα των Χριστουγέννων. Πιο πολύ άγχος του προκαλούσε παρά καλή διάθεση.
Και φτάνουμε στο τώρα.
Λίγες ώρες πριν αλλάξει ο χρόνος. Οι γιορτές σχεδόν περάσανε. Το μόνο που μας μένει είναι η νοσταλγία της καταστροφής. Μία νοσταλγία που θα μας ωθήσει μετά από πολλά χρόνια να λέμε όλοι την ίδια φράση των παππούδων μας.
"Το περάσαμε κι εμείς αυτό..."
Καλό υπόλοιπο της χρονιάς που πέρασε αλλά τα ίχνη της θα μείνουν για πολλά χρόνια ακόμα.