Όταν η ανθρωπιά και ο πολιτισμός συναντούν τον αθλητισμό

Όλα αυτά έγιναν στο μεγάλο ντέρμπυ του Ολλανδικού πρωταθλήματος μεταξύ των δύο πιο μισητών αντιπάλων, της Φέγερνοντ και της Αϊντχόβεν. Μέσα στο γήπεδο βρισκόταν ένας 60χρονος καρκινοπαθής οπαδός για να παρακολουθήσει τον αγώνα της αγαπημένης του ομάδας. Μόλις οι φίλαθλοι έμαθαν για την παρουσία του καθώς και για το πρόβλημα υγείας του, σταμάτησαν το φανατισμό και τραγούδησαν όλοι μαζί έναν από τους πιο συγκινητικούς ύμνους του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου, το "You never walk alone".
Αναρωτιέμαι πόση ψυχική δύναμη και κουράγιο κατάφερε να αποκτήσει ο άνθρωπος αυτός, εκείνη τη στιγμή.
Από την άλλη προσπαθώ να αποφύγω σκέψεις και υποθέσεις στην περίπτωση που αυτός ο άνθρωπος βρισκόταν σε ένα ελληνικό γήπεδο πως θα του φερόντουσαν οι δικοί μας οπαδοί.
Το μόνο παρήγορο για την Ελλάδα είναι πως από τα πλάνα της μετάδοσης του αγώνα ήταν εμφανής μία ελληνική σημαία πάνω στην κερκίδα.
Όπως και να χει για μία ακόμη φορά ο αθλητισμός έδειξε πως έχει κρατήσει ακόμα έναν ανθρώπινο χαρακτήρα μακριά από τα κεφάλαια και τα τεράστια συμβόλαια παικτών.
Μακάρι να συμβούν και αλλού τέτοιες μαγικές στιγμές...