Το ξύπνημα του κοιμισμένου άλλου άκρου

Τους τελευταίους εφτά με οκτώ μήνες, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κατάφεραν να πείσουν τον λαό πως το άλλο άκρο της Χρυσής Αυγής είναι ο ΣΥΡΙΖΑ. Πως το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα ευθύνεται για τα επεισόδια και τους βανδαλισμούς της Αθήνας (κυρίως) και άλλων ελληνικών πόλεων. Στη συνέχεια οι κουτοπόνηροι Νεοδημοκράτες ανάγκαζαν τους Συριζαίους να καταδικάσουν τις εκδηλώσεις βίας και τις καταλήψεις λες και ήταν εκείνοι οι υπεύθυνοι αυτών των καταστάσεων. Έχοντας μπει στο παιχνίδι που είχαν σκαρώσει τα παπαγαλάκια, είχαμε στρέψει την προσοχή μας σε δύο άκρα. Μόνο που το ένα άκρο ήταν από την αρχή λανθασμένο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν είναι άκρο αλλά τον τελευταίο καιρό κυνηγάει τόσο πολύ να κερδίσει το κέντρο (ο ίδιος ο κ. Τσίπρας είχε δηλώσει πως δε γίνεται να λείπει ένα κέντρο στο κοινοβούλιο, οπότε θα επιδιώξει να το καλύψει ο ίδιος μιας και είναι "νοικοκύρης") που στο τέλος θα βρεθεί κι εκείνος στη δεξιά πλευρά (όπως την πάτησε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. λίγο πριν διαλυθεί). 

Με τη στάση του ΣΥΡΙΖΑ, η Αριστερά έχει μείνει ορφανή. Φυσικά η Δημοκρατική Αριστερά χρησιμοποιεί αυθαίρετα τον όρο αυτό. 

Το Κ.Κ.Ε. από μόνο του έχει δηλώσει πως δεν ανήκει στον χώρο της Αριστερά. Και σωστά το λέει, διότι το Κ.Κ.Ε. είναι το άλλο άκρο που όλοι ξεχάσαμε μέσα σε λίγους μήνες. Το ότι αποδυναμώθηκε στις δεύτερες εκλογές του Ιουνίου, δε σημαίνει πως έχασε τα μέλη του ΠΑ.Μ.Ε. Αυτοί θα μείνουν για πάντα προσηλωμένοι με τις παρωπίδες στραμμένες εκεί που τους γνέφει το κόμμα (ή το σκελετωμένο χέρι του Στάλιν).

Δε θα κατηγορήσω αλλά ούτε θα επευφημήσω τη κατάληψη των γραφείων του υπουργού. Εξάλλου η στάση του προκάλεσε για αντιδράσεις. Από την άλλη τα μέλη του ΠΑ.Μ.Ε. έτσι έχουν μάθει να σκέφτονται κι έτσι πράττουν. Βρίσκω όμως τραγικό από την μεριά τους να πραγματοποιούν καταλήψεις από την στιγμή που καταδίκασαν πριν από λίγο καιρό την κατάληψη που πραγματοποιήθηκε στα γραφεία της Δημοκρατικής Αριστεράς. Οι άνθρωποι αυτοί είναι απρόβλεπτα επικίνδυνοι και πνευματικά ανισόρροποι. 

Φυσικά οι δραστηριότητές τους αυτές δεν είναι τυχαίες. Αντιθέτως ήρθαν στη κατάλληλη στιγμή, προσπαθώντας να κερδίσουν τις χαμένες αριστερές θέσεις που αφήνει ο ΣΥΡΙΖΑ καθώς κινείται προς το κέντρο. Φυσικά ο ΣΥΡΙΖΑ το μυρίστηκε αυτό, γι' αυτό και σήμερα στράφηκε υπέρ του Κ.Κ.Ε. Βλάκες είναι. Το κέντρο προσπαθούν να κερδίσουν τώρα, όχι να χάσουν την Αριστερά.

Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι ξαφνικά από χθες όλα τα κανάλια μιλάνε για μετωπική σύγκρουση κυβέρνησης με το Κ.Κ.Ε. Η Αλέκα Παπαρήγα ξύπνησε από τον λήθαργό της και μέσα σε μία μέρα βγήκε δύο φορές στην τηλεόραση ενώ η Ελληνοφρένεια πανηγυρίζει για την αρχή ενός (ακόμα) αγώνα κατά του κατεστημένου τη στιγμή που ο Δένδιας προσπαθεί να πείσει τον ελληνικό λαό πως είναι από τη φύση του φασίστας και περισσότερο επικίνδυνος από τα άμυαλα μέλη της Χρυσής Αυγής. 

Το άσχημο όμως είναι πως αν όντως ξύπνησαν οι κομμουνιστές, τότε βρισκόμαστε σε μία νέα περίοδο, όπου σε μία κοινωνία είναι ενεργά και τα δύο άκρα. Δεν είναι τυχαίο πως εδώ και μέρες έλεγα συνέχεια σε φίλους πως με τρομάζει η ηρεμία που επικρατεί αυτόν τον καιρό στην Ελλάδα. Μήπως είμαστε όντως λίγο πριν την καταιγίδα; Ελπίζω κι εύχομαι να μην είναι αυτό...

Βλέποντας όμως την κατάσταση τώρα, μπορούμε να καταλάβουμε το δούλεμα που δεχόμασταν τόσο καιρό από τα κανάλια. 

Τα άκρα τώρα εμφανίζονται. Τη στιγμή που το Κ.Κ.Ε. ξυπνάει και φωνάζει, μέλη της Χρυσής Αυγής πυροβολούσαν στον αέρα στη κηδεία του Ντερτιλή. 

Κι ο Γενάρης φεύγει...