Cui bono?

Με την ανοχή της και ίσως και με δικιά της επέμβαση, η Δύση βοήθησε το ουκρανικό παρακράτος που αποτελείται από ναζί κι ακροδεξιούς, να καταφέρει την εκπαραθύρωση του Ουκρανού προέδρου Γιανουκόβιτς. Η συγκεκριμένη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης προβλημάτισε αρκετά τους ευσυνείδητους πολίτες. Δεν είναι λίγο να υποστηρίζεις νεοναζί κι ακροδεξιούς και να τους βαφτίζεις φιλοευρωπαίους, γιατί πολύ απλά κι άθελά τους, εξυπηρετούν τα συμφέροντα της Δύσης. Όχι πως το προηγούμενο καθεστώς ήταν καλύτερο. 

Στη περίπτωση της Ουκρανίας δεν υπάρχουν καλοί και κακοί διότι όλοι είναι διεφθαρμένοι κι όλοι κοιτούν το δικό τους συμφέρον εις βάρος του συνόλου. Η μεγαλύτερη ντροπή όμως είναι, η μάχη που δίνει η Ευρωπαϊκή Ένωση με την Ρωσία πάνω από το κουφάρι της Ουκρανίας. Όλα δείχνουν πως ένα νέο Τείχος ντροπής θα χτιστεί τις επόμενες μέρες. 

Ποιους συμφέρει όμως ένα νέο Τείχος; 

Η Δύση έδειξε αμέσως την απληστία της, προτείνοντας στο Κίεβο να εναποθέσει τη σωρό της Ουκρανίας (λογικά της δυτικής) στην καυτή αγκαλιά του Δ.Ν.Τ. τάζοντας ένα γενναιόδωρο πακέτο βοήθειας. Σαν το τυράκι πάνω στη φάκα που περιμένει να κλείσει απειλητικά πάνω στο κεφάλι ενός λαβωμένου και πεινασμένου ποντικού. Ο κυνισμός που υπέδειξε η Δύση προς τον λαό της Ουκρανίας σχετικά με το Δ.Ν.Τ. αποδεικνύει πως κανείς τους δεν έβαλε μυαλό από τα λάθος μέτρα που εφαρμόστηκαν στην Ελλάδα.

Όμως αν η Ουκρανία επιλέξει τελικά τη Δύση, θα αποσχιστεί και το δυτικό της κομμάτι θα πάρει το δρόμο προς τα δυτικά ενώ το ανατολικό θα μείνει κάτω από την επιρροή της Ρωσίας. Σ' αυτήν την περίπτωση η Ουκρανία δε βγαίνει κερδισμένη διότι θα διαιρεθεί. Αυτό δε συμφέρει ούτε τη Δύση η οποία θα παραλάβει το αγροτικό κομμάτι της χώρας καθώς το βιομηχανικό θα παραμένει στη χέρια της Ρωσίας. 

Στη περίπτωση που η Ουκρανία πάρει το δρόμο προς την Δύση, η Ρωσία θα πραγματοποιήσει τις απειλές της αποδεσμεύοντας ενεργειακά την ίδια από την Ουκρανία, παραλύοντας ένα τεράστιο κομμάτι γης ενώ από την άλλη θα ξεκινήσει μία νέα περίοδο Ψυχρού Πολέμου με την Δύση, μόνο που αυτή τη φορά στο παιχνίδι μέσα θα βρίσκεται και η Ευρωπαϊκή Ένωση. 

Παρατηρώντας την παραπάνω απλοϊκή μου ανάλυση θα διαπιστώσουμε πως με την επερχόμενη διάλυση της Ουκρανίας, δεν ωφελείται καθόλου η Δύση (μιας και ο στόχος της όπως έχει επανειλημμένα δείξει είναι η οικονομική αφαίμαξη διαφόρων χωρών - σημάδι της παλιάς αποικιοκρατίας) αφού δε θα της τύχει το βιομηχανικό κομμάτι της Ουκρανίας που ονειρεύεται ενώ τα συμφέροντα της Ρωσίας θα μείνουν σχεδόν ανέπαφα. 

Μεγάλος χαμένος της όλης υπόθεσης είναι ο ουκρανικός λαός, ο οποίος ήδη μετράει αρκετούς νεκρούς και πλέον θα ζει σε μία νέα πραγματικότητα αφού θα είναι διαιρεμένος σε δύο ή παραπάνω κράτη με τους μισούς να βρίσκονται κάτω από την τυραννία του ΔΝΤ και τους υπολοίπους κάτω από τη δυναστεία της Ρωσίας.