Αύγουστος...

του Γιώργου Σταματόπουλου

Το μυστικό της ομορφιάς βρίσκεται πολύ καλά τοποθετημένο σε μια ρήση του Πλάτωνα που την υποστηρίζει γερά και δεν φαίνεται να εικάζει απλώς, λέει δηλαδή πως κάθε ομορφιά προκαλεί την αναπαραγωγή.
Η ρήση μπορεί να φαίνεται πεζή και υποκειμενική, εμπεριέχει εντούτοις όλη την ποιητικότητα του κόσμου: αρχέγονες δυνάμεις, μουσική του σύμπαντος, βαθύτερα ένστικτα, το παιδί και το θαύμα, τα φυσικά στοιχεία, την ανεξαρτησία τους (!).
Ο ίδιος φιλόσοφος έλεγε ότι η ομορφιά προκαλεί τη γένεση της φιλοσοφίας.
Στην αρχαία Αθήνα τουλάχιστον έτσι γεννήθηκε: επειδή υπήρχαν στην αγορά τόσο ωραίοι νέοι και νέες.
Σχολιάζει ο Νίτσε: «Μόνο η θέα τους φέρνει την ψυχή του φιλόσοφου σε μια ερωτική έκσταση, χωρίς να την αφήνει ήσυχη, ώσπου να βυθίσει τον σπόρο όλων των ανώτερων πραγμάτων σ' ένα τέτοιο ωραίο χώμα» («Λυκόφως των ειδώλων», 23).
Η ένωση των σωμάτων και οι καρποί τους τόλμησαν να «μιλήσουν» για ομορφιά, της έδωσαν ανθρωπομορφικά χαρακτηριστικά, όταν άρχισαν να τραυλίζουν την επικοινωνία. (Η συνείδηση κατακτήθηκε πολύ αργότερα -εάν ποτέ κατακτήθηκε και εάν συνέβαλε στον ορισμό της ομορφιάς.) 
Τα σώματα (τα ενωμένα) είναι το μέτρο της ομορφιάς διότι μεταμορφώνουν τη ζωή και τη φύση.
Δεν ξέρουμε αν διαφορετικά θα ήμασταν σε θέση να μιλάμε για ομορφιά.
Ασχολούμεθα μ' αυτήν επειδή αποφασίσαμε ότι υπάρχει (να υπάρχει).
Το πρότυπο της ομορφιάς είναι το παιδί που μεγαλώνει· εξ αυτού θαυμάζουμε το περιβάλλον· όλα τα άλλα φαντάζουν καλλιτεχνικές και αισθητικές παλιλλογίες και εξυπνακισμοί, που είτε φαρμακώνουν είτε κατευνάζουν την πραγματικότητα.
Να, για τον Αύγουστο ευχόμαστε να ήταν δυο φορές τον χρόνο· ανοιχτά παράθυρα για τη ζέστη και ανοιχτοί πόροι των σωμάτων για την έλευση της ομορφιάς (που τώρα τη βλέπουμε όπως την κατανοούμε και όπου θέλουμε να τη βλέπουμε - ακόμη και μέσα στην ασχήμια).
Ο κίνδυνος να μη χαθεί ποτέ η ομορφιά (να μην αφανιστεί το ανθρώπινο είδος) είναι που μας ενώνει και μας πείθει να υποφέρουμε τα πάνδεινα (τα φριχτά κι αλλοπρόσαλλα μνημόνια λ.χ.) καθώς και να φαίνεται ότι αγαπάμε την αναγκαιότητα.
Αλλο όφελος και άλλο ομορφιά - εάν αυτό είναι κατανοητό, άλλο ομορφιά και άλλο τέχνη ή συνήθεια ή κανόνες συμπεριφοράς.
Τι σου είναι ο Αύγουστος. Ζεστός και βαθύς· όμορφος μήνας, ποιος έχει αντίρρηση;
Και οι πιο φιλόδοξοι και οι πιο αισχροί συμφωνούν στη μοναδικότητα των ελληνικών πανηγυριών και των δύο φεγγαριών του.
Μαλακώνει επίσης τα εκρηκτικά που κουβαλάει ο καθείς μέσα του, χωρίς να είναι ο ίδιος ο μήνας διασκεδαστής ή φιλειρηνικός.
Φρούτα και χυμοί και ευωδιές είναι τα όπλα του· μα μήπως και τούτα αθώα είναι;
Σε εμπόλεμη ζώνη φυτρώνουν όλα· αυτή η ζώνη δεν είναι ομορφιά.

Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών