Αρχή μιάς εβδομάδος, τέλος ενός μήνα...

Ο καιρός μουντός και αναποφάσιστος. Θα βρέξει ή όχι. Τελευταία μέρα αυτού του κουτσού μήνα και αρχή μιας νέας βδομάδας. Και γω σε εξωτερικό χώρο να δουλεύω και να ακούω στο ράδιο τα νέα του έξω κόσμου.
Η παιδιάστικη αντίδραση του δημάρχου της Άγκυρας στην αγενής συμπεριφορά του Σαρκοζί με έκανε να γελάσω.
Όμως παράλληλα μία νέα ελπίδα γεννήθηκε. Η αντίσταση ενάντια αυτής της κατάστασης που ζούμε. Η αντίσταση αυτή δε θα ρθει από δω διότι πολύ απλά είμαστε κότες. Η αντίσταση θα ρθει από το εξωτερικό. Κόσμος γιουχάρισε τον κ. Παπανδρέου στη Γερμανία. Κόσμος αντέδρασε αυθόρμητα στον κ. Πάγκαλο. Η φράση του φοιτητή "Μαζί τα φάγαμε Πάγκαλε!" μου γέμιζε με ενθουσιασμό τη ψυχή μου και ζήλεια προς αυτόν τον νεαρό που δεν ήμουν εγώ στη θέση του. Και γω θέλω πως και πως να συναντήσω τον Πάγκαλο και να του μιλήσω έτσι. Χωρίς να βάλω τη λέξη κύριος. Η φράση αυτή κρύβει μία αμεσότητα. Μαζί τα φάγαμε Πάγκαλε; Είμαστε στη Γαλλία τώρα. Είμαστε εγώ και συ. Δεν αναγνωρίζω καμία εξουσία πάνω σου. Μας χωρίζουν λίγα μέτρα. Δεν έχεις κάμερα μπροστά σου ούτε δημοσιογράφο. Έχεις εμένα. Οπότε πες μου Παγκαλε. Μαζί τα φάγαμε;
Το βίντεο αυτό το είδα πολλές φορές. Μου άρεσε ο αυθορμητισμός των νέων. Εδώ δεν υπάρχουν ΜΑΤ φώναζαν. Εδώ είμαστε ελεύθεροι να αντιδράσουμε και να σου πούμε αυτά που δε σας λένε οι υπόλοιποι Έλληνες στη πατρίδα. Γιατί; Διότι το λίκνο της δημοκρατίας έχει σβήσει με τον ψευτοσοσιαλισμό που πουλούσατε πριν τις εκλογές.
Μία Γαλλίδα μίλησε υπέροχα λέγοντας στον αντιπρόεδρο πως την κυβέρνηση την εξέλεξε ο λαός τον οποίον αποκάλεσε κοπρίτες. Τον τιμάει αυτό; Προσπάθησε να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα. Πάγκαλε το οτι μας εξαπατήσατε για να εκλεγείτε το χεις σκεφτεί ποτέ; Οπότε οι κοπρίτες που αναφέρεις ψηφίσανε κοπρόσκυλα που τα τρώνε μεταξύ τους.
Πάγκαλε, Παπανδρέου, Τσοχατζόπουλε, Αλογοσκούφη, Καραμανλή, Ρουσόπουλε, Βουλγαράκη, Μπακογιάννη, Λιάπη και λοιπά κοπρόσκυλα θα μας βρείτε μπροστά μας. Στην Ελλάδα θα φοβάστε να βγείτε από τα σπίτια σας και στην Ευρώπη να πάτε σε εκδηλώσεις.
Ας παίρνουμε για παράδειγμα το θράσος των νέων στις υπόλοιπες χώρες μπας και ντραπούμε και βγούμε κυριολεκτικά στους δρόμους.

Μέσα στα άστρα του ουρανού...

...κοιμάμαι ήρεμος τις νύχτες.

Μύθος ή ... ;

Αθήνα 28 Ιουνίου 2001. Στήλες Ολυμπίου Διός.
Το καλοκαίρι του 2001 δώθηκε στον χώρο των στηλών του Ολυμπίου Διός μία συναυλία του διάσημου Έλληνα συνθέτη Βαγγέλη Παπαθανασίου.
Από τότε πολλά ερωτηματικά έχουν τεθεί από τη κοινή γνώμη αλλά και από την επιστημονική κοινότητα.
Ας ξεκινήσουμε από την αρχή. Η ΝΑΣΑ αναθέτει στον Έλληνα συνθέτη τη σύνθεση της μουσικής η οποία θα πλαισίωνε και θα γινόταν μέρος μιας νέας διαστημικής αποστολής στον πλανήτη Άρη που θα έχει ως σκοπό την έρευνα για ανακάλυψη τυχόν στρωμάτων πάγου κάτω από την επιφάνεια του Κόκκινου Πλανήτη κάτι που θα σήμαινε αυτόματα την πιθανότητα ύπαρξης ζωής.
Όμως πριν ακόμα επιβεβαιωθεί η συναυλία από τον τότε υπουργό Πολιτισμού και μέσω θύελλας αντιδράσεων από Έλληνες καλλιτέχνες του ελληνικού στερεώματος μιλώντας για υπέργογκα ποσά δαπανών και πιθανή καταστροφή του αρχαιολογικού χώρου η συναυλία αρχικά αναβλήθηκε και τελικά ματαιώθηκε.
Τότε επενέβει η ΝΑΣΑ και μέσω της αμερικανικής κυβέρνησης ανέλαβε τη πλήρη χρηματοδότηση της συναυλίας. Το υπουργείο Πολιτισμού ένταξε την προσπάθεια στα πλαίσια της πολιτιστικής ολυμπιάδας.
Από τον καλλιτεχνικό χώρο της Ελλάδος πολλοί μίλησαν με αρνητικά σχόλια απέναντι στην ελληνική πολιτεία που επέτρεψε την πραγματοποίηση της συναυλίας και μάλιστα σε έναν τέτοιο χώρο σπουδαίας αρχαιολογικής σημασίας. Από την άλλη για τις οικονομικές δαπάνες που ποτέ ως τότε δεν είχαν διατεθεί ως τότε για κάποιο εγχώριο καλλιτέχνη με χρόνια προσφοράς στην ελληνική σκηνή.
Η ΝΑΣΑ εγκατέστησε πίσω από τις υπάρχουσες κολώνες του ναού ένα τεράστιο λευκό πανί για προβολή εικόνων στη διάρκεια της συναυλίας ενώ ένα ειδικά διαμορφωμένο ξύλινο πάτωμα στήθηκε ακριβώς κάτω από τη βόρεια πλαϊνή πλευρά του δαπέδου του ναού, χώρος που χρησιμοποιήθηκε για την τοποθέτηση της ορχήστρας και για τις δύο διάσημες σοπράνο που θα εκτελούσαν το μελωδικό τμήμα της συμφωνίας. Επίσης δύο ειδικά διαμορφωμένες σειρές καθισμάτων αμφιθεατρικού τύπου στήθηκαν ακριβώς μπροστά από την ορχήστρα για τους δεκάδες θεατές. Πίσω από το λευκό πανί οι ΝΑΣΑ τοποθέτησε ενισχυτές και συσκευές επεξεργασίας και εκπομπής σήματος. Την ώρα της τελετής γινόταν τόσο η εγγραφή για την παραγωγή του CD όσο και η αποστολή της μουσικής στο διάστημα.
Η Μυθωδία μετά τη παγκόσμια προβολή της προκάλεσε ποικίλα σχόλια. Πέρα από το θαυμασμό τους για τη μαγεία της μουσικής παράστασης πολλοί στάθηκαν σε διάφορα ερωτήματα που γέννησε αυτή η συναυλία.
Για ποιό λόγο η ΝΑΣΑ δαπάνησε περίπου έξι εκατομμύρια ευρώ για τη πραγματοποίηση μιάς τέτοιας συναυλίας;
Για ποιό λόγο γινόταν αποστολή σήματος στον Άρη ενώ θεωρητικά πρόκειται για έναν ακατοίκητο πλανήτη από πέτρα χωρίς ίχνος ζωής;
Γιατί η συναυλία πραγματοποιήθηκε στην Ελλάδα και συγκεκριμένα στον ναό του Ολυμπίου Διός κάτι που δε συνέβει ποτέ στο παρελθόν και σε κανέναν παρόμοιο αρχαιολογικό χώρο;
Γιατί επιλέχθηκε ελληνική σύνθεση και όχι κάποια σύνθεση από άλλη χώρα;
Ένα είναι βέβαιο. Πως η ΝΑΣΑ για πρώτη φορά μας αποκαλύπτει τις καλλιτεχνικές της ανησυχίες. Τα πιο σημαντικά ερωτήματα ωστόσο προέκυψαν αμέσως μετά το τέλος της συναυλίας. Πολλοί μίλησαν για τελετή και όχι για μία απλή μουσική παράσταση.
Στα ερωτήματα που γέννησε η Μυθωδία προστέθηκαν απορείες σχετικά με το περιεχόμενο των λόγων τόσο των δύο σοπράνων όσο και του χορού.
Υπήρχαν στίχοι;
Και αν όντως υπήρχαν γιατί εμφανίζονται φράσεις και λέξεις στα αρχαία ελληνικά;
Γιατί επαναλαμβάνονται ακούσματα όπως "Δία Έλα";
Για ποιό λόγο οι εικόνες που επιλέχθηκαν να σταλθούν στον Άρη, εικόνες όπως η προτομή του Δία, της Ίσιδος, του Ομήρου, του Απόλλωνα, εικόνες της Μινωικής Κρήτης, του Αγαμέμνωνα, της θεάς Εκάτης, παραστάσης από αγγεία με τον Οδυσσέα και τις σειρήνες, φτερωτά άρματα και αγάλματα με τα χέρια τους σε στάση ικεσίας;
Μία ακόμη παράσταση πραγματοποιήθηκε για δεύτερη φορά για τις ανάγκες παραγωγής του DVD μία μέρα μετά την κανονική παράσταση χωρίς ιδιαίτερο κοινό.
Την ημέρα της κανονικής συναυλίας την 28 Ιουνίου του 2001 συνέβαινε παράλληλα με την εκτέλεση της μουσικής συμφωνίας και ένα επίσης ιδιαίτερο φαινόμενο. Ο πλανήτης Άρης θα εμφανιζόταν στο πεδίο όρασης των θεατών στο ναό του Ολυμπίου Διός στην Αθήνα από τις 19:30 ως της 4:38 της επόμενης ημέρας ενώ παράλληλα κανένας άλλος πλανήτης του ηλιακού μας συστήματος δεν ήταν ορατός στο ίδιο χρονικό διάστημα.
Δύο χρόνια μετά εμφανίζονται στο διαδίκτυο σε διάφορα φόρουμ οι πρώτες αναφορές για τηνύπαρξη στίχων και αρχίζουν προσπάθειες εύρεσής τους. Ένας Έλληνας χρήστης με το ψευδώνυμο Εχετλαίος πραγματοποιεί την πρώτη παγκοσμίως προσέγγιση των στίχων και παρουσιάζει το πρώτο movement μαζί με στίχους (το παραπάνω βίντεο). Λίγους μήνες αργότερα και μετά από μεγάλο προσωπικό κόπο και ώρες εργασίας και ανάλυσης της συναυλίας με επαγγελματικά προγράμματα επεξεργασίας ήχου μέσα απο ηλεκτρονικό υπολογιστή παρουσιάζει σε προσωπική του ιστοσελίδα τη Μυθωδία με στίχους.
Διάφορα "ειδικοί" ξεκινούν ανόητες προσπάθειες ερμηνείας των στίχων και εμφανώς επηρεασμένοι από συνομοσιολογιές συνδέουν την συμφωνία με πιθανές εξωγήινες υπάρξεις και μεταφυσικές ιδιότητες. Εκπομπές στην τηλεόραση και αφιερώματα τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό προσπαθούν να αποκαύψουν τι κρύβεται από πίσω. Αλλά πίσω από το φάσμα των θεωριών συνομοσιολογίας ή εξωγήινης ζωής η ουσία του έργου ποτέ δε προσεγγίζεται.
Το 2007 πραγματοποιείται η πρώτη παγκοσμίως προσπάθεια σοβαρής και επιστημονικώς τεκμηριωμένης ανάλυσης των στίχων από έναν χρήστη του διαδικτύου που υπογράφει τη προσπάθειά του ως Πελασγός και την αναρτά στην ιστοσελίδα του Εχετλαίου.
Τον αν η θεωρία ύπαρξης στίχων στη Μυθωδία αληθεύει ή όχι δε μπορεί κανείς να το πιστοποιήσει. Ίσως μόνο ο ίδιος ο συνθέτης αν και αρνήται να πάρει ξεκάθαρα θέση.
Η αλήθεια είναι πως όλη αυτή η κατάσταση μετατρέπει αυτή τη μουσική παράσταση σε έναν σύγχρονο μύθο.

Σκηνές τρόμου

Νομίζω πως πρέπει να ξυπνήσουμε επιτέλους και να σταματήσουμε όλες αυτές τις ηλιθιότητες που κάνανε το γύρο του κόσμου για μία ακόμη φορά.
Καταδικάζώ τόσο τη δραστηριότητα και τη συμπεριφορά των αστυνομικών όσο και των ανεγκέφαλων που όπως κάψανε τους τρεις ανθρώπους στην Marfin αποφάσισαν να κάψουν σήμερα έναν νεαρό αστυνομικό.
Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να αφαιρεί τη ζωή ενός άλλου ανθρώπου είτε αν αυτός δρα με βάση την εξουσία που του δίνει το κράτος είτε με την ιδεολογία ότι είναι ελεύθερος να κάνει ότι θέλει.
Πάλι μεταξύ μας σφαχτήκαμε και οι μαλάκες που είναι στη Βουλή δε πήραν χαμπάρι τίποτα.
Δείτε το βίντεο.

Σύνταγμα ώρα 17:40

Από τις πέντε οι ματατζήδες που ήταν σε σειρά δίπλα στις γραμμές του τραμ άρχιζαν να παίρνουν θέση επίθεσης. Είχαν φορέσει σχεδόν όλοι τις μάσκες τους όταν εμφανίστηκε ένας νεαρός με λευκή μπλούζα, φουλάρι, γυαλιά και μουστάκι (λέω τα χαρακτηριστικά για όσους ήταν παρόντες εκείνη τη στιγμή) και τους ανέφερε πως η μέρα της κρίσης έχει φτάσει. Οι ματατζήδες απάντησαν με ειρωνικά σφυρίγματα και βρίζοντάς τον αποκαλώντας τον "λούγκρα", "αδελφή" και "σύκα". Ο νεαρός απομακρύνθηκε και επέστρεψε πάλι για να τους επαναλάβει την ίδια φράση δεχόμενος τον ίδιο χλευασμό.
Στη συνέχεια εμφανίστηκε μία ξανθιά κοπέλα. Στεκόταν μπροστά από κάθε ματατζή και τον κοιτούσε στα μάτια. Εγώ στεκόμουν στα ΚΕΠ και παρακολουθούσα. Αφού τους είδε σχεδόν όλους στη σειρά, με κάποιους αντάλλαξε και κάποιες κουβέντες, στράφηκε σε έναν δείχνοντάς του το μεσαίο της δάχτυλο. "Ωχ" είπα απο μέσα μου. Οι Ματατζήδες δεν αντιδράσανε. Καθώς έφευγε η κοπέλα έφτυσε προς την μεριά ενός. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα ο ένας να την κλωτσήσει (για καλή της τύχη η κλωτσιά πέτυχε αέρα). Καθώς γύρισε η κοπέλα να τσαμπουκαλευτεί για την κίνηση του Ματατζή δέχτηκε ένα δυνατό χαστούκι από έναν άλλον.
Όσοι ήταν μπροστά στη σκηνή άρχισαν να φωνάζουν. "Ρε μαλάκα την κοπέλα βαράς;", "Ου ρε αλήτες!" και τα συνηθισμένα ξεσπάσματα. Η κοπέλα συνέχιζε να προκαλεί καθώς όλο και περισσότερος κόσμος μαζευόταν μπροστά από τη γραμμή των Ματατζήδων.
Δεν άργησε το κακό να συμβεί. Τελευταία εικόνα μου ήταν το οργισμένο βλέμμα ενός νεαρού που είχε ξαπλώσει ολόκληρος πάνω στην ασπίδα ενός ματατζή και φώναζε. Δύο εκρήξεις μπροστά μου μου δωσαν το έναυσμα να φύγω. Ενώ απομακρυνόμουν στην Αμαλίας γύρισα το βλέμμα μου να δω τι γίνεται πίσω μου καθώς άκουγα διάφορες φωνές. Είδα ορισμένους ματατζήδες να χουν συλλάβει άτομα και να τα χουν ξαπλώσει στο δρόμο. Τη δεύτερη φορά που ξαναγύρισα να δω πίσω μου βρισκόμουν στο τέλος της στάσης του τραμ. Ένα σύννεφο από τα δακρυγόνα με τύλιξε. Τρομερός πόνος. Τα μάτια μου έμειναν κλειστά μέχρι τη στάση του μετρό της Ακρόπολης. Ως εκείνη τη στιγμή τρέχανε υγρά από τα μάτια και την μύτη.
Όλοι γνωρίζουμε πως οι Ματατζήδες είναι τα κατακάθια της κοινωνίας. Κάθε βλάχος που δεν αξιόθηκε να γίνει ένας σωστός άνθρωπος και επαγγελματίας φόρεσε μία χακί στολή και έμαθε να βαράει τον κόσμο.
Όμως έρχομαι και από την άλλη μεριά. Αφού η διαδήλωση ήταν τόσην ώρα ειρηνική και ήρεμη γιατί προκαλούμε τους ηλίθιους; Αφού βλέπουμε πως περιμένουν την αφορμή για να επιτεθούν γιατί τους κάνουμε την χάρη;
Δυστυχώς θα πρέπει να πω την άποψη μου και στη συγκεκριμένη περίπτωση επειδή ήμουν μπροστά και είδα όλη τη σκηνή από την αρχή, διαπίστωσα πως μεγάλη ευθύνη φέρει η ηλιθιότητα της κοπέλας που προκάλεσε.
Τελικά αυτές οι κινητοποιήσεις διαλύονται από διάφορους ηλίθιους που υπάρχουν και από τις δύο μεριές.
Κλείνοντας θα ήθελα να πω πως όσο περπατούσα "τυφλός" μέχρι το μετρό της Ακρόπολης σκεφτόμουν τα λόγια ενός κυρίου που ήταν δίπλα μου πριν τα επεισόδια. Μου ανέφερε με ένα ύφος πίκρας πως "Οι Έλληνες δείχνουν πόσο κότες είναι" απαντώντας του βλέποντας στο βάθος την πρεσβεία της Αιγύπτου "Πως οι Αιγύπτιοι (μαζί με τους Λίβυους και τους Τυνήσιους) μας βλέπουν και γελάνε..."
ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ ΕΛΛΑΔΑ...

(η φωτογραφία είναι από κινητό τη στιγμή των επεισοδίων)

Ένας ένας παίρνει δρόμο...

Πότε θα ρθει και η δική σου σειρά;...

Φυσικά οι απεργίες σαν τη σημερινή δε θα φέρουν κανένα αποτέλεσμα. Κερδισμένο βγαίνει το κράτος που γλιτώνει ένα μεροκάματο για κάθε δημόσιο υπάλληλο που απεργεί.

Η Γερμανική Ένωση

Ας σταματήσουμε να ελπίζουμε στη βοήθεια της Γερμανίας και των ευρωπαϊκών ομολόγων. Ακόμα και οι επιστροφές του κ. Παπανδρέου από τις βόλτες του στη χώρα αυτή δε φέρνουν θετικά και αισιόδοξα μηνύματα, τα οποία τα χουμε τόσο πολύ ανάγκη.
Στην θέση αυτών των μηνυμάτων που δεν έρχονται ποτέ έχουμε προτάσεις για κούρεμα του ελληνικού δημοσίου χρέους σε ποσοστό 30% αλλά και προειδοποιήσεις ότι η Ελλάδα ίσως υποχρεωθεί να επιστρέψει στη δραχμή. Αυτό αναφέρει στην ετήσια έκθεσή της για την ευρωπαϊκή οικονομία η Ευρωπαϊκή Οικονομική Συμβουλευτική Ομάδα (EEAG) με έδρα το Μόναχο της Γερμανίας. Και προσθέτει ότι το ενδεχόμενο η Ελλάδα να χρειαστεί και νέο δάνειο, πέραν αυτού των 110 δισεκατομμυρίων ευρώ, μετά το 2013 είναι πολύ σοβαρό.
Στην έκθεση του το EEAG ότι το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής δεν θα επαρκέσει για να μπορέσει η Ελλάδα να ανταποκριθεί στη διαχείριση του δημοσίου χρέους της και να καταφέρει να επανέλθει στις αγορές χρήματος.
Για τον λόγο αυτό, το EEAG συστήνει τη λήψη δραστικών μέτρων ώστε να μη χρειαστεί η Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) - βλέπε, η Γερμανία - να βάλει και πάλι «το χέρι στην τσέπη» για να σώσει την Ελλάδα
Επαναφέρει λοιπόν στο τραπέζι το σενάριο της επιστροφής στη δραχμή, το οποίο θα συνοδευόταν από υποτίμηση του εθνικού νομίσματος. Το άλλο σενάριο, εξίσου σκληρό, είναι η επιβολή ακόμη σκληρότερων μέτρων λιτότητας.
Παράλληλα, η γερμανική εφημερίδα «Sudduetsche Zeitung» δημοσιεύει δηλώσεις του Τόμας Μίροου, επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Ανοικοδόμησης και Ανάπτυξης, ο οποίος θεωρεί ότι η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους θα είναι αναπόφευκτη.
Οπως τονίζει ο κ. Μίροου, οι αγορές «παίζουν» εδώ και αρκετό καιρό με το σενάριο της αναδιάρθωσης. Αν το δημόσιο χρέος της Ελλάδος δεν μειωθεί σε πιο διαχειρίσιμα επίπεδα κοντά στο 100% του ΑΕΠ, τότε τα προβλήματα δεν θα μπορούν να ξεπεραστούν. Και αναφέρει ότι υπάρχει ανάγκη να γίνει «κούρεμα» του ελληνικού χρέους σε ποσοστό 30% ώστε το ελληνικό χρέος να γίνει βιώσιμο.

Κάτι με συγκλόνισε!

Θυμάται κανείς τι είχε συμβεί στις 28 Ιουνίου του 2001;...
Σύντομα θα έχετε την απάντηση.

Μελαγχολική Πράγα

... τα Χριστούγεννα. Όμως όπως λέει το τραγούδι θα πρέπει να ναι όλο το χρόνο έτσι. Αρκετοί με ρωτάτε γιατί δεν έχω δημοσιεύσει ακόμα τις φωτογραφίες από την Πράγα. Η αλήθεια είναι πως επεξεργάζονται και ετοιμάζονται.
Μέχρι να σας τις παρουσιάσω ας απολαύσουμε αυτό το τραγουδάκι. Μελαγχολικό μεν αλλά ταιριαστό με το κλίμα τόσο της Πράγας όσο και της Αθήνας που ξαφνικά θυμήθηκε πως έχουμε χειμώνα. Τρείς μέρες τώρα ο καιρός είναι μουντός και αναποφάσιστος για το αν θα το πάει για βροχή ή όχι. Όμως και αυτό έχει την ομορφιά του.
Σπιτάκι, πιτζαμούλες, μουσικούλα και κουβέρτα...
Εξάλλου η αντίστροφη μέτρηση για το καλοκαίρι ξεκίνησε...

Τζιμπουρ-κι

Η διαιτησία ήταν σκατά! Το παραδεχόμαστε! Όπως για σας θα υπάρχει μία ζωή ένας Δούρος ίσως έτσι και για μας θα υπάρχει ένας Καλόπουλος.
Η αλήθεια πάντως είναι πως πόνεσε τους βάζελους...
Το όμορφο όμως είναι να βλέπεις το ματς και να πανηγυρίζεις με όλη τη παρέα που ήσουν πέρσυ στο γήπεδο και έβλεπες το 2-0!
Ο τίτλος είναι έμπνευση του Μητσάρα!

Να 'χα μια θάλασσα έξω απ' το σπίτι μου...

...κι όποτε βρέχει να πετάω απ' το μπαλκόνι μου!

Ο λύκος της αυτογνωσίας

Πριν λίγες μέρες ολοκλήρωσα το βραβευμένο βιβλίο του Εσσέ, ο λύκος της στέπας. Η φήμη του με ακολουθούσε από την εποχή της θητείας μου στο στρατό, όταν κάποιος (δε θυμάμαι ούτε πρόσωπο ούτε όνομα - γερνάω σιγά σιγά) μου το είχε προτίνει ως το καλύτερο βιβλίο που χει διαβάσει ποτέ.
Από τότε ο τίτλος του βιβλίου κυκλοφορούσε στο μυαλό μου αλλά ποτέ στη βιβλιοθήκη μου μέχρι που τα Χριστούγεννα μου το κάνανε δώρο. Ενθουσιάστηκα στην ιδέα πως θα διαβάσω επιτέλους ένα βιβλίο που με είχε στοιχειώσει.
Ο ενθουσιασμός μου όμως δε κράτησε πολύ. Το βιβλίο το αντιπάθησα και παράλληλα το συμπάθησα. Μου άφησε ένα μπερδεμένο συναίσθημα μόλις το έκλεισα και το τοποθέτησα σε ένα ράφι να ξεκουραστεί.
Ο ήρωας που παρουσιάζει έχει πολλά κοινα στοιχεία με μένα όμως με κάνει να μη τον συμπαθώ (δε θέλω να χρησιμοποιήσω το ρήμα αντιπαθώ). Ένας ηλικιωμένος άνθρωπος ο οποίος έχει πέσει με τα μούτρα στη μελέτη τόσο των βιβλίων όσο και της καλής μουσικής. Φτάνει όμως σε μία ηλικία που νιώθει μόνος και άδειος. Που πήγαν όλες αυτές οι γνώσεις που είχε; Σε τι του φάνηκαν χρήσιμες; Μήπως τελικά στη ζωή πήρε μηδέν;
Το βιβλίο με έβαλε σε σκέψεις η αλήθεια είναι. Αν όμως στη ζωή μας έχουμε μέτρο και ξέρουμε να χειριζόμαστε τις γνώσεις τότε πιστεύω πως δε θα καταντήσουμε σαν τον ήρωα. Έναν ήρωα που για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα κρύβοντας τη μοναξιά του πίσω από τον αυτοαποκαλούμενο χαρακτηρισμό "λύκο της στέπας".
Νομίζω πως κλείνοντας τον βιβλίο έπιασα τον εαυτό μου να ρίχνει μία μούτζα. Δε ξέρω αν πήγαινε στον ήρωα του βιβλίου ή σε μένα.
Στην ερώτηση αν σας το προτίνω να το διαβάσετε η απάντηση που θα εισπράξετε θα είναι "δε ξέρω!".

Σίγουρα έχουμε χιούμορ...

Η σύντροφος του Σισέ έγραψε στο twitter πως οι Έλληνες δεν είναι έτοιμοι να δεχτούν το στυλ του άντρα της.
Ίσως να είμαστε λίγο πίσω δε λέω... όμως σίγουρα έχουμε καλύτερο χιούμορ...

Σχετικά με την εκπομπή 1821 του ΣΚΑΪ

Ως Χιώτης θα ήθελα να δώσω συγχαρητήρια στην εκπομπή 1821 του ΣΚΑΪ. Εξαιρετική παρουσίαση της Σφαγής της Χίου. Αν και έχω διαβάσει και ακούσει χιλιάδες φορές το γεγονός, αυτό κάθε φορά που το συναντώ μπροστά μου νιώθω την ίδια συγκίνηση και το ίδιο δέος μπροστά σε αυτήν την καταστροφή. Όμως νιώθω πολύ περήφανος που έχω καταγωγή από αυτόν τον τόπο.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι λοιπόν που με κάνουν να χαίρομαι κάθε φορά που λέω πως είμαι Χιώτης.

Η Σφαγή της Χίου...

Το ντοκιμαντέρ του 1821 έχει προκαλέσει απίστευτες αντιδράσεις σε όσους θέλουν ακόμα να ζουν στο μύθο ότι το ελληνικό έθνος έχει αδικηθεί από την ιστορία. Δεν είναι αρκετοί λιγότερο μαχητικοί εναντίον αυτής της εκπομπής οι οποίοι λένε: "μη μου χαλάς τον μύθο μου".
Έχοντας ήδη δεί τα τρία πρώτα επεισόδια είμαι σε θέση να πω πως η ματιά της εκπομπής είναι καθαρά αντικειμενική και ειλικρινής. Στηρίζεται σε δεδομένα και στοιχεία χωρίς να πατάει σε ηρωισμούς και μυθοπλασίες. Παρουσιάζει τα πρόσωπα ως κοινούς ανθρώπους και όχι ως θεανθρώπους που μας έχουν μάθει στα σχολεία.
Σήμερα έφτασε η μέρα που θα αναγκάσει αρκετούς Χιώτες να παρακολουθήσουν το σημερινό επεισόδιο το οποίο θα αναφέρεται στη σφαγή της Χίου. Ένα γεγονός που βοήθησε να δημιουργηθεί και να αναπτυχθεί σε κάθε γωνία της Ευρώπης ο φιλελληνισμός. Ένα γεγονός που αρκετούς από μας ανατριχιάζει κάθε φορά που επισκεπτόμαστε την Νέα Μονή ή τον Άγιο Μηνά και βλέπουμε τα μαχαιρωμένα κρανία τοποθετημένα σε προθήκες.
Γιατί άραγε έγινε αυτή η σφαγή; Γιατί τόσο μένος στους Χιώτες;
Παρατηρώντας την ιστορία θα δούμε πως το νησί της Χίου ήταν προνομοιούχο την εποχή της Τουρκοκρατίας λόγω της μαστίχας. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως στο νησί κατοικούσαν 120.000 άνθρωποι. Αριθμός τεράστιος για την εποχή εκείνη. Η Χίος ποτέ δε ξεσηκώθηκε την περίοδο της επανάστασης. Δεν την εξυπηρετούσε ένα τέτοιο γεγονός.
Το φυτίλι της επανάστασης το έφερε με τον στόλο του ο Λογοθέτης από την Σάμο. Εκείνος ανάγκασε τους Χιώτες να ξεσηκωθούν.
Αυτό το γεγονός δεν άρεσε στους Τούρκους. Πως γίνεται να επαναστατείς και συ που δεν πληρώνεις φόρους και σε έχουμε στα ώπα ώπα. Επίσης η Χίος είναι δίπλα στον κόλπο της Σμύρνης όπου βρισκόταν ένα μεγάλο τμήμα του τουρκικού στόλου. Εύκολη επιχείρηση για τους Τούρκους να επιτεθούν στο νησί και να περάσουν ένα δυνατό μήνυμα σε όλους τους επαναστατημένους Έλληνες.
Δυστυχώς το θύμα ήταν η Χίος. Ένα γεγονός το οποίο δε θα ξεχαστεί ποτέ. Ένα γεγονός το οποίο θα μας το θυμίζουν τα μνημεία της Χίου και τα κείμενα των Φιλελλήνων όπως και ο σπουδαίος πίνακας του Ντελακρουά.
Η Χίος προσαρτήθηκε στην Ελλάδα σχεδόν έναν αιώνα μετά. Όμως η θυσία της προς το Ελληνικό έθνος βοήθησε πολύ στη δημιουργία ενός κύματος συμπαράστασης στον επαναστατημένο ελληνικό λαό.
Η Σφαγή της Χίου θα είναι για πάντα ένα παγκόσμιο ιστορικό γεγονός.

Μέσα από τη ματιά των σκύλων...

... βλέπουμε τον ίδιο τον θεό!

ίσως η πιο συμπαθητική σκυλίσια φατσούλα που χω δει ποτέ.

Η αγάπη θέλει 365 μέρες...

Ξεκινάει μία άλλη βδομάδα φτάνοντας στα μισά του Φλεβάρη. Η ημερομηνία 14 Φλεβάρη. Όταν πήγαινα σχολείο με άγχωνε αυτή η μέρα. Σχεδιάζα να βρω μία κοπέλα η οποία να μ' αρέσει για να της ζητήσω να τα φτιάξουμε ώστε να μπορώ να της προσφέρω αλλά και να δεχτώ δώρο την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου. Τόσο άσχημη προπαγάνδα μου είχαν κάνει οι ταινίες και η τηλεόραση. Φυσικά όμως με τον καιρό διαπίστωσα πως όλα αυτά είναι ένα μάρκετινγκ για να πλουτίζουν τα μαγαζιά με λουλούδια, εσώρουχα και ότι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς για δώρο. Είχε πολύ δίκιο ο Τζίμ Κάρεϊ στη ταινία "Αιώνια λιακάδα ενός καθαρού μυαλού" όπου ανέφερε πως οι μέρες αυτές το μόνο που καταφέρνουν είναι να σου επιβεβαιώνουν το πόσο μόνος νιώθεις.
Η αγάπη δε χρειάζεται μία γιορτή για να την θυμόμαστε. Η αγάπη είναι από μόνη της γιορτή και γιορτάζεται όλες τις μέρες του χρόνου.
Για όσους δε το πιστεύουν αυτό τους εύχομαι μέσα από την καρδιά μου χρόνια πολλά για αύριο.

Ναζιστικό σύμβολο σε κράνος αστυνομικού

Tην αντίδραση της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής προκάλεσε η εμφάνιση σε ιστοσελίδα φωτογραφίας αστυνομικού της Υποδιεύθυνσης Μέτρων Τάξης, ο οποίος φέρει στο κράνος του τα διακριτικά των ναζιστικών SS.
Από τη ΓΑΔΑ διατάχθηκε η διενέργεια Ένορκης Διοικητικής Εξέτασης καθώς η αναγραφή τέτοιων συμβόλων, όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση της, «συνιστά ασυμβίβαστη προς την ιδιότητα του αστυνομικού συμπεριφορά». Η φωτογραφία τραβήχθηκε κατά την πορεία των συνταξιούχων στο κέντρο της Αθήνας το πρωί της Πέμπτη.

http://www.tovima.gr/

Επανάσταση!!!

Κάπου ο κόσμος έχει ξεσηκωθεί για τα καλά και δείχνει πως δε θα το βάλει κάτω μέχρι να δικαιωθεί!
Κάπου κάποιοι απλοί πολίτες μας βγάζουν το καπέλο και μας επαληθεύουν πως αν δεν σηκώσουμε κεφάλι θας μας εκμεταλλεύονται παίρνοντας αποφάσεις χωρίς να μας δίνουν καμία σημασία!
Κάπου υπάρχει τσαγανό, μαγκιά και πραγματική αντίδραση!
Θα με ρωτήσετε πόσο μακριά είναι αυτό το "κάπου" με την ελπίδα πως θα σας πω κάπου πολύ μακριά ώστε να μην αγχωθείτε που κάθεστε (καθόμαστε) στους καναπέδες.
Λυπάμαι που θα σας απογοητεύσω. Το "κάπου" είναι η Κερατέα!
Προς όλα τα γουρούνια των καναλιών και των ΜΑΤ αφιερώνω το παρακάτω τραγούδι θέλοντας να τους τρομάξω με μία αλήθεια που δε θέλουν να πιστέψουν...
Επιτέλους ξυπνάμε!!!

30 χρόνια μετά...

Ο πατέρας μου με τα αδέλφια του ήταν μέσα σε εκείνο το παιχνίδι. Ακόμα γιορτάζανε τη νίκη του Ολυμπιακού απέναντι στην Α.Ε.Κ. όταν κάτω από τις κερκίδες που χοροπηδούσαν εικοσιένα παιδιά χάνανε τη ζωή τους.
Δεν επικρατούσε πανικός, δεν έπεφτε ξύλο ούτε δακρυγόνα. Απλά βιάζονταν να γιορτάσουν και αυτά τον θρίαμβο αυτό στο προαΰλιο χώρο του γηπέδου Καραϊσκάκη. Δεκαεννιά φίλοι του Ολυμπιακού και δύο φίλοι της Α.Ε.Κ.
Δεν θέλω να τους κάνω ήρωες ούτε αγίους όπως κάνουν όλοι. Θα τους παρουσιάσω ως ανθρώπους που βρίσκονται ακόμα σε ζωή και μας κοιτάνε με οίκτο εμάς τους ζωντανούς να σφαζόμαστε στο όνομα του οπαδισμού και του φανατισμού.
Τους χαιρετισμούς μου στις 21 αδικοχαμένες ψυχές που βρίσκονται εκεί ψηλά!

Άβυσσος η ψυχή της γυναίκας...

Για όσους δυσκολεύονται να διαβάσουν τον διάλογο:
-Τί έχεις;
-Τίποτα
-Μήπως κάτι είπα λάθος;
-Όχι!
-Μήπως κάτι δεν είπα;
-'Οχι!
-Μήπως έκανα κάτι;
-'Οχι!
-Μήπως κάτι έπρεπε να κάνω;
-Όχι!
-Μήπως είπα κάτι για κάτι που έκανα και δεν έπρεπε να το κάνω ή έπρεπε να το κάνω αλλιώς, με τρόπο πιο ταιριαστό στις δικές σου αντιλήψεις;
-Ίσως!
-Το ξερα!

Γιατί μας αφορά η επανάσταση στο μουσουλμανικό κόσμο ως Ευρώπη;

Πριν 22 χρόνια ζήσαμε την επανάσταση στις πλατείες της Πράγας κάτι που άλλαξε για πάντα την τότε γεωπολιτική κατάσταση του κόσμου και κυρίως της Ευρώπης.
Πλέον ζούμε τους νέους ξεσηκωμούς αυτή τη φορά στις βόρειες ακτές της Αφρικής και στη Μέση Ανατολή. Η αδιάφορη στάση μας οφείλεται στην εξής απορία. Εμείς είμαστε μακριά. Τι μας νοιάζει;
Κι όμως δεν είμαστε τόσο μακριά όσο νομίζουμε. Εξαιτίας των σκοταδιστικών καθεστώτων στις χώρες αυτές πολλοί κάτοικοί τους φύγανε και μεταναστεύσανε στις χώρες της Ευρώπης για μία καλύτερη ζωή. Όσοι μείνανε πίσω με τον καιρό επαναστάτησαν για μία καλύτερη ζωή και στο δικό τους τόπο. Από την επανάσταση αυτή θα προκληθεί μία μελλοντική κατάσταση μέσα από δύο επιλογές.
Αν πετύχουν τελικά οι επαναστάτες και διωχθούν οι δικτατορίες από κει κάτω τότε θα ανοιχτούν νέες ευκαιρίες τόσο στους ντόπους όσο και στους ξενιτεμένους μουσουλμάνους. Έτσι αρκετοί μπορεί να γυρίσουν στις χώρες τους ενώ όσοι μείνουν θα μπορέσουν να γεφυρώσουν και να δυναμώσουν τις σχέσεις τον ευρωπαϊκών κρατών με των μουσουλμανικών. Η Μεσόγειος θα ξαναγίνει πάλι ένα σταυροδρόμι πλούτου και ευημερίας. Και η Ελλάδα είναι σε πολύ καλό γεωγραφικό σημείο για μία τέτοια κατάσταση.
Αν όμως οι επαναστάσεις αποτύχουν και τα καθεστώτα μείνουν στις θέσεις εξουσίας τους τότε αρκετοί κυνηγημένοι επαναστάτες και ντόπιοι θα δημιουργήσουν ένα νέο κύμα μενατάστευσης προς την Ευρώπη. Ένα κύμα για το οποίο δεν είναι έτοιμη η ήπειρός μας να το αντέξει και οι καταστάσεις θα χειροτερεύσουν. Θα δημιουργηθούν νέα εθνικιστικά κύματα και η εγκληματικότητα θα αυξηθεί...
Οπότε ας το σκεφτούμε καλύτερα αν μας αφορά η επανάσταση στις ακτές της Μεσογείου...

Πρωινά σαββατοκύριακου

Σήμερα το πρωί θυμήθηκα τα παιδικά μου πρωινά σαββατοκύριακα. Κάθε Παρασκευή ή Σάββατο βράδυ το έσκαγα από το σπίτι και πήγαινα στης γιαγιάς μου να κοιμηθώ. Εκτός του ότι ξενυχτούσα βλέποντας στα κανάλια μεταμεσονύχτια παρακμιακά θρίλερ (κυριώς ο ΑΝΤ1 κάθε Παρασκευή βράδυ είχε "καλές" επιλογές), το πρωί που ξυπνούσα έβλεπα όλα τα παιδικά που έπαιζαν παρέα με σοκολάτες και χυμούς και μετά σηκωνόμουν για να ξεκινήσω την μέρα μου. Φυσικά τα μεγάλα κανάλια βάζανε Τομ και Τζέρυ, GIJoe, Τρανσφόρμερς, Σκούμπι Ντου κτλ. Ακόμα θυμάμαι και το Μαξ Μπάρα που έβαζε το Mega αλλά και το παιδάκι Μαξ με το μαγικό καπέλο. Ενδιαφέρουσα η παιδική γενιά των '90s.
Σήμερα έχουν καταργηθεί αυτά τα πρωινά. Μάλλον έχει χαθεί η έννοια του παιδικού πρωινού μιάς και τα μπούτια της Γερμανού φέρνουν περισσότερα λεφτά απ' ότι η απόλαυση και η χαρά ενός μικρού παιδιού. Θα μου πει κάποιος πως πλέον υπάρχουν τα DVD και το ίντερνετ όπου κάθε γονέας μπορεί να κατεβάσει όποιο παιδικό θέλει για το παιδί οπότε δε περιορίζεται η απόλαυση του παιδιού σε ένα σαββατοκύριακο αλλά διευρύνεται σε όλη την εβδομάδα. Όμως κατα την άποψή μου έχει άλλη γλύκα η προσμονή του πρωινού για να δούμε τα αγαπημένα μας καρτούν. Δεν είχαμε την επιλογή του επεισοδίου οπότε η αγωνία μεγάλωνε. Ούτε οι επαναλήψεις μας ενοχλούσαν αφού φωνάζαμε με χαρά "Το χω ξαναδεί!" και το ξαναβλέπαμε με την ίδια απόλαυση. Δεν είχαμε και τρελές απαιτήσεις τότε.
Όμως ψάχνοντας στο βάθος του μυαλού μου είχα ανακαλύψει ένα παιδικό που έβλεπα στη κρατική τηλεόραση πριν το '90. Ήταν ένα λαγουδάκι με τεράστια αυτιά που το βοηθούσαν να πετάξει και να βοηθήσει όπου χρειάζονταν τη βοήθειά του. Δεν είχε υπερφυσικές δυνάμεις όμως το πείσμα του μου είχε κάνει τρομερή εντύπωση. Δυστυχώς όμως η προβολή του σταμάτησε και η ύπαρξη αυτού του ήρωα χάθηκε για πάντα...
Μέχρι πρόσφατα που βρήκα τυχαία δύο φωτογραφίες του. Αμέσως μου ήρθαν εικόνες στο μυαλό και ένιωσα για λίγο παιδί. Μακάρι να μπορούσα να βρω και κανένα βίντεο στο youtube όμως δε θυμάμαι τίποτα από αυτό το παιδικό...
Τελικά κάποιες αναμνήσεις καλό είναι να μένουν στο μυαλό και να μην αναμοχλεύονται με τις σημερινές εικόνες ή με τις ώριμες σκέψεις ενώς ενήλικα που προσπαθεί να νιώσει πάλι παιδί...

Πρωινή βόλτα στο Baden Baden

Λίγο πριν παρουσιάσω τις φωτογραφίες από την Πράγα σκέφτηκα να κάνω μία μικρή στάση σε ένα χωριό που είχα επισκεφθεί πέρσι τον Μάρτιο αλλά δε κατάφερα να συγκεντρώσω αρκετό φωτογραφικό υλικό. Γιατί; Ίσως γιατί περπάτησα στην λάθος πλευρά της πόλης, το τοπίο μου φάνηκε αδιάφορο και έτσι το μεσημεράκι πήρα πάλι το τραίνο για να επιστρέψω Στρασβούργο.
Το χωριό αυτό βρίσκεται στη δυτική Γερμανία, κοντά στα σύνορα με την Γαλλία. Για να καταλάβετε πόσο κοντά είναι χρησιμοποίησα δύο προαστιακούς. Ο ένας ξεκινούσε από Στρασβούργο και χανόταν στη Γερμανία και ο άλλος (δε θυμάμαι από που ξεκινούσε) κατέληγε στην Καρσλούη. Σε κάποιο σημείο αυτές οι δύο γραμμές τέμνονταν. Εκεί κατέβαινα και περίμενα τον άλλο συρμό.
Ο σταθμός ήταν στη μέση του πουθενά. Σε μία ύπαιθρο χωρίς σπίτια και κτίρια. Ήμουν μόνος μου και στην αρχή με έπιασε ένας πανικός. Ευτυχώς όμως μαζί μου είχε κατέβει και ένας άλλος άνθρωπος ο οποίος με οδήγησε στην άλλη αποβάθρα. Περίμενε και εκείνος τον ίδιο συρμό.
Όσο περιμέναμε είχαμε πιάσει την κουβέντα. Ήταν οικονομολόγος από την Παλαιστίνη με γραφεία στην Γερμανία και στο Ντουμπάι. Μου εξηγούσε τόσο στην αναμονή όσο και στη διαδρομή τον γολγοθά που θα περάσει η Ελλάδα. Μετά από έναν χρόνο διαπιστώνω πως είχε πέσει μέσα. Ευτυχώς η ιστορία του στην οικονομική κρίση είχε καλό τέλος.
Το Baden-Baden είναι μία λουτρόπολη δίπλα στον Μέλανα Δριμό (ο οποίος φαίνεται από το Στρασβούργο όταν έχει καλό καιρό). Έχει διάσημα καζίνο και είναι σαν πόλη γραφική και όμορφη. Έχοντας ακούσει θετικά σχόλια από πολλούς αποφάσισα να την επισκεφθώ για μιά μέρα.
Δυστυχώς όμως χωρίς χάρτη (πιστεύοντας πως η πόλη είναι μικρή) χάθηκα και δεν έβρισκα κάτι αξιόλογο για να δω. Έτσι κινήθηκα σε μία αδιάφορη πλευρά της πόλης μέχρι που βαρέθηκα και πήρα το τραίνο της επιστροφής αρκετές ώρες νωρίτερα.
Αυτή ήταν η μικρή μου εξόρμηση στον γερμανικό χώρο...

Με αγάπη από Τουρκία

Η αλήθεια είναι πως ο παγωτατζής είναι σωστός και τρομερός επαγγελματίας. Έχει αφήσει άγαλμα τον Ιάπωνα να παρακολουθεί τα κόλπα του. Όμως αν κάποιος άλλος ήθελε απεγνωσμένα παγωτό πως θα αντιδρούσε;...

Κάτι αντίστοιχο πρέπει να μάθουμε να κάνουμε και μεις εδώ με τα σουβλάκια...

Η Μεσόγειος φλέγεται...

Η επανάσταση έρχεται σιγά σιγά προς τα δω. Ήδη μυρίζουμε τον καπνό που φέρνουν οι άνεμοι από την Αίγυπτο. Σειρά έχει η Μέση Ανατολή μέχρι να φτάσει και στην Ελλάδα.
Όμως θα πετύχει;
Όσοι Ελληνοαιγύπτιοι έρχονταν από κάτω εδώ λέγανε το εξής: "Αυτοί είναι οι Αιγύπτιοι, αν ξεσηκωθούν δε κάθονται αν δεν αλλάξει η κατάσταση."
Και η αλήθεια είναι πως το δείξανε και το δείχνουν με το παραπάνω κάνοντας ολόκληρη υπερδύναμη (τις Ηνωμένες Πολιτείες) να απαιτούν πλέον από το παλιό τους φίλο Μουμπάρακ να φύγει άμεσα. Και όλα αυτά έρχονται σε μία περίοδο που κάποιοι μαλάκες συνδικαλιστές πιστεύουν πως κάνουν τη δικιά τους επανάσταση κλείνοντας με φασιστικό τρόπο τα μέσα μαζικής μεταφοράς και άλλες υπηρεσίες που κάνουν κακό μόνο στον λαό και όχι στην εξουσία. Το μήνυμα που πρέπει να εισπράτουν είναι το εξής: "Καλοπερασάκιδες οι Αιγύπτιοι σας έχουν ρεζιλέψει". Βασικά όλους μας έχουν ρεζιλέψει.
Όταν ο ελληνικός λαός κάθεται και ανέχεται όλα αυτά που πράττει η τωρινή κυβέρνηση χωρίς να αντιδρά τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας. Ας ρίξουμε την προσοχή μας αλλού. Ας ξεσπάσουμε όλοι λοιπόν στο αξιόλογο και εξαιρετικότατο ντοκιμαντέρ του ΣΚΑΪ 1821 που προσπαθεί να βγάλει τους Νεοέλληνες από την αποχαύνωση των σχολικών βιβλίων ιστορίας.
Είμαστε όμως ικανοί να κάνουμε και μεις μία αντίστοιχη επάνασταση;
Η απάντηση είναι πως φτάσαμε ίσως κοντά στο να το μάθουμε το Μάιο. Κάτι παιζόταν. Ο κόσμος ήθελε να επαναστατήσει και να τα κάψει όλα. Να τα γυρίσει τούμπα και να φτιάξει μία νέα κοινωνία από την αρχή. Όμως ο ύπουλος θάνατος των τριών υπαλλήλων της Marfin τον τρόμαξε και τον έβαλε πάλι στα σπίτια του.
Οπότε ο Νεοέλληνας δείχνει πως φοβάται, δείχνει πως είναι ευθυνόφοβος, δείχνει πως είναι μαζόχας και πάνω απ' όλα έχει λερωμένη τη φωλιά του από μόνος του κάνοντας τον να κάθεται ήσυχος στα αυγά του. Όλα αυτά με ωθούν να απαντήσω πως πλέον δεν είμαστε ικανοί ούτε μία επανάσταση να κάνουμε.
Με το δίκιο του λοιπόν ο κ. Παπανδρέου έλεγε στο Νταβός πως ο ελληνικός λαός δείχνει κατανόηση στη κατάσταση και αποδέχεται τα νέα αυστηρά μέτρα που έχει θέσει η κυβέρνηση. Εξάλλου αυτό λαμβάνει από μας ή θέλει να λαμβάνει.
Οπότε παίδες θα κάνω ησυχία να μη σας ξυπνήσω και θα κλείσω και τα παράθυρα για να μη σας ενοχλήσει η μυρωδιά της πραγματικής επανάστασης που έρχεται από τον νότο.

Προς τον κ. Ρέππα

Διάβασα σήμερα δηλώσεις του κ. Ρέππα (υπουργού μεταφορών) πως οι πολίτες που μπαίνουν και χρησιμοποιούν τσάμπα τα Μ.Μ.Μ. δεν είναι "σόσιαλ" και κάνουν κακό στη κοινωνία. Θα ήθελα λοιπόν να τον ρωτήσω κάτι.

Κύριε υπουργέ. Για όλους εμάς που έχουμε αγοράσει μηνιαίες κάρτες Δεκεμβρίου και Ιανουαρίου (οπότε δεν είμαστε τσαμπατζήδες) και πολλές μέρες αναγκαστήκαμε να χρησιμοποιήσουμε τα πόδια μας ή να πάρουμε το αμάξι μας ή ταξί για να πάμε τόσο στις δουλειές μας όσο και σε διάφορες εξόδους μας μ' αποτέλεσμα να επιβαρυνθούμε παραπάνω οικονομικά τι έχετε να μας πείτε; Για να μη σας αποκαλέσουμε και μης μη-σόσιαλ τύπο (για να μην αναφέρω άλλους χαρακτηρισμούς) πως θα μας καλύψετε αυτήν την οικονομική εκμετάλλευση; Δείξαμε την εμπιστοσύνη μας στη χρήση των Μ.Μ.Μ. (κάτι το οποίο ως κυβέρνηση τόσο το ΠΑ.ΣΟ.Κ. όσο και η Ν.Δ. έχουν κάνει πολλές προσπάθειες να ξεκολλήσουν τον Ελληνάρα από το αμάξι για να χρησιμοποιεί αυτά) αγοράζοντας μηνιαίες κάρτες. Αν τα βάλουμε κάτι τις μισές μέρες από τους δύο τελευταίους μήνες είχαμε απεργίες. Με τι θράσος θα μας ζητήσετε να βγάλουμε μηνιαία κάρτα (πιο ακριβή κατά 10 ευρώ) για τον Φλεβάρη (ο οποίος έχει 28 μέρες μόνο) από τον οποίο ήδη έχουμε χάσει τις δύο μέρες;

Γιατί να δώσω 45 ευρώ ενώ έχω ήδη πληρώσει 70 τους δύο προηγούμενους μήνες που δε μπόρεσα να χρησιμοποιήσω τα μέσα λόγω των κινητοποιήσεων;

Ως 'Ελληνας πολίτης αφού δεν έχω τον σεβασμό σας, τον απαιτώ και θέλω άμεσα μία λύση και μία απάντηση.

Καλό μήνα...

... και καλό γολγοθά.
Λένε πως η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται. Ίσως και για τον μήνα να ισχύει το ίδιο.
Ξύπνησα πιο νωρίς διότι πέρασα από την τράπεζα να σηκώσω λεφτά για να αγοράσω τη νέα ακριβή μηνιαία κάρτα (αν χρησιμοποιείς τα μέσα καθημερινά είναι αναγκαίο κακό να την αγοράζεις). Φτάνοντας στο μετρό το βρίσκω κλειστό.
Για μία ακόμη φορά απεργία. Και απαιτούν για ένα μήνα που έχει 28 μέρες μόνο να αγοράσουμε την ακριβή τους κάρτα. Για πόσο μ...κες μας έχουν περάσει τελικά;
Πηγαίνοντας με τα πόδια στη δουλειά έχοντας τρομερή οργή για τους ηλίθιους καλοφαγάδες συνδικαλιστές τον Μ.Μ.Μ. διαπίστωσα πως τα αρχικά αυτά μάλλον σημαίνουν κάτι άλλο. Αναζητούσα στο μυαλό μου κάθε βρισιά που αρχίζει από Μ.
Την μηνιαία κάρτα θα την αγοράσω όσο κορόιδο κι αν με πιάνουν. Θέλω να μαι εντάξει με το νόμο διότι δε αντέχω άλλους μπελάδες στο μυαλό μου. Όμως ανυπομωνώ να συναντηθώ με κάποιον ελεγκτή μέσα στο βαγόνι. Ήδη σκέφτομαι τον διάλογο.
-Το εισητήριό σας (με τον αγενέστατο τρόπο που έχουν συνήθως).
-Δεν έχω!
-Την ταυτότητά σας λοιπόν, ετοιμάζοντας το μπλοκάκι να με γράψει.
-Γιατί;
-Είστε παράνομος κύριε!
-Εσείς με τις απεργίες σας τι είστε;
Δύο μήνες μας έχετε ριμάξει με τα ταξί και τις βενζίνες για τις μετακινήσεις μας ενώ έχουμε μηνιαίες κάρτες. Στην Ολλανδία λίγες μέρες κλείσανε οι συγκοινωνίες λόγω χιονιά (και όχι συνδικαλισμού) και είχανε τον επόμενο μήνα έκπτωση 40%. Αντιθέτως εδώ έχουμε αύξηση.
Και την στιγμή που ο ελεγκτής με σαδιστικό χαμόγελο ετοιμάζεται να γράψει τα στοιχεία μου στο μπλοκάκι για την κλήση θα του δείξω την μηνιαία κάρτα του Φλεβάρη.
Η απόλυτη απόλαυση κάθε πολίτη αυτής της χώρας που έχει υποστεί τα πάντα σε ότι αφορά τα μεταφορικά μέσα.
Καλό μήνα σε όλους μας λοιπόν...