Αυτές τις εκλογές νίκησε η αποχή. Μία αποχή που πάντα την πανηγυρίζει η αντιπολίτευση και τα αριστερά κόμματα. Οπότε οι ψηφοφόροι που θέλουν να περάσουν την αγανάκτησή τους απέχοντας από το εκλογικό τους δικαίωμα δε καταφέρνουν τελικά τίποτα διότι πάντα ένας από τα δύο μεγάλα κόμματα εκλέγεται από τους λίγους. Αν μιλάμε πως είχαμε 50% αποχή και όλες οι αναμετρήσεις κρίθηκαν στο νήμα τότε ο κάθε νικητής θα πήρε ψήφους από το 25% του ενεργού πληθυσμού.
Μπορεί να αγχώνονται με την αποχή όμως η νίκη τους τους δίνει κάποιον αέρα ώστε να κάνουν το έργο άλλοτε κακό και άλλες φορές καλό.
Εγώ όμως θα αναφερθώ προς τον κόσμο που δικαίως αγανακτισμένος δε ψήφισε. Προς αυτόν τον λαό ρωτάω αντί να απέχετε (ή απέχουμε) γιατί δε γίνεται μία πρόταση να κατέβει μία ομάδα ανθρώπων νέων με όραμα και όρεξη για πραγματική αλλαγή και βελτίωση και να ρίξουν την ψήφο τους σ' αυτούς. Σίγουρα εκτός από την δικιά τους θα έχουν και από άλλους ψηφοφόρους που ψήφισαν σ' αυτές τις εκλογές.
Μπορούν αυτές οι ομάδες να ξεκινήσουν από τώρα. Να δράσουν εθελοντικά η κάθε μία για τον τόπο της. Να ρθουν σε επαφή με τα προβλήματα και να αναζητήσουν λύσεις. Όχι με λόγια αλλά με πράξεις.
Θα με πείτε ρομαντικό τύπο και πως αυτά που λέω δεν είναι εφικτά. Μπορώ να σας πω πως πριν από ένα χρόνο μία ομάδα ανθρώπων ξεκίνησαν την αναπαλαίωση της οικίας του Κωστή Παλαμά στην Πλάκα για να μην πέσει μιας και το κράτος είχε δείξει την αδιαφορία του. Δε το κάνανε κρυφά γι΄αυτό και φτιάξανε μία ιστοσελίδα με την οποία παρουσίαζαν τη δουλειά τους. Φυσικά το κράτος τους σταμάτησε και έκλεισε με λαμαρίνες τα παράθυρα και την πόρτα της οικίας. Μεγάλη τους ντροπή. Συγχαρητήρια στον κύριο Κακλαμάνη. Όμως η ιδέα τους και η όρεξή τους έμεινε στη συνείδηση όλων όσων πονάμε τους τόπους μας.
Αυτό μπορεί να γίνει και στη Χίο. Είδαμε πως η ομάδα που προσπαθεί να διασώσει και να αναδείξει το κάστρο της πόλης μας κατάφερε να ευαισθητοποιήσει την κυρία Μενδώνη η οποία θα παραχωρήσει ένα πρόγραμμα 2 εκατομμυρίων ευρώ για την αναστήλωσή του. Μπορεί να υπάρξει μία αντίστοιχη ενεργή ομάδα για το λεπροκομείο (του οποίου φωτογραφική δουλειά θα παρουσιάσω τις επόμενες μέρες), μία άλλη για τα προσφυγικά σπίτια που έχουν εγκαταλειφθεί και πέφτουν ένα ένα.
Αυτές οι ομάδες με τον καιρό μπορούν να δημιουργήσουν μία κεντρική ομάδα με ανθρώπους διορατικούς οι οποίοι θα μπορέσουν όχι μόνο να αντιμετωπίσουν αλλά να νικήσουν τόσο τον δικομματισμό όσο και την πεθαμένη αριστερά.
Πλέον δε σωζόμαστε από τα κόμματα αλλά από τον ίδιο τον λαό. Τους απλούς ανθρώπους που έχουμε γύρω μας και ανησυχούν για το μέλλον του τόπου. Όμως για να το πετύχουμε πρέπει πρώτα να δείξουμε έργο.
Ποιός είναι διατεθιμένος να βοηθήσει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου