Την ώρα που ακούγονταν τα εμβατήρια και τα λόγια θαυμασμού προς τον ελληνικό στρατό και όλος ο κόσμος βρισκόταν μαζεμένος στα πεζοδρόμια του δημοτικού κήπου και της πλατείας της Χίου, πήρα την φωτογραφική μου μηχανή και ξεχύθηκα σε μία άδεια Χίο για να φωτογραφίσω τα όσα σημεία της ακόμα αντιστέκονται στις αλλαγές του καιρού μας. Να δείξω πως η ελληνική ζωή στο νησί έσφυζε ελεύθερα επί τουρκοκρατίας. Μνημεία και απομεινάρια άλλων εποχών τα αφήνουν να πέσουν χωρίς να γίνεται καμία προσπάθεια διατήρησης και αναπαλαίωσης τους. Όλα αυτά θα σας τα παρουσιάσω τις επόμενες μέρες. Ίσως κάποιοι που με κυνηγάνε και με κατηγορούν πως δεν αγαπάω το νησί μου να συγκινηθούν και να στρέψουν και αυτοί τη προσοχή τους προς τα κει ώστε να σωθεί αυτός ο υπέροχος τόπος.
Ελπίζω η νέα δημοτική αρχή να δώσει λίγη σημασία σε αυτή τη κληρονομιά πριν πέσει και χαθεί μια για πάντα...
Noμιζω οτι η Χιος ειναι το μονο νησι που εχει τοσα αρχοντικα και μνημεια παρατημενα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ αδιαφορία της ναυτικής κοινωνίας του νησιού μας έχει αφήσει πολύ δουλειά στη δικιά μας γενιά...
ΑπάντησηΔιαγραφή