Ίδιος μουντός καιρός...

Κάποιοι τις προάλλες ενοχλήθηκαν για την ανάρτησή μου προς το πρόσωπο του Οσάμα Μπιν Λάντεν. Θα ήθελα να εξήγησω σε όσους παρεξηγήθηκαν πως καταδικάζω κάθε μορφή βίας. Οι ανθρώπινες ψυχές χάνονται είτε ανατινάζοντάς τα με βόμβες, είτε με αεροπλάνα είτε με μολότωφ. Απλά εκνευρίζομαι με την στάση του αμερικανικού και υπόλοιπου κοινού που καταδικάζει τις δικαίως καταδικαστέες πράξεις του Μπιν Λαντεν επειδή απλά είναι μουσουλμάνος, δηλαδή τρομοκράτης μιάς και ότι δε μπορούμε να κατανοήσουμε, όπως το Ισλαμ, το καταδικάζουμε και το αφορίζουμε. Λοιπόν ως δυτικοί καταδικάζουμε και κυνηγάμε κάποιον με τον οποίον έχουμε κάνει τις ίδιες ή αντίστοιχες δολοφονίες (π.χ. Γιουκοσλαβλία. Ιρακ, Αφγανιστάν κτλ). Πόσο ειρωνες είμαστε τελικά προς τους εαυτούς μας. Ένας δυτικός κόσμος που έχει μάθει αιώνες τώρα να ζει μέσα στο ψέμα.
Κατα την γνώμη μου ο Μπιν Λάντεν ο οποίος αποκαλείται παγκόσμιος τρομοκράτης, είναι το παγκόσμιο θύμα και το παγκόσμιο μαύρο πρόβατο που κάποιοι ονείρευονται πάνω από το πτώμα του μία ακόμη τετραετία θέτοντας όλο τον δυτικό κόσμο σε κίνδυνο μιάς νέας τρομοκρατικής επίθεσης. Ο Μπιν Λάντεν ήταν ο αδύναμος της υπόθεσης. Και εγώ υποστηρίζω αυτούς τους ανθρώπους επαναλαμβάνοντας πως δε συμφωνώ με τις αντίστοιχες εξτρεμιστικές του δράσεις.
Κλείνοντας θα ήθελα να πω πως πέρσυ είχε τον ίδιο καιρό με σήμερα. Ήταν μία μουντή μέρα του Μαΐου όταν έφυγε από το χέρι του δολοφόνου η μολότωφ που σκότωσε τους τρεις συνανθρώπους μας στην τράπεζα.
Οι καιροί δεν αλλάζουν...