Η μέρα φτάνει που ένα όνειρο θα γίνει πραγματικότητα.
Ύπηρξε μία ευκαιρία πριν πέντε χρόνια η οποία δεν αξιοποιήθηκε. Τύψεις και σκέψεις γέμιζαν το μυαλό μου. Ένα λάθος που το μετάνιωσα φριχτά. Πότε θα μου ξαναδωθεί αυτή η ευκαιρία αναρωτιόμουν για χρόνια. Ήταν εδώ και δε πήγα. Γιατί; Δεν είχα μέσο, δεν είχα λεφτά. Θα μπορούσα να είχα βρει λύση στα εμπόδια που εμφανιζόντουσαν μπροστά μου. Δε το έκανα. Μάλλον ήμουν ακόμα στη φάση που τα περίμενα όλα έτοιμα.
Τέρμα οι δικαιολογίες. Μία δεύτερη και αυτή τη φορά καλύτερη ευκαιρία μου δίνεται να ζήσω τη μεγαλύτερη μου μουσική στιγμή. Και θα είμαι αυτή τη φορά σίγουρα εκεί.
Θα είμαστε όλοι εκεί...
Δήμητρα, Αργύρη, Αλέξη, Μάνο και κ. Γιώργο...
Το show αρχίζει...
Ε απο το γυμνασιο μου ελεγες για τους Pink Floyd... Απο τη μια εσυ, απο την αλλη ο πατερας μου! Στο λυκειο ενταθηκε το παθος σου. Μετα στο Πανεπιστημιο τους ξεχασες λιγο, γιατι ανακαλυψες καινουρια ακουσματα. Και τωρα ηρθε η ωρα να ξαναθυμηθεις τα νιατα σου! Οποτε θα ερθω κι εγω να τα θυμηθουμε μαζι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜανος.
Με συγκινείς Μανολιό. Πράγματι δε θα ξεχάσω το τρέξιμό μου στην πενθήμερη που έψαχνα μπλούζες των Pink Floyd. Στην Έδεσσα είχα πάρει τρείς. Θυμάσαι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο βράδυ του Σαββάτου 9 Ιουλίου του 2011 θα μας μείνει αξέχαστο...