Ο κωλοπαιδισμός της Βουλή

Εν άρχη ήν η ματαιδοξία.
Έπειτα έρχεται το κόμμα.
Και τέλος η Ελλάδα...

Έξι παρατάξεις είχαν το δικό τους σχέδιο για να σώσουν την χώρα μας. Και οι έξι είχαν τον ίδιο στόχο (έτσι μας λένε τουλάχιστον). Κανείς τους όμως δεν έκατσε να ακούσει τις προτάσεις του άλλου, ούτε είχε την διάθεση να κάνει διάλογο για να βρεθεί μία κοινή πορεία που θα μας οδηγήσει στο τέλος του τούνελ.
Όλοι τους κυνηγάνε την καρέκλα και τον πρωταγωνιστικό ρόλο του μεσσία χωρίς να νοιάζονται για τα κοινά.
Ούτε τους τρομάζει που ο ελληνικός λαός αρχίζει να χωρίζεται σε δύο στρατόπεδα εξαιτίας των θέσεων που εκφράζουν (μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί).
Τους ενδιαφέρει να πάρουν την πρώτη θέση και να διοικήσουν.
Και οι αριστεροί και οι δεξιοί.
Μας κάνουν να νομίζουμε πως έρχεται μία ανανέωση στον πολιτικό χώρο δίνοντας ένα τέλος στον δικομματισμό που μας έφτασε στον πάτο του βαρελιού. Θα κάνουμε μεγάλο λάθος αν το πιστέψουμε. Μία ανακύκλωση του ίδιου σάπιου συστήματος γίνεται, περνώντας μέσα από τα κανάλια και τις εφημερίδες την ψευδαίσθηση πως ζούμε ιστορικές αλλαγές.
Ο ελληνικός λαός δεν έχει την παιδεία της κρίσης και δυστυχώς θα τρέχει πάλι πίσω από λαϊκιστές...

Αυτή η παιδική χαρά που βλέπετε παραπάνω μας οδηγεί σε επικίνδυνα μονοπάτια...

Νιώθω από τώρα κορόιδο στην ιδέα να πάω να ψηφίσω ξανά...